1 Η σκηνοθεσία: Η Φρόσω Λύτρα αντέστρεψε τη λογική της Μνούσκιν «περνάω τη ζωή μπροστά από τους θεατές» και περνά τους θεατές μπροστά από τη ζωή. Αποτέλεσμα; Ο θεατής ενθουσιάζεται στο ρόλο του ηδονοβλεψία, καθώς περιδιαβαίνει μπροστά από κάθε «διαμέρισμα-καναβάτσο» για να παρακολουθήσει οικογενειακές μάχες.
2 Η συνέργεια: Από τις λίγες φορές που σκηνοθεσία και σκηνογραφία υπογράφουν επί ίσοις όροις μια παράσταση, επηρεάζοντας η μια την άλλη. Σε 10 χώρους (σκην. επιμέλεια Μανόλης Παντελιδάκης), 15 εικαστικοί έδωσαν/έφτιαξαν έργα (εικ. επιμέλεια Ίρις Κρητικού) που δημιουργούν περιβάλλον για τη δράση. Ο θεατής νιώθει πως περιδιαβαίνει μια ζωντανή γκαλερί όπου ηθοποιοί γίνονται έργα και το αντίθετο.
3 Το θέμα: Οι γονεϊκές σχέσεις, όπως αποκαλύφθηκαν στις συνεντεύξεις με γυναίκες της Νορμανδίας στο συγγραφέα του έργου, Joel Pommerat. Εκεί που πας να πεις «ευτυχώς, καμιά από τις οικογένειες δεν μοιάζει της δικιάς μου», σ’ έχει στοιχειώσει η μορφή της μάνας-γύπα να δικαιώνει τη φροϋδική μετάφραση του Οιδίποδα, και η υπενθύμιση πως δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον πατέρα-πρότυπο. Επιπλέον, πως όλα αφήνονται σε μια εκκρεμότητα.
4 Το επεισόδιο: Με τις δύο μάνες στο νεκροτομείο. Ο λόγος που οι θεατές έψαξαν ασυναίσθητα να πιάσουν το χέρι του διπλανού τους. (Η Βάνα Πεφάνη μού ξαναθύμισε πως δεν είναι μόνο τηλεοπτική ηθοποιός.)
5 Το σύνολο: Ακόμα κι αν πιστεύετε πως ο πειραματισμός βλάπτει τα νεύρα του θεατή, τολμήστε το. Υπάρχει λόγος. Φαίνεται στο βλέμμα των ηθοποιών (αποκάλυψη ο νεαρός Νεκτάριος Λουκιανός): γουστάρουμε αυτό που κάνουμε, το πιστεύουμε και θα σας παρασύρουμε.
Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης μιλάει για την παράσταση «Η κατάρα της Ίρμα Βεμπ» του Charles Ludlam
«Αλλαγές κοστουμιών σκέτη κόλαση ή όταν ο σκηνοθέτης κρατάει χρονόμετρο! Όταν στο χρονικό διάστημα που παίρνει στην καμαριέρα Τζέιν (Γεράσιμος Γεννατάς) να πει την ατάκα “Χριστέ μου, ανάσα δεν παίρνει κανείς σ’ αυτό το σπίτι”, ο Αντώνης Λουδάρος πρέπει να βγει από μια πόρτα σαν Ίγκορ και να ξαναμπεί από μιαν άλλη σαν Άλμπα, είναι ευνόητο ότι η έννοια ρυθμός κωμωδίας μπαίνει σε εντελώς καινούργιες βάσεις. Κι αν η χρυσόξανθη μπούκλα της περούκας δεν πέφτει σωστά; Τι κάνουμε; (Η απάντηση στο θέατρο Ροές από 11/11)»
Η Lulu, λειτουργώντας σαν απαγορευμένος καρπός για τους γύρω της, παρασέρνει τους πάντες σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούν η λαγνεία, η απληστία, ο εκφυλισμός. Όμως, σταδιακά, θα γίνει και η ίδια θύμα της ζωής που έχει επιλέξει. Σε σκηνοθεσία Χρύσας Καψούλη, παίζουν: Χ. Ασημακοπούλου, Έ. Κανίδου, Μ. Φρουδαράκη, Μ. Ριζιώτη κ.ά. Στο Booze Cooperativa (Κολοκοτρώνη 57, 694 5956983), στις 9 & 11/11, στις 21.00. € 12.
Ψαρόσουπα
Τρεις πονηροί μάγειροι θέλουν να μετατρέψουν το μικρό θαλάσσιο κόλπο της Μήλου σε μια… τεράστια ψαρόσουπα, όμως ο αχινός και η παρέα του θα αντιληφθούν γρήγορα τα σχέδιά τους. Θα καταφέρουν τα ψαράκια του βυθού να ρίξουν τη θερμοκρασία της θάλασσας και να νερώσουν τη σούπα; Μια παιδική παράσταση με οικολογικές αναφορές, που ανεβαίνει για πρώτη φορά σε μουσική σκηνή. Σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λεμπέση, παίζουν: Κ. Κ. Γιακιντζής, Π. Ιωακείμ, Μ. Καραβανάκη κ.ά. Στον Ρυθμός Stage (Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη, 210 9750.060, www.MixGrill.gr), κάθε Κυρ. στις 11.00 και κάθε Δευτ. & Τρ. για σχολεία (697 7747831, 210 7010043). € 12, 8 για σχολεία.
Dreamville
Μια παράσταση που εκτυλίσσεται σε μια φανταστική επαρχιακή πόλη, όπου όλοι λένε πάντα αυτό που σκέφτονται, την αλήθεια. Πώς θα ήταν ο κόσμος εάν όλοι μας λειτουργούσαμε με τον ίδιο τρόπο, λέγοντας πάντα την αλήθεια; Κείμ.-σκην.: Έφη Μεράβογλου. Παίζουν: Ε. Μεράβογλου, Ν. Σταματόπουλος κ.ά. Θέατρο Ελυζέ (Νυμφαίου 12, Ιλίσια, 698 5011691). Δευτ. & Τρ. 21.00, € 10, 7 (Άνεργοι/κάρτα ΟΑΕΔ).
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
11°
