❝Τι μεταφέρεις από ένα “ευπώλητο” μυθιστόρημα; Μα αυτό ακριβώς που σου εντυπώνεται, τον ανθρώπινο πυρήνα του: την εξέλιξη μιας σχέσης ανάμεσα σε δύο άντρες, που ξεκινούν θωρακισμένοι με την πανοπλία του εγωισμού και της αυτοπεποίθησης κι αφού ξεφλουδίσουν ένα-ένα τα στρώματα της περηφάνιας και της άγνοιάς τους, φτάνουν στη θεραπευτική ανακούφιση που χαρίζει η πραγματική ανθρώπινη επαφή και η εμπιστοσύνη. Και αυτή την επαφή και την εμπιστοσύνη θα επιδιώξουν να αποσπάσουν από το κοινό οι τρεις αφηγητές αυτής της ιστορίας.❞
- Ακύλλας Καραζήσης & Νίκος Χατζόπουλος Σκηνοθέτες & ηθοποιοί της παράστασης «Όταν έκλαψε ο Νίτσε» του Ίρβιν Γιάλομ στο Θησείον, (Θησείον - Ένα θέατρο για τις τέχνες, 210 3255.444)
Επίσης ψυχαναλύονται: Η Μάνια Παπαδημητρίου ως διάσημη βιολονίστρια από έναν κορυφαίο ψυχαναλυτή (Νίκος Αρβανίτης) στο «Σόλο ντουέτο» του Τομ Κεπίνσκι (Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας) ● Στο «Δε μ’ αγαπάς. Μ’ αγαπάς» δεν έχουμε ψυχαναλυτή, αλλά θεατρική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της καθηγήτριας ψυχολογίας Φωτεινής Τσαλίκογλου, γραμμένο για τη σχέση της Μαργαρίτας Λυμπεράκη (Ρένη Πιττακή) με την κόρη της Μαργαρίτα Καραπάνου (Πέγκυ Τρικαλιώτη). Από Φεβρουάριο (Θέατρο Βασιλάκου) ● Η Μαργαρίτα Καραπάνου «δανείζει» επίσης τα βιβλία της (και τη σχέση με τη μητέρα της) στην Άντζελα Μπρούσκου για την παράστασή της «Μαμά - Η ζωή είναι αγρίως απίθανη»(από 23/11, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών) και το «Η Κασσάνδρα και ο λύκος» στη Γεωργία Ανδρέου(Θέατρο Φούρνος).
Στο μυαλό του σκηνογράφου
«Οι γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» των Jeffrey Lane & David Yazbek στο Μικρό Παλλάς
❝Σκηνικό στο Μικρό Παλλάς. Οι χώροι: ένας δρόμος με μαγαζιά. 3 σπίτια με χολ, σαλόνι, δύο υπνοδωμάτια, μια κουζίνα. Ένα στούντιο ηχογράφησης. Δικηγορικό γραφείο, δικαστήριο, αεροδρόμιο, ένα περίπτερο, ένας θάλαμος τηλεφώνου και ίσως κάτι ψιλά ακόμα. Και βεβαίως 80τίλα, λίγο αλμοδοβαρικό κιτς και ο θεατής στους 30 πόντους απόσταση… εννοώ από τη σκηνή.
Ένα παιχνίδι, ένα ψέμα, ξέρω και γω; Επειδή ακούγεται τρελό, μπορεί και να πετύχει. Πολύ χρώμα, πολλή πλάκα, σκηνικά σε κάθε εκατοστό του πιο μικρού θεάτρου στην πόλη. Και ο Κακλέας στην πιο μεγάλη τρέλα στα 26 χρόνια που δουλεύουμε μαζί, η Αρχοντούλα μάλλον φανταζόταν κάτι σε αφαιρετικό και οι Γυναίκες τι παραπάνω να πάθουν από την υστερία τους; Τώρα το κάναμε ούτως η άλλως. Ο Θεός να με σώσει από τους τεχνικούς…❞ - Μανόλης Παντελιδάκης
«Σιγά τα αίματα! Oresteia the next generation»: το θεατρικό μουσικό έργο των Άκη Δήμου και Σταμάτη Κραουνάκη, εμπνευσμένο από το μύθο των Ατρειδών, σαρκάζει το σημερινό, ατελείωτο δράμα μας, διατρέχοντας παράλληλα στιγμές της νεότερης Ιστορίας («Αθηναΐς», 210 3480.080) ● «Ζείτε παίδες Ελλήνων» είναι η νέα επιθεώρηση των Ρήγα και Αποστόλου στο Θέατρο Λαμπέτη. Κ. Κόκλας, Ρ. Λουιζίδου, Α. Γαλανοπούλου, Μπ. Μάλφα, Σ. Καλυβάτση αναρωτιούνται πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε (Θέατρο Λαμπέτη) ● Στον «Κατάδικό μου» οι Ελ. Ράντου, Σ. Γανωτή, Ν. Σταυρακούδη έμπλεξαν τέσσερις διαφορετικούς ανθρώπους τού σήμερα σ’ ένα γαϊτανάκι (Διάνα) ● Οι Αbovo πιστεύουν πως η Ελλάδα μπορεί να γίνει κάποτε χώρα στην πολιτική κωμωδία τους «Το ίδρυμα»(Bios) ● «Ξένος, η αόρατη Όλγα» του Γιάννη Τσίρου και «Αούστρας ή Η αγριάδα» της Λένας Κιτσοπούλου είναι 2 έργα σε ενιαία παράσταση που θ’ ανέβει στο Εθνικό Θέατρο με κοινό άξονα τον ξένο στην Ελλάδα ● Η ομάδα Κανιγκούντα έστησε μια «Πόλη-Κράτος» και τα βάζουν από τον Καραμανλή μέχρι τον Χριστοφοράκο (Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν»)
Χθες
11ος - 17ος αιώνας:«Η Κρητικοπούλα» του Σπ. Σαμαρά (Εθνική Λυρική Σκηνή) + «Οι έμποροι των εθνών» του Αλ. Παπαδιαμάντη (Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών) / 19ος αιώνας: «Του κουτρούλη ο γάμος» του Αλ. Ρίζου Ραγκαβή (Εθνικό) + «To βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ» του Κων/νου Χρηστομάνου (Από Μηχανής) / 20ός αιώνας:«Ο Κόκκινος βράχος» του Γρ. Ξενόπουλου (Εθνικό) + «Το τρίτο στεφάνι» του Κ. Ταχτσή (Παλλάς) + «Η αυλή των θαυμάτων» του Ι. Καμπανέλλη (Εθνικό) + «Ο συμβολαιογράφος» του Ν. Βασιλειάδη (Ελ. Κόσμος) + «Θα σε κάνω Βασίλισσα» (Γκλόρια) + «Ο δρόμος περνά από μέσα» του Ι. Καμπανέλλη (Θέατρο Τέχνης) + «Η Νίκη»(Εθνικό) και «Η παρέλαση»(Θ. Του Νέου Κόσμου) της Λ. Αναγνωστάκη κ.ά.
Οικογενειακές σχέσεις
Στην πολύ ενδιαφέρουσα θεατρική-εικαστική παράσταση «Αυτό το παιδί» του Joel Pemmerat (Badminton, 210 8840.600, 211 1086.024), σ’ ένα σκηνικό που επιμελήθηκαν 15 εικαστικοί, παρακολουθούμε μετακινούμενοι στο χώρο τούς ηθοποιούς να ερμηνεύουν 10 ιστορίες. Όλες προέρχονται από αληθινές σχέσεις γονέων και παιδιών στη Νορμανδία – ένας χωρισμένος πατέρας με την πεντάχρονη κόρη του, μια γυναίκα που επιλέγει να δώσει το παιδί της για υιοθεσία, μια μάνα που επιπλήττει την κόρη της… Η σκηνοθεσία είναι της Φρόσως Λύτρα. Εικαστική επιμέλεια
Η A.V. είναι χορηγός επικοινωνίας, αλλά και «συμμετέχει» στην παράσταση.
Γυναικείοι ρόλοι παίζονται από άνδρες και το αντίστροφο
Ο Πέτερ Κέρτεν έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο αιμοσταγείς κατά συρροήν δολοφόνους – στο Ντίσελντορφ του 1929 καταδικάστηκε για 9 φόνους και ομολόγησε άλλους 79. Η ιστορία του ενέπνευσε τον Διαμαντή Γκιζιώτη για ένα έργο πάνω στις έννοιες του φόβου και της φοβίας. Το σκηνοθέτησε ο Γρηγόρης Χατζάκης και στο ρόλο του κ. Πέτερ η Κλεοπάτρα Τολόγκου.
Φύλο… αλλάζουν: Ο Θέμις Συμβουλόπουλος στην «Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ» του Εμμανουέλ Νταρλέ (Από Μηχανής) ● Οι Κ. Γέρου, Δ. Χατούπη, Μ. Αλικάκη, Λ. Πιστιόλα στο «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμουελ Μπέκετ (Θέατρο «Τέχνης») ● Ο Χάρης Αττώνης στο «I Am My Own Wife» του Doug Wright (Bios) ● Ο Αντώνης Λουδάρος και ο Γεράσιμος Γεννατάς στην «Κατάρα της Ίρμα Βεμπ» του Charles Ludlam (Θέατρο Ροές)
M.Butterfly
Ο Δημήτρης Γιώτης μιλάει για την παράσταση που θ’ ανέβει στο Προσκήνιο
Μια αληθινή ιστορία Δεκαετία του ’60 στο Πεκίνο. Ο διπλωμάτης Bernard Boursicot βλέπει την ντίβα της κινεζικής όπερας Shi Pei Pu και την ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Παρατάει τη γυναίκα του. Μένουν 20 χρόνια μαζί. Κάνουν παιδί. Αποδεικνύεται πως αυτή είναι κατάσκοπος και του έχει αποσπάσει κρατικά μυστικά. Περνάει από δίκη. Τη χάνει – το όνομά του σβήνεται για πάντα από τα διπλωματικά αρχεία. Ο Γάλλος και το παιδί τους ζουν, η Pu πέθανε το 2009. Όμως η ιστορία έμεινε γνωστή για ένα μεγαλύτερο σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε στη διάρκεια της δίκης (1986) – μεταξύ άλλων το παιδί το είχε «προμηθεύσει» η μυστική αστυνομία.
Το έργο Στο βραβευμένο με Tony έργο του μεγαλύτερου Ασιατοαμερικανού θεατρικού συγγραφέα David Henry Hwang «Μ. Butterfly» τίθεται το αρχέγονο υπαρξιακό πρόβλημα της βαθιάς, αληθινής αγάπης. Ο συγγραφέας το καταφέρνει συνδέοντας το αληθινό γεγονός με την όπερα του Puccini «Μadama Butterfly». Στο έργο θύτης και θύμα μπερδεύονται, αλλάζουν ταυτότητες και αναζητούν την απόλυτη αγάπη χωρίς περιορισμούς και στεγανά. Ο τρόπος με τον οποίο ο διπλωμάτης ερμηνεύει τα γεγονότα και η προβολή των δικών του εμμονών στο πρόσωπο της Μπάτερφλάι έχει να κάνει με το συνειδητό και το ασυνείδητο της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι τόσο ερωτευμένος με την ιδέα της αιώνιας γυναίκας που ακόμα και σε μια κορυφαία στιγμή του έργου, όταν αναγκασμένη η Μπάτερφλάι τον προκαλεί λέγοντάς του «Έλα! Βγάλε μου τα ρούχα. Ό,τι κι αν γίνει να ξέρεις ότι εσύ το θέλησες. Η αγάπη μας στα χέρια σου!», εκείνος διστάζει και δεν το πράττει. Γιατί; Μήπως επιλέγει έτσι να τροφοδοτεί την ίδια του τη φαντασίωση; Το έργο καυτηριάζει και την αλαζονική στάση της Δύσης απέναντι στην Ανατολή. Οι πρώτοι πιστεύουν πως μπορούν να χειραγωγούν τους Ασιάτες, αλλά όπως έχει δείξει η ιστορία –και το έργο– πρόκειται για μεγάλη πλάνη.
Ο «Μακμπέθ» του Σέξπιρ στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών (σκην. Θωμάς Μοσχόπουλος) ● «Ο γυάλινος κόσμος» του Τ. Ουίλιαμς στο Θέατρο Δημήτρης Χορν (σκην.: Κατερίνα Ευαγγελάτου) ● «Επτά λογικές απαντήσεις» του Λεωνίδα Προύσαλη στο Απλό θέατρο (σκην.: Αντώνης Αντύπας) ● «Το ξύπνημα των νεκρών» του Χένρικ Ίψεν στο Από μηχανής θέατρο (σκην.: Ρούλα Πατεράκη) ● «Το διπλό βιβλίο» του Δημήτρη Χατζή από την ομάδα Pequod στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών ● Το «Κίεβο» του Σέργιο Μπλάνκο από την ομάδα ΝΑΜΑ στο Επί Κολωνώ ● «Ρίττερ, Ντένε, Φος» ή Καταλειφός, Οικονομίδου, Κοκκίνου στη Σφενδόνη. ● «Ο Αμερικάνος βούβαλος» του Ντέιβιντ Μάμετ στο Πορεία (σκην.: Δημήτρης Τάρλοου) ● Η θεατρική μεταφορά της ταινίας «Απατεώνες και Τζέντλεμαν» με Μπέζο και Φιλιπππίδη στο Παλλάς ● Οι «Πατρίδες» των Θ. Παπαθανασίου και Μ. Ρέππα στο Εθνικό θέατρο ● H μεταφορά της ζωής του Αττίκ σε μια μουσικοθεατρική παραγωγή του Badminton ● «Η φόνισσα» του Αλ. Παπαδιαμάντη στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας (σκην.: Στάθης Λιβαθινός)
Ο νέος είναι ωραίος
Θεατρικές νεανικές ομάδες ποντάρουν στην πρωτοτυπία
Ένα μεγεθυμένο δοχείο εργαστηρίου πειραμάτων έστησε ο σκηνοθέτης και χορογράφος Παύλος Κουρτίδης για να αναδείξει το μύθο του «Frankestein», με το νερό να δίνει το στίγμα του εγχειρήματος (από το Χοροθέατρο Μigma, ΠΚ, 210 9011.677) ● Η «Ανοιξιάτικη θύελλα» του Τενεσί Ουίλιαμς θα ορμήσει στην «Τεχνόπολις» (από 18/11) σε σκην. Β. Χριστοφιλάκη. Ο Ουίλιαμς έγραψε το έργο στα 26 του ● Το β΄ βραβείο συγγραφής Εθνικού θεάτρου κέρδισε το έργο του Στέλιου Χατζηαδαμίδη «Έσπασε» και ανέβηκε στο Σημείο σε σκην. Χρήστου Θεοδωρίδη ● «Η τελεία» είναι μία παιδική παράσταση στο Bios από μια ομάδα νέων παιδιών, σε σκην. Δημήτρη Μπογδάνου ● Στο ίδιο θέατρο ανεβαίνει από 31/10 και η performance της oμάδας Universalia «The Forest» ● Η ομάδα tok talk κατέβηκε τα σκαλιά του Κnot gallery με την παράσταση «Μεσημέρι σχεδόν»(σκην.: Σίμος Πατιερίδης) ● Το έργο του Άμπελ Θαμόρα «Υπό το μηδέν», με βραβείο κοινού στη Βαλένθια, στο ΠΚ (σκην.: Λίνα Ζαρκαδούλα)
2o Low Budget Festival
Έρχεται το 2o Low Budget Festival, που διοργανώνει το «Σπίρτο»(www.tospirto.net). 10 θεατρικές ομάδες για 30 παραστάσεις.
21/11 - 20/12, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Μην το χάσεις.
Φθηνότερο εισιτήριο
Όλα τα θέατρα έχουν προσφορές για ανέργους, νέους και ηλικιωμένους όπως και ημέρες (συνήθως Πέμπτη) με φθηνή γενική είσοδο. Επίσης: Eθνική Λυρική Σκηνή: 15% έκπτωση σε όλες τις κατηγορίες τιμών για μια παράσταση ανά παραγωγή της (εκτός παιδικής όπερας).
Εθνικό θέατρο: Πέμ. & Παρ. γενική είσοδος € 13, και τον Νοέμβρη οι κάτω των 23 € 10.
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: φοιτητικό € 3-11 (εξαρτάται από την παράσταση).
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών κάθε Τετάρτη € 7 σχεδόν σε όλες τις παραγωγές της.
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
12°
