Θεατρο - Οπερα

Εναλλακτικό, πολιτικό και νεανικό: το φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου

 Ανακοινώθηκε το πολυσυζητημένο πρόγραμμα

Ελίζα Συναδινού
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ανακοινώθηκε σήμερα το πολυσυζητημένο φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου (νούμερο δύο), όπως διαμορφώθηκε τον τελευταίο μήνα υπό τη νέα καλλιτεχνική διεύθυνση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

«Θεωρώ ότι ένα Φεστιβάλ σημαντικής εμβέλειας καλείται να είναι και εθνικό και διεθνές, και να έχει πρώτιστο μέλημα να παράγει πολιτισμό, έργα και συνεργασίες, όχι απλώς να τα φιλοξενεί», αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά, προφανώς και στη σκιά των όσων προηγήθηκαν με τον προκάτοχο του.

Με ομπρέλα το «νεανικό, εναλλακτικό και πολιτικό», και παρά την καθυστέρηση της όλης διαδικασίας, το πρόγραμμα παρουσιάζει αρκετή ποικιλλομορφία. Νέοι Έλληνες δημιουργοί, φημισμένοι ξένοι σκηνοθέτες αλλά και καλλιτέχνες που δεν έχουν ξαναέρθει στην Ελλάδα. Δεν λείπουν βέβαια και οι συνήθεις ύποπτοι της εγχώριας καλλιτεχνικής δημιουργίας. Σε ό,τι αφορά στο ελληνικό ρεπερτόριο σε μουσική, θέατρο και χορό ο προγραμματισμός κινήθηκε με βάση τις ήδη κατατεθειμένες προτάσεις. 

Γενικά, παρατηρέιται μια στροφή προς το θέατρο έξω από τη φόρμα αλλά και μια διάθεση εξερεύνησης του πολιτικού θεάτρου: devised theatre (θέατρο επινόησης), θέατρο-ντοκουμέντο (όπως η παράσταση «Dark Ages», του ελβετού σκηνοθέτη Μίλο Ράου, που βασίζεται στις προσωπικές αφηγήσεις ανθρώπων που βίωσαν τους πρόσφατους πολέμους σε Ανατολική Ευρώπη και Βαλκάνια) και lecture performances όπως αυτή της Αργεντίνας Λόλα Αρίας, που εξερευνά τη σχέση μεταξύ εμπειρίας και αφήγησης στην παράσταση Minefield, κατά την οποία οι πρωταγωνιστές του πολέμου στα νησιά Φώκλαντ μοιράζονται με το κοινό τις εμπειρίες τους.

Ξεχωρίζουν

Πολύ θετικά ακούγεται η πρωτοβουλία για δημιουργία στην Επίδαυρο ενός εκπαιδευτικού θεσμού, «διεθνούς κέντρου έρευνας για την εκπαίδευση του ηθοποιού (και στην πορεία, για τη σκηνοθεσία, τη μουσική και το χορό) στο αρχαίο δράμα, που φιλοδοξεί να προσελκύσει σπουδαστές δραματικών σχολών από ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό το νέο δημιούργημα, που θα ανοίξει τις πόρτες του του χρόνου, θα έχει τον τίτλο «Λύκειον Επιδαύρου».

Τρεις θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές προβολές για τα 400 χρόνια από το θάνατο του Σαίξπηρ. Ο Ρομέο Καστελούτσι επιστρέφει στην Ελλάδα, αυτή τη φορά με το Julius Caesar. Spared parts, μια «περφόρμανς-μελέτη πάνω στο λόγο και την ομιλία που μελετά πως ο αέρας μετασχηματίζεται σε ήχο». Ο ιταλός σκηνοθέτης επιστρατεύει αυτή τη φορά μέχρι και μια ενδοσκοπική κάμερα που φτάνει έως τις φωνητικές χορδές του ηθοποιού.

Ο σκηνοθέτης του φετινού «Μιράντα», λιθουανός Οσκάρας Κορσουνόβας, συμμετέχει με έναν πειραγμένο και μάλλον απρόσμενο Άμλετ και η νεαρή Ιόλη Ανδρεάδη με την παράσταση «Young Lear», όπου η δράση τοποθετείται σε ένα νοσοκομειακό θάλαμο αναμονής ενώ η διανομή αποτελείται αποκλειστικά από νεαρούς ηθοποιούς.

Οι Πέρσες του Αισχύλου από την το ΘΕ.ΑΜ.Α. (Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία), το μοναδικό θέατρο στην Ελλάδα του οποίου η κύρια σύνθεση αποτελείται από ηθοποιούς με αναπηρία. Η παράσταση εστιάζει στη μάχη του εαυτού με τις προκαταλήψεις.

Η «Αΐντα» από τη Λυρική στο Ηρώδειο, σε σκηνοθεσία του περίφημου Ενρίκο Καστιλιόνε, υπό τη μουσική διεύθυνση του Μύρωνα Μιχαηλίδη και του Ηλία Βουδούρη.

Στην Επίδαυρο, όπως ήταν ήδη γνωστό, θα δούμε «Λυσιστράτη» από Μαρμαρινό, «Οιδίποδα Τύραννο» σε συμπαραγωγή του Εθνικού με το φημισμένο Θέατρο Βαχτάνγκοφ, «Αντιγόνη» από Λιβαθινό (σε μια συνεργασία του Εθνικού με το ΚΘΒΕ και τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου), «Επτά επί Θήβας» από τον γνωστό πια στην Ελλάδα Τσέζαρις Γκραουζίνις, «Ορέστεια» από τον Γιάννη Χουβαρδά και «Πλούτο» από τον Γιώργο Κιμούλη.

Πατήστε εδώ για να δείτε το πρόγραμμα αναλυτικά