Ματωμένος Γάμος ή Ματωμένα Στέφανα (όπως είναι επίσης γνωστό στα ελληνικά) είναι ο τίτλος του θεατρικού έργου του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. (ισπ. Bodas de Sangre). Ο Λόρκα εμπνεύστηκε από ένα άρθρο εφημερίδας που ανέφερε ένα έγκλημα στην ανδαλουσιανή πόλη Níjar.
Το έργοτου Λόρκαδιαδραματίζεται σε ένα αγροτικό περιβάλλον όπου ένας νέος αποφασίζει να παντρευτεί τη γυναίκα που επιθυμεί. Εκείνη δέχεται. Ωστόσο, την ημέρα του γάμου τους εμφανίζεται και πάλι ο παλιός της αγαπημένος, ο Λεονάρντο, και η νύφη φεύγει μαζί του. Ο γαμπρός δεν έχει άλλη επιλογή. Πρέπει να ξεπλύνει την ντροπή και να αποκαταστήσει την τιμή του. Κυνηγάει το παράνομο ζευγάρι μέσα σε μια νύχτα, όπου η φύση οργιάζει. Η κατάληξη θα είναι τραγική. Ο έρωτάς τους θα τους παρασύρει στην καταστροφή και μαζί τους και όσους άλλους βρίσκονται κοντά τους.
Τι γίνεται, όμως, ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του «Ματωμένου Γάμου»; Η παράσταση «Γάμος» έρχεται στο θέατρο Κνωσός για να μας παρουσιάσει την ιστορία από μια διαφορετική οπτική γωνία: κωμική αλλά και «μαύρη» ταυτόχρονα.
Ο Γιώργος Καλογερόπουλος, συγγραφέας και σκηνοθέτης της παράστασης, σημειώνει: «Διαβάζοντας τον "Ματωμένο Γάμο" του Λόρκα σε μετάφραση Νίκου Γκάτσου, αποφάσισα να φιλτράρω τα λόγια τους και να κρατήσω αυτά που με άγγιξαν, αυτά που νιώθω εγώ προσωπικά ως καίριας σημασίας. Βασισμένος στην πλοκή και τους χαρακτήρες, θέλησα να χτίσω μια νέα ιστορία η οποία διαδραματίζεται έναν χρόνο μετά τα γεγονότα του "Ματωμένου Γάμου". Το κυριότερο σημείο που θα μπορούσε να πει κανείς ότι τροποποίησα είναι η οπτική γωνία. Προσπάθησα να αναπτύξω μια πιο κωμική σύνθεση, κρατώντας φυσικά το σκοτάδι και το μαύρο σύννεφο που περιγράφει ο μεγάλος ποιητής. Κεντρικός άξονας της ιστορίας είναι η έννοια του γάμου. Του γάμου ως συμβόλαιο πίστης, του γάμου ως σύμβαση, ως συμβιβασμό ή απλά της αγάπης, με τους χαρακτήρες να κονταροχτυπιούνται ενάντια στην επανάληψη. Μα δεν είναι πολύ διασκεδαστικό και αστείο ένα αδιέξοδο;».
*Η παράσταση είναι ακατάλληλη για άτομα κάτω των 15 ετών
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
Ο ράπερ μιλάει για την απόφασή του να δοκιμάσει κάτι που δεν έχει ξανακάνει, το θεατρικό σανίδι, στο ψυχολογικό θρίλερ που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Αγοράς
Η παράσταση του Γιάννη Χουβαρδά αποτελεί το τελευταίο μέρος της σκηνοθετικής του τετραλογίας, με την οποία ολοκληρώνει την προσωπική του διερεύνηση πάνω στη σχέση θεάτρου και κινηματογράφου
14°
