Είδαμε (ξανά) το βραβευμένο με το βραβείο λογοτεχνίας 2014 της Ευρωπαϊκής Ένωσης μυθιστόρημα του Μάκη Τσίτα, «Μάρτυς μου ο Θεός», το οποίο ανεβαίνει, για δεύτερη χρονιά φέτος, από το Σάββατο 31 Οκτωβρίου και κάθε Σαββατοκύριακο στην σκηνή του Vault με τον εκπληκτικό Ιωσήφ Ιωσηφίδη στον ρόλο του Χρυσοβαλάντη. Ο Μάκης Τσίτας με μοναδική ακρίβεια αναδεικνύει τα συστατικά της προσωπικότητας του αντιήρωα, του χαμένου, του αφελή, του βιασμένου σωματικά και ψυχικά ανθρώπου, εκθέτοντας μας με υψηλό χιούμορ την ζωή του μέσα από έναν μονόλογο - εξομολόγηση στον οποίο ο πρωταγωνιστής ανασυνθέτει την πορεία του προς την τρέλα. Το πολυσυζητημένο βιβλίο, που αποτελεί ίσως έναν πρόλογο στην σημερινή οικονομική κρίση, μας μεταφέρει στην περίοδο της πλαστής ευφορίας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, τότε που, αν διάβαζε κανείς προσεκτικά τις ενδείξεις, θα μπορούσε να προβλέψει το μέλλον της χρεοκοπίας και της απόγνωσης της χώρας. Στις σελίδες του οι στιγμές ασυγκράτητου γέλιου εναλλάσσονται με εκείνες του αφόρητου σπαραγμού. Ο Χρυσοβαλάντης αποτελεί έναν μυθιστορηματικό τύπο που ακροβατεί ανάμεσα στο τραγικό και το γελοίο τόσο πραγματικά που μας γίνεται οικείος. Κάθε «νέα» λέξη αυτού του γάργαρου μονόλογου, που γέννησε το λεξιπλαστικό ταλέντο του Μάκη Τσίτα, στα χείλη του Χρυσοβαλάντη δεν είναι ούτε ύβρης, ούτε εκζήτηση, αλλά απλώς άλλο ένα στοιχείο που τον κάνει μοναδικό, αντάξιο να σταθεί πλάι στους μεγάλους λογοτεχνικούς τύπους του διεθνούς ρεπερτορίου. Η συνάντηση του συγγραφικού ταλέντου του Μάκη Τσίτα με την σκηνοθετική ευαισθησία της Σοφίας Καραγιάννη και την υποκριτική δεινότητα του Ιωσήφ Ιωσηφίδη μας χαρίζουν ένα έργο απολαυστικό, ξεκαρδιστικό, συγκινητικό και μεστό. Να σημειώσουμε ότι αν πέρσι η παράσταση ήταν εκπληκτική, φέτος μετά από την εμπειρία της περιοδείας της σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, είναι αριστουργηματική.
Καθηλώνει τον θεατή ο οποίος βαδίζει, μαζί με τον Χρυσοβαλάντη, από την μιζέρια στην ευφορία της τρέλας, από τον φόβο στην ιερή αγανάκτηση, από την λαγνεία στην θρησκοληψία, από την αγάπη στην προδοσία. Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης ενδύεται τον ήρωά του και κερδίζει την συμπάθεια μας, το γέλιο και το χειροκρότημά μας με αφάνταστες υποκριτικές εναλλαγές και εκπληκτικής ταχύτητας μεταβάσεις από το τραγικό στο κωμικό και το αντίστροφο. Μας κατακτά, χωρίς να εκβιάζει ούτε στιγμή τα συναισθήματά μας, ερμηνεύοντας, χωρίς ανάσα, έναν ρόλο που συγκεντρώνει όλα τα αντιπαθητικά μας στοιχεία… ξενοφοβία, θρησκοληψία, πατριδολαγνεία, μιζέρια, αφέλεια… Με ελάχιστο σκηνικό, δραματουργικό μέτρο, σεβασμό στο κείμενο και τις προθέσεις του συγγραφέα, ορθή σκηνοθετική ανάγνωση, κυρίως όμως με ταλέντο, σεμνότητα και επαγγελματισμό η Σοφία Καραγιάννη τηρεί την υπόσχεσή της να δώσει φωνή σ’ ένα κατατρεγμένο και τραγικά γελοίο πρόσωπο και το πετυχαίνει αξιοποιώντας στο έπακρο τις υποκριτικές και φωνητικές δεξιότητες αλλά και την εικόνα του ηθοποιού της. Το αποτέλεσμα άρτιο αποτελεί ακόμη μια επιβεβαίωση για όσους είχαν προβλέψει με το ανέβασμα της «Ψυχολογίας Συριανού συζύγου» του Εμμανουήλ Ροΐδη, ότι αυτό το καλλιτεχνικό ντουέτο έχει να δώσει πολλά στο ελληνικό θέατρο.
Δείτε την παράσταση τα επόμενα Σαββατοκύριακα και, Μάρτυς μου ο Θεός, θα απολαύσετε μια από τις καλύτερες ερμηνείες και τους πιο ενδιαφέροντες μονολόγους του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου!
Ο πρώην γιατρός που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά με το θέατρο, οι πετυχημένες παραστάσεις, οι διακρίσεις και το νέο του έργο στο θέατρο του Νέου Κόσμου
Το έργο του Τζέφρι Ναφτς, εντασσόμενο στην γκέι δραματουργία, διαθέτει μια στιβαρή, αν και πλέον κλασική, δομή, αλλά κυρίως θίγει ζητήματα που η τρέχουσα δραματουργία σπάνια τολμά να θίξει
Το έργο της Μάρτα Μπαρσελό αποτυπώνει τη διαδρομή της σχέσης «μητέρας-κόρης», μετά την ανατρεπτική απόφασή τους να εφαρμόσουν τους όρους ενός άρρηκτου συμβολαίου
7°
