- CITY GUIDE
- PODCAST
-
28°
Η Μιμή Ντενίση γράφει για τη «Σμύρνη μου αγαπημένη»
Με αφορμη την επιστροφή για δεύτερη σεζόν, συγκρίνει τα σημερινά γεγονότα με εκείνα που συνέβησαν πριν 93 χρόνια
![112706-250834.jpg 112706-250834.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2015/11/03/112706-250834.jpg)
Ένα μικρό κορμάκι χωρίς ζωή πεσμένο μπρούμυτα στην ακρογιαλιά ξύπνησε συνειδήσεις που τόσο καιρό κοιμόντουσαν. Ένα μικρό προσφυγόπουλο που έχασε τη ζωή του ανάμεσα Τουρκία και Ελλάδα. Είναι η εικόνα του μεγαλύτερου προσφυγικού κύματος του 21ου αιώνα.
Η Ελλάδα μ’ αυτήν την ευλογημένη και καταραμένη θέση ανάμεσα σ’ ανατολή και δύση είναι και πάλι στο επίκεντρο. Ο κόσμος –δεν μιλάω για το κράτος–, ο απλός κόσμος, βοηθάει όσο μπορεί. Έχει ζήσει ο Έλληνας την προσφυγιά και τη νιώθει στο πετσί του. Οι εικόνες του 2015 και του 1922 δεν έχουν δυστυχώς καμία διαφορά.
Σεπτέμβρης 2015. Μυτιλήνη. Χιλιάδες πρόσφυγες απελπισμένοι, εξουθενωμένοι, άυπνοι και νηστικοί ζητούν χέρι βοήθειας από τη φτωχή Ελλάδα της κρίσης. Ανάμεσά τους άντρες, γυναίκες, παιδάκια με μάτια αγριεμένα από τις φριχτές εικόνες θανάτου που αντίκρισαν στην πατρίδα τους κι από το επικίνδυνο ταξίδι που οργάνωσαν οι δουλέμποροι.
Σεπτέμβρης 1922. Μυτιλήνη. Χιλιάδες πρόσφυγες σε τραγική κατάσταση στο λιμάνι. Μόνο Έλληνες και αρκετοί Αρμένηδες από τη Μικρά Ασία. Ανάμεσά τους λιγοστοί οι άντρες –οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν στο λιμάνι της Σμύρνης ή στάλθηκαν στα αμελέ ταμπουρού– (τάγματα εργασίας). Γυναίκες, παιδιά και γέροι, μετά από αγωνιώδεις προσπάθειες να γίνουν δεκτοί από τη Μεγάλη Πατρίδα τους την Ελλάδα, αντιμετωπίζουν τη δυσπιστία και πολλές φορές την εχθρότητα των Ελλήνων. Ευτυχώς σήμερα μονάχα μια μικρή μερίδα του ελληνικού λαού θεωρεί υπεύθυνους για τα στραβά στη χώρα μας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Το 1922 η αντιμετώπιση –όχι απ’ όλους– ήταν χειρότερη. «Άπιστοι» στη
Μικρασία πρόσφυγες και τουρκόσποροι στην Ελλάδα. Η Ελλάδα ήταν πολύ φτωχή για να δεχτεί 1.500.000 πρόσφυγες.
Όταν έγραφα το έργο «Σμύρνη μου αγαπημένη» δεν φανταζόμουνα πως θα είχε τέτοια ταύτιση με τη σημερινή πραγματικότητα. Οι εικόνες των προσφύγων μέσα στις υπερφορτωμένες βάρκες είναι πανομοιότυπες με των Μικρασιατών. Η κατάσταση της χρεοκοπημένης Ελλάδας παρεμφερής. Τα πολιτικά ερωτήματα και οι σκοτεινές σελίδες επίσης. Η επιτυχία της «Σμύρνης» δεν έχει να κάνει μόνο με τηn παράσταση. Είναι ίσως η μοναδική παράσταση τα τελευταία χρόνια που κατάφερε να γεμίζει ένα τεράστιο θέατρο καθημερινά επί έξι μήνες πέρυσι και είναι sold out και πάλι φέτος από την πρώτη μέρα. Ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας της «Σμύρνης» έχει να κάνει με την ποιότητα της παράστασης, με το καλό θίασο, με τα εντυπωσιακά 3D. Ένα εξίσου μεγάλο μέρος όμως έχει να κάνει μ’ αυτό που ζητούν αυτή τη στιγμή οι Έλληνες – την αλήθεια για το τι έχει συμβεί και συμβαίνει σ’ αυτή τη χώρα. Οι αντιδράσεις που ζούμε καθημερινά ξεπερνούν τις εκδηλώσεις θαυμασμού για μια θεατρική παράσταση. Άνθρωποι κλαίνε με λυγμούς, φωνάζουν, κατηγορούν, τραγουδούν, χειροκροτούν όρθιοι με πάθος, με μένος με απόγνωση. Το θέμα χτυπάει απευθείας στην καρδιά του Έλληνα.
Προσπάθησα να συνδυάσω τη μυθοπλασία (μια οικογένεια αστική της Σμύρνης και τον πολυεθνικό περίγυρό της) με τ’ αληθινά ιστορικά γεγονότα που ελάχιστοι γνωρίζουν. Ίσως οι κορυφαίοι ιστορικοί και κάποιοι απόγονοι των προσφύγων. Πόσοι άραγε Έλληνες γνωρίζουν πως η ελληνική βουλή πέρασε παμψηφεί το νόμο περί διαβατηρίων ένα μήνα πριν την καταστροφή; (16 Ιουλίου)! Νόμο που απαγόρευε την είσοδο ατόμων με ξένα διαβατήρια στην Ελλάδα. Απέκλειε δηλαδή την έλευση των Μικρασιατών που είχαν οθωμανικά διαβατήρια! Άρα την περίμεναν την καταστροφή και όμως δεν ειδοποίησαν τους Μικρασιάτες. Γιατί ο Βενιζέλος έκανε εκλογές μετά τη Συνθήκη των Σεβρών; Αφού είχε ήδη σταλεί ο στρατός από τις 2 Μαΐου του 1919 και νικούσε παντού; Γι’ αυτές τις εκλογές υπάρχει πάντα ένα μεγάλο ερωτηματικό. Αυτός ο ιδιοφυής πολιτικός δεν ήξερε τον ελληνικό λαό; Ήτανε τόσο σίγουρος ή είδε το κίνδυνο και δεν ήθελε να συμμετέχει; Και γιατί να πάρει τότε τη γνώμη του λαού και όχι πριν στείλει το στρατό το 1919; Γιατί ο λαός που τον είχε εξορίσει έφερε πίσω το βασιλιά Κωνσταντίνο; Γιατί κατηγορούμε πάντα τους βασιλείς αφού εμείς πάντα τους φέρναμε; Και τους φέρναμε λόγω διχόνοιας, που καλά κρατεί και σήμερα στη χώρα μας. Πόσοι γνωρίζουν για τη μεγάλη προδοσία στη διάρκεια της Μικρασιατικής εκστρατείας από Γάλους και Ιταλούς; Γιατί η Ελλάδα και η Ευρώπη ξέχασαν την καταστροφή της Σμύρνης; Τη Σμύρνη, που τον Σεπτέμβριο του 1922 ήταν πρώτο θέμα σ’ όλες τις εφημερίδες του κόσμου. Με πρωτοσέλιδο στους N.Y Times «Ο θάνατος μιας πόλης». Γιατί ήταν τόσα τα λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων και της Ευρώπης που παρακολουθούσε αμέτοχη τη σφαγή και το κάψιμο της πόλης, που κανέναν δε συμφέρει να τα θυμάται. Έτσι, ενώ έγινε επιτέλους γνωστή η γενοκτονία των Αρμενίων, παραμένει διεθνώς άγνωστη η καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και των Ποντίων. Ποτέ δεν διεκδίκησε την αναγνώρισή της η Ελλάδα. Αλλά και τι διεκδίκησε; Όλα τα θυμούνται οι κυβερνήσεις μας κατόπιν εορτής.
Ήρθε τη στιγμή που ο Έλληνας θέλει να μάθει την αλήθεια για τη χώρα του, θέλει να νιώσει περήφανος κι έχει αρχίσει (αυτό ένιωσα από το κοινό) να αναγνωρίζει τα εθνικά μας ελαττώματα. 94 χρόνια μετά αρχίζουν να φωτίζονται κάποιες πτυχές της Μικρασιατικής τραγωδίας. Ίσως εκατό χρόνια από σήμερα να μάθουμε και το τωρινό διεθνές πολιτικό παρασκήνιο.
Ιnfo: H παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη» ξεκίνησε τις φετινές της παραστάσεις 21/10/2015 στον Ελληνικό Κόσμο (2122540300) και μετά το τέλος των παραστάσεων στην Αθήνα θα περιοδεύσει στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης.
INFO
Μια αρχόντισσα της Σμύρνης, η Φιλιώ, θυμάται και νοσταλγεί τη ζωή της εκεί. (ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ)
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μιμή Ντενίση
- ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μιμή Ντενίση, Κώστας Βουτσάς, Tάσος Χαλκιάς, Μιχάλης Μητρούσης Τάσος Νούσιας, Χριστίνα Αλεξανιάν, Μάνος Ζαχαράκος, Δημήτρης Μακαλιάς, Κατερίνα Γερονικολού, Νέλη Αλκάδη
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο μεγάλος σκηνοθέτης μάς μιλά για την Ορέστεια που παρουσιάζει στην Επίδαυρο
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μιλάει για τη νέα του παράσταση-πλατφόρμα
Και ακόμα: «Μήδεια» στο Παλλάς, «Ηρακλής μαινόμενος» στο Κηποθέατρο Παπάγου, Yamammoto Noh Theatre στο Σχολείον της Αθήνας, 3 δουλειές της bijoux de kant
Μισός αιώνας (και βάλε) Σταμάτης Φασουλής και ό,τι συμβαίνει στην επιθεώρηση θα έχει πάντα το στίγμα του
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κουμεντάκης παρουσίασε το νέο, φιλόδοξο, πολυσυλλεκτικό και ευρείας απεύθυνσης πρόγραμμα
Καθώς η «Amalia Melancholia» έρχεται στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η συγγραφέας του βιβλίου «Ο κήπος της Αμαλίας» (εκδόσεις Πατάκη) γράφει για τη «βασίλισσα των φοινίκων»
Τι κάνουν ο βραβευμένος σεναριογράφος και η καταξιωμένη ηθοποιός στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής; Τους ζητήσαμε να αποκωδικοποιήσουν τις «Ετυμολογίες», αυτή τη διαφορετική παράσταση-«ημερίδα»
Ένας τετράποδος ντετέκτιβ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός άλλου σκύλου. Η βία και η μη απόδοση δικαιοσύνης βρίσκονται στο επίκεντρο της νέας παράστασης του γνωστού σκηνοθέτη
Η «ψυχή» του studio αρχαίου δράματος γράφει για το Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Εθνικού Θεάτρου
Οι εκδηλώσεις της πρώτης εβδομάδας του θεσμού
Μιλήσαμε με τους βραβευμένους συγγραφείς Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και Βίβιαν Στεργίου για τις ηρωίδες που εμπνεύστηκαν από την «Εκάβη» και την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη
Η διακεκριμένη σκηνοθέτις μάς συστήνει τη νέα, υπαρξιακή και ιδιαίτερη για την ίδια, δουλειά της και μας προσκαλεί σε έναν κόσμο… ανάποδο
Ο ανερχόμενος δημιουργός μιλά για όσα του έχει προσφέρει η διεθνής προβολή και διαδρομή των παραστάσεών του
Και ακόμα:«Μιντάτι» από την Τζένη Αργυρίου, «Ιεροτελεστία της άνοιξης» από τον Ροζέρ Μπερνάτ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί ένα από τα σπουδαιότερα έργα του μεγάλου ποιητή στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου
Μιλήσαμε με τον ηθοποιό Χαλίλ Αλιζάντα και την σκηνοθέτρια Γιολάντα Μαρκοπούλου για τον ρόλο που παίζει η τεχνολογία στον μετασχηματισμό των οικογενειακών δεσμών των προσφύγων και μεταναστών
«Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, «50 χρόνια, μια νύχτα» από τον Μάνο Καρατζογιάννη, αφιέρωμα στον Λευτέρη Βογιατζή και άλλες παραστάσεις αυτή την εβδομάδα
Το αντιπολεμικό έργο του Ευριπίδη στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από τη ματιά του διακεκριμένου Ρώσου σκηνοθέτη Τιμοφέι Κουλιάμπιν
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.