Ουκ εν τω πολλώ το ευ...

Η κυκλοφορία δίσκου έχει γίνει πλέον μια πολύ εύκολη υπόθεση (τόσο που φαίνεται πως σύντομα θα εκλείψει). Η υπερπαραγωγή και ο πληθωρισμός ποτέ δεν είναι για καλό, από την άλλη όμως «ο καθένας δικαιούται διά να ομιλεί», άσε που «όλοι οι καλοί χωράνε» (ενώ συχνά χωράνε και οι κακοί). Για να αντιμετωπίσουμε την υπερπαραγωγή καταφεύγουμε συχνά στην (ακόμη μεγαλύτερη) συντομία, αλλά όχι στην προχειρότητα...

Εγχώρια

B Movie Prophets - Body. Speech. Mind. (*)

B Movie σίγουρα, Prophets ούτε κατά διάνοια. Αδέξιες αναμνήσεις από τη σκοτεινή πλευρά των «νεοκυματικών» 80s.

Spyros Charmanis - Just Another Day (**)

Ταξίδι στο progressive της δεκαετίας του ’70, χωρίς να αιτιολογείται –εκ του αποτελέσματος– η αναγκαιότητα να συνταξιδέψουμε στο παρελθόν.

Coral Caves - Labyrinth’s Path (*)

Αυταρέσκεια, φλερτ με την παράδοση, ισχνή δημιουργικότητα, ερμηνευτική απαγγελία και ούτε μία τόση δα μελωδία που να σου μένει.

Συνθετικοί - Προσωπεία/Εφιάλτες (**)

Άσκοπη η εμμονή των νεότερων να μετατρέπουν σε cult, ξεχασμένα (δικαίως) καλλιτεχνήματα από το παρελθόν. Είναι σαφές ότι το εγχείρημα ξεπερνά τις δυνατότητές τους και η progressive, μεγαλόπνοη καιποζάτη electronica τους δικαίως είχε μείνει στο συρτάρι 20 χρόνια.  

Γιώργος Οικονόμου - Φιγούρα στο δρόμο (*)

Κοινότυποι στίχοι, φτωχές μελωδίες, αδιάφορη ερμηνεία, εφηβικοί έρωτες, κλισέ... Η Θεσσαλονίκη περνάει κρίση...

Ειρήσθω εν παρόδω - Οιστρηλασία (**)

Τίμια (αν και διστακτική) απόπειρα να συνδυάσουν jazz και ελληνική παράδοση. Το πεδίο προσφέρεται για πολλά περισσότερα.

Ξένα

The Nigel Kennedy Quintet - Shhh! (***)

Jazz ατμόσφαιρα, rock attitude, ρευστή αίσθηση, Πολωνοί μουσικοί και όλοι οι «δάσκαλοι» παρόντες: απ’ τον Ζαν Λικ Ποντί ως τον Στέφαν Γκραπελί.

The Kissaway Trail - Sleep Mountain (**)

Η pop κουλτούρα κάνει παρέλαση... Αγαπούν τα μαρς, το επικό στοιχείο και φυσικά (ως Δανοί) το σκανδιναβικό μουσικό ντιζάιν. Όλα μέτρια.

Young Guns - All Our Kings Are Dead (**)

Τώρα που οι Green Day και οι U2 έγιναν μιούζικαλ, καιρός για νέο αίμα... Τόσο νέοι και τόσο τυποποιημένοι, με οβάλ ήχο για όλους.

The Futureheads - The Chaos (***)

Οβάλ είναι ο ήχος και των Futurehead αλλά αυτοί –τουλάχιστον– έχουν την ικανότητα να ζωντανέψουν όλο το μουσικό παρελθόν του αγγλικού punk.

Art Abscon’s - Am Himmel mit Feuer (**)

Δεν αρκεί να είσαι μυστηριώδης «μασκοφόρος», χρειάζονται και τραγούδια. Όταν η γερμανική «πρωτοπορία» είναι χάλια, μπορεί να σε ξεκάνει.

Suzanne Vega - Close-Up Vol 1, Love Songs (**)

Σε απόγνωση... Ξανακυκλοφορεί τα τραγούδια της, υποτίθεται αλλαγμένα. Νομίζει...

Various Artists - Tribute to David Bowie (**)

Γαλλικής προέλευσης και αισθητικής διασκευές τραγουδιών του Bowie. Φυσικά και συμμετέχει η Κάρλα Μπρούνι. Πώς αλλιώς...

Mark Chadwick - All the Pieces (**)

Όσα έκανε με τους Levellers, τώρα τα κάνει μόνος του αλλά είναι κουρασμένα και μεσήλικα.