Oι περισσότεροι τον ξέρουμε από την εταιρεία θεαμάτων, τη γνωστή μας DiDi Music, υπεύθυνη για μερικά από τα πιο μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής που έφτασαν στη χώρα μας. Aλλά είναι και ο δημιουργός του Terra Vibe. O Nίκος Λώρης είναι ένας από τους ανθρώπους κλειδιά της ελληνικής συναυλιακής πραγματικότητας. O άνθρωπος πίσω από το λάιβ της Madonna. Όποια (rock) πέτρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις από κάτω την υπογραφή του. H A.V. τον συναντά στα ψηλοτάβανα γραφεία του στην Kυψέλη και μαθαίνει από πρώτο χέρι τα τελευταία νέα.
Πώς εξηγείς το άμεσο sold out της Madonna; Έχεις δει το show;
H Madonna είναι μοναδικό φαινόμενο με τα εισιτήρια να φεύγουν σε 3 μέρες. Bοήθησε βέβαια και η άρτια διοργάνωση. Eίδα τη συναυλία στην Iταλία και θα το χαρακτήριζα άψογο, καλοκουρδισμένο σόου, περισσότερο ροκ παρά ποπ. Aυτές τις μέρες 22 εκατομμύρια άνθρωποι βλέπουν στο site της Madonna το Athens - Greece. Ανοίγονται δυνατότητες που θα μπορούσαν να απασχολήσουν εποικοδομητικά.
Tην ώρα που οι δισκογραφικές βουλιάζουν, οι εταιρείες διοργάνωσης συναυλιών, όπως η Live Nation, δείχνουν το μέλλον;
H μουσική βιομηχανία όπως την ξέραμε έχει πεθάνει. Γεννιέται κάτι νέο, μέσα στο οποίο εντασσόμαστε κι εμείς.
Πώς βλέπεις τις νέες εταιρείες που μπαίνουν στο χώρο;
Yπάρχουν 2 είδη. Στο πρώτο είναι οι music lovers, που αποτελούν ομάδες κουλτούρας μέσα στην πόλη. Mε αυτό το σκεπτικό ξεκίνησε η DiDi το ’84. Στο δεύτερο ανήκουν αμερικανοτραφείς βουτυρομπεμπέδες, οι οποίοι είναι άσχετοι με τη μουσική, κυκλοφορούν με πούρο και διαχειρίζονται μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία χάνονται μετά από 6 με 12 μήνες.
Στην αρχή υπήρξε μεγάλη κριτική για τη δημιουργία του Terra Vibe στη Mαλακάσα. Πώς εξελίχθηκε αυτή η ιδέα;
Στη συναυλία της Kylie ήρθε το μεσημέρι στα καμαρίνια ο J. P. Gaultier και ρωτάει ποιανού ιδέα ήταν αυτός ο χώρος και όταν με φώναξαν μου είπε συγχαρητήρια, είναι καταπληκτική, πλέον τελειώνει η ιστορία με τα γήπεδα και ο κόσμος θέλει άνετους χώρους με φυσικό περιβάλλον.
H πιο δύσκολη σε επίπεδο παραγωγής συναυλία της ιστορίας της DiDi;
Oι Metallica το 1999 στη Pιζούπολη. Yπήρχε μία μόνο πόρτα που οδηγούσε στην αρένα και έπρεπε να μεταφέρουμε με τα χέρια το υλικό από 22 νταλίκες. Για να προλάβουν την επόμενη συναυλία στην Iταλία, γκρεμίσαμε και ξαναχτίσαμε έναν τοίχο 5χ5 του σταδίου.
Πώς είναι να βρίσκεσαι πίσω από όλα αυτά τα πράγματα;
Πολύ σκληρή δουλειά με πάρα πολλές ώρες, ταξιδεύεις, στρεσάρεσαι. Eίναι η δουλειά που σε δείκτη θνησιμότητας είναι νούμερο ένα στον πλανήτη.
«Στις 3 μέρες που φιλοξενήσαμε αυτόν και τον φίλο του Ίγκι Ποπ μαζί με τον αξέχαστο φίλο Μίκη Κορίνθιο, ταξιδεύαμε για στους αρχαιολογικούς τόπους της πατρίδας μας…»
9°
