Gojira: Είχαμε μεγάλη υποστήριξη από την οικογένειά μας

Ήταν η πρώτη φορά που ένα metal συγκρότημα εμφανίστηκε σε Τελετή Έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων. Στις 26 Ιουλίου 2024 οι Gojira ξεπρόβαλαν στους εξώστες του ιστορικού κτιρίου Conciergerie στις όχθες του Σηκουάνα. Κάθε μέλος της μπάντας έπαιξε δεμένο με ιμάντα ασφαλείας από διαφορετικό παράθυρο - μπαλκόνι του πέτρινου πύργου, ακόμα και υπό συνθήκες βροχής που έκαναν την πρόκληση μεγαλύτερη. Η επιλογή της Conciergerie ως σκηνικού ήταν άκρως συμβολική. Σε αυτό το μεσαιωνικό κτίριο - φυλακή κρατήθηκε η βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα πριν από την εκτέλεσή της, κατά τη Γαλλική Επανάσταση. Στο έδαφος και στον αέρα, ειδικά εφέ ενίσχυαν το θέαμα: πυροτεχνήματα και πύρινες φλόγες εκτοξεύονταν, βάφοντας τον ουρανό κόκκινο – μια επιλογή που «συμβόλιζε το αίμα», σύμφωνα με τους δημιουργούς. Φιγούρες της ακέφαλης Μαρίας Αντουανέτας (με τις κεφαλές στα χέρια) εμφανίστηκαν στα παράθυρα του κτιρίου, υπενθυμίζοντας τις «κυριολεκτικές» αιματοχυσίες της Επανάστασης. Οι αποκεφαλισμένες Αντουανέτες στα παράθυρα, όσο σοκαριστικές κι αν ήταν, υπενθύμιζαν τη ρήξη με το παλαιό καθεστώς και τη γέννηση της Δημοκρατίας. Την ίδια στιγμή, οι Gojira με τον εκρηκτικό τους ήχο εκπροσωπούσαν τη σύγχρονη φωνή της Γαλλίας - μια Γαλλία προοδευτική, που δεν φοβάται να αναμείξει την παράδοση με την καινοτομία.

Οι Gojira επέλεξαν να παίξουν μια metal διασκευή του ιστορικού τραγουδιού «Ah! Ça Ira», ενός ύμνου που ήταν δημοφιλής κατά την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης​ καθώς συνδέεται με τα γεγονότα του 1789 – το ρεφρέν «Ça ira, ça ira…» («θα τα καταφέρουμε») προέρχεται από φράση του Benjamin Franklin και αποτελούσε ένα σύνθημα αισιοδοξίας της εποχής. Γνωστοί για τις ανησυχίες και τις ευαισθησίες τους οι Gojira τροποποίησαν τους στίχους του παραδοσιακού τραγουδιού ώστε να μεταφέρουν ένα θετικό, μη βίαιο μήνυμα ελπίδας, μακριά από τις αιματηρές εκδοχές του πρωτότυπου​ τραγουδιού θέλοντας να αναδείξουν τα σημεία του τραγουδιού που λένε ότι «όλα θα πάνε καλά» αντί να καλέσουν σε βία και αποκεφαλισμούς. Στους σημερινούς καιρούς που οι κοινωνίες βρίσκονται αντιμέτωπες με προκλήσεις, πολέμους, απολυταρχικούς ηγέτες και την κλιματική κρίση, οι Gojira τίμησαν την ιστορία της Γαλλίας και η συμμετοχή τους έγινε ένα σχόλιο για το παγκόσμιο παρόν, ταιριάζοντας με το ευρύτερο θέμα της Τελετής Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι που ήταν ο εορτασμός της ελευθερίας, της συμπερίληψης και της αδελφοσύνης των λαών.

Ιδιαίτερη περίπτωση στο metal, οι Gojira ξεχώρισαν διεθνώς χάρη στον συνδυασμό τεχνικής αρτιότητας κι έντονης οικολογικής συνείδησης. Αντί να περιορίζονται στα στερεότυπα του είδους, επέλεξαν να αναδείξουν στους φιλοσοφημένους στίχους τους θέματα, όπως η κλιματική αλλαγή, η προστασία του περιβάλλοντος και η ανθρώπινη ενότητα.

Επιπλέον, το μουσικό τους ύφος εντυπωσιάζει ακόμα και ακροατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με το metal, χάρη στις δυναμικές συνθέσεις, τη μελωδικότητα, και τη συναισθηματική ένταση που εκπέμπουν. Οι Gojira, μέσα από τεχνικά riffs, έντονους ρυθμούς και πρωτότυπες δομές τραγουδιών, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν έναν ήχο άμεσα αναγνωρίσιμο, αλλά ταυτόχρονα προσβάσιμο και ελκυστικό σε ένα ευρύτερο ακροατήριο. Η σύνθεσή τους παραμένει ίδια, από τον πρώτο δίσκο τους έως σήμερα, με τα αδέλφια Joe και Mario Duplantier και τους Christian Andreu και Jean-Michel Labadie, όπως άλλωστε και η εκτελεστική τους δεινότητα που τους έχει καταστήσει ως ένα από τα κορυφαία metal live acts στον κόσμο. Γι’ αυτό και θεωρούνται από τις πιο σημαντικές μπάντες της γενιάς τους, που όχι μόνο εξελίσσουν το μουσικό ιδίωμά τους, αλλά ανοίγουν και νέους δρόμους προς ένα ευρύτερο πολιτιστικό πλαίσιο.

Gojira: Ο ντράμερ Mario Duplantier μιλάει στην Athens Voice - Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το τελευταίο live των Black Sabbath στο Release Athens 2025

Περιμένοντας στο waiting room του zoom, σκέφτομαι τι θα παρουσιάσουν στην Αθήνα, στην Πλατεία Νερού, στις 19 Ιουλίου, όπου έρχονται για μια και μοναδική headline εμφάνιση στην Ελλάδα, στο φεστιβάλ Release Athens 2025. Ένα νέο παράθυρο ανοίγει και ο ντράμερ Mario Duplantier χαιρετά, χαμογελά και δίνει την ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα.

Θα ξεκινήσω με μια ερώτηση που καταλαβαίνω ότι σας έχουν θέσει πολλές φορές, αλλά για όλους εμάς, που παρακολουθήσαμε την εμφάνισή σας στην Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι από τις οθόνες μας, είναι αναπόφευκτη· πώς προέκυψε η ιδέα της συμμετοχής σας; Και πώς αισθάνεστε που εκπροσωπήσατε τη metal κουλτούρα σε ένα τέτοιο γεγονός για πρώτη φορά στην ιστορία μίας τέτοιας διοργάνωσης;
Δεχτήκαμε την πρόταση τον Νοέμβριο του 2023, ήρθε σε επαφή μαζί μας η επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων. Ξέρω σίγουρα ότι ο Victor Leman ήταν ο συνθέτης ολόκληρου του soundtrack της τελετής και ήθελε να παίξουν οι Gojira στην ενότητα της Γαλλικής Επανάστασης. Μας σκέφτηκαν και επικοινώνησαν μαζί μας. Ήρθε πολύ φυσικά. Όλοι ήταν εξαιρετικά φιλικοί και η επικοινωνία μαζί τους είχε ροή. Απαντήσαμε θετικά, γιατί δεν μπορούσαμε να πούμε όχι σε ένα τέτοιο γεγονός, καθώς ήταν μια τόσο καταπληκτική ευκαιρία να παρουσιάσουμε αυτό το είδος μουσικής στον κόσμο. Είναι η πιο δημοφιλής τελετή στη Γαλλία. Ιστορικά δηλαδή, είναι η πρώτη, η μεγαλύτερη. Οπότε αυτό που κάναμε ήταν να αισθανθούμε τυχεροί που ήμασταν οι εκλεκτοί για να παίξουμε αυτή τη μουσική μπροστά σε τόσο πολύ κόσμο. Πρόκειται για πραγματικά μεγάλη τύχη, αισθανθήκαμε καταπληκτικά. Επίσης, το γεγονός ότι ήταν σε ένα κάστρο με όλα τα streamers και η επικότητα του γεγονότος ήταν επίσης ο λόγος που θέλαμε να το κάνουμε. Ήταν εξωτικό και ισχυρό. Μια πολύ δυνατή εικόνα. Καταπληκτική εμπειρία. Αισθανθήκαμε τόσο ευγνώμονες.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που κάνατε αμέσως μετά το τέλος της παράστασής σας;
Ακριβώς μόλις τελειώσαμε, είχα μια αμφιβολία, γιατί δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω πραγματικά τι συνέβη. Όλο αυτό μεταδιδόταν από την τηλεόραση, ήταν περισσότερο σαν μια τηλεοπτική εκπομπή. Υπήρχε λίγος κόσμος, αλλά ήταν από την άλλη πλευρά του Σηκουάνα. Υπήρχαν μερικά καθίσματα και άνθρωποι που κάθονταν εκεί πέρα, δηλαδή δεν ήταν γεμάτο πλήθος ή κάτι τέτοιο. Οπότε απλά πρέπει να το φανταστείς μέσα σου, έπειτα ποτέ δεν ξέρεις για τις κάμερες και το μοντάζ. Έτσι είχα μια αμφιβολία. Ήθελα απλώς να μάθω πώς ήταν, γιατί από τη δική μου αντίληψη, δεν είχα ιδέα. Όταν επέστρεψα στο καμαρίνι, το τηλέφωνό μου είχε πάρει φωτιά. Είχα εκατομμύρια μηνύματα. Τότε ήξερα ότι κάτι καλό συνέβη. Αλλά στην αρχή, έλεγα, θέλω να το δω. Θέλω να μάθω πώς είναι. Στη συνέχεια, χάρηκα πολύ γι’ αυτό.

Οι Gojira θα συμμετάσχουν σε ένα άλλο ιστορικό γεγονός αυτό το καλοκαίρι, παίζοντας στο «Back to the Beginning», την αποχαιρετιστήρια συναυλία των Black Sabbath. Θυμάστε την πρώτη φορά που ακούσατε τους Black Sabbath; Πώς αισθάνεστε;
Νομίζω ότι η πρώτη φορά που άκουσα Black Sabbath ήταν όταν ήμουν 12 ή 13 ετών. Αλλά για να είμαι πολύ, πολύ ειλικρινής, πέρασα κατευθείαν στους Metallica. Είναι σχεδόν σαν να μην τους άκουγα πραγματικά, γιατί με έλκυε πολύ η ακραία πλευρά της μουσικής. Μετά τους Metallica πήγα κατευθείαν στους Sepultura, τους Machine Head και όλους αυτούς. Φαίνεται ότι οι Black Sabbath ήρθαν αργότερα στη ζωή μου. Στην πραγματικότητα, είναι αστείο, γιατί υπάρχει αυτή η death metal μπάντα από τη δεκαετία του 1990, που ονομάζεται Brutality. Είναι από τη Φλόριντα, ήμουν μεγάλος οπαδός αυτής της death metal μπάντας, οι οποίοι έφτιαξαν μια διασκευή των Black Sabbath στο άλμπουμ. Εθίστηκα σε αυτό. Για την ακρίβεια, εθίστηκα στο τραγούδι και ένιωσα ότι η αίσθησή του ήταν διαφορετική από το υπόλοιπο άλμπουμ. Και είπα, τι είναι αυτό; Και τότε συνειδητοποίησα ότι ήταν μια διασκευή των Black Sabbath. Έτσι αυτή ήταν η πρώτη μου σύνδεση με τους Black Sabbath, μέσω των Brutality. Και μετά, όταν πήραμε την πρόσκληση, είπαμε ναι αμέσως. Τώρα συνειδητοποιώ ότι είμαι μέρος αυτής της εκδήλωσης, τώρα που είδα την αφίσα. Είναι τρελό. Μοιάζει με συναυλία από τη δεκαετία του 1980, όταν οι Metallica έπαιζαν με τους Pantera, τους Slayer, όλες τις μυθικές μπάντες από τα 80s, τα 90s, είναι τρελό να υπάρχει το λογότυπό μας στη μέση όλων αυτών των συγκροτημάτων. Πώς να το επεξεργαστούμε αυτό;

Τι σκέφτεστε όταν συνειδητοποιείτε ότι χιλιάδες άνθρωποι ακούν τη μουσική σας και συνδέονται με τους Gojira σε όλο τον κόσμο καθημερινά;
Δεν το σκέφτομαι πάρα πολύ. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να μένουμε συγκεντρωμένοι στο παρόν και στα μικρά πράγματα, γιατί η καθημερινότητα είναι και η πραγματικότητα. Δουλεύω τα ντραμς μου κάθε μέρα. Δεν σκέφτομαι υπερβολικά την όποια επιτυχία, γιατί νομίζω ότι είναι επίσης το κλειδί για να παραμείνεις ταπεινός και συγκεντρωμένος σε αυτό που ακολουθεί. Δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε πάντα την καριέρα μας ή το κοινό. Αλλά φυσικά, αν με ρωτήσετε τώρα, είμαι πολύ ταπεινός για όλο αυτό. Είναι τρελό να σκέφτομαι τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που μπορούν να ακούσουν τη μουσική μας. Είναι σαν μια παγκόσμια σύνδεση, γλώσσες, είναι καταπληκτικό. Νιώθω πολύ τυχερός.

Ας γυρίσουμε πίσω στις πρώτες μέρες σας, στο ξεκίνημά σας. Πώς ο δεσμός σας, ως αδέρφια με τον Joe, επηρέασε τους Gojira; Πώς η οικογένεια σας, σας στήριξε στην επιδίωξη των ονείρων σας;
Είχαμε μεγάλη υποστήριξη από την οικογένειά μας. Ήμασταν πολύ τυχεροί επειδή μεγαλώσαμε σε ένα μεγάλο σπίτι, σε ένα πολύ παλιό σπίτι, στην πραγματικότητα, το σπίτι που μπορείτε να δείτε στο βίντεο κλιπ μας που ονομάζεται «Lowlands» είναι στη μέση ενός δάσους, στη νοτιοδυτική Γαλλία, 5 λεπτά από τον ωκεανό. Μεγαλώσαμε εκεί γιατί ο πατέρας μου πήρε αυτό το σπίτι από τον πατέρα του. Έτσι είχαμε τη δυνατότητα να έχουμε ένα δωμάτιο μόνο για να εξασκούμαστε. Και τώρα, καθώς μεγαλώνω συνειδητοποιώ πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό, γιατί τώρα όλοι δυσκολεύονται να φύγουν από κάπου και να έχουν τέτοιους χώρους. Και επίσης το ανοιχτό μυαλό των γονιών μας που μας επέτρεψε να εκφραστούμε με τη μουσική. Υπήρχε πολλή κουλτούρα στην οικογένειά μας, ακούγαμε πολλή μουσική. Μας άρεσε πολύ και η τέχνη. Είχαμε σχέση με πολλά βιβλία. Η Τέχνη γενικά, ήταν σαν κεντρικό θέμα στο σπίτι. Αλλά αυτή η σύνδεση με τον αδελφό μου είναι σπουδαία. Δεν χρειάζεται να μιλάμε. Είναι αγνό. Η σύνδεση είναι τόσο ισχυρή, είναι τρελό από καλλιτεχνική άποψη, αλλά έχουμε κατά κάποιο τρόπο την ίδια ευαισθησία. Μιλάμε ακριβώς την ίδια γλώσσα αυτός και εγώ, είναι μια πνευματική γλώσσα, οπότε είναι πολύτιμο.

Ζωγραφίζετε από το 2009. Πόσο μοιάζουν ή διαφέρουν η ζωγραφική και η μουσική;
Σχετικά με τη ζωγραφική, δεν υπάρχει καμία απολύτως πίεση από την πλευρά μου, επειδή δεν έχω μεγάλη τεχνική και δεν θέλω να έχω τεχνική, δεν χρειάζεται να έχω καν μια κουλτούρα γύρω από αυτό. Για το drumming χρειάζεσαι κάποια εργαλεία. Πρέπει να εξασκείσαι πολύ. Πρέπει να δουλεύεις με τον μετρονόμο και πρέπει να δουλεύεις και να παίρνεις τα ρίσκα. Χρειάζεται πολλή εξάσκηση για να φτάσεις κάπου. Θα έλεγα ότι στη ζωγραφική, ακόμα και ένα παιδί μπορεί να ζωγραφίσει κάτι που μπορεί να σε κάνει να δακρύσεις. Είναι τόσο συναισθηματικό. Τα ξεχωρίζω αυτά τα δύο. Οπότε δεν έχω καμία απολύτως πίεση για τη ζωγραφική. Είναι απλά κάτι που κάνω μερικές φορές. Αυτή τη στιγμή δεν ασχολούμαι καθόλου, σχεδόν τα έχω παρατήσει. Είμαι πραγματικά πάρα πολύ στο επίκεντρο αυτή τη στιγμή, παίζω ντραμς, συνθέτω, γράφω μουσική, είναι μια στιγμή της ζωής μου που δεν ζωγραφίζω, όμως δεν πειράζει γιατί θα επανέλθει αργότερα.

Υπάρχει κάποια προσωπικότητα που έχετε γνωρίσει και σας εντυπωσιάζει σε μόνιμη βάση;
Κάθε άτομο έχει τη δύναμη να μας κάνει καλή εντύπωση. Και όποιος παραμένει ανοιχτόμυαλος, μπορεί να επηρεαστεί από οποιονδήποτε. Στην καθημερινή μου ζωή, συναντώ ανθρώπους. Αυτά τα άτομα μπορεί να με επηρεάσουν. Το σημαντικό είναι να μένεις ανοιχτόμυαλος, να επικοινωνείς με τους ανθρώπους και να μένεις απλός. Μπορείς να πάρεις από όλους. Δεν έχω κάποιο παράδειγμα αυτή τη στιγμή, αλλά επηρεάζομαι από τα πάντα.

Θεωρείστε ένας από τους πιο δυνατούς και τεχνικά ακριβείς ντράμερ στον χώρο του metal. Κατά τη γνώμη σας, ποια είναι τα πιο σημαντικά προσόντα για έναν ντράμερ;
Θα έλεγα ένα μείγμα μεταξύ πειθαρχίας και αφήστε τα πράγματα να πάνε με τη ροή. Πρέπει να είσαι δημιουργικός, γιατί αν είσαι μόνο πειθαρχημένος και εστιάζεις μόνο στην τεχνική, και θέλεις να πηγαίνεις γρήγορα, αυτό είναι ωραίο, αλλά κάτι θα σου λείπει πιθανώς. Αυτή είναι η καλλιτεχνική πτυχή. Τα ντραμς πρέπει να κουβαλούν μια γοητεία. Μερικοί ντράμερ είναι σούπερ σφιχτοί, σούπερ γρήγοροι, σούπερ συνεπείς και σούπερ πειθαρχημένοι. Αλλά μερικές φορές κάτι λείπει. Είναι δύσκολο να σας εξηγήσω τι είναι αυτό, αλλά νομίζω ότι είναι απλά η γοητεία. Πολύ γαλλική απάντηση...!

Στις 19 Ιουλίου θα επιστρέψετε στην Ελλάδα για μια μεγάλη headline εμφάνιση στο φεστιβάλ Release Athens 2025. Τι αναμνήσεις έχετε από την Ελλάδα; Και ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε σε όλους όσοι περιμένουν με ανυπομονησία να σας δουν;
Θέλω να πω ότι αγαπάμε την Ελλάδα και εδώ και πολύ καιρό θέλαμε να παίζουμε όλο και περισσότερο στη χώρα σας. Αυτή τη φορά είπα στον μάνατζερ, «σε παρακαλώ, κάνε το να συμβεί αυτό το καλοκαίρι, σε παρακαλώ. Μη μου πεις κάτι άλλο, απλά κάντο να συμβεί. Θέλουμε να πάμε στην Ελλάδα, σε παρακαλώ». Εσείς έχετε τόσο πάθος, μερικές φορές όσο πιο νότια πηγαίνεις στην Ευρώπη, τόσο πιο πολύ παθιάζονται οι άνθρωποι και είναι και ο τρόπος που συμπεριφέρονται. Μην παρεξηγηθώ, είμαι μεγάλος οπαδός της Σκανδιναβίας, και αυτοί είναι καταπληκτικοί. Αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια κάποια τρέλα στο νότο όταν παίζεις στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα. Επιστρέφουμε στην Ελλάδα. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Ανυπομονώ. Σας αγαπώ, παιδιά.

Υποθέτω ότι έχετε ταξιδέψει πολύ στη ζωή σας με τους Gojira. Ποιο είναι το πιο όμορφο μέρος που έχουν δει ποτέ τα μάτια σας στον πλανήτη Γη;
Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Σκέφτομαι τη βόρεια Νορβηγία, αλλά σκέφτομαι και τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Ελλάδα, ακόμα και τη Ρουμανία, ο πλανήτης γη είναι όμορφος. Η Αυστραλία είναι το κάτι άλλο. Είναι πραγματικά εκπληκτική η Αυστραλία. Πώς μπορώ να διαλέξω μία; Κόστα Ρίκα, επίσης! Υπάρχουν πάρα πολλά μέρη! Δεν μπορώ να διαλέξω.

Τι θυμάστε από τα εφηβικά σας χρόνια ως metalhead; Τι πιστεύετε ότι σας διαμόρφωσε περισσότερο ως άτομο στη ζωή σας; Τι σας έκανε το άτομο που είστε σήμερα;
Είναι όλες οι διαφορετικές εμπειρίες, αλλά είναι αλήθεια ότι οι Gojira εδραίωσαν πολλά μέσα μου, το γεγονός ότι ταξιδεύουμε σε όλο τον κόσμο, το γεγονός ότι πρέπει να δουλέψουμε γι’ αυτό. Ο Joe, ο Jean Michelle, ο Christian και εγώ πρέπει να επικοινωνούμε και είμαστε ακόμα μαζί. Είναι μεγάλη, μεγάλη, μεγάλη ιστορία, ένα μακρύ ταξίδι. Μαθαίνω πώς να δουλεύω με αυτούς τους ανθρώπους και πώς να επικοινωνώ μαζί τους. Πήγαμε στη Λατινική Αμερική. Παίξαμε στη Ρωσία, παίξαμε στο Ισραήλ, παίξαμε παντού στην Ασία. Και μαθαίνεις πολλά από όλα αυτά. Φαίνεται, λοιπόν, ότι όλα αυτά είναι κάτι. Αλλά επίσης έγινα μπαμπάς. Οπότε τα παιδιά είναι επίσης μια μεγάλη αλλαγή στη νοοτροπία σου.

Πώς η πατρότητα σας άλλαξε τη ζωή;
Πολύ, γιατί δεν μπορείς να παραπονιέσαι πια. Απλά πρέπει να δώσεις το παράδειγμα. Πρέπει να δώσεις ελπίδα. Πρέπει να δουλέψεις επάνω στη δική σου ελπίδα. Κι αν κάποια στιγμή τη χάσεις, πρέπει να τους πεις κάτι και να είσαι θετικός. Έτσι σήμερα, όταν νιώθω ανησυχία για το τι συμβαίνει στον κόσμο, πρέπει να βρω μία διέξοδο, να βρω κάτι να τους πω. Και επειδή θέλω να έχουν ελπίδα και να πιστεύουν σε κάτι ισχυρό, χρειάζεται συνεχή δουλειά με τον εαυτό σου, ακόμα περισσότερο όταν γίνεσαι μπαμπάς, θα έλεγα.

Υπάρχουν νεότερα σχετικά με το επόμενο στούντιο άλμπουμ των Gojira; Ποια είναι η κατεύθυνση και τι οραματίζεστε για το μέλλον;
Δουλεύουμε πάνω σε αυτό κάθε μέρα. Μετά από αυτό το zoom, θα μιλήσω με τον αδελφό μου, γιατί δουλεύουμε πάνω σε τραγούδια ασταμάτητα όλη την ώρα. Νιώθω ότι έρχεται κάτι πολύ δυνατό. Παίρνουμε τον χρόνο μας γιατί νιώθουμε ότι δεν υπάρχει βιασύνη για την όποια δημιουργία. Πρέπει να ρίξεις κάτι καλό, αντί να ρίξεις κάτι γρήγορο. Φαίνεται ότι στις μέρες μας η μουσική βιομηχανία είναι σαν να πρέπει να ρίχνεις τραγούδια όσο πιο γρήγορα γίνεται, επειδή ο κόσμος μπορεί να σε ξεχάσει και όλα αυτά, αλλά όλοι μας είμαστε συγκρότημα από τα 90s και δεν μπορούμε να πιέζουμε τους εαυτούς μας πάρα πολύ. Για παράδειγμα, είμαι μεγάλος οπαδός των Deftones. Και περιμένω να βγάλουν ένα άλμπουμ κάθε 5-6 χρόνια και είμαι ok με αυτό. Είναι σπουδαίο. Δεν ξέρω αν οι Deftones έβγαζαν ένα τραγούδι κάθε μήνα αν θα ήταν το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο. Θέλεις να περιμένεις και να πάρεις το πλήρες πακέτο, τα πλήρη τραγούδια και επίσης είναι καλό να περιμένεις ανάμεσα σε δύο κυκλοφορίες. Αυτό αισθάνομαι, περιμένεις για να παίρνεις νέες επιρροές και να φέρεις κάτι νέο στον ήχο σου. Όταν βγάζεις ένα τραγούδι κάθε μήνα με το ίδιο plugin, είναι πάντα ο ίδιος ήχος. Και δεν υπάρχουν αποχρώσεις και διαφορές. Είμαστε λοιπόν μια μπάντα της παλιάς σχολής και το ξέρουμε αυτό, αλλά μπορώ να σας πω ότι όλα τα τραγούδια μας είναι εδώ, γιατί τελειοποιούμε τα πάντα.

Ποιες είναι οι σκέψεις σας για τη θέση του heavy metal στη σημερινή μουσική βιομηχανία; Βλέπετε το είδος να κερδίζει ξανά έδαφος; Ή μήπως γίνεται όλο και πιο εξειδικευμένο;
Υπάρχουν πολλά καταπληκτικά πράγματα. Είναι ξεκάθαρο ότι έρχομαι πραγματικά από τη δεκαετία του 1990, οπότε είμαι ακόμα εθισμένος στις δονήσεις εκείνης της δεκαετίας, αλλά δεν μπορείς να είσαι νοσταλγός της εποχής. Και εξακολουθώ να είμαι πολύ ανοιχτόμυαλος. Νιώθω ότι η νέα γενιά φέρνει κάτι πολύ ενδιαφέρον στο τραπέζι. Δεν καταλαβαίνω τα πάντα. Τα σέβομαι. Δεν καταλαβαίνω τους Sleep Token, αλλά τους σέβομαι, γιατί φαίνεται ότι είναι κάτι που αγγίζει πολύ αποτελεσματικά τη νέα γενιά. Προσωπικά δεν το καταλαβαίνω. Αλλά την ίδια στιγμή, δεν χρειάζεται να καταλαβαίνω τα πάντα. Και δεν θέλω επίσης να κρίνω, γιατί ποιος νοιάζεται για το τι σκέφτομαι εγώ γι’ αυτό; Έχει να κάνει μόνο με το συναίσθημα και την αγάπη για τη μουσική. Οπότε αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπάρχουν νέες μπάντες. Μου αρέσουν πολύ οι Knuckles. Είναι πραγματικά μια μπάντα που θέλω να ξεπεράσω τα όριά μου εξαιτίας τους. Είναι κάτι διαφορετικό. Ο κόσμος των plugins, θα έλεγα, είναι πολύ γαμάτος, αλλά ταυτόχρονα είναι και λίγο επικίνδυνος, γιατί δεν χρειάζεται να παίζεις καλά κάτι, ενώ την ίδια στιγμή ακούγεσαι τεράστιος ως ντράμερ. Αν έχεις ένα καλό plugin για ντραμς, μπορείς να ακούγεσαι σαν να είσαι ο καλύτερος ντράμερ στον κόσμο. Αλλά στην πραγματικότητα, είναι το plugin που παίζει για εσένα. Μερικές φορές είναι λίγο εκτός ελέγχου, θα έλεγα, όπως το AI για παράδειγμα, αλλά το σέβομαι. Είναι τα πράγματα που κινούνται.

Τελευταία ερώτηση. Πώς προέκυψε το παρατσούκλι σας, «Evil Mario»;
Επειδή βαριόμασταν πολύ όταν περιοδεύαμε το 2017. Και άρχισα να κάνω αυτά τα μικρά ηλίθια βίντεο μόνο και μόνο για να μη βαριέμαι. Και ήμουν πολύ κακός στα βίντεο και ταυτόχρονα ο χαζοχαρούμενος στο συγκρότημα και στην ομάδα. Και πάντα έκανα αστεία, κρυβόμουν εδώ και εκεί. Κι έτσι γεννήθηκε αυτός ο χαρακτήρας του «κακού Μάριο» όπως ονομάστηκε αυτή η σειρά των βίντεο. Έκανα ηλίθια βίντεο.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Όπως χιλιάδες άλλοι, ανυπομονώ να σας δω και να σας ακούσω ζωντανά το καλοκαίρι στην Ελλάδα στο φεστιβάλ Release Athens.
Ανυπομονώ! Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, θα σας δω το καλοκαίρι.