Μουσικη

Piano Days στο Μέγαρο, με Νεφέλη Μούσουρα, Αλεξία Μουζά και Αλεξάνδρα Ντόβγκαν

Μια ακόμα φοβερή εμπειρία ακρόασης, κι ένα μικρό διαμαντάκι

34585-78037.jpg
Δήμητρα Γκρους
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Piano Days στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η Νεφέλη Μούσουρα και η Αλεξία Μουζά
Piano Days στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η Νεφέλη Μούσουρα και η Αλεξία Μουζά © Χάρης Ακριβιάδης

Piano Days στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Παρακολουθήσαμε το ρεσιτάλ των Νεφέλη Μούσουρα και Αλεξία Μουζά, και της Αλεξάνδρα Ντόβγκαν

Το Σάββατο, στις 7 το απόγευμα, πήγαμε στο Μέγαρο Μουσικής να ακούσουμε τις δύο μας διεθνείς Ελληνίδες πιανίστριες, δημοφιλείς και εξαιρετικές και οι δύο, τη Νεφέλη Μούσουρα και την Αλεξία Μουζά, να παίζουν μαζί. Η συναυλία τους ήταν στο πλαίσιο του Piano Days, ενός θεσμού του προγράμματος του Μεγάρου Μουσικής, που αφιερώνει το τελευταίο σαββατοκύριακο του Ιανουαρίου στο πιάνο, με ένα πλούσιο πρόγραμμα ρεσιτάλ, συναυλιών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά.

Piano Days 2025 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Η αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος ήταν κατάμεστη, όταν βγήκαν οι δύο διακεκριμένες σολίστ, οι οποίες καταχειροκροτήθηκαν. Και μας έπαιξαν με δεξιοτεχνία και δύναμη τρία έργα σε μεταγραφή για δύο πιάνο, έργα που δεν έχουμε την ευκαιρία να ακούμε συχνά: το La Valse του Ραβέλ, το «Καρναβάλι των ζώων» του Σαιν-Σανς, και το υπέροχο Danzon No.2 του Αρτούρο Μάρκες. Οι δυο τους σε μια συνεχή συνομιλία με τα δύο πιάνα αντικριστά, με το ένα άλλοτε να συμπληρώνει το άλλο, κι άλλες φορές να ηχεί σαν ένα, η μουσική μελωδική και άλλες φορές εκρηκτική, αισθησιακή, παιχνιδιάρικη ή χορευτική – πόσο πλούσιος ήχος, φανταστείτε. Ήταν πραγματική απόλαυση να τις ακούς και να τις βλέπεις.

Η Νεφέλη Μούσουρα και η Αλεξία Μουζά
Η Νεφέλη Μούσουρα και η Αλεξία Μουζά © Χάρης Ακριβιάδης

Όταν παρακολουθείς ένα ρεσιτάλ, σκέφτεσαι –περισσότερο ίσως από μια ορχήστρα, επειδή εκεί έχεις έναν ολόκληρο παλλόμενο οργανισμό– πόση δουλειά και πόση αφοσίωση, πόση αγάπη για τη μουσική, έχεις από έναν μόνον άνθρωπο, που μετουσιώνονται σε όλη αυτή την ομορφιά που έρχεται στα αυτιά σου και μεταμορφώνονται σε εμπειρία ακρόασης. Και όλη αυτή η ζηλευτή γκάμα εκφραστικότητας της ερμηνείας, που έβγαινε αβίαστα στα πιο λυρικά και με ένταση και δύναμη στα πιο δυναμικά και δεξιοτεχνικά μέρη, εντέλει δίνει ζωή σε έργα του ρεπερτορίου που διαφορετικά δεν θα είχαμε την ευκαιρία να τα γνωρίσουμε και να τα απολαύσουμε ζωντανά.

Για μια ακόμα βραδιά στο Μέγαρο Μουσικής γίναμε η συνέχεια αυτού του νήματος που ενώνει διαχρονικά τους αιώνες μέσα από τη μουσική, με έργα που έχει γραφτεί σε διαφορετικές εποχές (πόση φαντασία είχε ο Σαιν Σανς να περιγράψει με όλο αυτό το πανδαιμόνιο ήχων όλα αυτά τα ζώα;) – τέτοιες σκέψεις έκανα ακούγοντας το υπέροχο ρεσιτάλ για δύο πιάνα της Νεφέλης Μούσουρα και της Αλεξίας Μουζά.

Η Νεφέλη Μούσουρα και η Αλεξία Μουζά
Η Νεφέλη Μούσουρα και η Αλεξία Μουζά © Χάρης Ακριβιάδης

Και αυτή η μικρή ανταπόκριση θα τελείωνε εδώ, αν δεν είχαμε τη σκέψη και την περιέργεια με την παρέα μου να μείνουμε και στην επόμενη συναυλία για να ακούσουμε έστω λίγο την Αλεξάνδρα Ντόβγκαν , που το 2019, στα 11 της χρόνια, ο θρυλικός Ρώσος πιανίστας Γκριγκόρι Σοκόλοφ, που έχει πολιτογραφηθεί Ισπανός, την παρουσίασε με τα εξής λόγια: «…η Αλεξάνδρα Ντόβγκαν δεν μπορεί να θεωρηθεί παιδί θαύμα, διότι, όσο και αν αποτελεί θαύμα, το παίξιμό της δεν είναι παιδικό». Τώρα είναι 17 χρονών, και όπως είχαμε διαβάσει στο πρόγραμμα της συναυλίας, «η Αλεξάνδρα Ντόβγκαν, διαθέτοντας ήχο ασύλληπτης ομορφιάς και αξιοζήλευτη δεξιοτεχνική ακρίβεια, μεσουρανεί στο μουσικό στερέωμα ξεσηκώνοντας θύελλες ενθουσιασμού στις μεγάλες αίθουσες του κόσμου».

Αλεξάνδρα Ντόβγκαν
Αλεξάνδρα Ντόβγκαν © Χάρης Ακριβιάδης

Ξεκίνησε με τη Σονάτα αρ. 31 σε λα ύφεση μείζονα, έργο 110 του Μπετόβεν, και ήταν απρόσμενο το πώς από τις πρώτες νότες μας βύθισε σε έναν άλλο κόσμο. Ήταν αποκάλυψη, δεν πίστευες ότι από αυτό το νεανικό σώμα έβγαινε αυτός ο ήχος, το πνεύμα του συνθέτη ήταν εκεί μαζί μας, όλη αυτή τη βαθιά συγκίνηση που μπορείς να νιώσεις με τη μουσική του Μπετόβεν ξεχείλιζε μέσα σου και σε καθήλωνε. Μια τέτοια εμπειρία ακρόασης δεν είναι εύκολο να συμβεί, πρόκειται για μια σπάνια περίπτωση μουσικού, όταν έκλεινες τα μάτια βυθιζόσουν κι όταν τα άνοιγες έμενες έκλπηκτος με το από ποια χέρια, από ποιο σώμα και από ποια ψυχή έβγαινε όλο αυτό.

Εννοείται ότι μείναμε σε όλη τη συναυλία, που ήταν μεγάλης διάρκειας, το έργο 22 του Σούμαν, σε πλήρη αντίθεση με το προηγούμενο έργο, έντονο και παθιασμένο, γραμμένο στα χρόνια της δημιουργικής ακμής του συνθέτη. Και στο δεύτερο μέρος ακούσαμε Ραχμάνινοφ, το τελευταίο του σημαντικό έργο για σόλο πιάνο, το Παραλλαγές σε ένα θέμα του Κορέλλι, έργο 42, και τις εκπληκτικές μεταγραφές της παρτίτας του Μπαχ, Πρελούδιο, Γκαβότ και Ζιγκ, και τη Σονάτα αρ. 2 σε σολ δίεση ελάσσονα, έργο 19, «Σονάτα-Φαντασία» του Σκριάμπιν, και encore πάλι Μπετόβεν. Ό,τι και να πούμε είναι λίγο, στην αίθουσα επικρατούσε απόλυτη σιωπή ακόμα και λίγα δευτερόλεπτα μετά το τέλος του κάθε έργου. Ενδεικτικό, το ότι σε μια μικρή στιχομυθία με τη μεγάλη μας πιανίστρια Ντόρα Μπακοπούλου, που παρακολουθούσε δίπλα μας το ρεσιτάλ, αποκάλεσε τη νεαρή ερμηνεύτρια «εξωγήινη!».

Αλεξάνδρα Ντόβγκαν
Αλεξάνδρα Ντόβγκαν © Χάρης Ακριβιάδης

Ένα μικρό διαμάντι έλαμψε εκείνο το βράδυ στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, η οποία με την απαράμιλλη ακουστική της λες και είναι φτιαγμένη για να σου δίνει την αίσθηση ότι ο/η καλλιτέχνης παίζει μόνο για σένα, συντελώντας στο να γίνει η εμπερία απολύτως μοναδική. Βγήκαμε αποσβωλομένοι. Αυτό το όνομα, Αλεξάνδρα Ντόβγκαν, να το θυμάστε. Κι όλοι εμείς που αγαπάμε την κλασική μουσική, και όσοι εν δυνάμει θα την αγαπήσουμε, είμαστε ευγνώμονες για όλες αυτές τις εμπειρίες που μας χαρίζει, μερικές φορές ανέλπιστα, το Μέγαρο Μουσικής. Και ήταν μόνο ένα μικρό μέρος του Piano Days, που το κοινό το τίμησε δεόντως με την παρουσία του, αυτό που σας περιγράψαμε. Και του χρόνου, θα είμαστε εκεί.

Αλεξάνδρα Ντόβγκαν
Αλεξάνδρα Ντόβγκαν © Χάρης Ακριβιάδης

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.