Μουσικη

Βασίλης Παπαζώτος: Γνωρίσαμε τον Papazó, τον viral μουσικό του TikTok

Μιλήσαμε με τον τραγουδοποιό, μουσικό παραγωγό και γιατρό, Βασίλη Παπαζώτο, για τις πετυχημένες διασκευές στο project Μουσικό Μπαλκόνι και την αγάπη του για τη μουσική και ιατρική
Μαρία-Ιωάννα Σιγαλού
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Στο Μπαλκόνι του Baσίλη Παπαζώτου (aka Papazó) φιλοξενούνται καλλιτέχνες και μαζί διασκευάζουν αγαπημένα τραγούδια ή παρουσιάζουν νέα δικά τους- πάντα παρέα

Σκρολάρω στο TikTok -παραδόξως σπάνια και όχι αγαπημένη συνήθεια- και πετυχαίνω ένα βίντεο που έχει ως εξής: Έναν τύπο με λευκό πουκάμισο, χρυσά μεταλλικά στρογγυλά γυαλιά να παίζει ηλεκτρική κιθάρα σε ένα αστικό μπαλκόνι (εικάζω σπιτιού), όσο μια κοπέλα δίπλα του, τραγουδά το «Όλα αλλάζουν». Είναι ο Papazó. Εκείνη, σίγουρα δεν είναι η Ευσταθία, είναι η Vemily. Το τραγούδι δεν θυμίζει σε τίποτα την πρώτη εκτέλεση. Βέβαια ο στίχος ίδιος, δηλαδή σου δίνει κουράγιο να μην κολλάς σε μία τελειωμένη σχέση και να κοιτάζεις το δικό σου το καλό. Μένω παραπάνω από 10 δευτερόλεπτα -ακόμη πιο σπάνιο για μια Gen Z- και καταλαβαίνω ότι μου αρέσει αυτό που βλέπω και περισσότερο αυτό που ακούω.

Γνωρίσαμε τον Papazó, τον πιο viral τραγουδοποιό του ελληνικού TikTok  

Μπαίνω στη σελίδα αυτού του τύπου με το περίεργο –και πιασάρικο- όνομα, Papazó, και βλέπω διασκευές πολλών γνωστών τραγουδιών (Αν σ΄αρνηθώ αγάπη μου, Μία φορά, κλπ), δοσμένα με πολύ ιδιαίτερο και διαφορετικό τρόπο και ταυτόχρονα με πάρα πολλές προβολές. Μάλιστα το Έτσι είμαι εγώ από την Billie Kark και τον Papazó, και όχι από την Ηρώ αυτή τη φορά, έχει συγκεντρώσει πάνω από 1 εκατομμύριο!

Αυτό όμως δεν είναι το περίεργο. Το περίεργο είναι ότι ενώ είμαι άνθρωπος που σιχαίνομαι τις διασκευές, περισσότερο γιατί πιστεύω ότι «ο παλιός είναι αλλιώς», έπιασα τον εαυτό μου να πείθεται ότι «ο νέος είναι ωραίος» και έτσι δεν γινόταν να μη γνωρίσω από κοντά τον Papazó, αρχικά για να μοιραστώ μαζί του αυτό που μου συνέβη: ίσως και να μου άλλαξε τη μουσική κοσμοθεωρία περί διασκευών - και το εννοώ.

Τραγουδοποιός, μουσικός παραγωγός και… γιατρός ο Papazó

Δίνουμε το ραντεβού μας, στο Black Duck Garden, στον κήπο που τις Δευτέρες ο Papazó παρέα με τον φίλο του Leo είχε μεταφέρει το Κυριακάτικο Μουσικό Μπαλκόνι του σπιτιού του σε live σκηνή. Είναι ο Βασίλης Παπαζώτος, που πιθανότατα έχει εμφανιστεί και στη δική σου οθόνη, με την κιθάρα, το πιάνο, το μπάσο, το γιουκαλίλι ή τη φυσαρμόνικά του να παίζει μουσική με άλλους καλλιτέχνες, τραγουδώντας είτε διασκευές παλιών γνώριμων τραγουδιών είτε τα δικά του, φτιάχνοντας μια πολυσυλλεκτική αστική μπουάτ με ηλεκτρονικό ήχο.

Η μουσική του είναι απροσδιόριστη και αχαρακτήριστη. Όπως λέει ο ίδιος, δεν του αρέσει να την κατατάσσει κάπου. Σίγουρα πάντως έχει μουσικές επιρροές από διάφορα είδη, όπως blues, indie rock, indie pop. Τα μουσικά του πρότυπα είναι κυρίως ο Δεληβοριάς, ο Παυλίδης και ο Αγγελάκας. Συνήθως δεν δημιουργεί ούτε όταν είναι πολύ στεναχωρημένος, ούτε πολύ χαρούμενος - ενώ κανείς θα έλεγε το αντίθετο. «Αν δρας εν βρασμώ, είσαι πιο επιπόλαιος, σκέφτεσαι μονομερώς», μου λέει. Όλα του τα τραγούδια θέλει να τα προσεγγίζει σα να λέει μια ιστορία, ενώ στους στίχους υπάρχουν έντονα τα στοιχεία της εικόνας, της περιγραφικότητας και της τοποθέτησης στον χώρο (π.χ. ο ήλιος δύει στην Ποσειδώνος).

Ενώ μέσα από τα βίντεό του, παράγεται μια αισθητική και ένας ρομαντισμός και είναι αυτό ακριβώς που θέλει να μεταφέρει στο κοινό. Έχουμε όμως στις μέρες μας; «Δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχει ρομαντισμός, πιστεύω ότι είναι καταπιεσμένος. Στην Αθήνα όλο και όλοι τρέχουμε χωρίς σταματημό και δεν αφήνεται χώρος και χρόνος να εκφραστούν τέτοιες έννοιες. Οπότε προσπαθώ μέσα από μία Κυριακή που κάποιος ξεκουράζεται, να πάρει μια δόση».

«Μ’ αρέσει να παρατηρώ ιστορίες άλλων και να τις μεταφέρω μέσα από τη δική μου ματιά στον στίχο. Θέλω κάποιος, ακούγοντας τη μουσική και τους στίχους, να μπαίνει και αυτός με τη σειρά του στην ιστορία».

Papazó, ποια είναι η ιστορία σου;

Είναι τραγουδοποιός, μουσικός παραγωγός και ….γιατρός. Δύο αγάπες που μεγαλώνουν ανάλογα μέσα του από πολύ μικρή ηλικία. «Στο σχολείο όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω, ετοίμαζα ζωγραφιές που χειρουργούσα στο χειρουργικό τραπέζι ασθενείς. Τέτοιο κόλλημα». Στο σπίτι όμως η μουσική είχε τη δική της μοναδική θέση, κάπου εκεί στο σαλόνι. Ο Βασίλης Παπαζώτος θυμάται τον πατέρα του να παίζει κιθάρα και να τραγουδάει κομμάτια των Μπομπ Ντίλαν, Νιλ Γιανγκ, Μπομπ Μάρλεϊ. Στα 10 του γράφεται στο Ωδείο μετά από επιμονή της μαμάς του.

Στην αρχή δε μου άρεσε καθόλου, ήθελα να φύγω. Γύριζα κλαίγοντας από τα μαθήματα. Είχα και έναν καθηγητή που έβλεπε τις δυνατότητες μου και με πίεζε συνεχώς. Ξέρεις από αυτούς που κάνουν μια προβολή του εαυτού τους»- που εν τέλει τους ευχαριστείς κοιτάζοντας πίσω.

Σπουδάζει κιθάρα και αρμονία για έξι χρόνια. Φτάνει μέχρι ανωτέρα. Ποτέ όμως δεν του άρεσε να παίζει παρτιτούρες κλασσικών. Γι’ αυτό από τα 12 ξεκινά να προσπαθεί να βρίσκει συγχωρδίες, να γράφει δικά του κομμάτια και καταπιάνεται με αυτό. Στα 17 του, περνάει Ιατρική στην Πάτρα και στο δεύτερο έτος αγοράζει ένα αρμόνιο, το οποίο είχε ένα πρόγραμμα μουσικής παραγωγής.

Το πρώτο μπαμ με τα τραγούδια του Papazó και το κυριακάτικο project Μπαλκόνι

Το πρώτο τραγούδι του που έχει μεγάλη απήχηση είναι το Ατελιέ με τον Akyla. «Πήγε πολύ καλά και άρχισε να παίρνει και stream στο Spotify, 300.000! Άρχισα να το ακούω στα μαγαζιά, να το λένε άλλοι τραγουδιστές στα προγράμματά τους. Με χαροποίησε πολύ».

Μία επιτυχία που συμπίπτει με το project Μπαλκόνι, στο οποίο φιλοξενεί (νέους) καλλιτέχνες στο μπαλκόνι του σπιτιού του στην Αθήνα και μαζί αναβιώνουν παλιά αγαπημένα τραγούδια ή τραγουδούν νέα δικά τους- πάντα παρέα. «Ξεκίνησε τελείως τυχαία με μια διασκευή που έκανα με το Ζάρι της Μαρίνας Σάττι. Άρχισε να παίρνει απήχηση. Πήρα ένα καλύτερο κινητό να βελτιώσω την εικόνα, άρχιζα να ασχολούμαι με το editing περισσότερο. Έκανα ό,τι ήταν απαραίτητο για να πάει καλύτερο το Μπαλκόνι. Όλα έγιναν αυτόματα».

Στην αρχή, προσεγγίζει ο ίδιος τους καλλιτέχνες, ενώ στην πορεία δέχεται εκείνος μηνύματα για συνεργασία. Έπειτα, αρχίζουν και τον εμπιστεύονται μεγαλύτερα ονόματα, όπως η Μιρέλλα Πάχου, η Πέννυ Μπαλτατζή, Ίαν Στρατής κ.ά.

Τώρα είμαστε στο 35ο επεισόδιο. Έχουμε περάσει 35 Κυριακές παρέα. Μαζί. Πάντα βοηθώντας ο ένας τον άλλον.

Και κάπως έτσι το Μπαλκόνι του Papazó εκτοξεύεται.

Papazó, τι παίζει με τις διασκευές;

Είναι γεγονός ότι τα remake των τραγουδιών δίνουν και παίρνουν. Γιατί όμως τόσο έντονα; «Νοσταλγία και τάση για επιστροφή στα 90s και 00s. Ένα τραγούδι προσεγγίζεται πολύ διαφορετικά και αναβιώνεται. Έχει άλλη χροιά, άλλη μελωδιά, άλλο τόνο. Με την Πέννυ π.χ. το Εξωτικό Χαρμάνι, το κάναμε πολύ πιο blues.Το ξέρεις ότι υπάρχουν νέοι που δεν έχουν ακούσει ποτέ την πρώτη εκτέλεση και θεωρούν ότι αυτό που τραγουδάμε είναι νέο κομμάτι;» Τι συμβαίνει όμως με τους ερμηνευτές που όχι μόνο το ξέρουν, αλλά το έχουν τραγουδήσει κιόλας; Μήπως το τραγούδι τους, τους ανήκει- και δικαιωματικά; «Λαμβάνω πολύ θετικό feedback. Χαίρονται πολύ, σχολιάζουν κιόλας στα βίντεο μου. Θεωρώ ότι τα τραγούδια άπαξ και κυκλοφορήσουν, ανήκουν στο κοινό. Αυτή είναι η άποψη μου ως τραγουδοποιός. Οι διασκευές που κάνω δεν είναι για εμπορική χρήση, οπότε δε χρειάζεται κάποια συναίνεση ή παραχώρηση δικαιώματος».

Τελικά Βασίλη Παπαζώτο, τα αγόρια κλαίνε;

«Τα αγόρια δεν κλαίνε, οι άνδρες κλαίνε. Αυτό που ήθελα να πω μέσα από αυτό το τραγούδι Τα αγόρια δεν κλαίνε (σ.σ το οποίο έχει πάει «σφαίρα») είναι ότι οι κοντινοί σου άνθρωποι, όπως ένας σύντροφος, μπορεί να θέλει να του ανοιχτείς και να σου λέει ότι είναι δίπλα σου, αλλά όταν καταθέσεις το συναίσθημά σου, μπορεί να μην είναι ικανός να ανταπεξέλθει σε αυτό. Οι άνδρες είναι μεγαλωμένοι να μην είναι ευάλωτοι»- και αυτό τους κάνει πιο ευάλωτους. Σήμερα, μάλιστα κυκλοφόρησε και το official videoclip του τραγουδιού.

Ιατρική - Μουσική, Σημειώσατε Χ

Κακά τα ψέματα όταν ακούμε ότι ένας καλλιτέχνης, έχει και άλλο επάγγελμα, συνήθως σκεφτόμαστε ότι το δεύτερο το επιλέγει μόνο για βιοποριστικούς λόγους. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει όμως στην περίπτωση του Βασίλη. «Με ρωτάνε συχνά αν έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα στη μουσική και την ιατρική, ποια θα ήταν αυτή. Η απάντηση πάντα θα είναι καμία. Βασίλης Παπαζώτος και Papazó είναι ένα άτομο. Είναι δύο ιδιότητες, συνυφασμένες με την προσωπικότητα μου, απλά είναι άλλες πτυχές της. Όταν παίζω μουσική μού λείπει η ιατρική, όταν ασχολούμαι με την ιατρική χρειάζομαι τη μουσική». Όταν έκανε αγροτικό στη Λαμία, κυκλοφόρησε το Αγόρια δεν κλαίνε, ενώ παίζοντας κάποιο κομμάτι του, τού έχει τύχει να σκεφτεί εκείνον τον ασθενή που βοήθησε και αυτό του δίνει χαρά. Γιατί όπως μου λέει όταν κάποιος φεύγει από εκείνον και αισθάνεται καλύτερα, αυτομάτως αισθάνεται έτσι και ο ίδιος.

«Δεν μπορώ να υπάρξω χωρίς αυτές τις δύο δυνάμεις. Προσπαθώ όμως όσο γίνεται να πιάνουν άλλα ημισφαίρια του εγκεφάλου μου».

Αν το σκεφτούμε, ούτε εμείς μπορούμε. Με τη μία γιατρεύουμε το σώμα, ενώ με την άλλη την ψυχή.

Τι θα δούμε από τον Papazó

Τον επόμενο καιρό θα κυκλοφορήσει κάποια τραγούδια τα οποία ήδη τραγουδάει στα live του. Μέσα σε αυτά είναι το Κύματα και το Φοβάμαι για σένα. «Το καλύτερο συναίσθημα είναι να μην έχει κυκλοφορήσει, να μην υπάρχει στο Spotify, να μην το έχουν ακούσει στο ραδιόφωνο, αλλά να ξέρουν τους στίχους και να το τραγουδούν». Ετοιμάζει ακόμη videoclips, μουσικές παραγωγές, καθώς και ένα νέο διαδικτυακό project, που έχει στοιχεία από το Μπαλκόνι, αλλά σε άλλη τοποθεσία. Mπορείς να ακούσεις από κοντά τον Papazó στο L'Ovelha Negra στο Μοσχάτο στις 8/12.

«Συνεχίζουμε με μουσική και ιατρική», λέει ο Papazó και χαμογελάει συνωμοτικά ο Βασίλης Παπαζώτος.