O Όζι Όσμπορν έκλεισε την τεράστια καριέρα του με την είσοδο στο Rock and Roll Hall of Fame

«Σας αγαπώ ρε! Λοιπόν, εδώ είμαστε. Ξέρετε τι; Δεν μπορώ να το πιστέψω πως είμαι εδώ εγώ ο ίδιος. Αφήστε με να προσπεράσω τα "ευχαριστώ" καθώς δεν πρόκειται να σας κάνω να βαρεθείτε με έναν μακρύ γ@μημένο μονόλογο. Θέλω να ευχαριστήσω όποιον με ψήφισε στο Rock and Roll Hall of Fame για την solo δουλειά μου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. Οι fans μου ήταν τόσο πιστοί όλα αυτά τα χρόνια, δεν μπορώ να τους ευχαριστήσω επαρκώς. Ήμουν πολύ τυχερός όλα αυτά τα χρόνια να παίζω με μερικούς από τους καλύτερους κιθαρίστες, μπασίστες και drummers παγκοσμίως. Κάποιοι από αυτούς είναι εδώ σήμερα. Ωστόσο πρέπει να πω ένα πράγμα για έναν τύπο που λέγεται Ράντι Ρόουντς. Αν δεν είχα συναντήσει τον Ράντι Ρόουντς δεν θα καθόμουν εδώ αυτή τη στιγμή. Και περισσότερο από αυτό, τη γυναίκα μου τη Σάρον. Μου έσωσε τη ζωή. Καθώς επίσης τα εγγόνια και τα παιδιά μου. Τα αγαπώ όλα».

Ο Όζι Όσμπορν, λίγο πριν κλείσει τα 76 του χρόνια, τιμήθηκε για δεύτερη φορά με την ένταξη του σε έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς θεσμούς, το Rock and Roll Hall of Fame, ύστερα από την αντίστοιχη εισαγωγή των Black Sabbath το 2006. Είναι ο 27ος καλλιτέχνης που εισάγεται στο Hall of Fame για περισσότερες από μία φορές, με διακεκριμένα μέλη αυτής της μικρής κάστας να είναι ονόματα όπως ο Τζον Λένος, ο Νιλ Γιανγκ και η Στίβι Νικς. Αυτή τη φορά, ο Όζι τιμήθηκε για τη σπουδαία προσωπική καριέρα του, η οποία ξεκίνησε το 1980 με την κυκλοφορία του «Blizzard of Ozz». Τον Όσμπορν παρουσίασε ο ηθοποιός και μουσικός Τζακ Μπλακ, ο οποίος τον χαρακτήρισε ως «τον μεγαλύτερο frontman στην ιστορία του rock 'n' roll». Χειροκροτήθηκε θερμά από ένα εκστασιασμένο κοινό 20.000 παρευρισκομένων, το οποίο σηκώθηκε για το καθιερωμένο «standing ovation». Ταλαιπωρημένος από τη νόσο του Πάρκινσον, καθώς και διάφορα άλλα προβλήματα υγείας, ο Όζι τιμήθηκε από φίλους, συναδέλφους και τη βιομηχανία για μια σπουδαία προσωπική διαδρομή που έκλεισε φέτος τα 44 χρόνια.

Δεν είναι ωστόσο σε καμιά περίπτωση τυχαίο το γεγονός ότι ο «Πρίγκιπας του Σκότους» στάθηκε σε δύο πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους κατά την ομιλία του. Ο ένας είναι ο Ράντι Ρόουντς, ένας από τους πλέον αδικοχαμένους μουσικούς του χώρου, ο εξαιρετικά ταλαντούχος κιθαρίστας των δύο πρώτων albums του Όζι, του οποίου το νήμα της ζωής κόπηκε άδοξα στο τραγικό αεροπορικό δυστύχημα της 19ης Μαρτίου 1982. Ο άλλος ήταν η σύζυγός του, η γυναίκα που βρίσκεται στο πλευρό του για 45 ολόκληρα χρόνια, ως σύντροφος και ως manager του, η περίφημη Σάρον. Ο άνθρωπος που έπεισε τον Όζι να ακολουθήσει solo καριέρα ύστερα από την απόλυσή του από το γκρουπ με το οποίο μεγαλούργησε, ο άνθρωπος που τον προέτρεψε να κυκλοφορήσει το «Crazy Train» ως το πρώτο του single, με το «τρένο» του τραγουδιστή να μη σταματά για τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες. Ύστερα από πολλά σκαμπανεβάσματα, προβλήματα με τον νόμο, καταχρήσεις και εξωσυζυγικές σχέσεις, το ζευγάρι ανανέωσε τους γαμήλιους όρκους του τον Μάιο του 2017 με έναν συγκινημένο Όζι Όσμπορν να δηλώνει στο περιοδικό Hello! πως «αυτή ήταν ουσιαστικά η ημέρα που παντρευτήκανε, η ημέρα την οποία θα θυμάται». Ο Όζι και η Σάρον Όσμπορν έχουν αποκτήσει μαζί τρία παιδιά, την Έιμι (41), την Κέλι (39) και τον Τζακ (37).

Ύστερα από δύο σχεδόν δεκαετίες στο Λος Άντζελες, ο Όζι και η Σάρον ανακοίνωσαν το καλοκαίρι του 2022 πως είναι στα σχέδιά τους να επιστρέψουν στην Αγγλία ώστε να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους. Ωστόσο, τα πολλά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει ο τραγουδιστής τα τελευταία χρόνια έχουν σταθεί εμπόδιο μέχρι στιγμής στο να πραγματοποιηθεί αυτή τους η επιθυμία. Μιλώντας στο podcast της οικογένειας, «The Osbournes», ο Όζι αποκάλυψε πως τα τελευταία πέντε χρόνια έχει υποβληθεί σε επτά χειρουργικές επεμβάσεις, ενώ επισκέπτεται συχνά γιατρό για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της νόσου του Πάρκινσον με την οποία διαγνώστηκε το 2003 αλλά γνωστοποίησε προς το κοινό μόλις το 2020. Η επιθυμία του Όσμπορν να φύγει από τις ΗΠΑ έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω του ασταθούς πολιτικού περιβάλλοντος και της αλόγιστης οπλοκατοχής και οπλοχρησίας. Σε συνέντευξη του στον Observer, ο Madman (όπως είναι ένα από τα πολλά προσωνύμια του) είχε πει χαρακτηριστικά: «Έχω βαρεθεί να σκοτώνονται άνθρωποι κάθε μέρα. Ένας Θεός ξέρει πόσοι άνθρωποι έχουν πυροβοληθεί στα σχολεία. Και υπήρξε και εκείνο το μαζικό "πυρ" στο Λας Βέγκας σε εκείνη τη συναυλία. Είναι τρελό. Δεν θέλω να πεθάνω στην Αμερική. Δεν θέλω να με θάψουν στο γ@μημένο Forest Lawn (σ.σ.: γνωστό νεκροταφείο της Νότιας Καλιφόρνια). Είμαι Άγγλος. Θέλω να επιστρέψω. Είναι απλά η ώρα να γυρίσω σπίτι».

Ένας άνθρωπος χορτάτος, με τις πλουσιότερες παραστάσεις που θα μπορούσε ως νέος να φανταστεί, σκεπτόμενος το ταπεινό του ξεκίνημα στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας το 1968, ο Όζι Όσμπορν δρέπει τους καρπούς μιας καριέρας 50 ετών, η οποία φυσικά είχε και το αντίστοιχο ψυχικό και σωματικό κυρίως κόστος. Τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους, ανακοίνωσε πως αποσύρεται για πάντα από τις περιοδείες, καθώς η κατάσταση της υγείας τους τον καθιστά πολύ αδύναμο, ώστε να ακολουθήσει το απαιτητικό πρόγραμμα μιας τουρνέ. Ο τραγουδιστής αποσύρθηκε έχοντας χαρίσει υπέροχες και αναμνήσεις σε εκατομμύρια οπαδούς του, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και οι Έλληνες, οι οποίοι τον απόλαυσαν είτε με το προσωπικό του σχήμα, είτε με το υπόλοιπο αυθεντικό line up των Black Sabbath, στο αξέχαστο live του 2005 στη Μαλακάσα.

Προς τη δύση της ζωής και καριέρας του, ο Όζι Όσμπορν απολαμβάνει πλέον μια ήρεμη ζωή, έχοντας εξασφαλίσει εδώ και πολλά χρόνια τη θέση του στο ροκ πάνθεον. Υπήρξε ανέκαθεν μία πολυσχιδής περσόνα, κάτι πολύ περισσότερο από έναν απλό τραγουδιστή, αν και ως τέτοιος και μόνο θα είχε γραφτεί στις πιο χρυσές σελίδες της ροκ ιστορίας. Από την αδιαμφισβήτητη επιδραστικότητα των Black Sabbath, μέχρι και την solo καριέρα του που ειδικά στα 80s έχτισε το τεράστιο fan base που τον ακολουθεί μέχρι σήμερα, ο Όζι ήταν με τον έναν ή άλλο τρόπο μέρος της επικαιρότητας. Ευτύχησε όλα αυτά τα χρόνια να έχει τους πλέον σημαντικούς και ικανούς συνεργάτες, ανθρώπους οι οποίοι αξιοποίησαν στο έπακρο το ταλέντο του, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να τιθασεύσουν σε μεγάλο βαθμό την έντονη και για πολλούς αμφιλεγόμενη, προσωπικότητά του. Η καριέρα του Όσμπορν είναι συνυφασμένη με την Σάρον και την καθοδήγησή της, κάτι που ο ίδιος του γνωρίζει πολύ καλά, εξ ου και οι συνεχείς αναφορές σε αυτήν, τόσο στην εκδήλωση του Rock and Roll Hall of Fame, όσο και στο παρελθόν, δοθείσης της παραμικρής ευκαιρίας. Θα μπορούσε κανείς να πει πως ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης εξέφρασε το rock and roll όνειρο περισσότερο από τον οποιοδήποτε. Μία πολύ χαρακτηριστική αλλά περιορισμένων αποχρώσεων φωνή, ξεχωριστή σκηνική παρουσία, υλικό που εδώ και πολλά χρόνια θεωρείται κλασικό, πολλές δεκάδες εκατομμύρια πωλήσεις και αντίστοιχες διακρίσεις, κυρίως δε η ανάπτυξη μιας περσόνας πολύ μεγαλύτερης από τον ίδιο. Το μικρό παιδί που ξεκίνησε στα 60s από το Μπέρμιγχαμ των μεγάλων αντιφάσεων και ανισοτήτων, έγινε ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς αστέρες. Μαζί με τους 20.000 που τον χειροκρότησαν στο Rocket Mortgage FieldHouse του Κλίβελαντ, χειροκροτήσαμε και όλοι όσοι γνωρίζουμε και κατανοούμε τη συμμετοχή του Όζι Όσμπορν στο προσωπικό μας soundtrack.

Ο Όζι δέχτηκε τις επευφημίες του κόσμου ενώ καθόταν σε έναν μεγάλο θρόνο σε σχήμα νυχτερίδας. Πρόκειται φυσικά για το ζώο με το οποίο έχει συνδεθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η καριέρα του, κυρίως λόγω του συμβάντος κατά το οποίο δάγκωσε το κεφάλι μιας νυχτερίδας κατά τη διάρκεια συναυλίας του, συμβάν το οποίο πολύς κόσμος αμφισβητεί μέχρι και σήμερα. Ανάμεσα στους διακεκριμένους καλεσμένους του Όσμπορν κατά την εισαγωγή του στο Rock and Roll Hall of Fame, ήταν ο επί χρόνια κιθαρίστας του Ζακ Γουάιλντ, ο drummer των Red Hot Chili Peppers, Τσαντ Σμιθ, ο star της country, Τζέλι Ρολ, ο μπασίστας των Metallica (και πρώην του προσωπικού του σχήματος) Ρόμπερτ Τρουχίγιο, καθώς και οι Βόλφγκανγκ Βαν Χάλεν, Μπίλι Άιντολ και Μέιναρντ Τζέιμς Κίναν. Καθώς οι προσκεκλημένοι του ήταν να αποδώσουν το κλασικό «Crazy Train», το τιμώμενο πρόσωπο μας έδωσε ένα -κατά πάσα πιθανότητα- τελευταίο «All Aboard!"», ίσως την πιο αγαπημένη από τις πολλές ατάκες του. Ο Όζι Όσμπορν είναι πλέον, τυπικά και ουσιαστικά, ένας υπερ-επιτυχημένος καλλιτέχνης.