Οι πωλήσεις δίσκων βινυλίου μειώθηκαν δραματικά από 34,9 εκατομμύρια μονάδες πέρυσι σε μόλις 23,3 εκατομμύρια φέτος
Η μεγάλη αναβίωση του βινυλίου της δεκαετίας του 2010 έχει αποδειχθεί πολύ περισσότερο από μια παροδική τάση. Χρόνο με το χρόνο, το άλλοτε ξεπερασμένο μέσο ξεπέρασε κάθε άλλη φυσική μορφή μουσικής.
Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι το ενδιαφέρον για τους δίσκους βινυλίου έχει αρχίσει να εξαλείφεται, με τις φετινές πωλήσεις να έχουν μειωθεί σημαντικά σε σύγκριση με το 2023.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι πωλήσεις βινυλίου εξακολουθούν να είναι δεκαπλάσιες σε σχέση με αυτό που ήταν πριν από την αναβίωση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι δίσκοι βινυλίου εξακολουθούν να κυριαρχούν στις πωλήσεις έναντι κάθε άλλης μορφής φυσικών μέσων μουσικής, συμπεριλαμβανομένων των CD. Ωστόσο, σημειώθηκε επίσης φέτος αύξηση 7% στη χρήση υπηρεσιών ροής, η οποία συμπίπτει με την μείωση 33% στις πωλήσεις βινυλίου.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Billboard, οι πωλήσεις δίσκων βινυλίου μειώθηκαν δραματικά από 34,9 εκατομμύρια μονάδες πέρυσι σε μόλις 23,3 εκατομμύρια φέτος. Αν και αυτό δεν είναι ακριβώς καταστροφικό, καθώς δείχνει ότι υπάρχει ακόμα μια τεράστια αγορά για το βινύλιο, ωστόσο μπορεί να είναι αντιπροσωπευτικό μιας ανησυχητικής πτωτικής τάσης, όχι μόνο για το βινύλιο αλλά και για τη μουσική βιομηχανία στο σύνολό της.
Όποιος ασχολείται με την αγοραπωλησία βινυλίου θα γνωρίζει πολύ καλά ότι οι τιμές αυξάνονται σταθερά. Ενώ η μορφή σπάνια έχει χαρακτηριστεί ως προσιτή από την αναζωπύρωσή της την τελευταία δεκαετία, τώρα φτάνει στο σημείο όπου τα νέα άλμπουμ μπορεί να κοστίζουν από 25 έως 40 ευρώ.
Οι λόγοι για αυτήν την άνοδο της τιμής είναι μυριάδες, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης διαθέσιμων εργοστασίων συμπίεσης και ακόμη και της δυσκολίας στην απόκτηση των πρώτων υλών από τις οποίες κατασκευάζονται οι δίσκοι βινυλίου. Το κόστος παραγωγής που σχετίζεται με το πρεσάρισμα του βινυλίου έχει εκτοξευθεί από την εποχή της πανδημίας ως αποτέλεσμα τόσο της αυξημένης ζήτησης για το προϊόν όσο και του πληθωρισμού. Είτε έτσι είτε αλλιώς, φαίνεται ότι η πτώση των πωλήσεων για δίσκους είναι περισσότερο ενδεικτική μιας συλλογικής έλλειψης διαθέσιμου εισοδήματος παρά μιας κούρασης με το ίδιο το βινύλιο.
Αν κοιτάξετε και τις άλλες πτυχές της μουσικής βιομηχανίας, δεν είναι μόνο το βινύλιο που υποφέρει. Καθώς τα μουσικά φεστιβάλ αρχίζουν να διαθέτουν εισιτήρια για το 2025, πολλοί θαυμαστές διαπιστώνουν ότι οι τιμές και των εισιτηρίων έχουν αυξηθεί και δεν έχουν πλέον την οικονομική δυνατότητα να ξοδέψουν αυτά τα χρήματα.
Αυτή η μείωση των πωλήσεων πιθανότατα δεν θα σημάνει το τέλος για το βινύλιο ως μορφή ή τη συλλογή δίσκων ως χόμπι. Τα στοιχεία των πωλήσεων είναι αρκετά σημαντικά για να διατηρήσουν την βιομηχανία για κάποιο χρονικό διάστημα ακόμα. Ωστόσο, εάν αυτή η πτωτική τάση συνεχιστεί, θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφή τόσο για τη βιομηχανία βινυλίου όσο και για τη μουσική βιομηχανία γενικότερα.
«Στις 3 μέρες που φιλοξενήσαμε αυτόν και τον φίλο του Ίγκι Ποπ μαζί με τον αξέχαστο φίλο Μίκη Κορίνθιο, ταξιδεύαμε για στους αρχαιολογικούς τόπους της πατρίδας μας…»
8°
