Ηλία Μπόγδανε, πώς νιώθεις που θα ανοίξεις τη συναυλία του Lenny Kravitz;

O Lenny Kravitz, ένας από τους μεγαλύτερους rock stars του πλανήτη, θα επισκεφτεί τη χώρα μας για μια μοναδική συναυλία στις 2 Αυγούστου, στο Athens Rocks Festival, κι ανάμεσα στους καλλιτέχνες που θα ανοίξουν το πρόγραμμα είναι ο Ηλίας Μπόγδανος με την μπάντα του, INCO. Ο ίδιος μιλάει στην ATHENS VOICE εν αναμονή του μεγάλου event.

Ηλία, πώς είσαι αυτό το διάστημα;
Mπορώ να πω ότι ίσως είναι η πιο όμορφη περίοδος που διανύω. Τα lives πηγαίνουν φανταστικά, είμαι αφοσιωμένος σε αυτά που αγαπάω πραγματικά και σε αυτούς που αγαπάω πραγματικά. Δίνω πολλή ενέργεια στις εμφανίσεις μου, περνάω όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους μου, με τους γονείς μου και την Αλεξάνδρα, την κοπέλα μου. Νιώθω τυχερός, που έχω όλους αυτούς τους ανθρώπους στη ζωή μου και ειδικά την Αλεξάνδρα, με την οποία περνάμε φανταστικά μαζί, κάνουμε όνειρα και ταξιδεύουμε συνέχεια.

Ένας χρόνος μετά το Survivor. Τι διδάχθηκες από την εμπειρία;
Έναν χρόνο μετά, και πλέον βρίσκομαι σε μια ισορροπία γιατί όταν βγήκα από το πρώτο Survivor το 2021 ήταν πολύ πρωτόγνωρα τα συναισθήματα. Ήταν πολύ μεγάλη η προβολή και η δημοσιότητα, οπότε χρειάστηκε κάποιος χρόνος για να προσαρμοστώ πίσω στην καθημερινότητα και όταν το έκανα, έφυγα ξανά για το Survivor All Star. Όλο εκείνο το διάστημα ήταν κάπως μπλεγμένο, θα έλεγα, και ανήσυχο, χωρίς ηρεμία. Τώρα που έκλεισε για τα καλά ο κύκλος, ο απολογισμός είναι ότι νιώθω τυχερός που έζησα την εμπειρία, και χαρούμενος που το αφήνω πίσω και προγραμματίζω τη ζωή μου σε νέες βάσεις. Ήταν ένα ταξίδι που μου έμαθε πολλά πράγματα. Όπως, το πώς είναι να συνυπάρχεις με πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες, πώς είναι η ζωή χωρίς το σπίτι σου και τους ανθρώπους που αγαπάς. Το πιο απαιτητικό πράγμα στο Survivor δεν ήταν η πείνα ή η δυσκολία, αλλά η έλλειψη επικοινωνίας με τους δικούς σου. Κατάλαβα, λοιπόν, πόσο σημαντικοί είναι οι άνθρωποί μας και ότι χωρίς αυτούς τίποτα δεν είναι ίδιο. Επίσης, όλο αυτό το διάστημα δεν κατάφερα να αφοσιωθώ όσο θα ήθελα στα επαγγελματικά μου, στο στούντιο και να συνθέσω τραγούδια, ενώ πλέον είμαι έτοιμος γι' αυτό. 

Ο Ηλίας Μπόγδανoς ανοίγει τη συναυλία του Lenny Kravitz

Πoια είναι η σχέση σου με τη μουσική του Lenny Kravitz; Kαι πώς νιώθεις για την ημέρα της μεγάλης συναυλίας που πλησιάζει; 
Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι θα είμαστε το opening act γι' αυτή τη συναυλία. Ο Lenny είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδωλά μου, έχω βινύλια, cd, βιβλία του. Είναι ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω πάρα πολύ γιατί συνδυάζει πολλά πράγματα που αγαπώ και εγώ ο ίδιος. Γιατί, πέρα από το ροκ κομμάτι, γυνμάζεται φουλ, είναι σε μια διαρκή κίνηση και είναι fashion icon. Η επιλογή μας έγινε τυχαία. Είχα επικοινωνήσει με την εταιρεία παραγωγής, τους είχα εκφράσει το ενδιαφέρον μου και ότι θα ήταν ένα «dream came true» για εμένα αν μοιραζόμουν τη σκηνή μαζί του. Το είχα αφήσει να υπάρχει και μετά από κάποιο διάστημα –ενώ το είχα βγάλει από το μυαλό μου– χτύπησε το τηλέφωνο και μου το ανακοίνωσαν με μια απίστευτη φυσικότητα. Εκείνη την ώρα λέω «Ώπα! Θα είμαστε το opening act;!» To έπαιξα κι εγώ ψύχραιμος και με το που έκλεισα το τηλέφωνο ούρλιαξα τόσο δυνατά που οι γύρω μου νόμισαν ότι έπαθα κάτι. Απίστευτα συναισθήματα. Έκτοτε πολλά περνούν από το μυαλό μου, αναρωτιέμαι πώς θα είναι εκείνη τη μέρα, αν θα περάσουμε χρόνο μαζί, το τι θα μάθουμε από εκείνη τη μέρα και ανυπομονώ.

Tι θυμάσαι από την πρώτη σου συναυλία ever;
Η πρώτη μου συναυλία ήταν στο λύκειο, με το συγκρότημα που είχαμε φτιάξει με τους συμμαθητές μου. Παίζαμε punk rock και το live μας ήταν σε μια καλοκαιρινή μας παρουσίαση στους γονείς μας και στους φίλους μας. Το κομμάτι που παίξαμε ήταν το «Give It All» από Rise Against. Θα ήθελα πολύ να υπήρχε κάποιο βίντεο από τη στιγμή, για να δω κι εγώ πώς βγήκε το αποτέλεσμα. Αυτή η πρώτη συναυλία ήταν αρκετή για να συνειδητητοποίησω πόσο με γεμίζουν τα συναισθήματα που νιώθω στη σκηνή και ότι το όνειρο της ζωής μου είναι να τραγουδάω και να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου πάνω στο σανίδι.

Ποια θεωρείς μέχρι σήμερα τη μεγαλύτερη πρόκληση που είχες να αντιμετωπίσεις στην πορεία σου;
Ήταν το πώς θα καταφέρω να περάσω στο επόμενο στάδιο κι αν θα είναι η μουσική αυτό που θα με βιοπορίζει. Σε κάποια φάση θελήσαμε να ξεφύγουμε από το An Club που παίζαμε μια φορά το εξάμηνο και μαζεύαμε όλους μας τους φίλους, με every week lives ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε από αυτό. Η πρόκληση ήταν τότε να διατηρήσουμε τα indie, alternative και underground στοιχεία μας προσαρμόζοντας παράλληλα το πρόγραμμά μας σε ένα πιο mainstream, για να έχει μεγαλύτερη αποδοχή. Τελικά τα καταφέραμε θεωρώ. Έχουμε διατηρήσει τον χαρακτήρα μας, το ροκ ύφος μας και τη σκηνική παρουσία που είχαμε παλαιότερα, ακόμα και στις διασκευές ελληνικών τραγουδιών. Πετύχαμε, λοιπόν, να κάνουμε τρόπο ζωής μας αυτό που αγαπάμε.

Σε τι φάση θα έλεγες ότι βρίσκονται μουσικά η Αθήνα και η εγχώρια σκηνή;
Έχουν αλλάξει τα μουσικά ακούσματα σήμερα. Θυμάμαι όταν πήγαινα εγώ σχολείο, ακούγαμε Clash και Ramones, ενώ τα σημερινά παιδιά ίσως δεν έχουν ιδέα ποιοι είναι αυτοί. Όπως δεν γνωρίζουν στην πλειοψηφία τους τι σημαίνει punk rock, indie rock και metal. Ίσως υπάρχουν διαφορετικά ερεθίσματα σήμερα και έχει παρέλθει η ρομαντική εποχή που αγοράζαμε δίσκους. Αυτό έχει επηρεάσει και την εγχώρια σκηνή, αλλά εμείς από τη μεριά μας προσπαθούμε να μεταδώσουμε στους νεότερους την αγάπη μας για το ροκ με το οποίο μεγαλώσαμε.

Ποια είναι τα πράγματα που σε εμπνέουν δημιουργικά; Yπάρχει κάτι συγκεκριμένο που νιώθεις ότι θες να επικοινωνήσεις μέσα από τη μουσική;
Αυτό που με εμπνέει πιο πολύ και προσπαθώ να το επικοινωνήσω μέσα από τα τραγούδια μου είναι να νιώσουν όσοι έρχονται στα lives μας, ότι πρόκειται για ένα safe place, ένα οικείο σπίτι στο οποίο μπορούν να είναι ο εαυτός τους και να εκφράζονται. Θέλω να είμαστε όλοι μια παρέα, μια οικογένεια, να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας και να βλέπουμε τη ζωή μέσα από μια θετική οπτική. Με αυτό πορεύομαι κι εγώ στην καθημερινότητά μου. Σίγουρα θα υπάρχουν κακές μέρες και ανατροπές που ίσως μας χαλάσουν τα σχέδια, στιγμές γκαντεμιάς και στιγμές που θα μας φταίνει όλοι και όλα, αλλά όλα αυτά είναι μέσα στη ζωή και είναι φυσιολογικά. Χρειάζεται να βρίσκουμε τον τρόπο να κάνουμε πέρα αυτές τις στιγμές, να χαμογελάμε, να χορεύουμε, να ερωτευόμαστε και να προσπαθούμε να δούμε το θέμα αλλιώς, γιατί όλα γίνονται για κάποιον λόγο, όσο κλισέ και να ακούγεται αυτό, και αποδεχόμαστε όσα δεν μπορούν να αλλάξουν. Μετά από μια στραβή, θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Με το συγκρότημα πώς είναι οι σχέσεις σας; Έχει προκύψει ποτέ κάποια ρήξη ή να πέσει στο τραπέζι το σενάριο να σταματήσει η συνεργασία, κι αν ναι, πώς το ξεπεράσατε;
Το σχήμα μας, πέρα από μια προσθήκη, δεν έχει αλλάξει. Είμαστε από την πρώτη μέρα μαζί, φίλοι πολλά χρόνια, ταξιδεύουμε σε όλη την Ελλάδα και έχουμε κάνει πάνω από 500 lives συνολικά. Είναι σπάνιο πράγμα να μην αλλάζει η παρέα και όσες φορές έχουν υπάρξει ρήξεις μεταξύ μας, πάντα τις συζητάμε και τις ξεπερνάμε. Είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας, αλλά είμαστε οικογένεια πλέον. Δεν έχει πέσει ποτέ στο τραπέζι το σενάριο να σπάσουμε και να λήξουμε τη συνεργασία.

Λογικά αφουγκράζεσαι τα vibes του κόσμου στα lives σου. Τι είναι αυτό που νιώθεις ότι έχουν ανάγκη;
Εννοείται ότι αφουγκράζομαι τον κόσμο στα lives και είναι σημαντικό για εμένα να περνούν όμορφα όσοι έρχονται να μας ακούσουν και να νιώθουν μια παρεΐστικη διάθεση. Αυτό που νιώθω πως έχουν ανάγκη –και τους το προσφέρουμε– είναι τα cool vibes και, αν έρθει κάποιος μετά από μια στραβή μέρα, να φύγει με χαμόγελο, να ξεδώσει, να χορέψει, να γνωρίσει κόσμο, να ερωτευτεί και να είναι ο εαυτός του. Έχουν ανάγκη για ένα μέρος που θα νιώθουν ασφάλεια, αποδοχή και να περάσουν καλά.

Μουσικά τι ετοιμάζεις αυτή την περίοδο; Ποια είναι τα μελλονικά σου πλάνα;
Πρόσφατα κυκλοφορήσαμε μια σειρά με διασκευές, όπως το «Λιωμένο παγωτό», και μέσα στο καλοκαίρι πέρα από τη συναυλία του Lenny θα κάνουμε κάποιες εμφανίσεις με μια μικρή παύση, ώστε από Σεπτέμβρη να μπούμε στο στούντιο. Θέλουμε να βγάλουμε έναν δίσκο με δικά μας τραγούδια τελείως διαφορετικού στιλ, επηρεασμένα από τις νύχτες που έχουμε παίξει για τον κόσμο, πιο ώριμα τραγούδια που θα μας δώσουν μια συγκεκριμένη ταυτότητα, και να κάνουμε πολλά πολλά lives.