Αutechre, Η τέχνη του θορύβου

Κυνικοί και άκρως εγκεφαλικοί λεξιπλάστες, ισορροπούν οριακά μεταξύ μελωδίας και θορύβου. Τίποτε δεν μπορεί να σοκάρει το κοινό των Autechre. Μόνο ίσως ότι θα τους δουν πρώτη φορά στην Ελλάδα. Με πρόσφατη κυκλοφορία το πιο βατό (sort of) “Oversteps” συνεχίζουν με γεωμετρική πρόοδο την αναπαραγωγή παύλα χειραγώγηση του λευκού θορύβου, δημιουργώντας τη μουσική του αύριο. 

Πώς αποφασίζετε κάθε νέο βήμα; Δεν προγραμματίζουμε. Απλώς τα κάνουμε άνω κάτω, και μερικές φορές παρατηρούμε ότι τα αποτελέσματα είναι καλά, οπότε τα αναπτύσσουμε.

Σε αυτό το χρονικό σημείο ποιος ή τι σας εμπνέει; Δεν εμπνεόμαστε ιδιαιτέρως από τους ανθρώπους. Περισσότερο από τα πράγματα που δημιουργούν. Αποφεύγουμε να κολλάμε με μπάντες, περισσότερο μεμονωμένα κομμάτια, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις.  

Θεωρείτε ότι είναι εύκολο να καινοτομείς το 2010; Ή ακόμη και απαραίτητο; Eίναι ωραίο να ακούς ότι οι άνθρωποι κάνουν νέα πράγματα, άλλωστε είναι και πιο εύκολο πια, καθώς όλοι φαίνεται ότι θέλουν να ακούγονται το ίδιο.

Βλέπετε συναυλίες; Ποια ήταν η τελευταία που πήγατε; Το τελευταίο πράγμα που είδα ήταν μια βραδιά freestyle ΜC σε κάποια pub στο Ανατολικό Λονδίνο. Δεν ήξερα κανέναν από τα ονόματα, αλλά κάποιοι από αυτούς ήταν οk. Πριν απ’ αυτό είδα τους Artesian Εnema στο Rochdale.

Πόσο διαφορετικές είναι οι αντιδράσεις του κοινού στον κόσμο; Από το Τόκιο στην Κατοβίτσε, για παράδειγμα, που παίξατε πρόσφατα; Ποτέ δεν κοιτώ το κοινό, αλλά άκουσα θετικές αντιδράσεις και στα δύο μέρη αλλά σε διαφορετικά σημεία του set. Το να εξηγήσει κανείς τις νευρολογικές και πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα στις περιοχές θα ήταν δύσκολο ως εγχείρημα, ακόμη και σε πρώιμο στάδιο, και δύσκολο να χρηματοδοτηθεί με το σημερινό οικονομικό κλίμα.

Πώς προέκυψε το γρήγορο follow-up του “Move of Ten” δύο μήνες μετά το άλμπουμ “Oversteps”; Ο προγραμματισμός των κυκλοφοριών μας είναι στην πραγματικότητα μια ενιαία, μακρόσυρτη σύνθεση, η οποία είναι πάντα σε εξέλιξη. Κατά τη σύνθεση αυτή, οι δύο κυκλοφορίες συνδέονται στενά.