La Chica: Ζούμε σε μια «κοιμισμένη» κοινωνία και πρέπει να μείνουμε ξύπνιοι
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα διεθνή ονόματα που θα βρεθεί στη σκηνή του Arch Club στο πλαίσιο του φετινού Athens Music Week συστήνεται στην Athens Voice
La Chica: Η αναδυόμενη σταρ μιλάει στην Athens Voice πριν την εμφάνισή της στο Athens Music Week 2024
Από τη μία πλευρά του ωκεανού βρίσκεται η Λατινική Αμερική. Εκεί η γη είναι γεμάτη ένταση και μαγεία. Από την άλλη πλευρά είναι πάντα το Παρίσι και η Belleville. Μια πολυπολιτισμική μοντέρνα γη. Αυτούς τους δύο κόσμους ενώνει μέσα από τη μουσική της η Γαλλίδα –Βενεζουελανή La Chica παρουσιάζοντας ένα μοναδικό κολάζ ήχων και υφών, που αντλούν τόσο από τη λατινοαμερικανική πολιτισμική κληρονομιά όσο και από τις παγκόσμιες μοντέρνες μουσικές φόρμες, ταξιδεύοντας από το κλασσικό πιάνο στην παραδοσιακή μουσική της Βενεζουέλας και από εκεί στα αναλογικά synths.
Αυτήν την ιδιαίτερη, πιο επίκαιρη από ποτέ, μουσική πρόταση που αναδύεται σε μια στιγμή που η παγκόσμια μουσική βιομηχανία αναπροσδιορίζει τη σχέση της με το ethnic θα παρουσιάσει η La Chica το βράδυ της 23ης Μαΐου στη σκηνή του Arch Club στο πλαίσιο του φετινού Athens Music Week. Λίγες ημέρες πριν μάς συστήνει τον πολύχρωμο εαυτό της και τον ήχο της περιγράφοντας το προσωπικό καλλιτεχνικό της ταξίδι.
Έρχεσαι από τη Γαλλία αλλά και τη Βενεζουέλα – πώς οι δύο αυτά τα δύο διαφορετικά πολιτισμικά και πολιτιστικά υπόβαθρα επηρεάζουν τη μουσική σου, τη δημιουργική σου διαδικασία και τον ήχο σου; Νιώθω σαν ένα κολάζ, σαν μια παράξενη μίξη πολλών διαφορετικών πραγμάτων, με πολλά από αυτά να είναι και εντελώς αντίθετα μεταξύ τους. Έτσι το δημιουργικό ταξίδι αυτού του project, της La Chica γίνεται κάτι σαν ένα κυνήγι ταυτότητας. Με βοήθησε και με βοηθάει να καταλάβει το ποια είμαι. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ οτιδήποτε με έθρεψε καλλιτεχνικά σε όλη τη ζωή μου και από τις δυο πλευρές και να προσπαθώ να δημιουργήσω κάτι από αυτό που να είμαι εγώ, να μοιάζει σε εμένα.
Μπορείς να μας «ξεναγήσεις» στο ταξίδι σου από αυτές τις πρώτες μουσικές επιρροές μέχρι την ανάπτυξη του προσωπικού σου ήχου; Υπήρξαν κάποιες καθοριστικές στιγμές σε αυτήν την πορεία; Ήταν ένας μακρύς δρόμος εξέλιξης με πολλή μουσική (τόσα πολλά διαφορετικά είδη μουσικής). Άκουσα πολλούς καλλιτέχνες που με ενέπνευσαν, δούλεψα για άλλους μέχρι που ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω τον εαυτό μου μέσα από τη δική μου φωνή, με τον δικό μου ήχο. Αυτό όμως ήρθε μετά από ένα μεγάλο μονοπάτι μάθησης και πειραματισμού, μόνο όταν ένιωσα έτοιμη να μιλήσω. Όταν ένιωσα την επιτακτική ανάγκη να βγάλω προς τα έξω αυτήν την εσωτερική φωνή.
Όταν ξεκινάς ένα νέο κομμάτι τι είναι αυτό που συνήθως ανάβει την πρώτη σπίθα της δημιουργίας; Μπορεί να είναι μια μελωδία, ή οι δύο λέξεις, ή μια φράση, ένα beat, ένα μοτίβο στο πιάνο, οτιδήποτε. Εξαρτάται από την αίσθηση της στιγμής. Κατά κανόνα όμως μου έρχεται όταν περπατάω ή όταν περιμένω στην ουρά του σούπερ μάρκετ. Δεν είναι ποτέ ιδανικές οι συνθήκες (γέλια).
Στη μουσική σου ενσωματώνεις στοιχεία από την παραδοσιακή μουσική της Βενεζουέλας αλλά και την αισθητική της γαλλικής pop. Πόσο σημαντικό είναι για εσένα να εκπροσωπείς τη διπλή αυτή πολιτιστική κληρονομιά καλλιτεχνικά; Είναι κάτι που έρχεται φυσικά για εμένα. Η Βενεζουέλα είναι η φωτιά και το νερό, η Ευρώπη είναι ο αέρας. Λέω Ευρώπη γιατί στην πραγματικότητα είμαι περισσότερο επηρεασμένη από τον αγγλικό ήχο παρά από τη γαλλική ποπ. Και έχω και άλλες επιρροές από άλλες χώρες, από την Ινδία, την Ιαπωνία, την Αμερική. Δεν προσπαθώ να εκπροσωπήσω τη χώρα μου, κάποια περιοχή, κάποια σημαία. Θέλω να παρουσιάσω τον εαυτό μου μουσικά όπως θέλω. Και είμαι περισσότερα από τις δύο αυτές κληρονομιές, είμαι ένα κορίτσι σε αυτόν τον πλανήτη που έχει περισσότερα κοινά με κάποιους ανθρώπους από το Βιετνάμ παρά με κάποιους άλλους από τη Γαλλία.
Ζεις ωστόσο και εργάζεσαι στο Παρίσι, και στο Παρίσι η μουσική και καλλιτεχνική του οποίου είναι μια κατηγορία μόνη της. Πώς επηρεάζει αυτή η πόλη τη μουσική σου, ιδίως στο σκέλος της παραγωγής, αλλά και την αισθητική σου; Το Παρίσι είναι μια πανέμορφη πόλη και η Γαλλία μου επέτρεψε να στήσω και να αναπτύξω το μουσικό μου project από το μηδέν. Υπάρχει ένα μοναδικό σύστημα εκεί προκειμένου οι καλλιτέχνες να λαμβάνουν βοήθεια και υποστήριξη στην αρχή της καριέρας τους το οποίο είναι εκπληκτικό. Συμβαίνουν πολλά στην καλλιτεχνική σκηνή της πόλης και αγαπώ το ότι μπορώ συνεχώς να γνωρίζω νέους ανθρώπους, νέους καλλιτέχνες. Αλλά η έμπνευσή μου βρίσκεται κάπου αλλού. Έχω ανάγκη το vibe της Λατινικής Αμερικής και την τελευταία δεκαετία πέρασα πολύ χρόνο στο Μεξικό που είναι ένα ολοζώντανο μέρος τέχνης και ιστορίας, πολύ πρωτοποριακό. Και τώρα μόλις έχω γυρίσει πάλι από τη Βενεζουέλα – το μέρος αυτό μου δίνει μεγάλη δημιουργική δύναμη.
Μέσα από τα τραγούδια σου προσεγγίζεις συχνά και κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Πώς ισορροπείς μεταξύ τέτοιων θεμάτων και των προσωπικών σου αφηγήσεων; Υποθέτω ότι το αφηρημένο ποιητικό στιλ το οποίο υιοθετείς μερικές φορές στιχουργικά βοηθάει σε αυτόν τον τρόπο έκφρασης. Ναι. Η μουσική είναι πολιτική. Η τέχνη είναι πολιτική. Και εμείς εκπροσωπούμε τους καιρούς μας. Η ιδέα και ο στόχος ωστόσο για εμένα είναι να μετασχηματίζομαι να επιτυγχάνω την έκφραση μιας προσωπικής θέσης με μια μεταμόρφωση. Αλλιώς είναι απλώς μια καταγγελία, κάτι που βρίσκω πολύ λιγότερο ενδιαφέρον.
Τα visuals και η οπτική αισθητική παίζουν μεγάλο ρόλο για την τέχνη σου – το βλέπουμε από τα εξώφυλλα των albums σου μέχρι τα videos σου. Πώς προσεγγίζεις αυτή την ώσμωση μεταξύ εικόνας και ήχου και πώς όλο αυτό συνεισφέρει στο storytelling σου; Αγαπώ την τέχνη γενικά. Και η τέχνη είναι κάτι παγκόσμιο. Δεν μπορώ να φανταστώ μουσική χωρίς εικόνες, χωρίς χορευτικές κινήσεις. Βλέπω χρώματα όταν γράφω, όταν συνθέτω. Κι έτσι πάντα τα visuals είναι πάντα αναπόσπαστο μέρος του μουσικού μου concept.
Έχεις συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες από διαφορετικές κοινότητες και χώρους. Πώς αυτές οι συνεργασίες σε συνδιαμορφώνουν και τι είναι αυτό που θέλεις οπωσδήποτε από μια συνεργασία; Λατρεύω να συνεργάζομαι, λατρεύω να ακούω μουσική μέσα από τα αυτιά άλλων ανθρώπων. Λατρεύω το μοίρασμα, την εμπειρία της στιγμής γιατί όλα χτίζονται πάνω σε αυτή την παρούσα στιγμή, από την ενέργεια που κυκλοφορεί στον χώρο. Το βρίσκω συναρπαστικό. Ένας συνεργάτης όμως θα πρέπει να έχει ανοιχτά αυτιά και εκείνος, να μπορεί να ακούει με την ψυχή του και όχι με το εγώ του.
Τι θα ήθελες ιδανικά να λαμβάνουν ως μήνυμα από τη μουσική σου; Θέλω να δημιουργώ συναισθήματα. Δεν έχει σημασία ποιο συναίσθημα θα είναι αρκεί να έχει φυτευτεί ένας σπόρος αλλαγής, να εξελίσσεται η συνείδηση. Ζούμε σε μια «κοιμισμένη» κοινωνία και πρέπει να μείνουμε ξύπνιοι. Η μουσική και οι ήχοι έχουν αυτή τη δύναμη να θεραπεύουν και να ανοίγουν συνειδήσεις.
Τι θα έλεγες ως συμβουλή σε νέους καλλιτέχνες που προσπαθούν να βρουν τη δική τους φωνή μέσα σε έναν κόσμο με τόση πολλή και διαφορετική πληροφορία; Να εμπιστευτούν τον εαυτό τους. Να εμπιστευτούν το ένστικτό τους. Να ακούσουν την εσωτερική τους φωνή. Όλα είναι πιθανά.
Ένας από τους κορυφαίους διεθνώς ανερχόμενους αρχιμουσικούς της γενιάς του μιλάει για τον μεγάλο Έλληνα μουσουργό και το αφιέρωμα στην Εθνική Λυρική Σκηνή
27°
