Accept: Περιμένουμε να δούμε το μέλλον της Τεχνητής Νοημοσύνης

Πολλά μουσικά συγκροτήματα έχουν χαρακτηριστεί ως «επιδραστικά» κατά καιρούς αλλά σε περιπτώσεις όπως αυτή των Accept, ο όρος αυτός δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο ακριβής. Η συντριπτική πλειοψηφία της ευρωπαϊκής metal σκηνής οφείλει την ύπαρξή της στους γερμανούς πρωτοπόρους, η μουσική των οποίων αποτέλεσε μεταξύ άλλων τη βάση για τη διαμόρφωση πολλών παρακλαδιών του είδους, όπως το power, το speed και το thrash. Οι αρχικές επιρροές από AC/DC συνδυάστηκαν πολύ γρήγορα με το πάθος του - μοναδικού μέχρι σήμερα αυθεντικού μέλους του γκρουπ - κιθαρίστα Wolf Hoffman για την κλασική μουσική, με το υλικό των Accept να αποκτάει την ταχύτητα και τον όγκο που έκαναν το γκρουπ ένα από τα σημαντικότερα, αν όχι το σημαντικότερο, metal συγκροτήματα της ηπειρωτικής Ευρώπης. Η δισκογραφία τους από το 1981 έως το 1986 είναι για σεμινάριο, ενώ πολύ καλές στιγμές υπάρχουν και στα albums της δεκαετίας του 1990, ύστερα από την πρώτη διάλυση και το reunion που έλαβαν χώρα στο ενδιάμεσο. Όπως κάθε συγκρότημα αντίστοιχου μεγέθους, έτσι και οι Accept αντιμετώπισαν διάφορα προβλήματα με αλλαγές μελών, με σημαντικότερη απώλεια φυσικά αυτή του τραγουδιστή Udo Dirkschneider, ο οποίος μέχρι σήμερα είναι αφοσιωμένος στην προσωπική του καριέρα. Ωστόσο και όπως γνωρίζουμε σήμερα, τα υπόλοιπα μέλη δεν είχαν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη.

Ήταν Μάιος του 2009 όταν ο Dirkschneider δήλωσε επίσημα πως δεν θα συμμετάσχει σε κάποια άλλη επανένωση των Accept. Το συγκρότημα δεν χάνει παραπάνω χρόνο και βρίσκει τον αντικαταστάτη του στο πρόσωπο και τη φωνή του αμερικανού Mark Tornillo, γνωστό από τη θητεία του στους TT Quick από το New Jersey, από όπου και ο ίδιος κατάγεται. Τα τέλη του 2009 κυλούν με το γκρουπ να συνθέτει νέο υλικό, για το οποίο αρκετός κόσμος διατηρεί επιφυλάξεις καθώς αφενός τα χρόνια έχουν περάσει, αφετέρου ο αυθεντικός τραγουδιστής δεν δίνει το παρών στη νέα αυτή προσπάθεια. Το αποτέλεσμα ωστόσο είναι απλά εξαιρετικό, με το “Blood of the Nations” να κυκλοφορεί τον Αύγουστο του 2010 και να θεωρείται μέχρι σήμερα ως μία από τις σπουδαιότερες επιστροφές όλων των εποχών στη ροκ μουσική. Ο Tornillo έχει δέσει ιδανικά με τους υπόλοιπους και ο δίσκος ακούγεται σύγχρονος, ενώ ταυτόχρονα έχει όλα τα στοιχεία του παραδοσιακού ήχου των Accept. Το συγκρότημα δείχνει ακμαίο και δυνατό όπως στη δεκαετία του 1980, ενώ φέτος φτάνουν στο 6ο συνολικά album τους, ύστερα από την επανένωση του 2009, το πολύ καλό “Humanoid”. Ο νέος δίσκος κυκλοφόρησε από τη Napalm Records στις 26 Απριλίου και αναμένεται να ικανοποιήσει στο έπακρο τους οπαδούς του γκρουπ, όπως ακριβώς και οι προηγούμενες προσπάθειές τους.

Στο πλαίσιο της προώθησης του “Humanoid”, οι Accept θα εμφανιστούν στο φεστιβάλ Release Athens 2024, στις 21 Ιουλίου, μαζί με τους Judas Priest και Bruce Dickinson, σε μια νύχτα στην Πλατεία Νερού που προμηνύεται απόλυτα μεταλλική. Ο τραγουδιστής της μπάντας, Mark Tornillo, μάς μίλησε για τα νεότερα από το μέτωπο των Accept, καθώς και για την προσωπική του διαδρομή.

Accept: O τραγουδιστής της metal μπάντας, Mark Tornillo, μιλάει στην Athens Voice πριν την εμφάνισή τους στο Release Athens 2024

Έκτο studio album λοιπόν για τους Accept με εσένα πίσω από το μικρόφωνο, προφανώς και δεν μπορεί κανείς να σε θεωρήσει «νέο» μέλος. Ποιο είναι το συναίσθημα μετά από όλα αυτά τα χρόνια;
Καλησπέρα! Είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα, περνάω πάρα πολύ καλά. Ήμουν 55 ετών όταν μπήκα στο γκρουπ και τον επόμενο μήνα κλείνω τα 70! Το διασκεδάζω απίστευτα!

Πόσο έχεις εξελιχθεί ως τραγουδιστής και επαγγελματίας, από τις ημέρες του πρώτου σου γκρουπ, των TT Quick;
Ως τραγουδιστής έμαθα να διαχείριζομαι τη φωνή μου «για την επόμενη ημέρα». Τις παλιές ημέρες των TT Quick το βασικό μέλημα ήταν τα parties και όχι το τραγούδι. Τώρα όπως καταλαβαίνεις η διατήρηση της φωνής μου σε καλή κατάσταση είναι η προτεραιότητά μου. Η ζωή στον δρόμο και στις περιοδείες είναι κουραστική και απαιτητική. Αλλά αυτή είναι η δουλειά μας. Δεν γίνεται να διατηρείται ένα brand σαν τους Accept χωρίς τις περιοδείες.

Πόσο εύκολο είναι για έναν τραγουδιστή γέννημα-θρέμμα New Jersey όπως εσύ, να βρίσκεται σε ένα γερμανικό συγκρότημα; Μπορεί ο Wolf Hoffman να κατοικεί εδώ και χρόνια στην Αμερική, ωστόσο ο κόσμος και ειδικά εμείς οι Ευρωπαίοι, αναφερόμαστε στους Accept ως ένα γερμανικό γκρουπ. Εντοπίζεις καθόλου πολιτιστικές ή άλλες διαφορές;
Κι εγώ ο ίδιος θεωρώ τους Accept γερμανικό γκρουπ και είμαι ο τραγουδιστής τους, σκέψου. Ωστόσο δεν διακρίνω ιδιαίτερες πολιτιστικές διαφορές, με τα χρόνια μάθαμε ο ένας τον άλλον και δουλεύουμε πολύ καλά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν το θέμα της γλώσσας. Όχι με τον Wolf, ο οποίος μιλάει πολύ καλά αγγλικά, αλλά όπως καταλαβαίνεις ερχόμαστε σε επαφή με πολλούς Γερμανούς στο πλαίσιο της δουλειάς, οι οποίοι δεν τα μιλάνε τόσο καλά. Είναι δύσκολο για μένα. Έκανα γερμανικά στο σχολείο, μακάρι να πρόσεχα παραπάνω (γέλια).

Το νέο σας album “Humanoid” είναι πολύ καλό. Πες μας για τη διαδικασία που ακολουθήσατε. Ποιες διαφορές διακρίνεις σε σχέση με το προηγούμενο “Too Mean to Die”;
Η διαδικασία είναι λίγο πολύ η ίδια. Όμως το “Too Mean to Die” γράφτηκε εν μέσω της πανδημίας του Covid. Κάποια στιγμή κυριολεκτικά σταματήσαμε την ηχογράφηση και γυρίσαμε στα σπίτια μας. Με το “Humanoid” συνεχίσαμε ακριβώς από εκεί που σταματάει το “Too Mean to Die”. Αρκετές νέες ιδέες που έγιναν νέα τραγούδια. Αλλά τα ίδια άτομα παρόντα και φυσικά στη θέση του παραγωγού μαζί μας ο Andy Sneap.

Γενικότερα τι θέματα σας απασχόλησαν στιχουργικά; Είσαι ο αποκλειστικός υπεύθυνος; Τι σε εμπνέει να γράψεις;
Γράφω τους περισσότερους στίχους αλλά όλο το συγκρότημα συνεισφέρει. Ο Wolf Hoffman μπορεί να ξεκινήσει από μια ιδέα και να μου την δώσει στη συνέχεια, επίσης ο μπασίστας μας Martin Motnik συμβάλλει κατά πολύ στη διαδικασία των στίχων. Στιχουργικά καταπιάνομαι με θέματα από την καθημερινότητά μου, βλέπω τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω μου, π.χ. η Τεχνητή Νοημοσύνη ακούγεται παντού πλέον και το “Humanoid” καταπιάνεται πολύ με αυτήν. Περιμένω να δω τι μέλλον έχει αυτή η τεχνολογία.

Ένα από τα τραγούδια που ξεχώρισα είναι το “Southside of Hell” που κλείνει το δίσκο και πιστεύω ότι θα γίνει hit. Τι πραγματεύεται;
Το “Southside of Hell” έχει να κάνει με την αλλαγή της κατεύθυνσης στη ζωή μας. Μπορεί να μην είσαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου αλλά πάντοτε υπάρχει τρόπος να φέρεις τη ζωή σου εκεί που θέλεις, να αλλάξεις την πορεία σου.

Τι σκέφτεσαι όταν θυμάσαι τις ημέρες του πρώτου σου album με τους Accept “Blood of the Nations”, 15 χρόνια μετά την κυκλοφορία του;
Ήταν ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό album για εμάς. Ήταν ένα πραγματικό comeback. Αν δεν ήταν τόσο καλό δε θα ήμασταν εδώ σήμερα. Ξέραμε από πριν ότι πρέπει να δημιουργήσουμε έναν πολύ καλό δίσκο. Έπρεπε. Υπήρχε τόσος κόσμος που έβλεπε το reunion των Accept με δυσπιστία. «Γιατί να ξεκινήσετε πάλι με καινούργιο τραγουδιστή;» και τέτοια. Ασκήθηκε κριτική από πολύ κόσμο. Οπότε είπαμε πως είτε θα κάνουμε ένα album που «σκοτώνει», είτε θα πάμε σπίτια μας. Και νομίζω πως στέκει ανάμεσα στα καλύτερα albums των Accept γενικότερα.

Πώς ορίζεις την επιτυχία; Θεωρείς τον εαυτό σου επιτυχημένο μετά από τόσα χρόνια με το γκρουπ ή υπάρχει και κάτι άλλο που θες να κυνηγήσεις;
Στα 70 μου χρόνια ως επιτυχία ορίζω το να μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω τώρα. Να μπορώ να βγάζω τα προς το ζην με τη μουσική, τραγουδώντας και γράφοντας τραγούδια και στίχους. Δεν χρειάζεται να γίνεις εκατομμυριούχος. Όσο μπορούμε και διατηρούμε το παρόν momentum με τους Accept, αισθάνομαι επιτυχημένος.

Τι μουσική άκουγε ο Mark Tornillo, τόσο σε νεαρή ηλικία όσο και ως ενήλικας; Ποιοι μουσικοί θεωρείς πως σε επηρέασαν;
Μεγάλωσα στα 60s οπότε άκουγα πολύ Beatles όπως καταλαβαίνεις. Στη συνέχεια ήρθε και το 70s rock και το μουσικό μου γούστο διαμορφώθηκε μια και καλή. Ακόμα ακούω AC/DC, Priest, Maiden, Deep Purple κλπ όταν βρίσκομαι στο αυτοκίνητο ή όταν είμαι στο γυμναστήριο.

Το καλοκαίρι σας περιμένουμε στο φεστιβάλ Release Athens 2024, με Judas Priest και το προσωπικό σχήμα του Bruce Dickinson! Τι να περιμένουμε από το set list; Προτιμάς τα μεγάλα φεστιβάλ ή τους μικρότερους κλειστούς συναυλιακούς χώρους;
Να περιμένετε μια κλασική εμφάνιση των Accept, απλά θα παίξουμε και καινούργιο υλικό από το “Humanoid”. Δύο ή τρία τραγούδια σίγουρα. Θα δώσουμε όπως πάντα τον καλύτερο μας εαυτό. Λογικά θα παίξουμε κάτι παραπάνω από μία ώρα, καθώς είμαστε τρίτο όνομα. Μου αρέσουν εξίσου και τα φεστιβάλ και οι μικροί χώροι. Μου αρέσει η οικειότητα με τον κόσμο στα clubs αλλά απολαμβάνω κι ένα μεγάλο ανοιχτό show.