Archive: Όλα ξεκίνησαν με τον Δημήτρη Παπασπυρόπουλο

Έχοντας στις αποσκευές τους το πολύ καλό “Call To Arms & Angels”, εν έτει 2024 οι αγαπημένοι του ελληνικού κοινού Archive παραμένουν ακμαίοι και ενεργοί, έχοντας κλείσει 28 ολόκληρα χρόνια στη δισκογραφία. Δημιουργήθηκαν το 1994 από τους Darius Keeler και Danny Griffiths και μέσα στην κυριαρχία του εναλλακτικού ροκ, έκαναν αίσθηση με το περίεργο μίγμα από rock, trip-hop και στοιχεία από καλλιτέχνες όπως οι Massive Attack. Η επιτυχία έρχεται λίγα χρόνια αργότερα με albums όπως τα “You All Look the Same to Me”, “Noise” και “Lights”, πολύ καλoύς δίσκους οι οποίοι καθιερώνουν το γκρουπ στο μουσικό στερέωμα. Για να γιορτάσουν τα 25 χρόνια καριέρας, οι Archive εμφανίστηκαν τον Σεπτέμβριο του 2019 στο Ηρώδειο, σε μια συναυλία που μνημονεύεται μέχρι σήμερα. Η πρόσφατη δε περιπέτεια του Darius Keeler με την υγεία του (καρκίνος του παχέος εντέρου) είχε αίσιο τέλος, με τον Keeler να είναι καθαρός από την ασθένεια και το συγκρότημα να ετοιμάζεται για τις επόμενες ενέργειές του.

Πρόσφατα οι Archive ανακοίνωσαν την επανακυκλοφορία τεσσάρων κλασικών δίσκων τους, σε νέες πολυτελείς εκδόσεις με ακυκλοφόρητο υλικό. Το καλοκαίρι μάλιστα θα επιστρέψουν στη χώρα μας για δύο συναυλίες, την Παρασκευή 14 Ιουνίου στην Αθήνα και στο Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού και το Σάββατο 15 Ιουνίου, στη Θεσσαλονίκη, στη Μονή Λαζαριστών. Συνομιλώντας με τους Darius Keeler και Dave Pen ακούς πολλά και ενδιαφέροντα σχετικά με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του συγκροτήματος.

Archive: Darius Keeler και Dave Pen μιλούν στην Athens Voice

Ποια είναι τα τελευταία νέα από το μέτωπο των Archive;

Dave Pen: Καλησπέρα σας. Ετοιμαζόμαστε για τις καλοκαιρινές μας συναυλίες, ανάμεσα στις οποίες βρίσκονται και αυτές της Ελλάδας. Επίσης είμαστε στη διαδικασία σύνθεσης καινούργιων τραγουδιών και τέλος μόλις ανακοινώσαμε πως θα επανεκδώσουμε τέσσερα κλασικά albums του συγκροτήματος. Έχουμε πολλά πράγματα που «τρέχουν», τα νέα είναι ευχάριστα.

Με ποια κριτήρια επιλέξατε να επανακυκλοφορήσουν τα τέσσερα συγκεκριμένα albums [“You All Look the Same to Me” (2002), “Controlling Crowds” (2009) και “Controlling Crowds – IV” (2009)] και πώς βλέπετε σήμερα τους δύο πρώτους δίσκους σας, “Londinium” και “Take my Head”;

Darius Keeler: Όσον αφορά το “Noise”, έπρεπε να το επανακυκλοφορήσουμε καθώς δεν υπάρχουν πολλές αυθεντικές κόπιες διαθέσιμες. Υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση για το βινύλιο του album, γενικότερα το βινύλιο είναι πολύ δημοφιλές αυτές τις μέρες. Το δε “Counting Crowds” δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε βινύλιο. Ήταν την περίοδο που η εταιρεία μας σταμάτησε να παράγει το συγκεκριμένο format. Οπότε είμαστε ενθουσιασμένοι για τις επανακυκλοφορίες, ακόμα κι εγώ ο ίδιος δεν έχω τους δίσκους αυτούς σε βινύλιο. Τα δε “Londinium” και “Take my Head” επανακυκλοφόρησαν σε βινύλιο πέρυσι, οπότε δεν χρειάζεται να το ξανακάνουμε. Το “Londinium” το αγαπώ αλλά το “Take my Head” έχει απλά ένα δυο καλά τραγούδια, νομίζω πως ήταν ένα «λάθος» από τη μεριά μας. Πολύς κόσμος φαίνεται ότι αγαπά το “Londinium”, περιέχει καλό υλικό.

Έχετε το νέο τραγούδι “Personal Army”. Πώς είναι να δουλεύετε ξανά με τον Craig Walker;

Darius Keeler: Είναι νηφάλιος πλέον κάτι που είναι πολύ καλό. Είχαμε αρκετά προβλήματα με αυτή του την πλευρά, εκείνη την εποχή. Έχουν περάσει 20 χρόνια αλλά είναι πλέον ένας λογικός άνθρωπος, πιο ώριμος. Αγαπάει πολύ τη μουσική ακόμα. Ήταν απόλαυση που επαναφέραμε αυτό το τραγούδι και συμμετέχει όλος αυτός ο κόσμος. Τα vibes ήταν πολύ θετικά!

Είστε ευχαριστημένοι με την τωρινή σύνθεση των Archive; Με ποια κριτήρια αξιολογείτε τη συνεργασία και τη δουλειά που κάνετε μαζί;

Dave Pen: Έχει έρθει η Lisa Mottram στην κολεκτίβα πλέον, έχει φέρει καινούργια στοιχεία τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Danny Griffiths, οπότε τη γνωρίζαμε και ήμασταν ανοιχτοί σε συνεργασία. Νομίζω είναι και ο λόγος που έχουμε κρατήσει τόσο πολύ ως συγκρότημα, είμαστε πολύ ανοιχτοί σε συνεργασίες. Υπάρχει πάντα κάτι νέο και ενδιαφέρον, είμαστε ένα γκρουπ σε συνεχή διαδικασία προόδου.

Όπως γνωρίζετε η σχέση μεταξύ των Archive και του ελληνικού κοινού είναι ιδιαίτερη, με τους οπαδούς σας εδώ να είναι από τους πιο φανατικούς. Πώς βλέπετε την εξέλιξη αυτής της σχέσης μέσα στα χρόνια;

Darius Keeler: Όλα ξεκίνησαν με τον Δημήτρη Παπασπυρόπουλο το 2001, ο οποίος στη ραδιοφωνική του εκπομπή έβαζε πολύ συχνά το “Again”, ολόκληρο το τραγούδι, 16 λεπτά. Στην Αγγλία δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει κάτι παρόμοιο. Ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για εμάς, και ήμασταν πολύ ανυπόμονοι όταν παίξαμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα show που ήταν πολύ επιτυχημένο. Κι από τότε ερχόμαστε συχνά, αγαπήσαμε τη χώρα και τους κατοίκους της, είναι πλέον μια αμφίδρομη σχέση.

Αντίστοιχα πώς κρίνετε την ανταπόκριση του κόσμου απέναντί σας στην Αγγλία; Θεωρείτε το κοινό της χώρας πιο απαιτητικό ή δύσκολο;

Darius Keeler: Είμαστε τυχεροί γιατί το κοινό των Archive είναι γενικότερα παντού πολύ αφοσιωμένο. Κάποιοι είναι πιο εκδηλωτικοί από τους άλλους σίγουρα.

Dave Pen: Υπάρχουν άνθρωποι που ξεφεύγουν στα live μας αλλά και άλλοι που το ζουν π.χ. με κλειστά τα μάτια. Όπου κι αν παίζουμε, το κοινό μας είναι αφοσιωμένο. Είναι μαζί μας πολλά χρόνια και γνωρίζουν ότι στη συναυλία μας θα απολαύσουν μια ειλικρινή οργανική εμφάνιση από εμάς. 100%. Το συναίσθημα είναι πάντα εκεί και διαρκεί. Ο κόσμος το εκτιμά αυτό. Οι οπαδοί μας είναι φανταστικοί. Μας εξιτάρουν και θέλω να πιστεύω πως το ίδιο κάνουμε και εμείς.

Darius, πρόσφατα αντιμετώπισες μια μεγάλη περιπέτεια με την υγεία σου αλλά όπως είδαμε σε σχετικό video, ευτυχώς όλα πήγαν καλά και έχεις «καθαρίσει», κάτι που μάς κάνει όλους πολύ χαρούμενους. Πόσο θεωρείς ότι σε άλλαξε αυτή η περιπέτεια, σαν άνθρωπο και σαν καλλιτέχνη;

Darius Keeler: Είναι κλισέ που το λέω αλλά εκτιμάς την κάθε μέρα περισσότερο, μετά από κάτι τέτοιο. Όταν αντιλαμβάνεσαι τη θνησιμότητά σου, ο χρόνος γίνεται αμέσως πιο πολύτιμος. Εκτιμάς το γεγονός ότι παρέμεινες ζωντανός και σήμερα. Κάνει τα πράγματα πιο «αληθινά». Δημιουργικά, δουλεύω πιο εντατικά από ποτέ, ήταν θετικός ο αντίκτυπος. Όσο ήμουν σε θεραπεία, το συγκρότημα δούλευε για το soundtrack μιας σειράς στο Netflix. Είναι πολύ άσχημο πράγμα ο καρκίνος, βρίσκεται πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σου μην τυχόν και επανέλθει, είναι πολύ τρομακτικό. Εκτιμώ τη ζωή πάρα πολύ πλέον.

Ξεκινήσατε την καριέρα σας με επιρροές από είδη όπως η trip-hop αλλά προσωπικά έχω δει να σας συγκρίνουν με συγκροτήματα όπως οι Pink Floyd, οι Radiohead και οι Porcupine Tree, ειδικά από το “You All Look the Same to Me” του 2002 κι έπειτα. Τι πιστεύετε για αυτά τα γκρουπ και ποιες ήταν οι επιρροές που διαμόρφωσαν τον ήχο σας; Ακούτε καθόλου πιο πρόσφατους καλλιτέχνες;

Darius Keeler: Οι Pink Floyd είναι μια πολύ μεγάλη επιρροή, τόσο για μένα όσο και για τον Dave. Όταν ήμουν μικρός καθόμουν με τα μάτια κλειστά και άκουγα τα μεγαλύτερα σε διάρκεια τραγούδια τους. Το “Wish You Were Here”, το “Animals” κλπ.

Dave Pen: Νομίζω αυτό που λέει ο Darius για τους Floyd είναι ότι σε κάποια σημεία η ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν ήταν πιο σημαντική από τη μουσική καθαυτή, σε κάποιο βαθμό φυσικά. Δεν υπήρχαν πολλά solos στη κιθάρα ή κάτι αντίστοιχο, ήταν η γενικότερη ατμόσφαιρα. Τα τραγούδια γίνονταν εννοιολογικά έργα. Ήταν εξαιρετικοί οι Floyd σε αυτό και μας ενέπνευσαν πολύ. Ένα album το οποίο αγαπάμε και οι δυο μας πολύ είναι το “Animals”. Σκοτεινό, ατμοσφαιρικό, σε βοηθάει να βγάλεις προς τα έξω το συναίσθημά σου. Επίσης προσωπικά θεωρώ τους Radiohead ως το απόλυτο μοντέρνο προοδευτικό γκρουπ. Ο τρόπος που έχουν εξελιχθεί δείχνει γενναιότητα.

Darius Keeler: Από πιο πρόσφατους καλλιτέχνες προσωπικά μου αρέσουν πολύ οι Young Fathers, το ηλεκτρονικό ντουέτο των Sleaford Mods, καθώς κι ένας καλλιτέχνης που λέγεται Haxan Cloak.

Dave Pen: Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί τιμή για εμάς να ξέρουμε ότι κάποιος που ακούει αυτά τα συγκροτήματα, ακούει και εμάς. Υπάρχει φυσικά τόση καλή νέα μουσική εκεί έξω σήμερα. Ηλεκτρονική ή μη. Το νέο υλικό των Aphex Twin είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον. Κατά καιρούς έχουμε περιοδεύσει με πολύ καλά γκρουπ όπως οι October Drift, οι Joycut κ.α. Η λίστα είναι ατελείωτη. Νομίζω πως κάθε μουσικός που αποκόβεται από τις σύγχρονες τάσεις πρέπει να «ξεκολλήσει». Είναι επίσης σημαντικό όταν έχεις καθιερωθεί ως συγκρότημα να προσκαλείς νέα γκρουπ να παίξουν μαζί σου, να τους βοηθάς να εκτεθούν, καθώς είναι τόσο δύσκολο για αυτά σήμερα να αποκτήσουν δημοσιότητα.

Ευχαριστούμε πολύ για τη συζήτηση και το καλοκαίρι σας περιμένουμε στη χώρα μας, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Darius Keeler: Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα έρθουμε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι. Ανυπομονούμε να παίξουμε στον Λυκαβηττό, είναι ένα όνειρο για μένα, αγαπώ επίσης τη Θεσσαλονίκη πολύ. Σας περιμένουμε όλους, θα είναι καταπληκτικά. Ανυπομονούμε να σας δούμε!