Σαν σήμερα 28 Απριλίου 1973, το «Dark Side of the Moon» των Pink Floyd κατακτά το Billboard

Ένα από τα άλμπουμ που θα μνημονεύεται σταθερά σε κάθε λίστα με τα ορόσημα της ροκ μουσικής κατά τη δεκαετία του 1970, το «The Dark Side of the Moon» σκαρφάλωσε στην κορυφή του Billboard σαν σήμερα, 28 Απριλίου 1973.

Το όγδοο στούντιο άλμπουμ των Pink Floyd τοποθέτησε στο επίκεντρο των στιχουργικών θεματικών του τις έννοιες της απληστίας, του θανάτου, του χρόνου, καθώς και των ψυχολογικών προβλημάτων που δεν έπαψαν να κατατρέχουν το ίσως χαρισματικότερο πρώην μέλος τους, τον συνθέτη, κιθαρίστα και τραγουδιστή Σιντ Μπάρετ.

Ως αφηγηματικό υλικό, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι το κόνσεπτ άλμπουμ του βρετανικού σχήματος θα τροφοδοτούσε τις ονειροπολήσεις των εκατομμυρίων ακροατών του επί δεκαετίες. Παρόλα αυτά, αιχμαλώτισε τη φαντασία του κοινού και κατέκτησε εξέχουσα θέση στην άτυπη εγκυκλοπαίδεια της ροκ δισκογραφίας.

Κατά τη διάρκεια των seventies και των eighties, όποιος ανέτρεχε στα τσαρτ του Ηνωμένου Βασιλείου ή των ΗΠΑ θα το έβλεπε εδραιωμένο στις λίστες, αρνούμενο να λησμονηθεί από το συλλογικό γούστο.

Τελικά σημείωσε ρεκόρ 741 εβδομάδων στον κατάλογο επιτυχιών, παρότι κράτησε την πρώτη θέση για μόλις μια εβδομάδα. Προσέδωσε επίσης στους Pink Floyd παγκόσμια φήμη, πλούτο και αφειδώλευτους κριτικούς επαίνους.

«Dark Side of the Moon»: Η ιστορία ενός κλασικού ροκ άλμπουμ

Το 1973 οι Pink Floyd περνούν στην περίοδο της ωριμότητάς τους, με το κουαρτέτο των LP που θα τους εκτοξεύσουν στη ροκ στρατόσφαιρα: «Dark Side of the Moon», «Wish You Were Here», «Animals» και «The Wall».

Ηχογραφημένο στο Abbey Road σε διάστημα περίπου 60 ημερών μεταξύ Μαΐου 1972 και Φεβρουαρίου 1973, μηχανικός ήχου του «Dark Side of the Moon» ήταν ο Άλαν Πάρσονς, ο οποίος είχε δουλέψει με τους Beatles στα «Abbey Road» και «Let It Be», ενώ αργότερα κατέθεσε σημαντικό έργο με τους Alan Parsons Project.

Οι συνεδρίες του «Dark Side of the Moon» έκαναν χρήση προηγμένων τεχνικών στούντιο, υιοθετώντας πολυκάναλες μίξεις που ξεπερνούσαν τους περιορισμούς των συμβατικών τετρακάναλων και οχτακάναλων μπομπινόφωνων. Το πρώτο κομμάτι που ηχογραφήθηκε ήταν το «Us and Them», ακολουθούμενο από το «Money».

Το «Time» και το «The Great Gig in the Sky» ηχογραφήθηκαν στη συνέχεια, συνθέτοντας τη ραχοκοκαλιά του δίσκου προτού μεσολαβήσει ένα διάλειμμα δύο μηνών, κατά το οποίο τα μέλη τους συγκροτήματος πέρασαν χρόνο με τις οικογένειές τους και προετοιμάστηκαν για μια μεγάλη περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι ηχογραφήσεις διακόπτονταν συχνά: ο Ρότζερ Γουότερς, θερμός υποστηρικτής της Άρσεναλ, απείχε κάθε τόσο για να βλέπει την ομάδα του να αγωνίζεται και το συγκρότημα περιστασιακά σταματούσε τις πρόβες για να παρακολουθήσει το «Flying Circus» των Μόντι Πάιθον στην τηλεόραση, ενόσω ο Πάρσονς επεξεργαζόταν το ηχογραφημένο υλικό. Όπως ωστόσο ανακαλεί ο Ντέιβιντ Γκίλμουρ, «όταν ρολάραμε, ήμασταν ασταμάτητοι».  

Επιστρέφοντας από την αμερικανική τουρνέ στις αρχές του 1973, ηχογράφησαν τα «Brain Damage», «Eclipse», «Any Color You Like» και «On the Run», ενώ φινίρισαν το υλικό προηγούμενων συνεδριών. Τέσσερις τραγουδίστριες κλήθηκαν για να εμπλουτίσουν τις συνθέσεις με γυναικεία φωνητικά και ο σαξοφωνίστας Ντικ Πάρι προσέφερε πνευστά στα «Us and Them» και «Money». Το ίδιο διάστημα, το γκρουπ γύρισε πλάνα με τον σκηνοθέτη Έιντριαν Μέιμπεν για το κονσέρτο - ντοκιμαντέρ «Pink Floyd: Live at Pompeii».

Το «Dark Side of the Moon» ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στην Harvest - Capitol Records στις 9 Φεβρουαρίου 1973.

Το διάσημο πρίσμα του «Dark Side of the Moon»

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε αρχικά με διπλό εξώφυλλο που σχεδιάστηκε από τους Hipgnosis και τον γραφίστα και εικονογράφο Τζορτζ Χάρντι. Εμπνευσμένο από την φωτογραφία ενός πρίσματος με μια δέσμη λευκού φωτός που προβάλλεται μέσα από αυτό και αναδύεται στα χρώματα του φάσματος εντοπίστηκε σε ένα εγχειρίδιο φυσικής το 1963, οι Hipgnosis προσέφεραν στο γκρουπ μια επιλογή από επτά σχέδια για το εξώφυλλο, αλλά και τα τέσσερα μέλη του συγκροτήματος συμφώνησαν ότι το πρίσμα ήταν το καλύτερο. «Δεν υπήρχαν διαφωνίες», είπε ο Ρότζερ Γουότερς. «Όλοι δείξαμε το πρίσμα και είπαμε “αυτό είναι”».

Κατακλυσμιαία επιτυχία

Το «The Dark Side of the Moon» κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ την 1η Μαρτίου 1973, στη συνέχεια στο Ηνωμένο Βασίλειο και έγινε άμεση επιτυχία στα βρετανικά τσαρτ και σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη. Σε διάστημα ενός μήνα, έγινε χρυσό στις ΗΠΑ και έφτασε στην πρώτη θέση του Billboard στις 28 Απριλίου 1973.

Η υποδοχή του Τύπου ήταν ενθουσιώδης. Οι κριτικές ήταν διθυραμβικές στο κραταιό τότε Melody Maker, ενώ το Sounds έγραψε: «Δεν με νοιάζει αν δεν έχετε ακούσει ποτέ μια νότα της μουσικής των Pink Floyd στη ζωή σας, θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα σε όλους το “The Dark Side of the Moon”». Στον ίδιο τόνο, ο Λόιντ Γκρόσμαν του Rolling Stone έκανε λόγο για «ένα εξαιρετικό άλμπουμ με υφή και εννοιολογικό πλούτο που όχι μόνο προσκαλεί, αλλά απαιτεί συμμετοχή».

Ένα από τα πιο επιτυχημένα άλμπουμ όλων των εποχών

Το «The Dark Side of the Moon» έγινε ένα από τα άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών και βρίσκεται στο τοπ 25 της λίστας με τα μπεστ σέλερ LP των ΗΠΑ.

Μέρος της κληρονομιάς του, είναι η επιρροή του στη σύγχρονη μουσική και στους καλλιτέχνες που έχουν ερμηνεύσει διασκευές των τραγουδιών του. Η κυκλοφορία του θεωρείται από πολλούς ως κομβικό σημείο στην ιστορία της ροκ μουσικής και η μοναδική περίπτωση που προκάλεσε συγκρίσεις ήταν το 1997, με το «OK Computer» των Radiohead και με τον συγγραφέα Μπεν Σλάιφερ να περιγράφει τις εκλεκτικές συγγένειες των δύο άλμπουμ ως εξής: «Το δημιουργικό άτομο χάνει την ικανότητα να λειτουργεί στον σύγχρονο κόσμο».

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, το «The Dark Side of the Moon» έχει πουλήσει πάνω από 45 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, όντας το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις της δεκαετίας του 1970 και το τέταρτο άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία της μουσικής.

Διαβάστε ακόμη → Pink Floyd: 50 χρόνια στη «Σκοτεινή Πλευρά του Φεγγαριού»