Eurovision 2024: Οδηγός επιβίωσης για τον Β' Ημιτελικό

Είναι αυτή η εποχή του χρόνου που όλοι ενώνονται μπροστά από ένα κουτί πίτσα και μια βραδιά (τρεις βραδιές) europop σάχλας που, όμως, φανατίζει και συζητιέται. Φέτος η ΕΡΤ στέλνει το στην Eurovision το «Ζάρι» της Μαρίνας Σάτι το οποίο, ακόμα και αυτοί που δεν τους άρεσε, πιστεύουν ότι έχει πιθανότητες να κερδίσει. Πιστεύουμε στο ένστικτο της Σάτι και ελπίζουμε να γυρίσει με την κούπα και να έχουν φτιάξει μέχρι του χρόνου τη στέγη Καλατράβα, αλλιώς πού θα τους πάμε; Στην Πλατεία Νερού;

Eurovision 2024 - Τα τραγούδια του Β' Ημιτελικού (9 Μαΐου)

Μάλτα / Sarah Bonnici – Loop

ΕΝΝΕΑ (9) ολόκληροι άνθρωποι κάθονταν κι έγραφαν για να βγει αυτό το τραγούδι, το οποίο ήταν τόσο χαμηλά στις προβλέψεις που κάθισαν και του πέρασαν ένα φρεσκαρισματάκι, αδίκως βέβαια. Είναι ένα υπερσεξουαλικοποιημένο banger που το ξεχνάς αμέσως, όχι ότι ήθελες και να το θυμάσαι.

Αλβανία  / Besa – Titan

Ξεκίνησε σαν έθνικ μπαλάντα και στα μισά τού συνέβη αυτό που συμβαίνει σε όλες τις συμμετοχές των χωρών: το πέρασαν από εξομοιωτή και το έκαναν ανελέητη μπούρδα, pop με ολίγον r’n b σαν αυτά που ακούς συμπιεσμένα ανάμεσα σε διαφημιστικά στα βαρετά ραδιόφωνα.

Ελλάδα / Μαρίνα Σάττι – Ζάρι

Πλίνθοι κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι. Kολάζ από ιδέες, ένα τσιφτετελο-trance-βαλκανο-hiphop που «συμβολίζει την Ελλάδα». Whatever. Ποντάρουμε στο γούστο, το αλάθητο κριτήριο και τη μαγνητική σκηνική παρουσία της Μαρίνας που «αυτή ξέρει». Αλλιώς, θα έπρεπε να στείλουμε την Emma Stone.

Ελβετία / Nemo - The Code

Το Nemo όπως θέλει να τον λέμε, είναι κάτι ανάμεσα σε Mika, Scissor Sisters, Klaus Nomi, Harry Styles, Freddie Mercury (καλά, υπερβάλλουμε λίγο) και έναν καναπέ με κάλυμμα φραμπαλάδες. Το κομμάτι το υπηρετεί άψογα φωνητικά αλλά τι να το κάνεις; Δεν θέλεις να το ξανακούσεις.

Τσεχία / Aiko – Pedestal

Κοριτσίστικο power pop punk-ish που βαράει δυνατά γρυλλίζοντας, προσπαθώντας να παίξει στο στιλ των Måneskin (αλλά δεν τους φτάνει σε βλακεία). Ένα ενδιάμεσο μπρέικ με φωνές σαν σκηνή από καυγά και ένα έξαλλο φινάλε σε κάνουν να σκεφτείς ότι δεν πρόσεξες ποτέ τους στίχους. Ευτυχώς.

Big 5 - Γαλλία / Slimane - Mon amour

Οι κάπως μεγαλύτεροι φίλοι μας θα συγκινηθούν με το κομμάτι που θυμίζει το Aline ή κάτι του Christophe από τα 60s. Ο Slimane δεν είναι κακός, αλλά ακούγεται σαν καμπάνια του Υπουργείου Τουρισμού τραγουδώντας «Σε παρακαλώ, γύρνα στο Παρίσι ξανά, το πήρα το μάθημά μου».

Αυστρία / Kaleen - We Will Rave

Μόλις ακούς το πρώτο «ραμ ντι νταμ νταμ» καταλαβαίνεις ότι κάποιος ξύπνησε στα 90s. Απειλητικό («και τώρα θα σας χορέψω») eurodance με μπαλέτο από σφίχτες που βαράει και εξελίσσεται σε τυπικό techno από εκείνα που τα θυμάσαι με μία αηδία γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης επειδή ήσουν τύφλα τότε.

Δανία / Saba – Sand

Σαν να μην άλλαξε χώρα στη σκηνή, ακούς μία παραλλαγή του μοντέλου της Αυστρίας, αλλά σε πιο συναισθηματική εκδοχή, για πιο queer κοινό μια και η Saba διαφημίζει στο δελτίο τύπου ότι ανήκει στην LGBT κοινότητα. Έτσι, αμέσως αποκτάει μία αγιότητα ενώ η σάλα από κάτω ανεμίζει ουράνια τόξα.

Αρμενία / Ladaniva – Jako

Η Αρμένικη εκδοχή του δικού μας «Zari» αλλά πιο σφιχτά δομημένο και με πιο φολκλόρ ύφος, χωρίς πλαστική καρέκλα αλλά με πιο πολλούς τσεβρέδες. Ωραία Αρμένικη γλώσσα, βαλκανικός ήχος με Bollywood σημεία, ποπ διάθεση, τρομπέτα, φλάουτο, γιουκαλίλι και μία ερμηνεύτρια πολύ εκφραστική στη σκηνή.

Λετονία / Dons – Hollow

Βασανιστική ροκ μπαλάντα που αν την είχε πει ο Sivert Høyem θα σκίζατε τα ρούχα σας από ενθουσιασμό, τραγουδισμένη εδώ με πόνο ψυχής από τον Don που μοιάζει και στον Høyem άλλωστε. Το κομμάτι θα ταίριαζε σε τίτλους τέλους ταινίας με σούπερ ήρωες που πάτωσε στα εισιτήρια.

Big 5 - Ισπανία / Nebulossa – Zorra

Δικαίωμα στους 50+. Εθιστικό, εμπορικό tribute στη Manuela Trasobares, μία Ισπανίδα τρανς γυναίκα καλλιτέχνη. Η τραγουδίστρια των Nebulossa, Mery Bas το ερμηνεύει ντυμένη όπως η Trasobares και πετάει το ποτήρι της («¡tira la copa!») όπως έκανε εκείνη live στην τηλεόραση στις αρχές των 2000s.

Σαν Μαρίνο / Megara – 11:11

Το Σαν Μαρίνο πάντα θέλει να κάνει μία μικρή (χιούμορ) ανατροπή στη Eurovision, πάντα στην κατηγορία «νούμερα». Φέτος στέλνει μία wannabe Avril Lavigne σε πιο σκληρή εκδοχή με headbanging και μονόκερους, ενώ στη μέση του κομματιού πέφτει ο ρελές του ρεύματος και τα Μέγαρα το ρίχνουν στο φλαμένκο.

Γεωργία / Nutsa Buzaladze – Firefighter

Τα πόδια σε διάσταση. Βλέμμα ξινό και σκληρό μαζί. Το ένα χέρι ψηλά σε κίνηση σαν να ρωτάς «γιατί;» Το άλλο χέρι τεταμένο μπροστά αρχικά σε μούτζα που κάνει περιστροφή όλο νύχια γύρω από τον καρπό, κλείνει σε γροθιά και επιστρέφει πίσω χτυπώντας το στήθος. Όλα αυτά με χαλί ένα ανυπόφορο τραγούδι.

Βέλγιο / Mustii - Before The Party's Over

Ο Mustii ζήτησε από φανς από όλο τον κόσμο να του στείλουν ένα μικρό φωνητικό όπου θα τραγουδούν τους τελευταίους στίχους («I got a soul on fire») και μετά χρησιμοποίησε αυτή την «παγκόσμια χορωδία» σε αυτή την κουραστική, έξαλλη μπαλάντα που εκτροχιάζεται χωρίς λόγο. 

Εσθονία / 5minust x Puuluup - (nendest) narkootikumidest ei tea me (küll) midagi

Σύμπραξη από αρκούδες σε ένα κολλητικό ραπ σφυροκόπημα από βορειοευρωπαϊκή zombie-folk στο οποίο δεν καταλαβαίνεις τίποτα ούτε και σε ενδιαφέρει. Το πιο δύσκολο challenge της βραδιάς για τον Θανάση Αλευρά και τον Ζερόμ Καλούτα: να προφέρουν τον τίτλο του τραγουδιού. Το ψηφίζω εννοείται.

Big 5 - Ιταλία / Angelina Mango - La Noia

Το τραγούδι «Η cumbia της βαρεμάρας» είναι μία αψυχολόγητη επιλογή των Ιταλών να δείξουν ότι το Σαν Ρέμο βγάζει επιτυχιάρες με τολμηρές παραγωγές. Η «Βαρεμάρα» πατάει επάνω σε ένα εύκολο ραπ με cumbia ενώ ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Angelina είναι να πατήσει τις κοτσίδες της.

Ισραήλ / Eden Golan – Hurricane

Η δύσκολη εξίσωση του Ισραήλ είναι το πώς θα αντιδράσει η σάλα σε αυτή την σπαραξικάρδια αλλά χιλιοακουσμένη «προσευχή», ενώ παράλληλα υποψιάζομαι ότι θα υπάρξουν και κάποια γιουχαΐσματα. Καλό είναι να διατηρηθεί το πασιφιστικό κλίμα του διαγωνισμού αλλά, δυστυχώς, η Eurovision είναι συχνά και πολιτική.

Νορβηγία / Gåte – Ulveham

Γκόθικ μπαρούφα που, ενώ πάει να στήσει ατμόσφαιρα [«Η κακιά μητριά μου με μεταμόρφωσε σε σπαθί και βελόνα» (;)] έρχεται ο παραγωγός και βάζει από πίσω έναν ρυθμό techno καρσιλαμά, ενώ η ξεμαλλιασμένη τραγουδίστρια καλεί τους λύκους της Νορβηγίας να έρθουν και να τη σώσουν από τη δυστυχία της. 

Ολλανδία / Joost Klein – Europapa

Κωμική νότα για να κλείσει η βραδιά με ειρωνική σαχλαμάρα για την Ευρώπη σαν τουριστικό προορισμό, ενώ ο τραγουδιστής αφιερώνει το τραγούδι στον μπαμπά του. Ό,τι να ’ναι. Το κομμάτι είναι τόσο χαρακτηριστικά Γιουροβιζιονικό που ούτε η ίδια η Eurovision δεν το ξέρει.

* Στο τέλος της βραδιάς, το κοινό ψηφίζει τα 10 καλύτερα τραγούδια που θα περάσουν στον τελικό του Σαββάτου (11/5) μαζί με τις Big 5 χώρες συν τη διοργανώτρια.