Η υψίφωνος Κάτια Πάσχου και το soundtrack της ζωής της

Η Κάτια Πάσχου, υψίφωνος, θεατρολόγος της Φιλοσοφικής Αθηνών, Υπότροφος του Ιδρύµατος Ωνάση, απόφοιτος του Mannes College of Music της Νέας Υόρκης, ξεκινώντας το 2000 τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήµατα στην Εθνική Λυρική Σκηνή, και ύστερα από το ντεµπούτο της στο Carnegie Hall το 2008, έχει εµφανιστεί εντός και εκτός Ελλάδος σε ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου του λυρικού θεάτρου ως και σε σύγχρονα έργα. Έχει συνεργαστεί µε την Εθνική Λυρική Σκηνή, αλλά και τις ορχήστρες ΚΟΑ, ΕΡΤ, Δήµου Αθηναίων, ενώ παράλληλα ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα µε όραµα τη διεύρυνση του κοινού της όπερας δηµιουργώντας παραστάσεις κλασικής µουσικής, αλλά και ειδικά εκπαιδευτικά προγράµµατα στο Ιδρύµα Θεοχαράκη. Από το 2015 έχει δηµιουργήσει την οµάδα ολιστικής εκπαίδευσης νέων καλλιτεχνών The Katia Paschou Project, ενώ µελετά µε τον µεγάλο βαθύφωνο και µέντορα Δηµήτρη Καβράκο. Διδάσκει φωνητική από το 2020 στο Ωδείο Kodály και από το 2022 στο Καλογεροπούλειο Ωδείο Κορίνθου.

It's My Party: Η Κάτια Πασχού φτιάχνει τη λίστα με τα soundtrack της ζωής της

Το τραγούδι/έργο/σύνθεση που σε συγκινεί κάθε φορά που το ερµηνεύεις;
«Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη», ο λόγος αυτονόητος και κρύβεται στους στίχους «τι είναι αυτό που το λένε αγάπη; Γέλιο δάκρυ λιακάδα βροχή… της ζωής µας και τέλος και αρχή».

Το τραγούδι/έργο/σύνθεση που σε δυσκόλεψε περισσότερο στην ερµηνεία του;
«Το Τραγούδι της Λητώς» των Παπαγεωργίου και Μωραΐτη. Αν και γραµµένο για µένα, έχει τόσες προεκτάσεις που πάντα ξεκλειδώνω κάτι… Η προσωπικότητα αυτής της γυναίκας, της Λητώς Κατακουζηνού, η ίδια η ιστορία του έρωτα και της αγάπης που κρατά για µια ζωή αναλλοίωτη ως το τέλος, και φυσικά η µουσική που εµπνεύστηκε ο δηµιουργός του έργου από αυτήν την τόσο σύνθετη ηρωίδα είναι οι λόγοι που πάντα θα µε γοητεύει.

Το τραγούδι που σου θυµίζει τα χρόνια στη Νέα Υόρκη;
To «Chansons madécasses» του Ravel, έργο που τραγούδησα και στο ντεµπούτο µου στο Weill Hall.

Το τραγούδι που ήταν καθοριστικό για την καριέρα σου;
«Quando m’en vo, La Bohème» του Puccini. Η άρια που µε έκανε να ερωτευτώ την όπερα και που τελικά τραγούδησα το 2014 στην Εθνική Λυρική Σκηνή σε µια αναβίωση της παραγωγής της θρυλικής σκηνοθέτιδας Λίνας Βερτµίλλερ, δίπλα σε πολύ σηµαντικούς καλλιτέχνες.

Το τραγούδι που σε χαλαρώνει πριν βγεις στη σκηνή;
Πριν βγω στη σκηνή συγκεντρώνοµαι σε ό,τι πρόκειται να τραγουδήσω. Οπότε δεν ακούω κάτι άλλο.

Το τραγούδι που σε έκανε να µείνεις στο αυτοκίνητο ενώ είχες παρκάρει;
«Πες πως µ’ αντάµωσες µια νύχτα σε ένα όνειρο» ή κάποιο του Πλέσσα, όπως το «Σταµάτησε του ρολογιού τους δείκτες». Θα ανεβάσω το τζάµι, θα δυναµώσω τον ήχο και θα τραγουδήσω!

Το πρώτο τραγούδι που έµαθες όλους τους στίχους;
Θυµάµαι το πρώτο τραγούδι µε τους περισσότερους στίχους που έπρεπε να µάθω απ’ έξω, και αυτό είναι το «C’ est si bon». Μου το είχε ζητήσει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης για τις µαγικές βραδιές που τραγουδούσαµε κάποτε στο Πατάρι του Μεταξουργείου!

Το τραγούδι που έχεις ζητήσει από DJ;
«I will survive»! Κλασικά, για να το χορέψω λίγο πριν κλείσει το κλαµπ, κάποτε.

Το guilty pleasure τραγούδι που σου φτιάχνει τη διάθεση;
«Κι αν είσαι η αγάπη που περίµενα να ’ρθει» του Πλούταρχου! Κάνει λίγο vintage, θυµίζει κάτι από παλιό ελληνικό κινηµατογράφο.

Το τραγούδι που θα επένδυε µια ταινία µε τη ζωη σου;
«Σαν φως», από Υπόγεια Ρεύµατα! Έτσι τουλάχιστον θα ξεκινάει: πρώτο πλάνο µια παρέα κοριτσιών που µόλις έχουν τελειώσει το σχολείο και πάνε διακοπές στη Σαντορίνη.

Το αγαπηµένο τραγούδι της µητέρας σου;
Η «Ψαροπούλα» που το τραγουδούσε η γιαγιά µου, το «Ένας oυρανός µε αστέρια» σε εκτέλεση του τενόρου Αντώνη Κορωναίου και από αυτά που τραγουδάω στα ρεσιτάλ µου, το «O’mio babbino caro» του Puccini.

Το τραγούδι που θα αφιέρωνες σε µια σχέση που έχει τελειώσει;
«Μη γυρίσεις ξανά»!

Το τραγούδι που θα αφιέρωνες αν ευελπιστούσες σε επανασύνδεση;
Δεν συµβαίνει αυτό µε µένα. Πάντα εξαντλώ τα περιθώρια ώστε να γίνει ό,τι καλύτερο, και µετά, αν δεν… «Μη γυρίσεις ξανά»!

To τραγούδι που δεν µπορείς πλεον να ακούσεις και γιατί;
Το «Να µ’ αγαπάς» του Σιδηρόπουλου. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, ποτέ δεν το άντεχα!

Το τραγούδι που σου θυµίζει µια δύσκολη περίοδο της ζωής σου;
Το «You» των Ten Sharp. Το έβαζε ο Galaxy –το πρωινό µου ξυπνητήρι–, όταν προετοιµαζόµουν για Πανελλήνιες!

Το τραγούδι που σου θυµίζει την πιο χαρούµενη περίοδο της ζωής σου;
Τη «Νύχτα αστεριών» συνεργασία µου µε τους ΝΕΒΜΑ. Ήταν περίοδος που ήµουν σε µια πολύ δηµιουργική φάση της ζωής µου, µε πολλές επιτυχηµένες εµφανίσεις σε πρωταγωνιστικούς ρόλους στην Εθνική Λυρική Σκηνή.

*Την Κάτια θα την ακούσετε κάθε Πέµπτη σε Opera  Nights στο Winter Garden του Grande Bretagne, µε τον τενόρο Αλέξανδρο Σταυρόπουλο και τον πιανίστα  Πέτρο Καρπαθάκη