Η Florence Welch και η ιστορία που κρύβει το τραγούδι «White Cliffs Of Dover»

Η Florence Welch διασκεύασε πρόσφατα το “White Cliffs Of Dover”, μια διασκευή τραγουδιού του 1941 που υπάρχει στο υπό έκδοση soundtrack της σειράς της Apple TV+, “The New Look”. Εκτός που είναι από τις καλύτερες διασκευές που έχουμε ακούσει πρόσφατα, το τραγούδι και η πρώτη του τραγουδίστρια Vera Lynn, έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.

Οι λευκοί βράχοι του Dover είναι ένα κομμάτι της αγγλικής ακτογραμμής απέναντι από τη Γαλλία. Το συγκεκριμένο σημείο είναι στην πραγματικότητα ένας απότομος γκρεμός που έχει ύψος 110 μέτρα. Το εντυπωσιακό είναι ότι έχει χρώμα λευκό, γεγονός που οφείλεται στην περιεκτικότητά σε κιμωλία. Το λευκό χρώμα τονίζεται ακόμη περισσότερο από ραβδώσεις μαύρου πυριτόλιθου, που βρίσκονται στο σημείο εδώ και αιώνες. Οι βράχοι που βρίσκονται και από τις δύο πλευρές της πόλης του Dover έχουν μήκος δέκα τριών χιλιομέτρων. Πρόκειται για το πιο κοντινό σημείο της Αγγλίας στην ηπειρωτική Ευρώπη και μάλιστα όταν η ατμόσφαιρα είναι διαυγής, οι βράχοι φαίνονται από τη Γαλλία, που βρίσκεται σε απόσταση 32 χιλιομέτρων.

Το τραγούδι που μιλάει για τους βράχους αυτούς γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, το 1941 από τον Walter Kent και τον Nat Burton. Έγινε γρήγορα πολύ μεγάλη επιτυχία καθώς έδινε την ελπίδα ότι ο πόλεμος θα τελειώσει γρήγορα και η ζωή θα βρει και πάλι τους παλιούς όμορφους ρυθμούς της. Το περίεργο είναι ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν ποτέ bluebirds, γαλαζοπούλια δηλαδή, σ’ εκείνη την περιοχή. Και αφού δεν υπήρχαν ποτέ, πολύ δύσκολα θα εμφανίζονταν μετά τον πόλεμο. Η μία πιθανότητα είναι ότι οι συνθέτες του τραγουδιού πίστευαν ότι υπήρχαν επειδή δεν ήταν Άγγλοι αλλά Αμερικάνοι. Όμως αυτό το… λάθος δεν εμπόδισε το τραγούδι να αγαπηθεί από ολόκληρη την Αγγλία. Κι αυτό γιατί το γαλαζοπούλι δίνει σε πρώτο επίπεδο ανάγλυφα την εικόνα της ευτυχίας. Όμως δεν είναι μόνο αυτό: οι Βρετανοί πιλότοι της RAF φορούσαν μπλε στολές κι έτσι οι πιο πολλοί έβρισκαν στο τραγούδι αυτό την υπόσχεση της νίκης.

Η Vera Lynn έκανε το τραγούδι αυτό πολύ μεγάλη επιτυχία στην Αγγλία. Πρόκειται για την τραγουδίστρια που εύκολα θα χαρακτηρίζαμε ως την Αγγλίδα Σοφία Βέμπο. Ήταν κι αυτή -όπως και η Βέμπο- εκτός από τραγουδίστρια ελαφράς μουσικής, επιπλέον και ηθοποιός. Κατά τη διάρκεια του πολέμου περιόδευε δίνοντας συνεχώς συναυλίες στα στρατόπεδα εντός και εκτός Αγγλίας, φθάνοντας μέχρι την Αίγυπτο, τις Ινδίες και τη Βιρμανία. Τα τραγούδια που έχουν συνδεθεί περισσότερο με τη φωνή της εκτός από το “White Cliffs of Dover”, είναι τα “We'll Meet Again”, “A Nightingale Sang in Berkeley Square” και “There'll Always Be an England”. Παρέμεινε δημοφιλής και μετά τον πόλεμο, εμφανίστηκε στην αγγλική αλλά και την αμερικάνικη τηλεόραση και ηχογράφησε πολλά τραγούδια που συνέχισαν να γνωρίζουν επιτυχία. Το “Best Of…” της, που κυκλοφόρησε το 2009, όταν ήταν 92 ετών ,πήγε στο Νο. 1 των βρετανικών charts, και το “Vera Lynn 100”, που κυκλοφόρησε στα  εκατοστά γενέθλιά της, έφτασε στο Νο. 3 κάνοντάς την τον γηραιότερο άνθρωπο (άντρα ή γυναίκα) που έβγαλε δίσκο, ο οποίος μπήκε στο Top-10 των πωλήσεων σε κάποια χώρα. Όταν αποσύρθηκε από τη σκηνή, αφιέρωνε πολύ χρόνο σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες σε σχέση με βετεράνους του πολέμου, παιδιά με ειδικές ανάγκες και καρκινοπαθείς. Το 2000, ανακηρύχθηκε ως «η Βρετανίδα που χαρακτήρισε καλύτερα το βρετανικό πνεύμα στον 20ό αιώνα».

Οι νεότεροι ακροατές εκτός Αγγλίας δεν γνώρισαν τη Vera Lynn μέσω των μεγάλων επιτυχιών της στη χώρα της. Τη γνώρισαν μέσω των… Pink Floyd. Στο “The Wall” υπάρχει ένα τραγούδι που λέγεται “Vera” και ξεκινάει με τους εξής στίχους: “Does anybody here remember Vera Lynn? / Remember how she said that / We would meet again / Some sunny day?”. Το τραγούδι ξεκινούσε με ηχητικά αποσπάσματα από την ταινία του 1969 “Battle Of Britain” και για κάποιον που δεν είχε ιδέα περί Vera και περί πολέμου, ακουγόταν παράταιρο μέσα στο συνολικό concept του δίσκου. Αν και εκείνη την εποχή δεν υπήρχε το διαδίκτυο για να δίνει τις απαραίτητες απαντήσεις, μπορούσες να το ψάξεις και να μπεις στο νόημα.

Η Florence Welch ηχογράφησε το τραγούδι με παραγωγό τον Jack Antonoff για τις ανάγκες soundtrack της νέας σειράς της Apple TV+, “The New Look”. Πρόκειται για ένα ιστορικό δράμα με πρωταγωνιστή τον Ben Mendelsohn ως Christian Dior και τη Juliette Binoche ως Coco Chanel. Η σειρά αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο οι σχεδιαστές της εποχής, έφεραν επανάσταση στη μόδα κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής του Παρισιού. Το soundtrack με τον Antonoff να κάνει τις ενορχηστρώσεις και τη συνολική παραγωγή, περιλαμβάνει διασκευές τραγουδιών της εποχής, από τους Lana Del Rey, 1975, Nick Cave, Perfume Genius, Bleachers, Beabadoobee, Bartees Strange και άλλους. Το soundtrack του “New Look” κυκλοφορεί από τη νέα ετικέτα της αγγλικής Dirty Hit, Shadow of the City, την οποία τρέχει αυτοπροσώπως ο Antonoff.