Fresh Voices Sessions by Voice 102,5: Ο George Gaudy στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος

Ο νέος θεσμός από τον Voice 102,5 παρουσιάζει για πρώτη φορά ένα διπλό live με τους George Gaudy και Hume Assine στον ξεχωριστό χώρο του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος, τη Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου στις 20:30. Μετά από τα δυο ξεχωριστά sessions, ακολουθεί μια πρωτότυπη συζήτηση-συνέντευξη με τους καλλιτέχνες και με τη συμμετοχή του κοινού.

Ο George Gaudy στα Fresh Voices Sessions by Voice 102,5 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος

Πλαισιωμένος από τον Θανάση Γκιουλέα στο μπάσο και τον Πέτρο Φατή στα τύμπανα, ο George Gaudy θα παρουσιάσει κομμάτια από όλη του την πορεία μέχρι στιγμής – από το «Millonaire» του 2012 ως το soundtrack του «Έτερος εγώ». Ο George Gaudy είναι τραγουδοποιός και συνθέτης. Έχει κυκλοφορήσει δύο LP και δύο EP, και έχει γράψει τη μουσική για την τηλεοπτική σειρά «Έτερος εγώ». Δουλεύει ως ενορχηστρωτής, παραγωγός και καθηγητής μουσικής.

― Ποια ήταν η στιγμή που αποφάσισες ότι θα γινόσουν μουσικός και πώς ξεπέρασες  τα εμπόδια που ενδεχομένως αντιμετώπισες  στην πορεία σου ως καλλιτέχνης;
Δεν υπήρξε αποφασιστική στιγμή. Με τη μουσική ασχολήθηκα από κλίση και ενδιαφέρον (και με τη στήριξη της οικογένειάς μου) από πολύ μικρός. Όταν έφτασε η ηλικία στην οποία οι περισσότεροι αποφασίζουν τι επάγγελμα θα ακολουθήσουν είχα ξεκινήσει ήδη να παίζω επαγγελματικά, οπότε δεν το σκέφτηκα ιδιαίτερα. Τα εμπόδια που χρειάστηκε και χρειάζεται να ξεπεράσω είναι κοινά με αυτά που χρειάζεται να ξεπεράσει πολύς κόσμος πλέον – η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια που ερχόταν με το επάγγελμα του μουσικού (και γενικά με την καλλιτεχνική ενασχόληση) είναι κάτι που, μετά τις αλλεπάλληλες κρίσεις, αφορά όλο και περισσότερο κόσμο. Τα προσωπικά εμπόδια, η ντροπή, το τρακ, η αμφισβήτηση, δεν νομίζω ότι ξεπερνιούνται πλήρως. Μαθαίνεις να τα διαχειρίζεσαι και να τα χρησιμοποιείς για να κατευθύνεις τον εαυτό σου και αυτό που κάνεις.

― Τι σε οδήγησε να αποφασίσεις να μετακομίσεις στο εξωτερικό, στο Άμστερνταμ, στο Λονδίνο; Τελικά η εμπειρία σου αυτή βοήθησε στην εξέλιξη της καλλιτεχνικής σου δημιουργίας;
Όταν έκανα την πρώτη απόπειρα να πάω στο εξωτερικό ήμουν μικρός και όχι έτοιμος. Το κίνητρο ήταν η συμμετοχή στη διεθνή μουσική σκηνή. Όχι απαραίτητα το όνειρο της αναγνώρισης ή της επιτυχίας, αλλά περισσότερο η διάθεση να βρεθώ σε κάποιο από τα καλλιτεχνικά κέντρα της Ευρώπης, έστω και για να ακούσω και να βιώσω πώς παίζουν εκεί, πώς ζουν, τι συμβαίνει. Όταν πήγα στο Λονδίνο αντιμετώπισα μια πόλη διαφορετική από αυτή που είναι εντυπωμένη στο συλλογικό μας ασυνείδητο. Η Carnaby Street, τα live venues, τα κόκκινα λεωφορεία και το κοσμοπολίτικο κέντρο είχαν ήδη αλλάξει πολύ σε σχέση με αυτό που φανταζόμουν. Αργότερα, με την πανδημία και τα πολλαπλά lockdown, ένιωσα ότι δεν είχα κάτι άλλο να κάνω εκεί προς το παρόν και επέστρεψα στη βάση μου στην Αθήνα. Δυστυχώς οι μεγάλες αυτές πόλεις αλλάζουν μάλλον προς το χειρότερο (τουλάχιστον για τις τέχνες), οπότε δεν ξέρω ακόμα αν θα γυρίσω μόνιμα στο Λονδίνο. Πολλές κοινότητες, πολλά ιστορικά venues και πολλές γειτονιές που χαρακτήρισαν την πόλη, έχουν «πέσει θύμα» του gentrification και έχουν χάσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους και τη δημιουργικότητά τους. Παρ’ όλα αυτά η εμπειρία ήταν καθοριστική και για τη δουλειά μου και για την προσωπική μου εξέλιξη, και είδα αυτό που ήθελα – πώς ζούν και πώς παίζουν μουσική εκεί, και αν και πόσο διαφορετικό είναι από αυτό που κάνουμε εδώ. Είχα επίσης την ευκαιρία να μείνω για κάποιους μήνες στη Φινλανδία, στην οποία έγραψα μουσική για σύγχρονο χορό για την παράσταση «Bonding» του Pori Dance Company. Κάθε χώρα (και κάθε είδος αλλά και σκηνή μέσα στην ίδια χώρα) έχει τη δική της ατμόσφαιρα. Αν δεν ήμουν στο Λονδίνο σίγουρα δεν θα είχα γράψει το «Little Pieces» και δεν θα σκεφτόμουν όπως σκέφτομαι τώρα.

― Τι έχει αλλάξει από την πρώτη σου κυκλοφορία, αυτή του «Millionaire»,  μέχρι σήμερα.  Ποιες είναι οι σημαντικότερες αλλαγές που έχουν επέλθει στη μουσική σου;
Έχω κατασταλάξει περισσότερο στο τι μου αρέσει και στο τι θέλω να κάνω. Έχω λιγότερο άγχος προβολής και δεν νιώθω ότι έχω να αποδείξω κάτι. Μου αρέσει τα πράγματα να είναι πιο απλά, και στον ήχο και στην ενορχήστρωση. Ασχολούμαι περισσότερο με την ηχογράφηση και με το πώς επηρεάζει το αποτέλεσμα.

― Έγινες ευρύτερα γνωστός από το soundtrack του «Έτερος εγώ» που συμπεριέλαβε το «Μother» και το «Ι Lost My Soul». Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Όσο ζούσα στο Λονδίνο, η Αγγέλα Κόλλια από τη Minos EMI με ειδοποίησε ότι μια σειρά στην τηλεόραση θέλει το «Mother» για τίτλους αρχής, χωρίς να μου πει λεπτομέρειες. Όταν έμαθα ότι ήταν το «Έτερος έγω» χάρηκα ιδιαίτερα και τα υπόλοιπα πήραν τον δρόμο τους.

― Από πού αντλείς την έμπνευση για να ντύσεις μουσικά τους τίτλους από μια ταινία; Η μουσική επένδυση ενός έργου, μιας ταινίας, είναι κάτι που βλέπεις σαν πρόκληση ως καλλιτέχνης;
Είναι οπωσδήποτε πρόκληση. Πρέπει να πιάσεις κάτι από την ουσία της ταινίας ή της σειράς και να το αποτυπώσεις στους στίχους, στη μουσική και στον ήχο – ακόμα και αν διαλέγεις ένα μουσικό έργο που υπάρχει ήδη πρέπει να προσφέρει κάτι στην ατμόσφαιρα, χωρίς να αποσπά. Μερικές φορές αυτό έχει πετύχει 100%, όπως π.χ. στην πρώτη σεζόν του «True Detective». Όσον αφορά τα τραγούδια που έγραψα για το «Έτερος εγώ», στην πρώτη σεζόν χρησιμοποιήθηκε το «Mother» που είχε ήδη κυκλοφορήσει. Έτσι κατάλαβα ότι ήδη υπάρχει χημεία με τον Σωτήρη Τσαφούλια, και διαβάζοντας τα σενάρια των επόμενων κύκλων έγραψα μια τριλογία («Mother», «I lost my soul», «Down down below») η οποία, ενώ στέκει και ανεξάρτητα από τη σειρά, χρωματίζει τους τίτλους της αρχής ανάλογα με το σενάριο.

― Τραγουδιστής-τραγουδοποιός, ενορχηστρωτής, συνθέτης, παραγωγός, ποια ιδιότητα ξεχωρίζεις και σε καθορίζει περισσότερο;
Συνθέτης. Ξεκίνησα να γράφω τραγούδια από την αρχή, αλλά νομίζω ότι αυτό που μου αρέσει πιο πολύ είναι το να γράφω μουσική. Μέσα από τα τραγούδια που έχω γράψει προς το παρόν έχω ικανοποιήσει το καθαρά συνθετικό και ενορχηστρωτικό μου απωθημένο, αλλά στο μέλλον θα ήθελα να γράψω και καθαρά μουσικά έργα, χωρίς τους περιορισμούς της φόρμας που επιβάλλει το τραγούδι.

― Μελλοντικά σχέδια;
Αυτή την εποχή γράφω και πειραματίζομαι. Σύντομα θα μπω ξανά στο στούντιο για το επόμενο δικό μου album. Πολύ σύντομα επίσης θα κυκλοφορήσει το E.P. του Cyrill Ρούσσου, στο οποίο συμμετείχα με μεγάλη χαρά ως συνθέτης, ενορχηστρωτής και παραγωγός.

― Τι να περιμένουμε τη Δευτέρα 19/2 στο Γαλλικό Ινστιτούτο;
Με τον Θανάση Γκιουλέα στο μπάσο και τον Πέτρο Φατή στα τύμπανα θα παίξουμε κομμάτια από όλους μου τους δίσκους, από το «Millionaire» ως και τo soundtrack του «Έτερος εγώ». Το ροκ τρίο (κιθάρα, μπάσο, τύμπανα) είναι κάτι που μου αρέσει πολύ και θεωρώ ότι «ξεγυμνώνει» τα κομμάτια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, οπότε ανυπομονώ να το μοιραστούμε μαζί σας.