Δείτε τον Alain Roche να παίζει «κατακόρυφο πιάνο» κρεμασμένος από γερανό

Καθώς ξημέρωνε στο Μόναχο τη Δευτέρα, ένα φωτισμένο πιάνο υψώθηκε στον αέρα – μαζί με τον Ελβετό πιανίστα Alain Roche. Εκεί, περίπου 10 μέτρα πάνω από το έδαφος και σε μια ασυνήθιστη κατακόρυφη θέση, ο Roche ερμήνευσε ένα κομμάτι με τίτλο «Χειμερινό Ηλιοστάσιο» στο πλαίσιο του καλλιτεχνικού του έργου «Piano Vertical».

«Η μουσική γράφτηκε για τις 22 Δεκεμβρίου, την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου», δήλωσε ο πιανίστας στο Reuters TV μετά την εμφάνισή του. «Από τότε την αλλάζω λίγο κάθε μέρα, ανάλογα με τους ήχους της φύσης που ακούω και με το τι μαθαίνω καθημερινά, όντας σε εξωτερικούς χώρους, μερικές φορές, σε πολύ ακραίες καιρικές συνθήκες με πολύ αέρα, πάγο, χιόνι και βροχή», πρόσθεσε ο Roche.

«Σκέφτηκα να ακούσω τη φύση, τον αιώνιο κύκλο της αλλαγής – να βάλω μικρόφωνα στη φύση και να συλλάβω ήχους για να μπορέσω να ακούσω την κίνηση της φύσης και την πολύ αργή αλλαγή», εξήγησε ο πιανίστας.

Alain Roche: Σκοπεύω να παίζω κάθε πρωί για 182 ημέρες

Αυτοί οι φυσικοί ήχοι, που παράγονται από τη δραστηριότητα των ζώων και των φυτών, συλλέχθηκαν από διάφορες τοποθεσίες στη Βαυαρία – στο νερό, κάτω από τη γη, πάνω και μέσα στα φυτά – χρησιμοποιώντας μια συσκευή που αναπτύχθηκε ειδικά για το έργο. Στη συνέχεια, ακούστηκαν ζωντανά για το κοινό, ενώ ο Roche εκτελούσε το έργο του στον αέρα.

Ο Roche σκοπεύει να παίζει κάθε πρωί πριν από την ανατολή του ήλιου για 182 ημέρες, από ηλιοστάσιο σε ηλιοστάσιο. Το μουσικό κομμάτι θα εξελιχθεί, επομένως, σιγά σιγά από το «Χειμερινό Ηλιοστάσιο» στο «Θερινό Ηλιοστάσιο», το οποίο ο Roche θα παρουσιάσει αργότερα σε μια ακουστική συναυλία στην Ελβετία.

Οι καθημερινές αλλαγές στη μουσική σύνθεση υπάρχουν για να ακουστούν μόνο μία φορά, την ημέρα κάθε μίας από τις 182 παραστάσεις. «Ήμουν εδώ την περασμένη εβδομάδα και μπορείς πραγματικά να καταλάβεις ότι υπάρχουν διαφορές, μόνο από τους ήχους της φύσης και το πώς τον ενέπνευσαν», δήλωσε η Michaela Deller επισκέπτρια στην εκδήλωση. «Οπότε νομίζω ότι είναι υπέροχο και θα ερχόμουν σίγουρα ξανά».