Def Leppard: Αν θέλεις να πετύχεις πρέπει να εργαστείς σκληρά

Με περισσότερες από 110 εκατομμύρια πωλήσεις άλμπουμ παγκοσμίως, την ένταξή τους στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες το 1995 και την είσοδό τους στο Rock & Roll Hall of Fame το 2019, οι Def Leppard συνεχίζουν να αναμετρώνται με τον χρόνο και να αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά hard rock συγκροτήματα με μια διαχρονική ιστορία δύναμης. Όταν ο ντράμερ Rick Allen έχασε το αριστερό του χέρι μετά από σοβαρό τροχαίο, η συγκινητική υποστήριξη των μελών της μπάντας έστειλε ένα τεράστιο μήνυμα συμπερίληψης εν έτει 1985. Όταν ο κιθαρίστας Steve Clark έχασε τη ζωή του το 1991 από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, και το μέλλον της μπάντας θεωρήθηκε αβέβαιο, οι Def Leppard επανήλθαν έναν χρόνο αργότερα με τον δίσκο «Adrenalize» που βρέθηκε στο Νο 1 των βρετανικών και αμερικανικών charts. Κυριαρχώντας και στην εποχή των streaming platforms και των social media, το βρετανικό συγκρότημα μετρά περισσότερα από 5,5 δισεκατομμύρια streams από το 2018 – όταν και αποφάσισε να μπει στην «αρένα» του ψηφιακού κόσμου. Κι έδειξαν πως το έχουν ακόμα με τις αρένες όταν η πρόσφατη sold out περιοδεία τους στη Βόρεια Αμερική πούλησε περισσότερα από 1,3 εκατομμύρια εισιτήρια – ένα επίτευγμα για τα συναυλιακά δεδομένα του 21ου αιώνα.

Έναν χρόνο μετά από το πετυχημένο στούντιο άλμπουμ τους «Diamond Star Halos», τον Μάιο του 2022, οι Def Leppard ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν, στις 19 Μαΐου 2023, το «Drastic Symphonies», το άλμπουμ στο οποίο μαζί με τη Royal Philharmonic Orchestra μεταμόρφωσαν μερικές από τις πιο δημοφιλείς αλλά και λιγότερο γνωστές συνθέσεις τους.

Λίγο πριν τη νέα παγκόσμια περιοδεία τους, που ξεκινά στις 22 Μαΐου από το Σέφιλντ, ο κιθαρίστας Phil Collen άνοιξε την κάμερά του και μίλησε στην ATHENS VOICE για τη σύνδεση rock και κλασικής μουσικής, μερικές από τις εμπειρίες που τον διαμόρφωσαν, τον δρόμο που μπορεί να οδηγήσει στην επιτυχία, τη ζωή και το πιο πολύτιμο μάθημα που του έδωσε.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ηχητική συντροφιά όλα αυτά τα χρόνια, για τη δύναμη που έχει δώσει η μουσική σας και να σας συγχαρώ για το «Drastic Symphonies». Ακούγεται επιβλητικό και συναισθηματικό, έχει βάθος και ροκάρει!
Είναι υπέροχο αυτό που λέτε, σας ευχαριστώ.

Πώς αποφασίσατε να προχωρήσετε με αυτό; Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε σε αυτήν την κυκλοφορία;
Να είμαι ειλικρινής; Πραγματικά καμία, ήταν τόσο εύκολο! Κάποιος το πρότεινε, είπαν να κάνουμε κλασικό άλμπουμ με ορχήστρα, με τους ανθρώπους που έκαναν το «Pet Sounds» των Beach Boys και το «Greatest Hits» των Queen. Μας ρώτησαν αν θα μας ενδιέφερε κάτι τέτοιο. Τους ακούσαμε, απαντήσαμε θετικά λέγοντας όμως «μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό»; Θα θέλαμε να επανηχογραφήσουμε εντός πλαισίου. Μπορεί να έχεις έγχορδα, μπορεί να χάσεις τα ντραμς, τις ηλεκτρικές κιθάρες, να ηχογραφήσεις από την αρχή, να γίνει remix στα πάντα. Είπαν «ναι» και η διαδικασία ήταν απίστευτα εύκολη, και για εμάς ήταν έκπληξη. Με κάποια κομμάτια δεν λειτούργησε, όπως το «Pour Some Sugar On me» από την αρχή, με τα έγχορδα ακουγόταν κάπως κωμικό, φτιάξαμε μια διαφορετική εκδοχή του, έτσι πήγε με όλο το άλμπουμ, «αυτό δουλεύει - εκείνο όχι», όπως είπατε, ακούγεται συναισθηματικό, σε κάνει να δακρύζεις ή γίνεσαι χαρούμενος, ακουμπάει, πάντως, αυτά τα συναισθήματα. Αυτός ήταν ο οδηγός και μόλις καταλάβαμε ότι το έχουμε προχωρήσαμε. Αρκεί να μην έβγαινε κωμικό.

Γιατί επιλέξατε να συνεργαστείτε με τη Royal Philharmonic Orchestra; Τι εκτιμάτε σε αυτή την ορχήστρα;
Είμαι από το Λονδίνο, έχω γεννηθεί στο Λονδίνο, οπότε για μένα προσωπικά σημαίνει πολλά γιατί ήταν πάντοτε εκεί. Το γεγονός ότι ηχογράφησαν τα κομμάτια τους στα Abbey Road Studios και ήμασταν παρόντες όταν αυτό γινόταν ήταν θεϊκό, ήταν ένα φωτεινό σημείο, ένα αποκορύφωμα, να ακούς κομμάτια που έχεις γράψει ή μέρη και μελωδίες που όλοι ακούσαμε με μία νέα διάσταση. Η νέα υφή που προέκυψε για εμάς. Ήταν πολύ ιδιαίτερο, δουλέψαμε τα κομμάτια με τον Eric Gorfain που είναι ενορχηστρωτής εγχόρδων, και όταν έφτασε η ώρα της ηχογράφησης ήταν απλά το κερασάκι στην κορυφή της τούρτας.

Ετοιμαζόμουν να σας ρωτήσω τι σας έδωσαν οι συνεργασίες σας με τους Ronan McHugh, Neil Patrick και Eric Gorfain στο νέο σας άλμπουμ. Ποια στοιχεία πιστεύετε ότι πρόσθεσαν στο συνολικό ύφος;   
Αυτοί είναι ομάδα. Ο Ronan είναι παραγωγός, είναι μιξέρ ήχου, έχει όλα τα εργαλεία. Ο Neil, ο Nick, όσοι ενεπλάκησαν, ήταν όσοι χρειάζονταν για να έχεις αυτό το αποτέλεσμα της ομαδικής δουλειάς. Και ήταν τόσο εύκολο! Θέλω να πω, σε κανονικές συνθήκες, δεν πηγαίνει τόσο εύκολα. Κάποιος θα διαφωνήσει με κάτι, εδώ όλοι συμφωνούσαν με τα πάντα! Για την ακρίβεια, ήταν πολύ παράξενο αυτό! Αλλά λειτούργησε, και πρέπει να πω ότι είμαστε ευλογημένοι γι’ αυτό.

Τι σας συγκινεί στη rock και τι στην ορχηστρική, κλασική μουσική;
Και τα δύο με συγκινούν, απλώς είναι σπάνιο να συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα. Έχουμε ακούσει σπουδαία πράγματα μέσα στα χρόνια, έχουμε χρησιμοποιήσει και έγχορδα, τα ακούμε από τους Beatles, από τους Pink Floyd, ενσωματωμένα όλα εκεί.

Όπως στα 90s, στο μυθικό βιντεοκλίπ του «Let’s Get Rocked».
Σωστά! Οπωσδήποτε! Ξέρετε, όταν γίνεται η ενσωμάτωση από την αρχή, είναι ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα. Είναι μια χαρά να το προσθέσεις σε ένα rock τραγούδι, αλλά όταν ξεκινάς από το μηδέν, όπως κάναμε εμείς σε αυτό το άλμπουμ, αλλάζεις συγκεκριμένα πράγματα, μέρη με κιθάρα, κάποια μέρη με ντραμς είναι λάθος μαζί με ορχήστρα, όλα γίνονται προς ενίσχυση του κομματιού. Τα όργανα το κάνουν αυτό, τα πλήκτρα το κάνουν αυτό, η ορχήστρα το κάνει αυτό. Οπότε αυτή ήταν η πρώτη φορά που μπορέσαμε να κάνουμε όλα αυτά μαζί. Ήταν υπέροχο να συμμετέχεις σε κάτι τέτοιο.

Θα παρουσιάσετε το «Drastic Symphonies» επί σκηνής χρησιμοποιώντας ορχήστρα και καλεσμένους;
Θα το ήθελα πάρα πολύ, περιμένουμε από κάποιον να μας το προτείνει. Κάποιος πρότεινε να ήμασταν, κάπου, ίσως, μόνιμα, αλλά θα ήταν υπέροχο να πραγματοποιούσαμε μία παγκόσμια περιοδεία χρησιμοποιώντας τις φιλαρμονικές ορχήστρες κάθε χώρας. Αυτό θα ήταν απίθανο και περιμένουμε μήπως συμβεί.

Ποιες είναι οι σκέψεις σας όταν συνειδητοποιείτε ότι εκατομμύρια άνθρωποι ακούν καθημερινά τη μουσική σας;
Μου ζεσταίνει την καρδιά, με συγκινεί και αισθάνομαι ευλογημένος που μπορώ και ασχολούμαι με αυτό ακόμα, και σε αυτό το επίπεδο. Συναντώ συνεχώς ανθρώπους που μου λένε «αυτό το τραγούδι μου άλλαξε την ζωή», «με αυτό το κομμάτι μεγάλωσα», οπότε κάθε φορά που κάποιος αναφέρει κάτι τέτοιο νιώθω μεγάλη τιμή και συγκίνηση, όπως εσείς αναφέρατε στο ξεκίνημα. Με συγκινεί, το λατρεύω.

Οι Def Leppard είναι μια θρυλική rock μπάντα... Bραβεία, πολυπλατινένιοι δίσκοι και νούμερο 1 άλμπουμ, καθώς και τεράστιες headline περιοδείες και φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Είστε ένα άτομο που έχει επηρεάσει πολλούς άλλους - έχετε εμπνεύσει ανθρώπους να γίνουν μουσικοί… Πώς ορίζετε την επιτυχία;
Στη νεότερη εκδοχή μου, έκανα παραδόσεις με μηχανάκι στο Λονδίνο ή οδηγούσα βαν για μία εταιρία στοιχειοθεσίας. Και τότε η μπάντα μου, οι Girl, απέκτησε συμβόλαιο με δισκογραφική και κερδίζαμε 50 δολάρια, 30 λίρες την εβδομάδα. Αυτό, θεωρώ, ότι είναι το πιο επιτυχημένο πράγμα που μου συνέβη ποτέ σε εκείνο το σημείο της ζωής μου, γιατί μπορούσα να συγκεντρωθώ στο πώς να είμαι μουσικός και να μην χρειάζεται να βγαίνω για να δουλέψω κατά τη διάρκεια της μέρας. Αυτό ήταν αληθινή επιτυχία και συνεχίστηκε. Οι ηχογραφήσεις σε στούντιο, η συνύπαρξη σε μπάντα με την ίδια χημεία. Δεν έχουμε μόνο ανθρώπινη χημεία μεταξύ μας, αλλά και όταν τραγουδάμε, κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει και είμαστε ωραία μαζί. Αυτά είναι όλα επιτυχίες, συν το γεγονός ότι μπορούμε να βγούμε σε περιοδεία και να παίξουμε όλη αυτή τη μουσική που γράψαμε και ηχογραφήσαμε επί σειρά ετών. Βρεθήκαμε στη Νότια Αμερική και υπήρχε κόσμος στο κοινό που έκλαιγε. Αυτό είναι μαζική, συνολική επιτυχία, είναι αυτό που θέλεις. Έχω υπάρξει κοινό, γι’ αυτό αναγνωρίζω ότι είναι τεράστια επιτυχία.

Στα 16α γενέθλιά σας, σας δώρισαν μια κιθάρα Gibson SG. Ήταν αυτό το καλύτερο δώρο της ζωής σας;
Απόλυτα! Με εξαίρεση τα παιδιά μου. Και μάλιστα την έχω εδώ.

Πώς αισθανθήκατε όταν ακούσατε ένα από τα τραγούδια σας στο ραδιόφωνο; Θυμάστε ποιο ήταν;
Ήμουν στους Girl και νομίζω το κομμάτι ήταν το «Hollywood Tease», αλλά εξακολουθεί να είναι απίθανο να ακούω κομμάτια των Def Leppard στο ραδιόφωνο, είναι το ίδιο συναίσθημα, προφανώς.

Πώς αισθανθήκατε όταν είδατε τον εαυτό σας και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος να γίνονται φιγούρες Funko; 
Ένιωσα λίγο περίεργα, είχα δει με ηθοποιούς και άλλα συγκροτήματα, ωραία είναι, είναι ένα από αυτά που λες τα καταφέραμε κι εκεί!

Από το 1974 μέχρι σήμερα, από την ημέρα που ξεκίνησε το μουσικό σας ταξίδι μέχρι σήμερα, τι έχει αλλάξει για εσάς; Ποιες είναι οι πιο όμορφες αναμνήσεις που έχετε από το μουσικό σας ταξίδι με τους Def Leppard;
Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μου επέτρεψε να ωριμάσω σε όλους τους τομείς -πνευματικά, κοινωνικά- είναι οι συναντήσεις με ανθρώπους και η εμπειρία αλλάζει αυτό που είσαι. Δεν θα μου συνέβαινε αυτό αν δεν ήμουν μέλος μιας rock μπάντας. Ακόμα συμβαίνει αυτό, οι διαφορετικές εμπειρίες ανά τον κόσμο, η συναναστροφή με άτομα, παίζοντας μουσική μπορέσαμε να τα πραγματοποιήσουμε όλα αυτά. Αυτό είναι, προφανώς, συναρπαστικό και δεν το περιμέναμε, πραγματικά. Σκέφτεσαι μόνο ότι έχεις να παίξεις μουσική, όμως είναι πολλά παραπάνω από αυτό. Είναι κάτι μεγαλύτερο, σχεδόν πνευματικό, προϊόν αφύπνισης, αν θέλετε, όταν βγαίνεις εκεί έξω και συμβαίνουν όλα τα υπέροχα. Το κλειδί είναι η σκληρή δουλειά, δουλεύω ακόμα, αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Δεν μπορείς να χαλαρώσεις. Αν πρέπει να πω κάτι, είναι ότι γίνεται όλο και δυσκολότερο όσο μεγαλώνεις. Απαιτείται σκληρή δουλειά, αυτό για μένα είναι μια χαρά. Μου αρέσει η επιβράβευση για το ότι δουλεύω πολύ και εισπράττω κάτι από αυτό. Δεν πρόκειται για θαυμασμό, είναι ο ήχος της μπάντας. Ούτε σε χίλια χρόνια δεν θα φανταζόμουν ότι θα μπορέσουμε να κάνουμε όλο αυτό.   

Έχουμε δει στο παρελθόν να κυκλοφορούν αρκετά άλμπουμ που συνδυάζουν το rock με την κλασική μουσική. Ποιο ήταν το όραμά σας όταν αποφασίσατε να μεταμορφώσετε τα πιο αγαπημένα σας τραγούδια, που θα είχε ως αποτέλεσμα ένα άλμπουμ που είναι πραγματικά ολοκαίνουργιο;
Μα αυτό ήταν που θέλαμε να κάνουμε. Δεν θέλαμε να ήταν όπως όλα τα άλλα. Θέλαμε τμήματα των κομματιών να «αναπνέουν» και να παίξει η ορχήστρα τον ρόλο της, όχι απλώς να γραφτούν νότες που θα παιχτούν. Ήταν καινούργιο για εμάς, η προσθήκη νέων οργάνων στην μπάντα μας. Το είδαμε πολύ διαφορετικά από τα υπόλοιπα άλμπουμ που είχαμε ακούσει. Ήταν μία απόλυτα συνεργατική προσπάθεια. Φέραμε κάτι που δεν υπήρχε πριν, για μερικά από αυτά τα τραγούδια ο κόσμος δεν γνωρίζει ότι υπήρξαν ως bonus tracks σε κάποια άλμπουμ ή ότι το «Pour Some Sugar On Me» ήταν σε τελείως διαφορετική εκδοχή. Οπότε, πρόκειται για ένα ολοκαίνουργιο άλμπουμ των Def Leppard. Και είμαι περήφανος γι’ αυτό.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό «μάθημα» που πήρατε στη ζωή σας - μέσα ή έξω από τη μουσική - και γιατί είναι σημαντικό;
Το πιο σημαντικό είναι αυτό που είπα πριν, εάν θέλεις να πετύχεις πράγματα, πρέπει να εργαστείς σκληρά. Αυτό που θεωρείς καλύτερο, απλά δεν είναι αρκετό. Ο Stevie Wonder είναι προικισμένος τραγουδιστής, συνθέτης, κ.τ.λ. Για να φτάσουμε στο ίδιο επίπεδο με εκείνον θα πρέπει να δουλέψουμε σκληρά και να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Αυτή ήταν η αναλογία που διατηρήσαμε, το μέτρο σύγκρισης που είχαμε. Το κάνουμε ακόμα, όταν δουλεύουμε τις αρμονίες μας, προσωπικά πρέπει να εξασκούμαι καθημερινά για να το διατηρήσω στο σωστό επίπεδο. Το ίδιο με το παίξιμο της κιθάρας. Δεν μπορείς να πεις «δεν τρέχει τίποτα για μία ημέρα». Πρέπει να το εξασκείς καθημερινά. Η σκληρή δουλειά είναι το παν. Αυτή κάνει όλα τα υπόλοιπα εύκολα. Αυτή σε πηγαίνει σε μέρη που δεν θα μπορούσες ποτέ να βρεθείς. Ακόμα και με τη σκληρή δουλειά δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα συνοδευτεί από επιτυχία. Πρέπει να συμβαίνει συνεχώς και να περνάς τα όριά σου. Αυτό ήταν το πιο πολύτιμο μάθημα που έμαθα σίγουρα.