Η Τρίτη Ζωή του Nick Drake

Η πρώτη του ζωή ήταν πολύ σύντομη. Ξεκίνησε στις 19 Ιουνίου του 1948 και τελείωσε μόλις στις 25 Νοεμβρίου 1974. Ο Άγγλος τραγουδοποιός άφησε πίσω του 3 σπουδαία album, μερικές ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις, ελάχιστες συνεντεύξεις και μεγάλη εκτίμηση από όσους τους γνώρισαν. Οι δίσκοι κυκλοφόρησαν από την Island του Chris Blackwell, που θεωρούσε σπουδαίο τραγουδοποιό τον Nick Drake αλλά πίστευε πάντα ότι η εταιρεία του δεν ήταν η ιδανική για να τον κάνει όσο γνωστό του άξιζε. Οι τρεις πολύ σημαντικοί του δίσκοι πούλησαν ελάχιστα κατά τη διάρκεια αυτής της πρώτης ζωής.

Η δεύτερη ζωή του ήρθε στις 11 Νοεμβρίου 1999, όταν η Volkswagen έβαλε το «Pink Moon» ως soundtrack στην τηλεοπτική της διαφήμιση για την καμπάνια του Volkswagen καμπριολέ. Όπως έλεγε εκείνη την εποχή ο υπεύθυνος της διαφημιστικής Arnold Communications, που διαχειριζόταν τον λογαριασμό της αυτοκινητοβιομηχανίας, «το τραγούδι μας φαινόταν να ταιριάζει πολύ με μια όμορφη βόλτα στην εξοχή μια πολύ ιδιαίτερη βραδιά». Με το καμπριολέ, εννοείται. Κι αν όλοι όσοι γνώριζαν τον Nick Drake θα ορκίζονταν ότι η προσωπικότητά του δεν είχε σε τίποτα να κάνει με μια τηλεοπτική διαφήμιση -ειδικά ενός αυτοκινήτου- δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον γνώρισαν μέσω αυτής της διαφήμισης.

Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, το album «Pink Moon» έφτασε στο Νο. 5 των charts του Amazon και οι πωλήσεις του δίσκου στην Αμερική από 6.000 πριν τη διαφήμιση έφτασε στις 74.000 έναν χρόνο αργότερα. Φυσικά, για ένα ειδικό κοινό, ο Nick Drake ήταν ήδη ένας από τους σπουδαιότερους τραγουδοποιούς στην ιστορία της μουσικής. Είχαν κυκλοφορήσει μερικά tribute albums και οι επιρροές της μουσικής του ήταν εμφανείς πέρα από πάμπολλους singers-songwriters και σε σχήματα που δεν θα το περίμενε κάποιος, που έφταναν από τους Pale Fountains μέχρι τους Belle & Sebastian. Επιπλέον δεν είναι καθόλου λίγα τα βιβλία που γράφτηκαν για τη μουσική και τη ζωή του, ανάμεσα στα οποία είναι και το «Remembered For A While» με πρόλογο από την αδελφή του Nick, Gabrielle, ένα βιβλίο που αποτελεί την απόλυτη αναφορά, όχι τόσο για τη ζωή όσο για το έργο του Άγγλου τραγουδοποιού.

Όμως σήμερα μοιάζει σαν να βρισκόμαστε μπροστά στην τρίτη ζωή του Nick Drake. Κι αυτό γιατί ποτέ στο παρελθόν δεν είχε υπάρξει μια βιογραφία ούτε κι ένα tribute album που να θεωρούνται επίσημα και να είναι εγκεκριμένα από το Bryter Music, το Ίδρυμα που ασχολείται με τα κάθε είδους δικαιώματα που σχετίζονται με τη μουσική του Nick και της μητέρας του, Molly.

Το βιβλίο «Nick Drake - The Life»

Ο Richard Morton Jack είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ερευνητές της μουσικής και ειδικά της εποχής στην οποία ανήκει ο Nick Drake. Έχει γράψει τα «Galactic Ramble» και «Endless Trip», δύο σπουδαία βιβλία αναφοράς, δύο εγκυκλοπαίδειες στην πραγματικότητα, που αφορούν την αγγλική και την αμερικάνικη ψυχεδέλεια, αντίστοιχα. Εκδίδει το περιοδικό Flashback, που ασχολείται με το συγκεκριμένο είδος κι έχει δημιουργήσει τη Sunbeam Records, που επανεκδίδει κρυμμένα διαμάντια των late sixties-early seventies.

Ο Richard Morton Jack υπογράφει το βιβλίο που αποτελεί την επίσημη βιογραφία του τραγουδοποιού, που θα κυκλοφορήσει στις 9 Ιουνίου και θα έχει τον τίτλο, «Nick Drake - The Life» με πρόλογο και πάλι από την Gabrielle Drake. Είναι χαρακτηριστικό ότι κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο John Murray Press, που δημιουργήθηκε το 1768 και ανάμεσα στα (πολλά) άλλα έβγαλε την πρώτη έκδοση του «Childe Harold» του Λόρδου Βύρωνα.

Ο Joe Boyd, παραγωγός των δίσκων του Nick, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες πηγές του Richard Morton Jack και δηλώνει ότι πρόκειται για ό,τι πιο σημαντικό και πιο πλήρες έχει κυκλοφορήσει ποτέ για τον Nick Drake. Ανάμεσα σε άλλα, υπάρχουν εδώ πολλές ακυκλοφόρητες φωτογραφίες, τόσο του ίδιου του μουσικού όσο και των τόπων που βρέθηκε, μαρτυρίες φίλων και γνωστών του αλλά και ζητήματα, άλλα από τα οποία έχουν τεθεί στο παρελθόν και άλλα που δεν έχουν συζητηθεί ποτέ. Για παράδειγμα, ποιος ήταν ο λόγος που το «Bryter Layter» γραφόταν στον δίσκο με τον τρόπο αυτό; Ήταν ενδεχομένως μια αναφορά στους Byrds που αγαπούσε ιδιαίτερα ή ένα κλείσιμο ματιού στον John και τη Beverley Martyn, που γράφονταν με «y» αντί με «i»; Ή μήπως απλώς του άρεσε οπτικά και αποφάσισε να το χρησιμοποιήσει με τον τρόπο αυτό; Στο βιβλίο του Richard Morton Jack θα περίμενα να ξεκαθαριστούν και κάποια ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις του με άλλους μουσικούς αλλά και τα συγκροτήματα που αγαπούσε πιο πολύ. Για παράδειγμα, αν και για τους περισσότερους που αγαπούν τη βρετανική μουσική της εποχής υπάρχει η αίσθηση ότι η Sandy Denny και ο Nick Drake αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, στην πραγματικότητα όπως λέει ο Joe Boyd ήταν τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους που όταν τύχαινε να συναντηθούν, ο ένας απλώς ανεχόταν τον άλλον. Επίσης, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε με λεπτομέρειες συναντήσεις του Nick Drake με μουσικούς όπως ο Gino Pertot, που ηχογράφησε το «Jew Nails» ως ανεξάρτητη παραγωγή το 1977. Όταν συναντήθηκαν το 1969 στο Λονδίνο πριν από μια συναυλία των Blodwyn Pig, ο Pertot αδυνατούσε να πιστέψει ότι ο Nick είχε ήδη υπογράψει στην Island. Είναι χαρακτηριστικό ότι το «Jew Nails» κλείνει με ένα σκοτεινό ατμοσφαιρικό τραγούδι που έχει τον τίτλο «Nick Drake».

Δεν γνωρίζω αν ο Richard Morton Jack αναφέρεται στο υπό έκδοση βιβλίο σε όσα λέγονται για την πιθανότητα να έγραφε ο Nick Drake τραγούδια για τη Francoise Hardy. Ο Joe Boyd έχει αναφερθεί σε μια συνάντηση των τριών τους στο σπίτι της Hardy στο Παρίσι, όπου παρότι ο Nick παρέμεινε κλεισμένος στον εαυτό του, συμφωνήθηκε να γράψει κάποια τραγούδια για εκείνη, που μάλιστα θα τα ηχογραφούσε στο Λονδίνο. Στο μεταξύ όμως, ο Boyd έφυγε για την Αμερική και τα σχέδια αυτά ακυρώθηκαν. Στη συζήτηση περί πιθανής συνεργασίας της Hardy με τον Nick Drake, υπήρξαν πολλοί που διατύπωσαν τη σκέψη ότι ολόκληρο το «Pink Moon» -ειδικά επειδή είχε αυτή τη γυμνή παραγωγή- δεν ήταν δίσκος αλλά demo τραγουδιών που προορίζονταν για την Hardy. Μάλιστα, αναφέρουν τόσο το «If You Listen» όσο και το «Bown, Bown, Bown» -και τα δύο τραγούδια της Hardy- που θυμίζουν έντονα Nick Drake. Αυτά τα δύο βέβαια, κυκλοφόρησαν το 1972 την ίδια χρονιά με το «Pink Moon».

To tribute album για τον Nick Drake

Το tribute album στη μουσική του Nick Drake πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 7 Ιουλίου από την Chrysalis και θα έχει τον τίτλο «The Endless Coloured Ways – The Songs Of Nick Drake». Για τον δίσκο αυτό έχουν συνεργαστεί ο πρόεδρος του Ιδρύματος Bryter Music, Cally Callomon με τον Jeremy Lascelles, που είναι ο γενικός διευθυντής της Chrysalis. Μάλιστα, θα ακολουθείται από ένα film που έχει δημιουργήσει πάνω στα τραγούδια του Nick Drake ο Bill Jackson. Το αναλυτικό tracklisting είναι αυτό εδώ:

1. The Wandering Hearts – Voice From A Mountain (Prelude)
2. Fontaines D.C. – Cello Song
3. Camile –  Hazey Jane
4. Mike Lindsay – Saturday Sun (Feat. Guy Garvey)
5. Bombay Bicycle Club & The Staves – Road
6. Let’s Eat Grandma – From The Morning
7. David Gray – Place To Be
8. John Parish & Aldous Harding – Three Hours
9. Stick In The Wheel – Parasite
10. Ben Harper – Time Has Told Me
11. Emeli Sandé – One Of These Things First
12. Karine Polwart & Kris Drever – Northern Sky
13. Craig Armstrong – Black Eyed Dog (Feat. Self Esteem)
14. Bombay Bicycle Club & The Staves – Road (Reprise)
15. Nadia Reid – Poor Boy
16. Christian Lee Hutson – Which Will Feat. Elanor Moss
17. Skullcrusher & Gia Margaret – Harvest Breed
18. Katherine Priddy – I Think They’re Leaving Me Behind
19. AURORA – Pink Moon
20. Joe Henry & Meshell Ndegeocello – Time Of No Reply
21. Famous Blue Cable – River Man Feat. Feist
22. Liz Phair – Free Ride
23. Philip Selway – Fly
24. John Grant – Day Is Done
25. The Wandering Hearts – Voice From A Mountain

Όσοι αγάπησαν τη μουσική και την προσωπικότητα του Nick Drake, δεν αφήνουν κανένα τραγούδι του που να μην ακούσουν, καμία διασκευή που να μην ψάξουν, καμία λέξη που γράφεται γι’ αυτόν που να μην διαβάσουν. Πόσο μάλλον τώρα που τόσο το επερχόμενο βιβλίο, όσο και ο δίσκος αποτελούν δύο επίσημες εκδόσεις των ανθρώπων που φαίνεται να αγαπούν όσο κανείς αυτήν την ιδιαίτερη μορφή. Το καλοκαίρι που έρχεται, θα είναι αφιερωμένο σ’ έναν από τους πιο μεγάλους τραγουδοποιούς του προηγούμενου αιώνα.