Μαρία Παπαπετροπούλου: «Το ντουέτο προσφέρει το σπάσιμο της μοναξιάς μας»

Πώς προέκυψε η ιδέα για τις «Μουσικές συνομιλίες για πιάνο και κρουστά» που θα ακούσουμε στη σκηνή του Half Note;
Ο Antoine και εγώ γνωριστήκαμε για το νέο έργο "Impression Streams" του σπουδαίου Γάλλου σαξοφωνίστα της Jazz, Stéphane Guillaume, το οποίο είναι μια συνάντηση μεταξύ της γλώσσας της τζαζ και της κλασσικής μουσικής μέσα από μια πρωτότυπη γραφή που συνδυάζει τα στοιχεία των διαφορετικών αυτών κόσμων.
Από αυτή τη συνεργασία αμέσως κατάλαβα πόσο πολύ το πιάνο με τα κρουστά ταιριάζουν ως ντουέτο μουσικής δωματίου κι έτσι γεννήθηκε η ιδέα να παίξουμε μαζί και να καταφέρουμε μια ιδιαίτερη ανταλλαγή μεταξύ μας πάνω σε έργα, που ενώ είναι γραμμένα για σόλο πιάνο, τώρα αποκτούν μια τελείως διαφορετική διάσταση μέσα από τον τζαζ αυτοσχεδιασμό των κρουστών.

Με ποια κριτήρια επιλέξατε τα έργα των Γιώργου Κουρουπού, Μηνά Αλεξιάδη, Στάθη Γυφτάκη, Éric Satie, Claude Debussy, Deodat de Severacκαι Olivier Messiaen, που θα συναντήσουν τους jazz αυτοσχεδιασμούς του Antoine Banville;
Η ιδέα μου αυτή αρχικά προήλθε από το έργο για πιάνο του Γιώργου Κουρουπού «13 όγδοα με αγάπη» που πολύ φυσικά, σχεδόν σαν να ήταν γραμμένο έτσι, έπαιξε μαζί μου ο Antoine Banville! Τα έργα λοιπόν του Γ. Κουρουπού, όπως και τα έργα του Στάθη Γυφτάκη και του Μηνά Αλεξιάδη, τα επιλέξαμε γιατί  έχουν πολύ ενδιαφέροντες και σύγχρονους ρυθμούς, που αφήνουν χώρο στα ντραμς να αυτοσχεδιάσουν στο πνεύμα της τζαζ μουσικής.
Η συνάντησή μας, ως συνάντηση δυο διαφορετικών μουσικών κόσμων αλλά και δυο διαφορετικών χωρών, μας έκανε να σκεφτούμε την ιδέα να επεκτείνουμε αυτή την προσέγγιση και στους Γάλλους συνθέτες: πρώτα απ' όλα τον Claude Debussy και τον Déodat de Séverac για τις ιμπρεσιονιστικές τους ατμόσφαιρες και τον Olivier Messiaen για τις συνθέσεις του σε τόσο πρωτότυπους και εξαιρετικά μοντέρνους ρυθμούς.
Συμπεριλάβαμε επίσης στο πρόγραμμά μας και την μουσική του Erik Satie, καθώς ήταν μια μουσική ιδιαίτερα οικεία και στους δύο μας, και αυτή η πρωτότυπη ενορχήστρωση μας επιτρέπει να κάνουμε μια εντελώς νέα  ανάγνωση και ερμηνεία αυτής της μουσικής.

Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τον Antoine Banville. Ποια είναι τα πιο θετικά πράγματα που αισθάνεστε ότι έχετε αντλήσει από αυτή;
Από την πρώτη στιγμή η συνεργασία μας με τον Αντουάν ήταν φυσική και αυθόρμητη. Οι πρόβες για τη δημιουργία αυτού του ρεπερτορίου ήταν πολύ πλούσιες σε πολλά επίπεδα, τόσο στις στιγμές που παίζουμε μαζί , όσο και στις στιγμές του διαλόγου μεταξύ μας και ακόμα και σε εκείνες που τα ντραμς μπορούν να προτείνουν και να αναδείξουν τον εσωτερικό ρυθμό ενός κομματιού πέρα από την παρτιτούρα του πιάνου.

Ποια είναι τα σημαντικά στοιχεία για εσάς όταν αποφασίζετε να δουλέψετε με έναν άλλον μουσικό;
Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι, όπως και με τον Antoine Banville, είναι ότι έχουμε την ίδια μουσική γλώσσα, την ίδια αίσθηση ερμηνείας. Έτσι, η μουσική ρέει αυθόρμητα μεταξύ μας και εμπλουτίζεται συνέχεια η μουσική μας ερμηνεία .

Τι σας ελκύει στη γαλλική μουσική παράδοση;
Πολύ νωρίς ήρθα σε επαφή με τη γαλλική γλώσσα και, όπως ήταν φυσικό, συνέχισα τις μουσικές μου σπουδές στη Γαλλία. Η γνωριμία με τη δασκάλα μου Françoise Thinat μου έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψω, να ερμηνεύσω και να κατανοήσω βαθιά τη γαλλική μουσική από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού έως τη σύγχρονη μουσική.

Πότε θυμάστε τον εαυτό σας να γοητεύεται από τη μουσική;
Πραγματικά πολύ νωρίς! Μόλις  είδα τον ξάδερφό μου να κάνει μαθήματα πιάνου για πρώτη φορά, μόλις στα 6 μου χρόνια, είπα μέσα μου ότι θέλω να γίνω πιανίστα. Οι γονείς μου βέβαια δεν με έπαιρναν στα σοβαρά, αλλά επέμενα τόσο πολύ που ξεκίνησα μαθήματα πιάνου. Μετά από ένα ή δύο μήνες, ο δάσκαλός μου τους υπέδειξε τις ικανότητές μου και ένα πραγματικό ταλέντο που τους παρακίνησε να επενδύσουν σε ένα πιάνο. Σας λέω αυτή τη μικρή ιστορία για να τονίσω πόσο νωρίς κατάλαβα φυσικά και αυθόρμητα  ότι η μουσική θα ήταν για μένα μέρος της ζωής μου.

Σας αρέσει πιο πολύ να παίζετε στη σκηνή μόνη σας ή ντουέτο και γιατί; Ποιες είναι οι διαφορές σε αυτές τις δύο εμπειρίες;
Προφανώς, προτιμώ να παίζω σε ντουέτα όπως τώρα με τον Antoine Banville, ή σε σύνολα μουσικής δωματίου. Από την αρχή των σπουδών μου κατάλαβα την μεγάλη αγάπη μου για τη μουσική δωματίου κυρίως γιατί έτσι είχα την δυνατότητα να μοιράζομαι τις μουσικές μου ιδέες πάνω στη σκηνή.
Η βασική διαφορά λοιπόν από το να παίζει κανείς με άλλους και όχι μόνος του πάνω στη σκηνή, είναι η ανταλλαγή των ιδεών και των κατευθύνσεων που έχει με τους άλλους μουσικούς και αυτό μας προσφέρει ένα άνοιγμα των ορίων μας και το σπάσιμο της μοναξιάς μας. Πάνω απ' όλα λοιπόν είναι μια επιλογή που έκανα σε όλη μου την καριέρα, να μην εκφράζω μόνη μου μια μουσική ιδέα.

Τι θα λέγατε σε ένα νέο κορίτσι που ξεκινά να παίζει πιάνο;
Θα του έλεγα να κάνει τη μουσική ως προσωπική επιλογή και όχι υπό πίεση, να ακολουθεί το ένστικτό του και να αναπτύσσει πάντα την αγάπη του για τη μουσική και το όργανό του. Και αν όντως επιλέξει να το κάνει επαγγελματικά, τότε θα ευχόμουν καλή δύναμη και κουράγιο γιατί αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος και φυσικά, καλή επιτυχία!

Half Note Jazz Club, 2 Μαΐου στις 21:30