- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Χάρι Μπελαφόντε: Ο καλλιτέχνης, που έφυγε σήμερα από τη ζωή, είχε συνεργαστεί το 1966 με τη Νάνα Μούσχουρη
Μέρος της λαμπρής μουσικής πορείας που χάραξε ο Χάρι Μπελαφόντε, ο οποίος έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών, ήταν και συνεργασία του με τη Νανά Μούσχουρη, με τον μαύρο σούπερσταρ να αφήνει στην άκρη τους ρυθμούς της Καραϊβικής και να δοκιμάζεται σε ελληνικό στίχο.
Το 1966, ο Μπελαφόντε είχε συνεργαστεί με τη δική μας Νάνα Μούσχουρη σε έναν διαφορετικό δίσκο με τίτλο «An Evening with Belafonte / Mouskouri», ο οποίος περιείχε ελληνικά τραγούδια σόλο και ντούετα (κυρίως του Μάνου Χατζιδάκι).
Οι δύο καλλιτέχνες είχαν γνωριστεί τρία χρόνια πριν την κυκλοφορία του δίσκου και ανέπτυξαν μια ιδιαίτερη φιλία.
«Ήταν το 1963 που με άκουσε στην Eurovision και με κάλεσε να τραγουδήσω στην τουρνέ του μετά την Μύριαμ Μακέμπα. Έτσι έγινε ο δάσκαλός μου σε μουσικές επιλογές και με εισήγαγε σε ένα ρεπερτόριο μοναδικό που ο ίδιος είχε ανακαλύψει. Καλλιτέχνης με ανθρωπιά, ελευθερία, ενθουσιασμό και γενναιοδωρία», είχε δηλώσει παλαιότερα η Νάνα Μούσχουρη για τον Χάρι Μπελαφόντε.
Ποιος ήταν ο Χάρι Μπελαφόντε
Υπενθυμίζεται ότι νωρίτερα σήμερα (25/04), ανακοινώθηκε ο θάνατος του τραγουδιστής και ηθοποιού από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια.
Γεννημένος στο Χάρλεμ το 1927 από μετανάστες από την Καραϊβική, ο Χάρι Μπελαφόντε έκανε τους Αμερικανούς να σιγοτραγουδούν και να χορεύουν στους ρυθμούς της Τζαμάικας. Αν και πριν από αυτόν είχαν προηγηθεί και άλλοι μαύροι σταρ όπως ο Λιούις Άρμστρονγκ και η Έλα Φιτζέραλντ, ο Μπελαφόντε ήταν ο πρώτος μαύρος σούπερσταρ που κυριάρχησε τη δεκαετία του 1950 σε μουσική και κινηματογράφο.
Το άλμπουμ του «Calypso», το οποίο περιείχε τις δύο επιτυχίες «Day-O (The Banana Boat Song)» και «Jamaica Farewell», έφτασε στην κορυφή του Billboard λίγο μετά την κυκλοφορία του το 1956 και έμεινε εκεί για 31 εβδομάδες. Λέγεται ότι ήταν το πρώτο άλμπουμ καλλιτέχνη που πούλησε περισσότερα από ένα εκατομμύριο αντίτυπα.
Ήταν επίσης χαρισματικός performer, «μαγεύοντας» το κοινό στις συναυλίες τους είτε με μπαλάντες όπως το «Scarlet Ribbons», είτε με τραγούδια της εργατιάς όπως το «Lead Man Holler», είτε με χορευτικές επιτυχίες όπως το «Matilda». Έως το 1959 είχε γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος μαύρος performer στην ιστορία.
Η επιτυχία στο πεντάγραμμο του άνοιξε και τις πόρτες του Χόλιγουντ όπου έγινε ο πρώτος μαύρος πρωταγωνιστής ταινιών, όπως οι «Carmen Jones» και «Island in the Sun». Βέβαια, η καριέρα του στον κινηματογράφο είχε μικρότερη διάρκεια, καθώς εκεί τον ξεπέρασε ο «αντίπαλός» του, Σίντνεϊ Πουατιέ.
Παράλληλα, ήταν γνωστός για την ακτιβιστική του δράση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικά για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών. Από νωρίς στην καριέρα του, είχε συνάψει φιλία με τον Μάρτιν Λούθερ Κινκ - πρόκειται για μια σχέση που θα κρατούσε μια ζωή, με τον Χάρι Μπελαφόντε να γίνεται ένθερμος υποστηρικτής και γενναιόδωρος ευεργέτης του ηγέτη του Αφροαμερικανικού Κινήματος.
Υπήρξε επίσης πολέμιος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Με δημόσιες δηλώσεις του αντιτάχτηκε στο εμπάργκο των ΗΠΑ για την Κούβα, ενώ δήλωσε την αντίθεσή του στην εισβολή των ΗΠΑ στη Γρενάδα.
Επιπλέον, έκανε εκστρατεία κατά της φτώχειας, του απαρτχάιντ και του AIDS στην Αφρική και υποστήριξε αριστερές πολιτικές προσωπικότητες, όπως ο Φιντέλ Κάστρο της Κούβας (τον οποίο είχε επισκεφθεί) και ο Ούγκο Τσάβες της Βενεζουέλας.