Olivier Latry: Ο διάσημος οργανίστας της Παναγίας των Παρισίων στο Μέγαρο
Ερμηνεύει έργα Vierne, Widor, Wagner, Liszt και Saint-Saëns, με αφορμή τα 30 χρόνια από τα εγκαίνια του εκκλησιαστικού οργάνου της Αίθουσας Χρήστος Λαμπράκης
Ο οργανίστας Olivier Latry στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τα εγκαίνια του εντυπωσιακού εκκλησιαστικού οργάνου του και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το γιορτάζει με το αφιέρωμα Μεγάλοι οργανίστες. Έχοντας κατά καιρούς φιλοξενήσει φημισμένους δεξιοτέχνες, όπως τον Ισπανό Χουάν ντε λα Ρούμπια, οργανίστα του ονομαστού καθεδρικού της Σαγράδα Φαμίλια της Βαρκελώνης, το Μέγαρο μας στέλνει νέο κάλεσμα για μια μελωδική βραδιά υπό τους ήχους του πληθωρικού πληκτροφόρου στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης. Ο νέος επετειακός κύκλος εκδηλώσεων ανοίγει την Τρίτη 2 Μαΐου (στις 8:30 μ.μ.) με την εμφάνιση του βιρτουόζου Ολιβιέ Λατρύ.
Αποδέκτης πολυάριθμων διεθνών διακρίσεων, μεταξύ άλλων και του βραβείου του Ιδρύματος Cino & Simone Del Duca το 2000 από το Ινστιτούτο Γαλλίας-Ακαδημία Καλών Τεχνών, ο σπουδαίος Γάλλος μουσικός έχει συνδέσει το όνομά του με τον ιστορικό καθεδρικό ναό της Νοτρ Νταμ στο Παρίσι κατέχοντας την περίοπτη θέση του οργανίστα της από τα 23 του χρόνια. Από τους σημαντικότερους πρεσβευτές του εκκλησιαστικού οργάνου διεθνώς, εξερευνά και διευρύνει διαρκώς τους ορίζοντες της μουσικής που έχει γραφτεί για το συγκεκριμένο όργανο. Ο Λατρύ φημίζεται για τους τολμηρούς, δεξιοτεχνικούς αυτοσχεδιασμούς του και στο ρεσιτάλ του θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τις σπάνιες μουσικές του ικανότητες να αναδεικνύονται ακόμη περισσότερο από τον μεγαλειώδη ήχο του εκκλησιαστικού οργάνου του Μεγάρου.
Για το αθηναϊκό του ρεσιτάλ στο πρόγραμμά του έχει συνδυάσει συγκλονιστικά πρωτότυπα έργα και εκπληκτικής ακρίβειας μεταγραφές γνωστών συνθέσεων. Από την εργογραφία δύο κορυφαίων, επίσης Γάλλων, συνθετών και σολίστ του εκκλησιαστικού οργάνου επέλεξε την Τοκάτα από τη σουίτα αρ. 2 (έργο 53), από τη συλλογή «24 Φανταστικά κομμάτια» του LouisVierne [Λουί Βιερν] και τη Συμφωνία για εκκλησιαστικό όργανο αρ. 5 σε φα ελάσσονα, έργο 42, αρ. 1 του Σαρλ-Μαρί Βιντόρ. Θα ερμηνεύσει επίσης την Εισαγωγή από την όπερα «Ο Ιπτάμενος Ολλανδός» του Ρίχαρντ Βάγκνερ σε μεταγραφή του Edwin Lemare, τον Θρύλο αρ. 1 από το έργο «Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης: το κήρυγμα στα πουλιά» του Φραντς Λιστ (μεταγραφή: Καμίγ Σαιν-Σανς) καθώς και τρία δημοφιλέστατα αποσπάσματα από «Το Καρναβάλι των ζώων» του Σαιν-Σανς (μεταγραφή: Shin-Young Lee).
Έχει εμφανιστεί στις μεγαλύτερες αίθουσες συναυλιών του κόσμου (στις Φιλαρμονικές του Βερολίνου και του Παρισιού, το Concertgebouw του Άμστερνταμ, το Gewandhaus της Λειψίας, το Musikverein της Βιέννης, το Royal Albert Hall κ.ά.) και έχει συνεργαστεί με κορυφαίες ορχήστρες και διάσημους μαέστρους (από τη Συμφωνική της Βοστώνης έως τη Φιλαρμονική του Βερολίνου και υπό τη μπαγκέτα των Myung-Whun Chung, Andris Nelsons, Esa-Pekka Salonen και Christoph Eschenbach, μεταξύ άλλων).
Η δισκογραφία του περιλαμβάνει ενδεικτικά ηχογραφήσεις για το σύνολο του έργου του Ολιβιέ Μεσιάν για εκκλησιαστικό όργανο, την 3η Συμφωνία του Σαιν Σανς (με τον Κρίστοφ Έσενμπαχ και την Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας), καθώς και έργων του Μπαχ στο εκκλησιαστικό όργανο της Παναγίας των Παρισίων.
Είναι, επίσης, επίτιμος οργανίστας της Εθνικής Ορχήστρας του Μόντρεαλ από το 2012 και του έχουν απονεμηθεί οι τίτλοι του Διεθνούς Ερμηνευτή της χρονιάς για το 2009 από τo Αμερικανικό Σωματείο Οργανιστών καθώς και του επίτιμου διδάκτορος μουσικής από το Πανεπιστήμιο McGill του Μόντρεαλ (2010). Την περίοδο 2019-2022 ήταν καλλιτέχνης in residence του Πανεπιστημίου του Κάνσας (Λώρενς ΗΠΑ).
Πρώην μαθητής του Gaston Litaize, ο Ολιβιέ Λατρύ διδάσκει σήμερα στο Ανώτερο Εθνικό Ωδείο στη γαλλική πρωτεύουσα. Επιπλέον υπογράφει, από κοινού με τον μουσικολόγο και δημοσιογράφο Stéphane Friédérich, ένα βιβλίο που έχει μεταφραστεί στα αγγλικά και τα γερμανικά και εξετάζει τη σχέση μεταξύ εκκλησιαστικού οργάνου και θείας λειτουργίας, περιγράφοντας ταυτόχρονα τις όψεις της ζωής ενός οργανίστα.
Η κατασκευή του άρχισε το 1990 από τον γερμανικό οίκο Johannes Klais Orgelbau, όταν τοποθετήθηκαν το ξύλινο κάλυμμα και οι μεταλλικοί αυλοί, και ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1993. Ήχησε για πρώτη φορά στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης (τότε Αίθουσα Φίλων της Μουσικής) στις 23 Δεκεμβρίου 1993, δίνοντας τη δυνατότητα στους φιλόμουσους να απολαύσουν ζωντανά τον μεγαλοπρεπή αλλά και ευαίσθητο ήχο του, σηματοδοτώντας παράλληλα τη γέννηση ενός ολόκληρου τομέα μουσικής δημιουργίας: συναυλίες, φεστιβάλ, μετακλήσεις ξένων καλλιτεχνών και, φυσικά, εκπαίδευση των πρώτων μαθητών στη χώρα μας, που σήμερα ως σολίστ την εκπροσωπούν διεθνώς.
14°
