1st Athens Pop Fest and Convention: Η ανοιξιάτικη γιορτή της Pop στην Αθήνα

Εκείνη η μεγάλη έκρηξη της pop. Με τη C-86, με τις υπέροχες μέρες της Sarah Records, την Creation και κάθε γωνιά της Βρετανίας σε απίστευτη δημιουργικότητα. Στην Αθήνα, η This Happy Feeling κυκλοφορούσε τους One Night Suzan, τους Next Time Passions, τους Kissamatic Love Bubbles και τον Crooner, στα fanzine εποχής, στο In Those Days και αρκετά αργότερα στο Sense, η sunshine pop κυλούσε γάργαρα. Πέρασαν εκείνα τα χρόνια χωρίς κάποιο μεγάλο gathering των σχημάτων αυτού του ιδιώματος στην Αθήνα. Και να που τώρα, μερικές δεκαετίες μετά, ο Βασίλης Χουντάλας από τους Kissamatic Love Bubbles μαζί με τους Δημήτρη Βόγλη, Δημήτρη Πατσώνη και Μανώλη Νικητιανό ετοιμάζουν το πρώτο Pop Fest and Convention της Αθήνας, φυσικά την Άνοιξη, φυσικά προς τα τέλη της.

Βασίλη, πώς ξεκίνησε η ιδέα του 1st Athens Pop Fest αnd Convention;
Αγαπητέ Γιώργο, αρχικά θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τη δυνατότητα που μας δίνεις να πούμε μερικά  πράγματα, για την pop undergound σκηνή γενικότερα, αλλά και ειδικότερα. Η ιδέα για το event υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να είχε γίνει στις αρχές της δεκαετίας των nineties, αλλά καλό είναι να μην εγκαταλείπουμε τα όνειρα μας, και εφόσον ωριμάζουν οι συνθήκες να τα πραγματοποιούμε. Σε σχέση με τότε, και λόγω της διευκόλυνσης της επικοινωνίας, μέσω των social media, όλα μπορούν να γίνουν με μεγαλύτερη ταχύτητα. Αρκούσαν λοιπόν μερικές επαφές και μερικές ώρες από τον προσωπικό μας ελεύθερο χρόνο για να οργανωθεί και τελικά να γίνει πραγματικότητα αυτό το όνειρο. Σίγουρα βοήθησε η σχέση αμοιβαίας εκτίμησης και εμπιστοσύνης που έχει χτιστεί την τελευταία τριετία μέσω της Old Bad Habits label και πολλών από τους καλλιτέχνες και συγκροτήματα που συμμετέχουν, οι οποίοι είδαν με πολύ θετικό πρόσημο την όλη προσπάθεια και θα δηλώσουν το παρόν τους.

Για ποιον λόγο αποφάσισες/αποφασίσατε να το κάνετε;
Φυσικά, στο όλο εγχείρημα δεν είμαι μόνος μου και θα ήθελα να ευχαριστήσω για την πολύτιμη συνδρομή τους, τους Δημήτρη Βόγλη, Δημήτρη Πατσώνη και Μανώλη Νικητιανό, οι οποίοι κατά κάποιο περίεργο τρόπο έχουν όλοι τις ρίζες τους στη Θεσσαλονίκη. Ο λόγος που το αποφασίσαμε είναι απλός. Τα τελευταία χρόνια (για εμένα προσωπικά δεκαετίες, εκτός μίας φοράς που θέλησα να πάω με τα παιδιά μου, τα οποία παρεμπιπτόντως τα πήρε ο ύπνος αν λέει κάτι αυτό), απέχουμε από τα μεγάλα φεστιβάλ. Δεν μας εκφράζουν, αφού είμαστε άλλης σχολής, αυτής που οι άνθρωποι ζουν για τη μουσική και όχι από τη μουσική, χωρίς να κατακρίνουμε τους δεύτερους. Όταν λοιπόν πριν λίγο καιρό είδα μία διαφήμιση για κάποια καλοκαιρινή συμμετοχή σε φεστιβάλ, ενός συγκροτήματος που παρουσιαζόταν ως το μεγαλύτερο ροκ γκρουπ των ημερών μας, (εδώ τρίζουν τα κόκκαλα κάποιων ζωντανών και νεκρών), τότε πήρα το μήνυμα ότι ήρθε η ώρα. Άσε που τα εισιτήρια κοστίζουν μια μικρή περιουσία, και καλώς κακώς κάποιοι άνθρωποι θα αναγκαστούν να καταβάλουν το αντίτιμο, επειδή απλά έχουν πιάσει τη μουσική επιφανειακά και τους πλασάρουν ότι να ‘ ναι. Έτσι μέσα σε μερικές ώρες είχε κανονιστεί το πρώτο pop underground fest and convention της Αθήνας. Με τη συμμετοχή μερικών καλλιτεχνών που έχτισαν αυτό που ονομάστηκε Indie pop, τότε στα μέσα της δεκαετίας των eighties, αλλά και αργότερα. Τι να πει κανείς για τον Davey Woodward (The Brilliant Corners), τον Tim Vass (Razorcuts), έναν από τους ανθρώπους που συμμετείχαν στo θαύμα της creation records, τον Gary Olson (The Ladybug Transistor), τον Tim Rippington (The Five Year Plan, The Flatmates, Beatnik Filmstars), τον μοναδικό Rocker (The Flatmates, The Rosehips, dj στο Dandelion Radio και στις διασημότερες indie discos), και ένα σωρό άλλους, που θα έρθουν και θα συμμετέχουν αφιλοκερδώς και θα μας πουν την ιστορία τους.

Πώς ακριβώς το στήνετε;
Θα προσπαθήσουμε με τα πενιχρά οικονομικά μέσα που διαθέτουμε να διοργανώσουμε ένα τριήμερο που θα μείνει αξέχαστο σε όλους. Αναμένονται, εκτός των συγκροτημάτων και αρκετοί φίλοι από το εξωτερικό, κυρίως ΗΠΑ, UK, Γερμανία και Ισπανία. Το πλάνο είναι να ξεκινήσουμε την Πέμπτη βράδυ (18/05) με ένα welcome party, χωρίς είσοδο φυσικά για να μπούμε στο κλίμα. Παρασκευή και Σάββατο βράδυ στο Temple, θα γίνει το φεστιβάλ, ενώ θεωρήσαμε ότι καλό θα ήταν να μαζευτούμε και το Σάββατο το μεσημέρι στο Tiki bar, για μερικά ακουστικά σετ και ομιλίες σχετικά με τη σκηνή, από ανθρώπους που τρέχουν μικρές ανεξάρτητες δισκογραφικές, fanzines και συγκροτήματα, εδώ και πολλές δεκαετίες. Σκοπός μας είναι οι τιμές των εισιτηρίων να είναι όσο το δυνατόν χαμηλότερες, ανεξαρτήτως των ονομάτων που συμμετέχουν και τα έσοδα να μοιραστούν μεταξύ τους. Στο Tiki δεν θα υπάρχει είσοδος. Εδώ οφείλουμε να τονίσουμε προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι το όλο event ως ιδέα οργανώθηκε στις βάσεις που έθεσε το «International Pop Undergound Convention», το οποίο ήταν μία εξαήμερη γιορτή punk και alternative μουσικής που στήθηκε στην Olympia, Washington τον Αύγουστο του 1991, από τον Calvin Johnson και την Candice Pedersen της Κ Records. Aξίζει να ψάξουν και να ενημερωθούν για το συμβολισμό του συγκεκριμένου event όλοι οι φίλοι που μας διαβάζουν.

Ποια είναι τα ονόματα που θα έρθουν;
Το line up του διημέρου ολοκληρώθηκε το Σάββατο 21/1/2023. Υπάρχει πιθανότητα για μία ακόμα προσθήκη κάποιου ονόματος με μεγάλο έργο και προσφορά στην pop undergound σκηνή, αλλά δεν είναι ακόμα δεδομένο. Έχουμε και λέμε:

• Acid Barretts (GR)
• Arrest! Charlie Tipper (UK)
• Crabber (DE)
• Davey Woodward and the Winter Orphans (UK)
• Gary Olson/ Ole Johannes Åleskjær (US-NOR)
• The Hermitts/ Horowitz (UK)
• Rev. Jonny Kinkaid, The (UK)
• Kissamatic Lovebubbles (GR)
• Silver Biplanes (UK)
• Vaxtones, the (GR)
• The WaterStriders (GR)
• The Yellow Melodies (ES)

Τι ελπίζετε να συμβεί εκεί;
Αρχικά θα επιθυμούσα κι εγώ και όλοι οι συνδιοργανωτές να είναι και οι δύο ημέρες sold-out για να δείξουμε την αγάπη μας, σε αυτούς τους καλλιτέχνες που θα ταξιδέψουν από μακριά, με δικά τους έξοδα για να μας προσφέρουν μερικές στιγμές που παρόμοιες τους δεν θα έχουμε ξαναζήσει. Επίσης θα ήθελα να δω να προσέρχονται μαζικά αρκετοί νεότεροι/ες σε ηλικία φίλοι/ες της ευρείας επονομαζόμενης indie-rock-pop-alternative μουσικής. Θα μάθουν πολλά από αυτούς που στήριξαν και έχτισαν τη σκηνή, για να μπορούν σήμερα να απολαμβάνουν τα νεότερα σχήματα που έχουν προκύψει και για τα οποία δεν θα εκφέρω άποψη. Τέλος, θα ήθελα να έβλεπα και τα εγχώρια μουσικά-πολιτιστικά μέσα, να ασχολούνται πιο ενεργά και να στηρίζουν παρόμοιες προσπάθειες, όπως καλή ώρα κάνεις εσύ.

Ήσουν σε ένα από τα συγκροτήματα, τους Kissamatic Love Bubbles που αποτελούσαν τη σκηνή της pop στην Αθήνα της δεκαετίας του 1990. Τι θυμάσαι από εκείνη την εποχή;
Γενικά έχει καλλιεργηθεί ένας μύθος για εκείνη την εποχή. Δεν ήταν τίποτα παραπάνω από κάποια νέα παιδιά, που αγαπούσαν ένας συγκεκριμένο είδος μουσικής και προσπάθησαν να ακολουθήσουν το παγκόσμιο c86-indie pop ρεύμα. Xωρίς τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα, αλλά με πολλή αγάπη, ανακαλύπταμε νέα συγκροτήματα και labels, μέσω αλληλογραφίας, mailorders, fanzines, κτλ. Οικοδομήθηκαν μεγάλες φιλίες τότε, οι οποίες άντεξαν στο χρόνο και γιγαντώθηκαν. Θα αναφέρω ως παράδειγμα την επίσκεψη του Jen Lameyer, των The Legendary Bang, πριν από τρία χρόνια στην Ελλάδα, με τον οποίο κράτησα επαφές από την αρχή της δεκαετίας του 1990. Ήταν μια συγκινητική στιγμή να βλέπεις για πρώτη φόρα, ένα φίλο που έχεις από τα είκοσι σου χρόνια, έχοντας ξεπεράσει πια και οι δύο τα 50. Στην Αθήνα, τότε έγιναν θαύματα. Υπήρχε μία υγιέστατη μουσική σκηνή, πολλά fanzines, με πρωτοπόρο το In Those Days του Δημήτρη Εμμανουήλ και φυσικά η θρυλική This Happy Feeling records. Επίσης εκείνη την περίοδο έδρασαν δύο από τα αγαπημένα συγκροτήματα, οι Νext Time Passions και οι One Night Suzan. Οι Klb ήταν παρόντες τότε, εκφράζοντας την punk pop πλευρά της σκηνής και κυκλοφορώντας το πρώτο μας επτάιντσο για την THF. Υπήρχαν πολλά ακόμη αξιόλογα σχήματα, όπως οι Groove Machine, Pillow,  κ.ά. Τελικά, μετά από μερικά χρόνια όλα αυτά απορροφήθηκαν από την πραγματικότητα, στρατός, δουλειές, οικογένειες, προσωπικά προβλήματα κάποιων, και έτσι έφτασε το τέλος, χωρίς όμως ν μπει ποτέ η ταφόπλακα σε ότι είχαμε ζήσει. Κάποιοι συνέχισαν, κάποιοι εξαφανίστηκαν για χρόνια και κάποιοι για πάντα.

Έχετε επαφή με τα άλλα συγκροτήματα της εποχής;
Τα πράγματα είναι όπως τα περιέγραψα πριν πάνω κάτω. Νομίζω ότι σε όλους όσους συμμετείχαν τότε σε αυτή τη σκηνή, από οποιαδήποτε θέση, είτε ως απλοί fans, είτε με οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα, οι δεσμοί ήταν ισχυροί και το δέσιμο μεγάλο. Υπάρχουν επαφές με κάποιους, πχ, προχθές μιλήσαμε στο τηλέφωνο με τον Ηλία των Next Time Passions, αφού ήθελε να μάθει πράγματα σχετικά με το φεστιβάλ. Το indiepop spirit ζει και βασιλεύει.

Μετά τις επανεκτελέσεις για το single του 2019, αυτή τη στιγμή οι Kissamatic είναι ενεργοί;
Οι KLB στην ουσία ποτέ δεν διαλύθηκαν επισήμως. Στα μέσα της δεκαετίας των nineties, αρχίσαμε να φεύγουμε ομαδικώς για τις στρατιωτικές μας θητείες. Aνανεώσαμε το ραντεβού μας για όταν θα ξεμπερδεύαμε, και τελικά η στιγμή αυτή ήρθε το 2017, με 20 χρόνια καθυστέρηση. 4 από τα 5 βασικά μέλη συμμετείχαν σε αυτό το restart, όντας λίγο πριν τα 50 μας πια. Κάναμε πρόβες, παίξαμε σε επιλεγμένα live, δεν καταφέραμε ποτέ να μπούμε σε studio, για να ηχογραφήσουμε το πρώτο μας άλμπουμ, αφού εκτός όλων των άλλων είμαστε και αρκετά τεμπέληδες. Στην συνέχεια ακολούθησαν τα covid years, και τώρα ξεκινάμε και πάλι τις πρόβες γιατί δεν μπορούμε να λείψουμε από το festival.

Νοσταλγείς την ευρύτερη παγκόσμια σκηνή της pop εκείνης της εποχής; Τι αγαπούσες περισσότερο τότε;
Θα έλεγα ότι σκέφτομαι με νοσταλγία εκείνη την εποχή γενικότερα. Η σκηνή ήταν μέρος της ζωής μας. Ατέλειωτα ξενύχτια, πολύ αλκοόλ, γήπεδα και τρεξίματα, ερωτικά σκιρτήματα, διακοπές στο κάμπινγκ, σχολές, πρώτες δουλειές. Το ευχάριστο είναι ότι ακόμα και σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι είναι active, με διαφορετικά ή με τα ίδια projects. Γενικά η σκηνή ήταν και είναι ζωντανή. Όσοι δεν το πιστεύουν δεν έχουν παρά να το επιβεβαιώσουν στο φεστιβάλ μας. Η διαφορά σε σχέση με τότε, είναι ότι τώρα είμαστε φίλοι με μερικά από τα ινδάλματα μας, που τότε ούτε που σκεφτόμασταν ότι θα μπορούμε να μιλάμε και να ανταλλάσσουμε απόψεις σε καθημερινή βάση. Τα πράγματα είναι πιο απλά όμως όπως φαίνεται.

Τι από όλα αυτά επέζησε στη συνέχεια;
Προσωπικά πιστεύω ότι όσο υπάρχουμε τα πάντα παραμένουν ίδια. Δε βλέπω να έχει σβήσει κάτι. Βλέπω ακόμα και νέα παιδιά να δείχνουν ενδιαφέρον, να ψάχνονται και να προσπαθούν να εντρυφήσουν στο πνεύμα της εποχής. Pop n’ roll till the end of times!

Σήμερα υπάρχει με την ίδια έννοια σκηνή ή όλα είναι σκόρπια;
Nομίζω ότι γενικά σήμερα έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα. Τότε μπορούσες να καταλάβεις τη καπνό φουμάρει ό άλλος, από βασικά πράγματα, όπως τα ρούχα και τα παπούτσια που φορούσε. Σήμερα δεν είναι ακριβώς έτσι. Βλέπω ως ευχάριστο το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν πολλά συγκροτήματα, πολλά ανεξάρτητα δισκογραφικά labels, πολλοί χώροι για συναυλίες. Είναι δεδομένο επίσης ότι υπάρχουν και πολλοί καλοί μουσικοί σήμερα, τότε ήταν πιο ερασιτεχνικά τα πράγματα. Αλλά, αυτό που δεν υπάρχει σήμερα είναι η απλότητα, η αμεσότητα και η πώρωση που υπήρχε τότε. Βλέπω τους ίδιους μουσικούς να παίζουν τη μία σε pop σχήματα και την άλλη σε goth συγκροτήματα. Δεν το κατανοώ. Δεν αποδέχομαι την άποψη ότι η μουσική είναι μία και ενιαία.

Το fanzine Lower Than Underground πώς προέκυψε;
Και αυτό είναι συνδεδεμένο με την πορεία και τις επιρροές. Μάλλον αποφασίστηκε σε ένα απόγευμα. Εννοείται ότι ποτέ δεν θα εκδίδαμε ένα fanzine για τα χρήματα, αλλά μόνο για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Είναι σε συνεργασία με τον Michael Tilley-Evil της Shambotic Recordings. Οπότε βάλαμε κάτω τα πράγματα με τον συνεργάτη μου, Δημήτρη Πατσώνη και μαζέψαμε άρθρα, συνεντεύξεις, απόψεις και στη συνέχεια τραγούδια γιατί πάντα ένα fanzine πρέπει να συνοδεύεται και από κάτι μουσικό, στη δική μας περίπτωση ένα cd με 22 tracks. Το fanzine θα είναι στα Αγγλικά, αφού θα διανεμηθεί σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο στην Ελλάδα. Αυστηρά σε 300 copies και όποιος προλάβει. Ο τελικός σκοπός της κυκλοφορίας του είναι η χρηματοδότηση, εν μέρει του “1st Athens Pop Undergound Fest & Convention”. Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συμμετέχοντες, καλλιτέχνες, συγκροτήματα, κτλ. για τη συνεισφορά τους.

Πότε κυκλοφορεί; Τι θα περιλαμβάνει;
Το cd είναι ήδη έτοιμο. Το φανζίν αναμένεται να κυκλοφορήσει στο δεύτερο μισό του Φεβρουαρίου. Θα πωλείται μέσω του bandcamp της old Bad Habits Label, ενώ κάποια αντίτυπα θα δοθούν και στον διανομέα μας, τη Sound Effect records, στα Εξάρχεια. Οι πωλήσεις στην Αγγλία θα γίνονται σε συνεργασία με την Shambotic Recordings, ενώ στις ΗΠΑ από την Jigsaw Records. Νομίζω ότι δεν πρέπει να το χάσει κανένας. Θα περιλαμβάνει αποκλειστικές συνεντεύξεις και άρθρα, ακόμα και από τoν Damo Suzuki των Can. Είναι δεδομένο ότι σύντομα θα γίνει collector’s item, περισσότερο λόγω του cd που θα περιέχεται. Τίτλος του «Lower Than Undergound vol.1», με 22 τραγούδια, όλα διασκευές, με 6 αποκλειστικά tracks. Ορισμένοι από τους participators - contributors είναι οι Davey Woodward, BMX Bandits, The Jasmine Minks, Jowe Head, The Jazz Butcher, Boyracer, κτλ.

Τρέχεις επίσης τη δισκογραφική Old Bad Habits. Τι υλικό φέρνεις; Πώς το διακινείς;
Ναι, και έχουν περάσει ήδη τρία χρόνια από την πρώτη μας κυκλοφορία. Ξεκίνησε σαν ιδέα για να είναι το home label των KLB, αλλά τελικά καταφέραμε να κυκλοφορήσουμε ένα επτάιντσο μας μόνο. Θα δούμε στο μέλλον. Τελικά, το κόλλημα επικράτησε και συνεχίσαμε με άλλες κυκλοφορίες. Αρχικά κυρίως με 7” βινύλια, ενώ στη συνέχεια βάλαμε μπροστά και τα albums. Καταφέραμε σε σύντομο διάστημα να μαζέψουμε ονόματα με μεγάλη βαρύτητα στο χώρο που εκπροσωπούμε, σε παγκόσμιο επίπεδο. Το ύφος εννοείται ότι είναι αυστηρά συγκεκριμένο, εκτός μίας και μοναδικής συνεργασίας που έχουμε. Pop undergound και μόνο, με όλα τα παρακλάδια του (c86, punk pop, κτλ.). Αναφέρω μερικά από τα διεθνή συγκροτήματα και καλλιτέχνες μας: Arrest! Charlie Tipper, Jowe Head, Beatnik Filmstars, Karen, Crabber, The Hermitts, The Yellow Melodies, Sissy Space Echo and the Invisible Collaborators, The Flatmates, The Rev Jonny, Kinkaid, Stars On Fire, The Drain on the Balcony. Επίσης έχουμε ή είχαμε και ελληνικά συγκροτήματα στο ρόστερ μας: Kissamatic Lovebubbles, The Water Striders, Acid Barretts, Dark Matters, Jimmy Knows, Red Light.

Τι περιμένεις από το 2023;
Προς το παρόν όλοι περιμένουμε το 1st Athens Pop Undergound Fest & Convention. Από την πρώτη φορά εξαρτάται αν θα γίνει θεσμός ή όχι. Ακόμα ανυπομονώ για τις επερχόμενες κυκλοφορίες της Old Bad Habits, από The Legendary Bang, The Vaxtones, The Five Year Plan, Sean Dickson (Soup Dragons), Sissy Space Echo and the Invisible Collaborators, The Drain on the Balcony, Dark Matters και The Yellow Melodies. Και φυσικά, υγεία, αγάπη και ψυχραιμία για όλο τον κόσμο!