Οι Metallica μιλούν ανοιχτά για την αυτοκτονία στο νέο τους τραγούδι «Screaming Suicide»

Εδώ και δεκαετίες, κάθε νέα κυκλοφορία των Metallica, αποτελεί παγκόσμιο πολιτιστικό γεγονός, αφού η μπάντα που σχημάτισαν στο Λος Άντζελες τo 1981 o ντράμερ Lars Ulrich και ο τραγουδιστής και κιθαρίστας James Hetfield, κατάφερε όχι μόνο να ηγηθεί ενός νέου μουσικού ιδιώματος αλλά και να εκφράσει σκέψεις που το star system της μουσικής βιομηχανίας απέφευγε. Παγκόσμιοι σταρ πια, οι Metallica επιβίωσαν από την τραγωδία που σημάδεψε την μπάντα, τον Σεπτέμβριο του 1986, όταν ανατράπηκε το λεωφορείο που μετέφερε το συγκρότημα προς την Κοπεγχάγη με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο μπασίστας Cliff Burton – ένας από τους πλέον ταλαντούχους μουσικούς των 80s που έχασε τη ζωή του μόλις σε ηλικία 24 ετών. Επιβίωσαν από την πρωτόγνωρη επιτυχία που γνώρισαν με το μυθικό πια «Black Album», που έχει ξεπεράσει τα 31 εκατομμύρια αντίτυπα σε πωλήσεις και από το οποίο το τραγούδι «Enter Sandman» πρόσφατα έσπασε το φράγμα του 1 δισεκατομμυρίου streams στο Spotify - σήμερα οι συνολικές πωλήσεις δίσκων των Metallica υπολογίζεται ότι ανέρχονται σε 150 εκατομμύρια αντίτυπα. Οι Metallica επιβίωσαν από την αλλαγή look και ήχου που τόλμησαν στα 90s με τις πολύκροτες κυκλοφορίες «Load» και «Reload» αδιαφορώντας για τα τότε metal στερεότυπα. Επιβίωσαν στα 00s από την αγωγή που κατέθεσαν εναντίον της ηλεκτρονικής πλατφόρμας κοινής χρήσης αρχείων peer-to-peer, Napster, εξοργίζοντας έναν μεγάλο αριθμό fans και αλλάζοντας, όπως αποδείχτηκε από τις τεχνολογικές εξελίξεις, τον τρόπο με τον οποίο ακούμε μουσική πια και το τοπίο της online ψυχαγωγίας. Επιβίωσαν από τις κρίσεις που προέκυψαν στις σχέσεις των μελών της metal μπάντας – κρίσεις που οδήγησαν στην αποχώρηση του μπασίστα Jason Newsted. Και επιβίωσαν στα 10s από τον κίνδυνο διάλυσης που εμφανίστηκε κάθε φορά που ο frontman της μπάντας, James Hetfield, έμπαινε σε κλινικές απεξάρτησης.

Η έλευση των 20s και η σύμπτωσή τους με την πανδημία, βρήκε την μπάντα μέσα από στρατηγικές marketing μεγάλης κλίμακας να επικοινωνεί με τα εκατομμύρια των ακροατών της σε όλο τον κόσμο είτε μέσα από quarantine videos είτε από streaming events και να κάνει ξανά trend το metal τόσο μέσα από την εμπλοκή mainstream καλλιτεχνών όπως ο Elton John, η Miley Cyrus και o Sam Fender στην επετειακή κυκλοφορία «The Metallica Blacklist» όσο και από την cult πια αναφορά για τους Metallica στην τηλεοπτική σειρά «Stranger Things» του Netflix και το «ονόρε» στο τραγούδι «Master Of Puppets».

Ανακοινώνοντας το επερχόμενο εντέκατο album τους «72 Seasons», που θα κυκλοφορήσει στις 14 Απριλίου 2023, οι Metallica, επέλεξαν τον περασμένο Νοέμβριο, στο πρώτο τους single, «Lux Æterna», να μιλήσουν για την «αίσθηση ελπίδας ή φωτός» που μπορεί να βρει κανείς σε αυτή τη ζωή, σε ένα ανθεμικό τραγούδι με αρκετές αναφορές στις ανθρώπινες ελευθερίες, άκρως επίκαιρες μετά τα lockdown διαστήματα.

Αποκαλύπτοντας το δεύτερο single τους «Screaming Suicide», από το album «72 Seasons», οι Metallica στρέφονται σε μία σκοτεινή, υπαρξιακή πλευρά της ζωής, θίγοντας το ζήτημα της αυτοκτονίας, μία λέξη που θεωρείται ακόμα ταμπού και ένα θέμα που τους έχει απασχολήσει ξανά στο παρελθόν, όπως στο τραγούδι «Fade To Black» από το δεύτερο album τους «Ride The Lightning», το 1984, αλλά και στο τραγούδι «Suicide & Redemption» από το ένατο album τους «Death Magnetic», το 2012.

«Το “Screaming Suicide” αναφέρεται στο ζήτημα - ταμπού της αυτοκτονίας. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να επικοινωνήσουμε το σκοτάδι που νιώθουμε μέσα μας. Είναι γελοίο να πιστεύουμε ότι μπορούμε να αρνηθούμε τέτοιου είδους σκέψεις. Κάποια στιγμή πιστεύω ότι οι περισσότεροι το έχουν σκεφτεί. Για να το αντιμετωπίσουμε είναι απαραίτητο να μιλήσουμε για πράγματα που δεν έχουμε τολμήσει ως τώρα. Εφόσον άλλωστε είναι ένα θέμα που αφορά τους ανθρώπους, τότε οι άνθρωποι σίγουρα μπορούν να μιλήσουν για αυτό. Κανείς δεν είναι μόνος» δήλωσε ο frontman των Metallica, James Hetfield για το στιχουργικό περιεχόμενο του τραγουδιού που έχει ήδη ανοίξει μία μεγάλη συζήτηση στα social media.

Η πρόσφατη συγκλονιστική live εξομολόγηση του James Hetfield για την ψυχολογική του κατάσταση, τον Μάιο του 2022, κατά τη διάρκεια της συναυλίας των Metallica στο Μπέλο Οριζόντε, στη Βραζιλία, όπου διέκοψε τη συναυλία για να μοιραστεί δακρυσμένος δημόσια τις ανασφάλειες που αισθάνεται λόγω της ηλικίας του, ήταν ένα ακόμα ηχηρό παράδειγμα για την αξία που έχει να μοιράζεται κάποιος τα προβλήματα που αντιμετωπίζει χωρίς να φοβάται τις αντιδράσεις.

Με το heavy metal να έχει στοχοποιηθεί στο παρελθόν και με τον Ozzy Osbourne και τους Judas Priest να έχουν συρθεί στα δικαστήρια κατηγορούμενοι, όταν οικογένειες αυτοχείρων στράφηκαν εναντίον τους συνδέοντας τα τραγικά περιστατικά με την επιρροή των τραγουδιών «Suicide Solution» και «Better By You, Better Than Me», οι Metallica τολμούν για άλλη μια φορά να μιλήσουν με ευθύτητα και υπευθυνότητα.

«72 εποχές: Τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής μας που μας διαμορφώνουν. Πώς εμπλεκόμαστε στη ζωή, μεγαλώνουμε, ωριμάζουμε και αναπτύσσουμε τις δικές μας ιδέες για τους εαυτούς μας μετά από αυτές τις πρώτες 72 εποχές; Μερικά πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα από άλλα, μερικά πράγματα που είδες δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν τα βλέπεις πια και είναι μαζί σου για την υπόλοιπή σου ζωή και υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορείς να γυρίσεις πίσω την “ταινία” και να φτιάξεις μία καινούργια εκδοχή της ζωής σου. Έτσι αυτό είναι το πραγματικά ενδιαφέρον μέρος για μένα, πώς δηλαδή μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτές τις καταστάσεις ως ώριμος ενήλικας… Έχω αντιμετωπίσει πολύ σκοτάδι στη ζωή μου και στην καριέρα μας σε σχέση με πράγματα που μας συνέβησαν αλλά πάντα υπήρχε μία αίσθηση ελπίδας. Πάντα υπήρχε ένα φωτάκι μέσα σε αυτό το σκοτάδι. Χωρίς το σκοτάδι δεν υπάρχει φωτάκι και το να μπορείς να εστιάσεις λίγο περισσότερο στο φωτάκι της ζωής αντί για το σκοτάδι, που ήταν γεμάτο από τρομακτικά πράγματα για σένα, είναι το πιο σημαντικό πράγμα που υπάρχει» εξήγησε λίγες εβδομάδες νωρίτερα ο James Hetfield περιγράφοντας τον θεματικό άξονα γύρω από τον οποίο θα περιστρέφεται το νέο album των Metallica, «72 Seasons».

Και αν η εξωμουσική συζήτηση γύρω από το νέο single των Metallica, «Screaming Suicide», δίνει αρκετούς λόγους στα media να ασχοληθούν μαζί τους, το ίδιο το τραγούδι έχει τύχει ήδη τεράστιας αποδοχής από τους metalheads αφού φέρνει ξανά στο προσκήνιο τις speed πλευρές του thrash metal και τα αστραπιαία solos που όρισαν αυτό τον ήχο στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ένα insta banger κομμάτι με την παραγωγή των Greg Fidelman, James Hetfield και Lars Ulrich να ορίζει πώς θα ακούγονται τα metal albums για τα επόμενα χρόνια.

Έχει γραφτεί στο παρελθόν πως αν κάποτε οι Metallica ήταν ένα συγκρότημα που τύχαινε να είναι και ένας επιχειρηματικός οργανισμός, πλέον είναι ένας επιχειρηματικός οργανισμός που τυχαίνει να είναι και ένα συγκρότημα. Με ποσά εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων να γυρνούν γύρω από την μπάντα, με εκατοντάδες επαγγελματίες να εργάζονται για το συγκρότημα, υπάρχουν φυσικά και οι ιδεοληπτικοί που ζουν ανάμεσά μας και θεωρούν πως η μπάντα «πρόδωσε» τις «αρχές» της και εμπορεύεται τα πάντα.

Έχοντας ιδρύσει τον μη κερδοσκοπικό, φιλανθρωπικό οργανισμό All Within My Hands, το 2017, οι Metallica τα τελευταία χρόνια δείχνουν έναν άλλο δρόμο για τον υπαρκτό ακτιβισμό: επιχειρώντας μέσα από τα χρήματα που συγκεντρώνει το ίδρυμα για την καταπολέμηση της πείνας και της ανεργίας, υποστηρίζοντας την εκπαίδευση του εργατικού δυναμικού σε διάφορες πολιτείες της Αμερικής, βοηθώντας πληγέντες σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Μεγαλώνοντας αυτήν τη metal κοινότητα που ξεκίνησε ένα φθινόπωρο στην Καλιφόρνια από έναν Δανό έφηβο που έβαλε μία αγγελία στο περιοδικό The Recycler η οποία έγραφε «Ντράμερ αναζητά άλλους metal μουσικούς για να τζαμάρουν μαζί, στο ύφος των Tygers of Pan Tang, Diamond Head και Iron Maiden». Πόσες εποχές πέρασαν από τότε, θα το ακούσουμε προσεχώς στο album «72 Seasons».