Προτζέκτορας: Η Αλεξάνδρα, η Ελένη, η Λυδία, η Χριστίνα. Τέσσερα κορίτσια με πάθος για τη μουσική μιλούν για τη γέννηση του «Quadrivium Quartet», του κουαρτέτου εγχόρδων που δημιούργησαν.
Οι δρόµοι τους διασταυρώθηκαν πολλές φορές σε αίθουσες ωδείων, σε project, σε µουσικά σύνολα. Όµως δεν είχαν συµπράξει ποτέ και οι τέσσερις. Μέχρι που συναντήθηκαν στο Διαρκές Σεµινάριο Μουσικής Δωµατίου, όπου για τις ανάγκες του δηµιούργησαν ένα κουιντέτο µε τον πιανίστα Νίκο Φλόκα και δούλεψαν επί έξι µήνες µε την καθοδήγηση των κορυφαίων µουσικών Άγγελου Λιακάκη και Τίτου Γουβέλη. Όλη αυτή η διαδικασία τις ενέπνευσε να διατηρήσουν το σύνολο, ως κουαρτέτο. Και έτσι γεννήθηκε το Quadrivium Quartet.
Η Αλεξάνδρα Νούσια (πρώτο βιολί) µεγάλωσε µε πατέρα µουσικό, στα εφτά της δοκίµασε το πρώτο της βιολί και σήµερα συνεργάζεται µε τη Φιλαρµόνια Ορχήστρα Αθηνών και τη Συµφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ. Η Λυδία Παναγιωταρέα (τσέλο) ξεκίνησε τις σπουδές της στο βιολοντσέλο στο Δηµοτικό Ωδείο Καλαµάτας και τις συνέχισε στο Gustav Mahler Universität στο Klagenfurt της Αυστρίας. Η Ελένη Παπαδοπούλου (δεύτερο βιολί) θυµάται τη συλλογή µε βινύλια που είχε ο πατέρας της, από κλασική µουσική µέχρι Pink Floyd. Από το Δηµοτικό Ωδείο Καλαµάτας βρέθηκε στο Ωδείο Αθηνών από όπου και πήρε το δίπλωµα της. Η Χριστίνα Καµινάρη (βιόλα) από το Δηµοτικό και το Σύγχρονο Ωδείο Λάρισας βρέθηκε στο Τµήµα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστηµίου µε σκοπό να σπουδάσει βιολί µέχρι που ο δάσκαλος της, Νίκος Μάνδυλας, της γνώρισε τη βιόλα. Σήµερα τη διδάσκει σε µουσικά σχολεία.
Quadrivium Quartet: τέσσερις δρόµοι, τέσσερις τρόποι. Πώς ενώθηκαν; Αλεξάνδρα: Με στόχο την παρακολούθηση του σεµιναρίου µουσικής δωµατίου, δηµιουργήσαµε ένα κουιντέτο. Ήδη από τις πρώτες πρόβες συνειδητοποιήσαµε πως µας χαρακτηρίζουν η κοινή µουσική αντίληψη και το πάθος για τη µουσική δωµατίου. Υπήρχε πολύ καλή χηµεία µεταξύ µας και δηµιουργικό κλίµα στις πρόβες και στα µαθήµατα, παρά τη διαφορετικότητα της καθεµίας.
Ελένη: Η µουσική δωµατίου απαιτεί τη συνεργασία των µουσικών σε πολύ µεγαλύτερο βαθµό απ’ ότι σε µια ορχήστρα όπου υπάρχει µαέστρος. Είναι µεγάλη πρόκληση όταν διαφορετικές µονάδες, τόσο µουσικά όσο και σαν προσωπικότητες, καλούνται να ερµηνεύσουν ένα έργο µουσικής δωµατίου. Πρέπει να ακούγονται σαν ένα, να µιλάνε µε τα µάτια, να αναπνέουν µαζί. Όλη αυτή η διαδικασία µας ενέπνευσε να διατηρήσουµε το σύνολο, πλέον ως κουαρτέτο καθώς ο πιανίστας µας έφυγε στο εξωτερικό.
Η πρώτη εµφάνισή σας ως Quadrivium Quartet πότε έγινε; Χριστίνα: Στην τελική συναυλία του Διαρκούς Σεµιναρίου Μουσικής Δωµατίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Παρουσιάσαµε το πρώτο µέρος από το κουιντέτο του Edward Elgar, «Quintet in A minor, op.84», το ευχαριστηθήκαµε µε όλη µας την καρδιά και λάβαµε πολύ θερµή ανταπόκριση από το κοινό και τους καθηγητές του σεµιναρίου. Είχαµε ανέλπιστα θετική υποδοχή και αυτό που εντυπωσίασε το κοινό ήταν η ενέργειά µας και η σύνδεσή µας επί σκηνής.
Η σύνδεση αυτή υπάρχει και εκτός σκηνής;
Λυδία: Είµαστε όλες έντονες προσωπικότητες και αυτό πολλές φορές µπορεί να οδηγεί σε διαφωνίες αλλά ταυτόχρονα αποτελεί την αρχή για κάτι δηµιουργικό, δίνει σπίθα και ενέργεια σε αυτό που κάνουµε. Μας ενώνει η αγάπη για τη µουσική και η όρεξη για ποιοτική δουλειά. Οι πρόβες µας χαρακτηρίζονται από πειθαρχία και αφοσίωση αλλά και από χιούµορ και τρέλα. Τις διαφορετικές οπτικές και γνώµες µας τις διοχετεύουµε σε κοινούς στόχους και όραµα για το κουαρτέτο.
Ποια εµφάνισή σας ξεχωρίζετε µέχρι τώρα; Ελένη: Την πρώτη καθώς κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά µας γιατί συνειδητοποιήσαµε πόσο µας αρέσει να παίζουµε µαζί. Αισθανθήκαµε πως αυτή η «τυχαία» µας συνάντηση ήταν µια ευκαιρία που έπρεπε να εκµεταλλευτούµε!
Χριστίνα: Επίσης τη συναυλία µας στον αρχαιολογικό χώρο του Ανδροµονάστηρου της Αρχαίας Μεσσήνης, όπου ερµηνεύσαµε έργα Ελλήνων συνθετών σε διασκευές για κουαρτέτο εγχόρδων. Το κοινό παρακολούθησε µια συναυλία διάρκειας σχεδόν δύο ωρών µε αµείωτο ενδιαφέρον. Τα θερµά σχόλια και οι έπαινοι που λάβαµε ήταν ακόµα µια ώθηση ώστε να συνεχίσουµε να δουλεύουµε και να εξελισσόµαστε ως κουαρτέτο.
Είναι εύκολο να επιβιώσει ένα σχήµα που ασχολείται µε µουσική δωµατίου στην Ελλάδα; Αλεξάνδρα: Η µουσική δωµατίου είναι µια σκηνή που δυστυχώς δεν ανθίζει ιδιαίτερα στη χώρα µας, σε αντίθεση µε χώρες του εξωτερικού. Απαιτείται µεγάλη προσπάθεια για να καταφέρουµε να δηµιουργήσουµε από µόνες µας επαγγελµατικές ευκαιρίες.
Λυδία: Η οργάνωση του κουαρτέτου είναι µια χρονοβόρα διαδικασία. Ο ρόλος µας δεν περιορίζεται µόνο σε αυτόν του καλλιτέχνη-µουσικού, καλούµαστε να κάνουµε και δουλειά «µάνατζερ», κάτι που απαιτεί εξτρά χρόνο πέρα από την προσωπική µας µελέτη και τις πρόβες.
Σας έχει συµβεί κάτι ξεχωριστό ή αστείο όλο αυτό τον καιρό που εµφανίζεστε µαζί;
Ελένη: Το πιο σουρεάλ που µας έχει συµβεί είναι όταν ετοιµαζόµασταν πυρετωδώς για τη συναυλία µας στο Μέγαρο και βρεθήκαµε ξαφνικά όλες µαζί να παίζουµε σε µια streaming συναυλία του Σάκη Ρουβά! Εµείς είχαµε στο νου µας το κουιντέτο του Elgar και ξαφνικά βρεθήκαµε να παίζουµε το «Θα ’µαι µια ζωή, δίπλα σου εγώ» µαζί µε τον Ρουβά επί σκηνής!
Πώς ονειρεύεστε την εξέλιξη του Quadrivium Quartet; Λυδία: Στόχος µας είναι να παίζουµε µουσική σε υψηλό επίπεδο. Στοχεύουµε σε ιδέες και project που θα ξεφεύγουν από τη στείρα ακαδηµαϊκή συναυλιακή µορφή, που θα περιλαµβάνουν συνεργασίες και µε άλλους νέους µουσικούς και συνθέτες, καθώς και άλλες µορφές τέχνης. Φιλοδοξούµε να «επανασυστήσουµε» την κλασική µουσική, να την κάνουµε προσιτή στο ευρύ κοινό.
Τα σχέδιά σας για το µέλλον; Χριστίνα: Βρισκόµαστε σε συζητήσεις µε νέους συνθέτες ώστε να ερµηνεύσουµε πρωτότυπες συνθέσεις τους αλλά και να συµµετέχουµε σε project τους. Παράλληλα οργανώνουµε τις επόµενες συναυλίες µας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Αλεξάνδρα: Επίσης στα άµεσα σχέδια µας είναι µία ηχογράφηση - βιντεοσκόπηση στο χώρου του Ανδροµονάστηρου Μεσσήνης, ένα ανακαινισµένο µοναστήρι του 13ου αιώνα, µε ωραία ακουστική και καταπληκτική αισθητική, το οποίο µας έχει γοητεύσει.
14°
