The Black Angels: Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο, αριστερά ή δεξιά

Μία μπάντα που ξεκινάει από μία πόλη που έχει για επίσημο μότο της τις λέξεις «Η Πρωτεύουσα της Ζωντανής Μουσικής όλου του Κόσμου» έχει αρκετές πιθανότητες να απασχολήσει όλο τον κόσμο. Από τις μέρες που σχηματίστηκε στο Όστιν, την πρωτεύουσα του Τέξας, τον Μάιο του 2004, το συγκρότημα The Black Angels, μέσα από τη μουσική του και σερφάροντας πάνω στο κύμα του MySpace, απέκτησε εκατοντάδες χιλιάδες ακροατές. Αναζητώντας τη σύγχρονη ταυτότητα του ψυχεδελικού rock και αγαπώντας τη μουσική των The Velvet Underground -από το τραγούδι “The Black Angel's Death Song” των οποίων πήραν το όνομά τους- αναδείχθηκαν σε ένα σχήμα-πρότυπο για τη σκηνή τους. Άλλες φορές δοκιμάζοντας πού μπορούν να φτάσουν οι πειραματισμοί με ένα μουσικό όργανο κι άλλες παραμένοντας πιστοί στην αισθητική που έφερε η δεκαετία του 1960 και την κληρονομιά του Roky Ericsson.

Το φετινό φθινόπωρο κυκλοφόρησαν το νέο, έκτο, τους άλμπουμ “Wilderness of Mirrors”, μετά από μία απουσία πέντε ετών. Η πανδημία, η πολιτική αναταραχή και η συνεχιζόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος έδωσαν άφθονα ερεθίσματα για την προσέγγιση των νέων συνθέσεων. Εκρήξεις από παραμορφωμένες κιθάρες, βόμβοι από χορδές μπάσου που πάλλονται, φωτοηλεκτρικά κύτταρα που ξεπηδούν από ένα μέλοτρον, συνθέτουν ένα ηχητικό πείραμα που μοιάζει σαν καθρέφτης της εποχής μας. Λίγες ώρες πριν ξεκινήσουν την παγκόσμια περιοδεία τους, ο τραγουδιστής του συγκροτήματος The Black Angels, Alex Maas, μίλησε στην ATHENS VOICE για τα καινούργια τους τραγούδια, την πορεία της μεγαλύτερης psychedelic rock μπάντας αυτή τη στιγμή, τη ζωή του και τη ζωή γύρω του. 

Τι σας ενέπνευσε περισσότερο κατά τη διάρκεια της συγγραφής και των ηχογραφήσεων του “Wilderness of Mirrors”;
Πιστεύω ότι το «Χάος» ήταν ο μεγάλος οδηγός, η προέλευση. Το «Χάος» για το μέλλον, πού πηγαίνουμε ως πολιτισμός. Αυτός ήταν ο μεγαλύτερος παράγοντας για εμένα. Το χάος και η αβεβαιότητα, το άγνωστο του μέλλοντος.

Τι θέλατε να αντανακλά αυτό το άλμπουμ όταν ξεκινήσατε την ηχογράφησή του;
Με όλες μας τις δουλειές ελπίζουμε ότι οι δίσκοι αντανακλούν το πώς βλέπουμε τον κόσμο εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή, κάτι σαν στιγμιότυπο οθόνης του πώς βλέπουμε τον κόσμο. Θέλουμε τα άλμπουμ να αντανακλούν τα συναισθήματά μας, πώς νιώθουμε, τις ανησυχίες μας και το πώς αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση στον κόσμο. Τι συμβαίνει στην κοινωνία αλλά και πίσω από το «βέλο». Όταν ξεκινάς να γράφεις δίσκους, μερικές φορές δεν γνωρίζεις τι τραγούδια θα προκύψουν. Με το γράψιμο ξεκινάει η ανακάλυψη και η βαθύτερη διαδικασία.

Ποιο τραγούδι σας δυσκόλεψε περισσότερο στο στούντιο;
Το “Wilderness of Mirrors”. Παραλίγο να μην μπει στο άλμπουμ. Το τραγούδι γράφτηκε πριν την πανδημία. Θυμάμαι ότι μας δυσκόλευε, ο Jake Garcia έμεινε στο στούντιο όλη νύχτα δουλεύοντας την μπασογραμμή, φτιάχνοντας έναν μοναδικό ήχο, δεν είχαμε προσθέσει στίχους μέχρι να τελειώσει με τα μπάσα, πραγματικά δεν ήταν να συμπεριληφθεί στο άλμπουμ. Και αν δεν είχε μπει, ο δίσκος δεν θα ονομαζόταν “Wilderness of Mirrors”. Ήταν το κομμάτι που διαμόρφωσε τα πάντα, το σημείο καμπής.

Πώς διαλέξατε τον τίτλο του νέου άλμπουμ;
Το “Wilderness of Mirrors” είναι αυτό το εγχειρίδιο της CIA που χρησιμοποιούσε για να εκπαιδεύει τους υπαλλήλους της. Το βιβλίο μιλάει για τους διαφορετικούς κανόνες αντίληψης, την παραπλανητική πληροφόρηση για να προκαθοριστεί ένα συγκεκριμένο θέμα στην άλλη πλευρά και αυτά αθροιστικά μας έφεραν εδώ που είμαστε ως χώρα, ως κόσμος, ποια αλήθεια είναι πίσω από την αλήθεια. Δεν θέλω να ακούγομαι συνωμοσιολόγος αλλά τι είναι αληθινό σε αυτόν τον κόσμο και ποιος λέει την αλήθεια… είναι λες και αυτό το βιβλίο γράφτηκε για αυτούς τους μοντέρνους καιρούς, ενώ έχει γραφτεί για το παρελθόν.

Τα τελευταία χρόνια είναι ταραχώδη για τον κόσμο και τις ΗΠΑ. Ποια θέματα σας απασχόλησαν στιχουργικά;
Προσπαθήσαμε να θίξουμε όλα τα θέματα. Χρειαζόμασταν παραπάνω από 15 κομμάτια, χιλιάδες τραγούδια, αλλά ξεκινήσαμε με κάποια, από την Αμερική, τουλάχιστον. Το σύστημα που έχουμε, Ρεπουμπλικάνοι εναντίον Δημοκρατικών, χωρίζει τη χώρα στα δύο. Αυτή η ιδεολογία είναι νοσηρή. Χωρίζει όλα τα έθνη σε δύο πλευρές. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα, γιατί δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο, αριστερά ή δεξιά, και δεν πιστεύω ότι η χώρα μας μπορεί να επιβιώσει με την ιδεολογία αυτών των δύο. Σπρώχνει τους ανθρώπους στη μία πλευρά ή στην άλλη. Αυτό για μένα είναι ένα μεγάλο κόκκινο πανί και από αυτή την κατάσταση προκύπτουν άλλα, πολλά θέματα. Οι Συντηρητικοί θα ψηφίσουν Συντηρητικό Κόμμα ακόμα κι αν δεν συμφωνούν με τα πάντα, μόνο και μόνο για να μη χάσουν τα χρήματα…  φυσικά υπάρχουν θέματα όπως η έκτρωση και η κλιματική αλλαγή, στην Αμερική δεν θεωρούν σωστό να γίνονται εκτρώσεις, και πάλι είμαστε χωρισμένοι στα δύο εξαιτίας της θρησκείας. Η θρησκεία είναι άλλο ένα μεγάλο θέμα για μένα, πολύ προβληματικό κατά καιρούς. Για πάρα πολύ καιρό, δηλαδή. Κινείται εναντίον της Επιστήμης. Και δεν κερδίζει πάντοτε η Επιστήμη.

Ποιο είναι το πιο όμορφο μέρος που έχουν αντικρίσει τα μάτια σας;
Πολύ καλή ερώτηση! Στο τροπικό δάσος της Βραζιλίας. Ο μπαμπάς μου κι εγώ επισκεφτήκαμε το Μανάλι και μείναμε στο δάσος για περίπου δύο εβδομάδες. Ήταν από τα ωραιότερα μέρη γιατί όταν καταφέραμε να μπούμε βαθειά στη ζούγκλα, μας έμοιαζε τόσο ανέγγιχτο και απόκοσμο, έξω από τον πολιτισμό, η φύση στα αγνότερά της. Χωρίς κτίρια, χωρίς κίνηση, μόνο ο ήχος της φύσης. Το ωραιότερο μέρος που έχω δει. Γεμάτο από ζωή και ελπίδα. Υπέροχο.

Ακούγεται ιδανικό. Πώς ορίζετε την επιτυχία;
Από την ευτυχία. Η επιτυχία δεν αφορά τα χρήματα που κερδίζεις, ούτε καν πόσοι καταφέρνεις να δουν την τέχνη σου. Μόνο το πώς νιώθεις μέσα σου. Μέσα από την ευτυχία ορίζω την επιτυχία. Όταν δεν θα έχει πια πλάκα για εμένα, όταν δεν θα είμαι χαρούμενος παίζοντας μουσική, επειδή η μουσική για εμένα λειτουργεί θεραπευτικά -είναι δωρεάν θεραπεία- όταν λοιπόν αυτό σταματήσει, τότε θα ασχοληθώ με κάτι άλλο.

Υπάρχουν δίσκοι σας σε χιλιάδες δισκοπωλεία και σπίτια σε όλο τον κόσμο. Θυμάστε τον πρώτο δίσκο που αγοράσατε ποτέ;
Μάλλον κάποιος των Beatles. Το “Revolver” ή το “Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band”. Οι γονείς μου διέθεταν πολλούς δίσκους των Beatles και εγώ μάλλον αγόρασα όσους δεν είχαν για να κλείσω αυτές τις «τρύπες». Δεν αποτελώ έκπληξη, το ξέρω.

Τι σας συγκίνησε στο rock;
Δεν ξέρω, μάλλον πολλά και διαφορετικά πράγματα. Έχει μέσα του ενθουσιασμό, κίνδυνο, πλάκα, έχει διάφορα στοιχεία. Αγαπώ το rock 'n' roll, δεν είναι το μόνο που αγαπώ, αγαπώ όλη τη μουσική. Όταν είμαι σπίτι και γράφω δεν σκέφτομαι «τώρα θα γράψω rock 'n' roll». Όταν τα παρουσιάζω στην υπόλοιπη μπάντα, γίνονται rock 'n' roll, αλλά όχι πάντα. Εσείς τι πιστεύετε για το rock 'n' roll;

Πιστεύω ότι ήταν πάντα επαναστατικό, αναρωτιέμαι αν έχει δώσει ό,τι είναι να δώσει ή όχι. Στη μουσική σας συναντώνται πολλοί ήχοι από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Τι βρίσκετε συναρπαστικό  σε εκείνες τις εποχές και τη μουσική τους;
Το rock 'n' roll μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα, οι άνθρωποι της δεκαετίας του 1980 ανέμειξαν hip hop και rock 'n' roll, στα 70s έμπλεκαν την disco με το rock, πιστεύω ότι έχει την ικανότητα να χωρέσει σε πολλά πράγματα. Αντί να πούμε ότι τελείωσε, μπορούμε να πούμε ότι αλλάζει. Η επαναστατικότητα παραμένει, ο ήχος διαφοροποιείται. Αυτή είναι μια καλή ερώτηση για τον Rob (σ.σ. Robert Levon Been) από τους Black Rebel Motorcycle Club.

Τι θα λέγατε ότι βλέπετε όταν κοιτάτε τον εαυτό σας στον καθρέφτη;
Σίγουρα κάποιον που αναζητεί! Την αλήθεια, κάτι ανώτερο από ό,τι βρίσκεται στη Γη. Είμαι γονιός, πλέον, είμαι πατέρας. Έχω δύο παιδιά, οπότε είμαι κάποιος που θέλει να ζήσει πολύ για να τα μεγαλώσει.

Πώς σας άλλαξε η πατρότητα σαν άτομο και σαν μουσικό;
Με έκανε πιο ευάλωτο, πιο πραγματιστή, όταν κρατάς το παιδί σου στα χέρια σου, αλλάζει όλος ο κόσμος σου με τρόπο απερίγραπτο. Προτεραιότητα στην οικογένειά μου, αυτό είναι το νούμερο ένα για μένα. Ανήκα και πριν σε οικογένεια, αλλά δεν ήμουν ο πατέρας. Και αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο σημαντική είναι η ευρύτερη οικογένειά μου. Τώρα καταλαβαίνω τι σημαίνει να γιορτάζω την Παγκόσμια Ημέρα Πατέρα. Ακούγεται αστείο και χαζό, αλλά έτσι είναι.

Ακολουθείτε κάποιο συγκεκριμένο τελετουργικό πριν βγείτε στη σκηνή;
Ναι, χρειάζομαι ησυχία. 10-15 λεπτά απόλυτης ησυχίας για να μπορέσω να κλείσω τα μάτια μου και να βρω την ηρεμία πριν παίξω μουσική. Δεν είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα να ανεβαίνεις σε μια σκηνή και να παίζεις τη μουσική που ο ίδιος δημιούργησες. Το θεωρώ περίεργο και χρειάζομαι λίγο χρόνο για να το επεξεργαστώ. Και αυτό επίσης ακούγεται χαζό, όμως αυτό συμβαίνει.

Έχετε αντιμετωπίσει άγχος πριν εμφανιστείτε στη σκηνή;
Φυσικά. Κάθε βράδυ. Δεν έχει υπάρξει μέρα χωρίς άγχος όταν παίζω. Και όπως γίνεται με τον φόβο του θανάτου, όταν ανεβαίνεις στη σκηνή είναι το κοντινότερο συναίσθημα, εκτίθεσαι ολοκληρωτικά και γι’ αυτό πρέπει να δώσεις χρόνο στο σώμα σου να το φιλτράρει. Τι σημαίνει και τι συμβαίνει όταν το κάνεις.

Είστε μια μπάντα που φέρνει τους ανθρώπους κοντά, έχετε πολλή ενέργεια, ποια είναι η καλύτερη συναυλία που έχετε δώσει ως μουσικός και ποια αυτή που έχετε παρακολουθήσει ως θεατής;
Ως θεατής είδα τους Warlock και τους Black Rebel Motorcycle Club το 2005, νομίζω. Τότε συνειδητοποίησα τη δύναμη και των δύο συγκροτημάτων και τι είναι ακριβώς αυτό που κάνουν. Αυτό βοήθησε και εμάς που ήμασταν τότε στην αρχή πώς μπορεί να είναι μια μπάντα στη σκηνή. Ήταν τόσο φοβεροί και cool στη σκηνή. Έκλεινες τα μάτια και καταλάβαινες τι κάνουν. Και οι δύο μπάντες ήταν φωτιά, και κάθε φορά που τους παρακολουθώ είναι απίστευτοι. Η συναυλία που έχω παίξει ως μουσικός… δεν ξέρω. Δεν είμαι έτοιμος να απαντήσω αυτήν την ερώτηση. Υπάρχουν τόσες σπουδαίες στιγμές. Θυμάμαι την πρώτη φορά που ήρθαμε στην Ευρώπη. Παίξαμε στη Γαλλία και θυμάμαι αυτό το ηλεκτροφόρο συναίσθημα ότι βρισκόμαστε σε μια νέα χώρα για πρώτη φορά, έχοντας παρακολουθήσει συγκροτήματα όπως οι Warlock και οι Black Rebel Motorcycle Club να βρισκόμαστε κι εμείς στην αντίστοιχη θέση, να ταξιδεύουμε και να παίζουμε στο Παρίσι! Αυτό νομίζω ήταν και το καλύτερο, εξαιτίας της ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας και του ενθουσιασμού, της χαράς ότι μας παρακολουθεί κοινό εκτός από τους φίλους και την οικογένειά μας.

Πώς σας επηρέασε το Όστιν του Τέξας σαν καλλιτέχνη;
Το Όστιν είναι ανοιχτός τόπος, οπότε μας πρόσφερε χώρο για να μην κριθούμε, να πούμε ό,τι θέλουμε μέσα από τη μουσική μας και να μην μας πουν ότι το παρακάναμε.

Πώς νιώσατε όταν ακούσατε ένα από τα τραγούδια σας στο ραδιόφωνο; Θυμάστε ποιο ήταν;
Δεν θυμάμαι την πρώτη φορά, για διάφορους λόγους δεν παίζονται τα τραγούδια μας στο ραδιόφωνο. Αν αυτό συνέβαινε, πιθανότατα θα το θυμόμουν. Θυμάμαι κόσμο να μας στέλνει mail ότι άκουσαν τα τραγούδια μας στην πόλη τους, σαν να λέμε στο Σιάτλ ή στο Λος Άντζελες. Δεν ήξερα ότι η μουσική μας άγγιζε άλλους ανθρώπους μέχρι που ξεκίνησαν να μας το λένε. Τότε άρχισα να δίνω προσοχή. Θυμάμαι να μας παίζουν στο Σιάτλ, ένας σημαντικός ραδιοφωνικός σταθμός της Αμερικής και του κόσμου, που ονομάζεται KΕXP. Ήταν τεράστια τιμή. Ήταν μια στιγμή που μας επιβεβαίωσε ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο.

Πώς φορτίζετε τις δημιουργικές σας μπαταρίες;
Ο χρόνος με την οικογένειά μου και τους γονείς μου, με τα αδέλφια μου. Αυτό με προσγειώνει. Γενικά η απόσταση από τη μουσική. Επειδή η μουσική είναι σημαντική, αλλά όχι ό,τι σημαντικότερο στον κόσμο. Όταν δεν ακούω μουσική, φορτίζω τις μπαταρίες μου μέχρι την επόμενη φορά.

Ποιο είναι το σημαντικότερο μάθημα που πήρατε από τη ζωή -εντός ή εκτός μουσικής- και γιατί είναι σημαντικό;
Δεν μπορείς πάντα να παίρνεις αυτό που θέλεις, αλλά αν προσπαθήσεις κάποια στιγμή θα πάρεις αυτό που χρειάζεσαι. Οι άνθρωποι έχουμε ελαττώματα, κανείς δεν είναι τέλειος και αυτό δεν είναι κάτι που μπορείς να ξεχάσεις. Υπάρχει αποδοχή και συγχώρεση σε αυτόν τον τρελό κόσμο που ζούμε. Οι άνθρωποι είναι υπέροχα πλάσματα, αυτό ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που έχω πάρει...

Αν ταξιδεύατε πίσω στον χρόνο για να συμβουλέψετε τον 18χρονο εαυτό σας, τι θα του λέγατε;
Κρατήσου γιατί θα γίνει ακόμα πιο δύσκολο! Όλα θα πάνε καλά!

Τι θα θέλατε να αλλάξει το 2023 στη ζωή σας και τον πλανήτη;
Δεν ξέρω αν μπορώ να πω μόνο ένα πράγμα, ο κόσμος πρέπει να έχει τα μάτια ανοιχτά και να αφουγκράζεται τη φύση. Υπάρχουν τόσες προειδοποιήσεις και πολλοί δεν δίνουν προσοχή, γιατί αυτό είναι το πιο εύκολο. Κοίτα σε έναν καθρέφτη και γύρω σου. Αυτό που βλέπεις και αυτό που θέλεις να δεις…