Sheku Kanneh - Mason: Από τον γάμο του Χάρι και της Μέγκαν Μαρκλ στον Μπαχ και τον Έλβις Πρίσλεϊ
Ο νεαρός σπουδαίος τσελίστας μιλάει για την επιτυχία του, την αγάπη που τρέφει για την Du Pre και τον Rostropovich και τον ολοκαίνουργιο δίσκο του «My Song», που θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο.
Συνέντευξη: Ο βραβευμένος τσελίστας Sheku Kanneh – Mason μιλάει για το επερχόμενο άλμπουμ του «My Song»
Αν ήμουν Άγγλος ευγενής, ένας -ας πούμε- ένθερμος υποστηρικτής της μοναρχίας και θαυμαστής της βασιλικής οικογένειας, ίσως δεν θα ήμουν τόσο θετικά διακείμενος προς τον Sheku Kanneh-Mason. Κι αυτό γιατί είχε παίξει στον γάμο του Πρίγκιπα Χάρι με τη Μέγκαν Μαρκλ, που έφεραν μεγάλη αναστάτωση στην αυλή του Ηνωμένου Βασιλείου. Κι αν εκείνοι είχαν τους λόγους τους να απομακρυνθούν από το βασιλικό περιβάλλον, ο Sheku ουδεμία ευθύνη φέρει γι’ αυτό. Γεννήθηκε στο Nottingham από μπαμπά με καταγωγή από την Αντίγκουα και μαμά με καταγωγή από τη Σιέρρα Λεόνε. Ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά της οικογένειάς του, τα οποία έπαιζαν όλα μουσική, έχοντας μεγάλο ταλέντο. Η μαμά τους, που ήταν λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Birmingham, έγραψε -εκτός ακαδημαϊκών καθηκόντων- ένα βιβλίο με τίτλο “House of Music: Raising the Kanneh-Masons” και τα πήγε πολύ καλά σε πωλήσεις. Ο Sheku παίζει τσέλο, έχει βραβευτεί πολλές φορές, έχει ηχογραφήσει δύο δίσκους -στον έναν μάλιστα από τους οποίους ερμηνεύει το περίφημο Κοντσέρτο για τσέλο του Elgar- κι έναν τρίτο μαζί με την αδελφή του, την Isata. Στον επερχόμενο δίσκο του, που λέγεται “My Song”, προχωράει ακόμη πιο πέρα την τέχνη του, γράφει ένα δικό του τραγούδι, ερμηνεύει τρυφερότατα το “Myfawny” και για άλλη μια φορά αναμιγνύει τις μουσικές: Bach, Villa-Llobos, Mendelssohn, Beethoven, Stravinsky αλλά και “I Say A Little Prayer”, “Cry Me A River” και“Falling In Love Again”. Υπέροχα πράγματα και πάλι δηλαδή…
Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία σου. Ήσουν μόλις δεκαεννέα ετών, τότε. Πόσο εύκολο ήταν να διαχειριστείς την επιτυχία που γνώρισες;
Ήταν εύκολο, πίστεψέ με, γιατί είχα σπουδαίους ανθρώπους γύρω μου. Είχα καταπληκτικούς δασκάλους, είχα την καλύτερη δισκογραφική εταιρεία, είχα το καλύτερο management που μπορεί να φανταστεί κανείς. Εννοώ ότι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολύ ευαίσθητοι, όπως ακριβώς ήμουν κι εγώ. Αντιμετώπισαν κάθε θέμα που προέκυψε με μεγάλη προσοχή και ήταν σπουδαίο να τους έχω κοντά μου.
Πώς ήταν να παίζεις με τα μέλη της οικογένειάς σου και ειδικότερα με την Isata, την αδελφή σου;
Μεγάλωσα ακριβώς με αυτόν τον τρόπο. Οι πρώτοι άνθρωποι με τους οποίους μοιράστηκα τη μουσική ήταν η οικογένειά μου και ειδικά η αδελφή μου. Έτσι ακόμη και σήμερα είναι πολύ όμορφο, έρχεται πολύ φυσικά και όσο παράξενο κι αν ακούγεται, είναι κάθε φορά το ίδιο συναρπαστικό.
Ξέρω ότι θαυμάζεις απεριόριστα την Jacqueline du Pre και τον Mstislav Rostropovich. Γιατί αυτούς περισσότερο από κάθε άλλον εκτελεστή;
Η Jacqueline du Pre είχε μια τέτοια ευαισθησία στο παίξιμό της, που είναι αδύνατον να την πλησιάσει οποιοσδήποτε άλλος. Όσο για τον Rostropovich, ήταν αυτός που έβαλε το τσέλο στο χάρτη. Ένας σπουδαίος μουσικός που στην εποχή του είχε τους πιο σημαντικούς ζώντες συνθέτες γύρω του. Βρισκόταν σε μια συνεχή συνομιλία μαζί τους. Έμαθα πολλά πράγματα από τον τρόπο με τον οποίο προσέγγιζε το τσέλο και πρέπει να πω ότι στον καινούργιο δίσκο όλες αυτές οι επιρροές αρχίζουν να φαίνονται.
Και γιατί τον Bob Marley;
Γιατί ειδικά εκείνον; Δεν ξέρω να σου πω τους λόγους γι’ αυτό. Απλώς τον άκουγα από πολύ μικρός κι είμαι συνδεδεμένος πολύ με τη μουσική του.
Πώς αποφάσισες από πολύ νωρίς να αναμείξεις στους δίσκους σου την κλασική μουσική με μη κλασικά κομμάτια;
Πάνω απ’ όλα, μου αρέσει να παίζω μουσική, ανεξάρτητα από το είδος αυτής της μουσικής. Έτσι, κάθε κομμάτι που έπαιξα είχε μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Τελικά, η κατάταξη της μουσικής παίζει πολύ μικρό ρόλο σε σχέση με την ίδια τη μουσική.
Τι σ’ έκανε να παίξεις τόσο τρυφερά το “Myfanwy”;
Είναι μία από τις πιο αγαπημένες μελωδίες της ζωής μου. Είμαι πολύ στενά δεμένος συναισθηματικά μαζί του. Νιώθω να το ξέρω από την εποχή που γεννήθηκα. Πέρασα πολλά χρόνια της παιδικής μου ηλικίας με την οικογένειά μου στην Ουαλία και μου θυμίζει εκείνη την εποχή και ειδικά την υαλή γιαγιά μου.
Δεν έχω ακούσει ακόμη το τραγούδι που έγραψες μαζί με τον Zak Abel. Μπορείς να μου πεις δυο λόγια γι’ αυτήν την καινούργια για σένα εμπειρία;
Ήταν σπουδαίο να γράψω ένα τραγούδι, ήταν ένα εντελώς καινούργιο πράγμα για μένα. Η φωνή του Zak Abel έδεσε υπέροχα με το τσέλο και βγάλαμε ένα αποτέλεσμα που δεν μπορούσα να φανταστώ πριν δουλέψουμε μαζί και το ηχογραφήσουμε. Ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή και το τραγούδι έδεσε υπέροχα.
Μιλήσαμε με τον τραγουδοποιό, μουσικό παραγωγό και γιατρό, Βασίλη Παπαζώτο, για τις πετυχημένες διασκευές στο project Μουσικό Μπαλκόνι και την αγάπη του για τη μουσική και ιατρική
18°
