Η Jorja Smith έρχεται στο Summer Nostos Festival

Κάθε τόσο η προσοχή µας επικεντρώνεται σε µια περφόρµανς τόσο φυσική, που µοιάζει µε δώρο. Είναι από εκείνες τις σπάνιες στιγµές που το κοινό αναγκάζεται να συγκρατήσει το βλέµµα του, ίσως και την ανάσα του, µπροστά σε έναν καλλιτέχνη. Μια τέτοια στιγµή ένιωσα στη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, την άνοιξη του 2020, όταν µακριά από την Αθήνα, σασχολούµενος κυρίως µε αγροτικές εργασίες, λογοτεχνία και µουσική, προσπαθούσα να διευρύνω τους µουσικούς µου ορίζοντες ντύνοντας τις µέρες µε µουσικές που µε έκαναν να νιώθω αυτό που είχα κατά κάποιον τρόπο στερηθεί: την ίδια τη ζωή.

Ήταν όταν άκουσα την Αγγλίδα Jorja Smith. Η φωνή της ήταν soulful και η οµορφιά της αποσβολωτική, µια κοπέλα που έµοιαζε να αιωρείται στην αύρα ενός καλοκαιριού που όλοι περιµέναµε και είχαµε ανάγκη.

Γεννηµένη το 1997, η Smith έχει ήδη στα 24 διαγράψει µια εντυπωσιακή πορεία. Στα 15 της, το 2012, την ανακάλυψε ένας παραγωγός από ένα βίντεο στο YouTube, όπου τραγουδούσε µια δική της εκδοχή του «Earthquake» των Labrinth και όλα πήραν γρήγορα τον δρόµο τους. Κυκλοφόρησε δύο EPs αποσπώντας διθυραµβικές κριτικές και µάλιστα ανεξάρτητα, χωρίς να ανήκει σε κάποια δισκογραφική. Το 2018 κέρδισε το Brit Critics’ Choice Award και έγινε η πρώτη ανεξάρτητη µουσικός στην ιστορία του θεσµού που βρέθηκε υποψήφια, πόσο µάλλον που το κέρδισε. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το δισκογραφικό της ντεµπούτο µε τίτλο «Lost & Found» και την επόµενη κέρδισε το βραβείο Brit στην κατηγορία «Best British Female Artist», ενώ παράλληλα ήταν υποψήφια για το Grammy καλύτερου πρωτοεµφανιζόµενου καλλιτέχνη.

Γαλουχηµένη µε ακούσµατα που κυµαίνονταν από ρέγκε και σόουλ µέχρι χιπ χοπ και ποπ, η Jorja Smith ενθαρρύνθηκε να κυνηγήσει µια καριέρα στο τραγούδι από τον επίσης µουσικό πατέρα της και ξεκίνησε να ερµηνεύει σε ηλικία µόλις οκτώ ετών. Το ντεµπούτο της έγινε το 2016 µε το  –πολύ αγαπητό πλέον– σινγκλ «Blue lights» µε στίχους εµπνευσµένους από περιστατικά ρατσιστικής βίας από αστυνοµικούς.

Το 2017 η νεαρή Smith απέκτησε περαιτέρω διεθνή προβολή καθώς συµµετείχε µε δύο κοµµάτια στην πλέιλιστ «More Life» του Drake. Το κοµµάτι «Get it together», βασισµένο στο µουσικό µοτίβο από το «Superman» του θρύλου της house µουσικής Black Coffee, βρέθηκε στα τσαρτ σε πολλές χώρες καθιερώνοντας τη Smith ως µια ερµηνεύτρια που θα άφηνε το στίγµα της στην ποπ σκηνή.

Του δισκογραφικού της ντεµπούτο προηγήθηκαν συνεργασίες µε τον Stormzy και τον Kendrick Lamar για το σάουντρακ της ταινίας «Black Panther», ενώ ακολούθησαν το 2019 το τοπ τεν χιτ σινγκλ στο Ηνωµένο Βασίλειο «Be Honest» και το 2021 το –αποτελούµενο από οκτώ κοµµάτια– ΕΡ «Be Right Back» αποσπώντας πολύ θετικές κριτικές.

Η µουσική της Jorja Smith είναι µυώδης, κλίνει προς το ρετρό, νοσταλγεί τους γκαράζ ήχους της δεκαετίας του ’90 στους οποίους έχει ενσωµατωθεί µε απόλυτη δεξιοτεχνία. Η ερµηνεία της είναι ζεστή και φιλόξενη, ο τόνος της απαλός και καταπραϋντικός. Κρίνοντας από τους τονισµούς της, τις συνεργασίες και τις επιρροές που η ίδια λέει πως την καθόρισαν, θα την περνούσατε για ένα κορίτσι από το Νότιο Λονδίνο και όχι από το West Midlands, όπου µεγάλωσε.

Ιδιαίτερα αγαπητή στα περιοδικά, έχει ποζάρει για πολλά εξώφυλλα. Και αλλιώς; Η οµορφιά της είναι το κάτι άλλο, εξωτική –έλκει την καταγωγή της από την Τζαµάικα από την πλευρά του µπαµπά της–, και το βλέµµα της έντονο. Δεν επιδιώκει να την ερωτευτείς ούτε καν να τη συµπαθήσεις, όπως δήλωσε άλλωστε σε συνέντευξή της στο FACE: «Δεν µου αρέσει να είµαι πουθενά έξω από το σπίτι µου. Μου αρέσει να βρίσκοµαι στη σκηνή και να ερµηνεύω, αυτό µου αρκεί. Τους αγαπώ όλους, αλλά προτιµώ να µένω µόνη µου. Γι’ αυτό κιόλας γύρναγα κατευθείαν στο σπίτι µετά το σχολείο».

Στο φετινό SNF Nostos, η Σκηνή στο Ξέφωτο θα υποδεχθεί τη Βρετανίδα Jorja Smith, η οποία έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα µετά την εµφάνισή της στο φεστιβάλ Primavera Sound στη Βαρκελώνη. Το µοναδικό µουσικό line-up µε back-to-back εµφανίσεις περιλαµβάνει επίσης τον Ελληνοαυστραλό rapper, Masked Wolf, και τον αγαπηµένο καλλιτέχνη της σύγχρονης ελληνικής µουσικής, Good Job Nicky.

Μπορεί, όπως είπε, να προτιµά να µένει µόνη της, αλλά όταν βρίσκεται στη σκηνή και ερµηνεύει, δεν διηγείται στο κοινό µια ιστορία, επιχειρεί να του τη µεταφέρει, και αυτό ανυποµονούµε να ζήσουµε στο Νιάρχος στις 24 Ιουνίου.