Η Μαριέττα Φαφούτη διαλέγει ένα τραγούδι

«Freedom» της Beyoncé: Η ιστορία του τραγουδιού 

Το τραγούδι «Freedom» είναι ένας ύμνος αφιερωμένος στις μαύρες γυναίκες. Η Beyoncé αναφέρεται στον εαυτό της ως ένα παράδειγμα που μπορεί να παρακινήσει τις άλλες γυναίκες και να τους δώσει τη δύναμη να πιστέψουν στον εαυτό τους και να «σπάσουν τα δεσμά» που τους θέτει η κοινωνία. Αναφέρεται μάλιστα και στις δυσκολίες της ως μαύρη γυναικά, ενώ παράλληλα εξιστορεί την ιστορία της δουλείας που επιβλήθηκε στους Αφροαμερικανούς  καθώς και στα επίκαιρα ζητήματα του κινήματος Black Lives Matter. Η Beyoncé, οι μουσικοί και οι παραγωγοί παραπέμπουν ηχητικά στις μουσικές αναμνήσεις όλων εκείνων των περιόδων.

Το βίντεο κλιπ του τραγουδιού είναι μέρος μιας ταινίας με τον τίτλο «Freedom» προβλήθηκε αρχικά από την HBO.  Στη σκηνή του τραγουδιού εμφανίζονται μάλιστα οι μητέρες του Trayvon Martin, Michael Brown και Eric Garner με τις φωτογραφίες των νεκρών τους γιων. Και τα τρία νεαρά αγόρια ήταν αφροαμερικάνοι που δολοφονήθηκαν βίαια από αμερικάνους αστυνομικούς. Το τραγούδι μάλιστα έγινε και ύμνος στις πορείες διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Τζωρτζ Φλόιντ το 2020, γεγονός που αύξησε κατά 65% στα streams.

Στο τραγούδι συμμετέχει και ο ράπερ Kendrick Lamar, που πρόκειται για την πρώτη συνεργασία τους. Η Beyoncé εστιάζει στα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και ο Lamar μιλά για τον ρατσισμό, στον οποίο ασκούσε κριτική από το άλμπουμ του To Pimp A Butterfly. Παρ’ όλα αυτά, βάζει τις γυναίκες μπροστά και μέσα από τους στίχους του στέλνει ένα μήνυμα ενδυνάμωσης στη δική του μητέρα.

Το «Freedom» συμπεριλαμβάνεται στον έκτο δίσκο της Beyoncé με τίτλο Lemonade (2016). Γράφτηκε από τους Jonny Coffer, Beyoncé, Carla Marie Williams, Dean McIntosh και Kendrick Lamar;  και περιέχει δείγματα από το τραγούδι «Let Me Try» του Frank Tirado, που ερμήνευσαν οι Kaleidoscope; από το «Collection Speech/Unidentified Lining Hymn», που ηχογραφήθηκε από τον Alan Lomax το 1959 και ερμηνεύθηκε από τον Reverend R.C. Crenshaw και από το «Stewball» που ηχογραφήθηκε από τον Alan Lomax και τον John Lomax το 1947.