Πώς ήταν το 2021 για τους Kings of Leon και Foo Fighters

Το 2021 δεν ήταν από τις καλύτερες χρονιές για τη ροκ δισκογραφία, αλλά από μεγάλες μπάντες όπως οι Kings of Leon και οι Foo Fighters περιμέναμε περισσότερα. Τόσο από το «When You See Yourself» των Kings of Leon όσο κι από το «Medicine at Midnight» λείπει η μουσική σύνθεση∙ υπάρχει κάποια προχειρότητα.

«Στο όγδοο άλμπουμ τους», γράφει το Pitchfork, «οι Kings of Leon προσκολλώνται απελπισμένα σε έναν ήχο που δεν λειτουργεί πια. […] Πότε οι Kings of Leon έπαψαν να ευχαριστιούνται αυτό που κάνουν;» Αν και δεν ήταν ποτέ το πιο βαθυστόχαστο συγκρότημα της ροκ αναγέννησης, σκάρωσαν αρκετά πιασάρικα κομμάτια ώστε να ενταχθούν στο ρεπορτόριο του καραόκε. Το άλμπουμ «When You See Yourself» είναι μια μικρή παραλλαγή του προηγούμενου και του προ-προηγούμενου. Αν και η ροκ μπάντα από το Νάσβιλ δεν είχε βγάλει άλμπουμ από το «Walls» του 2016, κάπου κάπου αναρτούσε στο διαδίκτυο πειραγμένα παλιότερα κομμάτια, όπως το «Going Nowhere» −που αργότερα μετονομάστηκε σε «Supermarket»− και το «The Bandit». Το «When You See Yourself» δεν πήρε κακές κριτικές, ξεχώρισαν όμως μόνο δύο κομμάτια, το «The Bandit» και το «10.000 people».

Οι Foo Fighters έβγαλαν το άλμπουμ τους «Medicine at Midnight», κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο μετά από αναβολή εξαιτίας της πανδημίας. Ίσως έδειχνε μια μικρή αλλαγή στο στιλ του συγκροτήματος, συνδυάζοντας τον συνηθισμένο ροκ ήχο με στοιχεία dance-rock και pop. Ξεχώρισαν τρία σινγκλ: το «Shame Shame» το «No Son of Mine» και το «Waiting on a War» − αν και πιθανότατα το καλύτερο κομμάτι είναι το «Love Dies Young», η ουσία είναι αυτά. Ο ήχος παραμένει alternative rock, αλλά οι Foo Fighters λένε ότι έχουν εμπνευσθεί από το «Let's Dance» του David Bowie κι ότι είχαν στόχο να κάνουν κάτι «διασκεδαστικό», διαφορετικό από το μετα-grunge. Το «Cloudspotter», πάντως, ακούγεται grunge.

To βρετανικό «New Musical Express» σχολίασε θετικά το άλμπουμ, αλλά ο Aλέξης Πετρίδης ήταν επιφυλακτικός στον Guardian και οι Times το έθαψαν. Για τους φανς των Foo Fighters, το καλύτερο άλμπουμ τους παραμένει το «The Color and The Shape» του 1997: αν δεν σου αρέσει το «Everlong», τo «Enough Space» και το «Monkey Wrench» δεν είσαι φαν της μπάντας από το Σιάτλ.