- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Anna Netrebko: Καινούργιος δίσκος με άριες για δύσκολους έρωτες
Δεν πρόκειται ακριβώς για το χαρμόσυνο ακρόαμα που κάποιοι ίσως ποθούσαν για τα Χριστούγεννα αλλά είναι εξαιρετική ηχογράφηση
Τo νέο άλμπουμ της σοπράνο Anna Nebretko, τα νέα τραγούδια των Circle, Ramona Flowers, Sting, το νέο βιβλίο του Barry Adamson.
Είδα για πρώτη φορά την Anna Netrebko στην υπέροχη Traviata του φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, πίσω στο 2005. Η Anna ντυμένη στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης μ’ ένα κόκκινο φόρεμα σε λευκό φόντο μαγνήτισε το βλέμμα μου από την πρώτη στιγμή. Η συγκεκριμένη βραδιά δεν είχε όμως να επιδείξει μόνο μια εξαιρετικά μινιμαλιστική και γι’ αυτό υπέροχη σκηνοθεσία. Η Netrebko ήταν συγκλονιστική, όπως ακριβώς και ο παρτενέρ της, ο Rolando Villazon. Έτρεχαν, σκαρφάλωναν, τραγουδούσαν ξαπλωμένοι άριες εξαιρετικά δύσκολες και κέρδιζαν στη σύγκριση κάθε άλλη παράσταση της σύγχρονης εποχής. Αν υπάρχει ένα σημείο στην Traviata, που δείχνει πόσο καλή είναι η ερμηνεία της soprano, αυτή δεν είναι ούτε το γνωστό “Ah, Fors'é Lui Che L’anima / Sempre Libera” στο τέλος της πρώτης πράξης, ούτε καν το σπαραξικάρδιο “Addio Del Passato” στην τρίτη πράξη. Είναι η ανάγνωση του γράμματος του Giorgio Germont λίγο πριν το “Addio…”, εκείνο που ξεκινάει ως “Teneste La Promessa”. Αν η ανάγνωση πάει καλά, τότε δεν γλιτώνεις τα δάκρυα στο “Addio Del Passato” και αν η ανάγνωση πάει υπερβολικά καλά, τότε η αποχαιρετιστήρια άρια της Violetta έχει πολλές πιθανές να πάρει και χειροκρότημα, πράγμα σπάνιο στην όπερα, εκτός από το τέλος κάθε πράξης. Φυσικά η Netrebko διαβάζει το γράμμα συγκλονιστικά, φέρνοντας στον νου τη μεγάλη Maria Callas της Λισσαβώνας του 1958 και -όπως είναι φυσικό- καταχειροκροτείται. Από τη βραδιά εκείνη του Σάλτσμπουργκ, η Anna πετυχαίνει όλα όσα θα ήθελε μια μεγάλη soprano κι ακόμη περισσότερα. Πριν από μερικές ημέρες κυκλοφόρησε το νέο της album με τίτλο “Amata Dalle Tenebre”, που περιλαμβάνει μερικές από τις άριες που σηματοδοτούν δύσκολους έρωτες, συνήθως μάλιστα έρωτες με άσχημο τέλος. Με μεστές και πειστικές ερμηνείες, παίζει σε δύσκολο γήπεδο, όπως αυτό του “Mild Und Leise” από τον Τριστάνο και την Ιζόλδη του Richard Wagner. Δεν πρόκειται ακριβώς για το χαρμόσυνο ακρόαμα που κάποιοι ίσως ποθούσαν για τα Χριστούγεννα αλλά είναι εξαιρετική ηχογράφηση!
Σε γενικές γραμμές, η Φινλανδία δεν είναι μια χώρα για να την εμπιστεύεσαι ιδιαίτερα. Έχει περισσότερες λίμνες από το κανονικό και περισσότερα metal συγκροτήματα απ’ όσα μπορείς να αντέξεις. Ένα από αυτά τα σχήματα είναι οι Circle, που ξεκίνησαν ως krautrock μπάντα το 1991, υπάρχουν και κυκλοφορούν δίσκους ανελιπώς από τότε και κάποια στιγμή το γύρισαν στο μέταλλο. Θα έλεγα ότι πιο πολύ τους πάει αυτό το ιδίωμα, μάλιστα το “Terminal” που κυκλοφόρησε το 2017 από την Southern Lord ήταν ένας θαυμάσιος δίσκος. Η είδηση είναι ότι οι Circle συνεργάστηκαν πρόσφατα με τον βρετανό avant garde folkster, Richard Dawson, σ’ ένα δίσκο με τίτλο “Henki”, που θεωρώ έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Το metal είχε πάντα αγαθές σχέσεις με τη folk καθώς αντλούσε μεγάλο μέρος της θεματολογίας του από τη λαϊκή παράδοση. Επιπλέον, ο Dawson αποτελεί μια ιδιάζουσα προσωπικότητα, που μπορεί να ταιριάξει με τα πάντα, αν το θέλει και ειδικά με το metal. Όσο για τους Circle, έρχονται να θυμηθούν τις λιγοτερο metal στιγμές τους, σ’ ένα album που ή το λατρεύεις ή το μισείς.
Οι Ramona Flowers είναι μια μπάντα από το Μπρίστολ, που υπάρχει από το 2011 και κυκλοφορεί δουλειά της από το 2014. Θα περνούσαν ενδεχομένως απαρατήρητοι, αν στο νέο τους single δεν είχαν μαζί τους τον Nile Rodgers, εκείνο τον δαιμόνιο τύπο, που στη δεκαετία του 1970 είχε φτιάξει τους Chic, έδινε τραγούδια στις Sister Sledge –ναι δικό του είναι το “We Are Family”– και πρόσφατα συνεργάστηκε με τον Jack Savoretti στο “Who’s Hurting Who”. Έχω την ελπίδα ότι οι Ramona Flowers θα βγάλουν καλό album όταν έρθει η ώρα.
Βγάζει βιβλίο ο Barry Adamson και μιλάει σ’ αυτό για τους Magazine, τους Bad Seeds, τα προσωπικά του album αλλά και τις παραγωγές που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια. Το EP
“Steal Away” που υπάρχει στις πλατφόρμες αποτελεί είδος συνοδείας για το βιβλίο, που λέγεται “Up Above The City, Down Beneath The Stars” και αξίζει να παραγγείλετε, παρά την ταλαιπωρία που σας επιφυλάσσει η εισαγωγή του από την Αγγλία.
Υ.Γ.: Είναι πολύ συγκινητικός ο τρόπος που ο Sting τραγουδάει το “Sitting On The Dock Of The Bay” στο καινούργιο του album…