Max Cooper: Η ιστορική techno νύχτα κάτω από την Ακρόπολη

Το Ηρώδειο υποδέχτηκε το φετινό καλοκαίρι για πρώτη φορά έναν παραγωγό της techno, τον δημοφιλή παραγωγό της techno Max Cooper, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, μια παραγωγή του Plisskën Festival, σε μια νύχτα-οπτικοακουστική εμπειρία: visuals προβλήθηκαν στα ιστορικά τείχη του μνημείου, τέχνη, επιστήμη και μουσική «συναντήθηκαν» στον χώρο με τη μακραίωνη ιστορία. Η «αφηρημένη μουσική αφήγηση» του Max Cooper που ακούσαμε στις 6 Ιουλίου 2021, αποτυπώθηκε στη ζωντανή ηχογράφηση «Live at the Acropolis» που κυκλοφορεί από το label MESH ως digital album περιλαμβάνοντας 18 tracks. Ο Max Cooper μίλησε στην ATHENS VOICE για τη ζωντανή εμφάνισή του κάτω από την Ακρόπολη και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, την ηλεκτρονική μουσική και όσα τον συναρπάζουν, λίγο πριν το broadcast αυτής της βραδιάς στις 30 Νοεμβρίου.

Αυτό το καλοκαίρι εμφανιστήκατε στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Πώς το βιώσατε αυτό και τι θα θυμάστε από αυτή τη βραδιά;
Ήταν μία από τις πιο δυναμικές εμπειρίες συναυλιών που είχα ποτέ. Δεν ήμουν προετοιμασμένος για την κλίμακα και την αίσθηση του χώρου. Είναι τεράστιο, η χωρητικότητα είναι 5.000 άτομα ή τόσο περίπου, ωστόσο η ακουστική είναι τέτοια, που μπορείτε να ακούσετε ένα άτομο να μιλάει στη σκηνή χωρίς ενίσχυση, ακόμα και από τα τελευταία καθίσματα. Αυτό δημιουργεί συνδυαστικά μία πολύ έντονη αίσθηση κλιμάκωσης, ιστορίας και οικειότητας.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση σε αυτή τη συναυλία; Πώς προετοιμαστήκατε για αυτήν;
Πέρασα πολύ χρόνο μελετώντας τον χώρο, προσπαθώντας να καταλάβω πώς θα μπορούσα να καταφέρω το θέαμα του live να ζωντανέψει με το θέαμα της ίδιας της αρχαίας δομής, καθώς και να συνεργαστεί το visual κομμάτι με την αρχιτεκτονική, κι όχι απλώς να συνυπάρχουν. Αποφάσισα η προβολή να γίνει σε όλο το πλάτος του αρχαίου μνημείου, και στα 80 μέτρα ή τόσο περίπου, και να χρησιμοποιήσω μία ημιδιάφανη οθόνη για να υπάρχει κεντρικά εικόνα υψηλής πιστότητας, χωρίς, όμως, να κρύβεται το μνημείο από πίσω. Ξόδεψα, επίσης, πολύ χρόνο ετοιμάζοντας μουσική και νέους οπτικοακουστικούς συνδυασμούς, ώστε να γίνει μία μοναδική εμφάνιση, ειδικά σχεδιασμένη για το μέρος.

Πώς αισθάνεστε τώρα που ακούτε την ηχογράφηση της συναυλίας;
Λατρεύω να ακούω ξανά την ακουστική του χώρου, ηχογραφήσαμε τον ήχο στο θέατρο από διάφορες θέσεις, και αυτό έδωσε στη μουσική μία διακριτική χωροταξική λάμψη, που με επαναφέρει στο σημείο.

Θυμάστε το πρώτο σας ταξίδι στην Ελλάδα; Πώς ήταν;
Το πρώτο μου ταξίδι ήταν όταν ήμουν περίπου πέντε χρονών, στην Κρήτη. Έχω μία έντονη ανάμνηση από μία βραχώδη παραλία και μια προβλήτα όπου δύτες κρατούσαν αστακούς, όμως δεν έχω ιδέα πού ήταν αυτό ή πόσο από αυτό είναι από τη φαντασία μου μετά από τόσα χρόνια. Τα τελευταία χρόνια τα ταξίδια μου περιστρέφονται γύρω από πολλές από τις αγαπημένες μου συναυλίες, από τα sessions στον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου, στην Όπερα, στο Plisskën, στην παλιά πρωθυπουργική έπαυλη στο φεστιβάλ Reworks, αλλά και στην Ακρόπολη, το εύρος των καταπληκτικών χώρων που είχα τη δυνατότητα να δουλέψω το κάνει πολύ ιδιαίτερο, σε αντίθεση με οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

Τι σας συγκινεί περισσότερο στο να είστε DJ; Πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε;  
Κόλλησα από την πρώτη στιγμή που το δοκίμασα, αυτό με οδήγησε στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου στη δημιουργία μουσικής, και πειραματισμού όλων των ειδών μουσικής, και αυτό τροφοδότησε όλη μου την προσοχή στις ζωντανές εμφανίσεις τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, το σύνορο μεταξύ του DJing και των ζωντανών εμφανίσεων είναι όλο και πιο θολό, ίσως αναφέρεστε στις ζωντανές μου εμφανίσεις. Η απλή διαφορά είναι πως όταν παίζω live είναι ολόδική μου η μουσική, και ελέγχω και τα visuals.

Ας μιλήσουμε για την περιοδεία. Ποια πλευρά αγαπάτε περισσότερο και ποια λιγότερο; Ποιο είναι το πιο εκπληκτικό πράγμα που είδατε ή κάνατε;
Το καλύτερο μέρος της περιοδείας είναι να βλέπεις το κοινό και να βιώνεις σχετικά πώς σκέφτονται άλλοι άνθρωποι, είναι πολύ ενδιαφέρον να εντοπίζεις διαφορές στις κοινωνίες και στη νοοτροπία. Και βέβαια, το να κάνεις σόου είναι πολύ διασκεδαστικό. Στα μειονεκτήματα, το άγχος και η εξάντληση, ειδικά στις ζωντανές εμφανίσεις πολλά πράγματα μπορούν να γίνουν λάθος, και η ένταση και ο ενθουσιασμός των παραστάσεων συνδυαστικά με την έλλειψη ξεκούρασης, δημιουργεί την ύψιστη διάθεση ακολουθούμενη από την πτώση της, και αυτό μπορεί να γίνει σκληρό, ιδιαίτερα με τις απανωτές περιοδείες.

Υπάρχουν αγαπημένες σας πόλεις για να παίζετε;
Όπως είπα νωρίτερα, η Αθήνα είναι μία από αυτές! Και φυσικά το Βερολίνο, για την απίθανη ηλεκτρονική κουλτούρα, τα μεγάλα sets, και τις ώρες έναρξης, το Λονδίνο για τις συναυλίες με ένα σωρό φίλους, το Σαν Φρανσίσκο για τα μαθήματα από τους masters της τεχνολογίας, το Μεξικό για το έντονο ενδιαφέρον που δείχνουν και τον ενθουσιασμό τους, το Μπέλφαστ (σ. τόπος γέννησής του) για τα επίπεδα που αγγίζει η ενέργεια, το Τόκιο για την εκλεπτυσμένη ακρίβεια του συνολικού παιξίματος και ακρόασης, το Άμστερνταμ για την αίσθηση ότι επιστρέφω σπίτι στο πρώτο κοινό που με προσκάλεσε ποτέ στη μουσική σκηνή του, θα μπορούσα να πω κι άλλα. Κάθε πόλη έχει κάτι διαφορετικό να προσφέρει, και πάντοτε έρχεται κάτι καινούριο που με εκπλήσσει, αγαπώ όλες τις νέες σκηνές που αναπτύσσουν τη μουσική τους ταυτότητα και κουλτούρα, και προσπαθώ να βλέπω τα αξιοθέατα κάθε φορά που τις επισκέπτομαι.

Ποιο είναι το πιο όμορφο μέρος που έχουν δει ποτέ τα μάτια σας, και γιατί;
Κάθε δάσος είναι γεμάτο με πανέμορφη πολυπλοκότητα, πέρα από κάθε καλλιτέχνη, αλλά αν εννοείτε κάπου συγκεκριμένα θα έλεγα στην Καππαδοκία, ή αν μιλάμε για πόλη θα έλεγα το Σίδνεϊ, που είναι αρκετά εντυπωσιακό με τους εκατοντάδες φυσιο-αστικούς κόλπους, και το σύστημα μεταφοράς με φέρι.

Ακολουθείτε κάποιο συγκεκριμένο τελετουργικό πριν βγείτε στη σκηνή;
Ναι, τουλάχιστον για τα live, τα πάντα γίνονται με τελετουργικό τρόπο και μετατρέπονται σε μία εμμονική ιδεοψυχαναγκαστική μορφή τέχνης. Κάθε καλώδιο πρέπει να είναι σωστά τυλιγμένο, και κάθε πρίζα στη σωστή υποδοχή. Τα λάθη πρέπει να αποφεύγονται με κάθε κόστος, οπότε όταν κάτι λειτουργεί μένω κολλημένος σε αυτό, ώστε να μπορώ να εστιάσω την προσοχή μου στο χτίσιμο μίας μοναδικής και ταιριαστής οπτικοακουστικής εμπειρίας για κάθε σόου, από το να προσπαθώ να κάνω τα πράγματα να δουλέψουν όπως θέλω εγώ.

Με τι ξεκινάτε συνήθως όταν προετοιμάζεστε για ένα set;
Εικονογραφώ τον χώρο, ώστε να μπορώ να αρχίσω να σκέφτομαι πώς μπορούν να τον συμπληρώσουν τα γραφικά.

Η τέλεια συνταγή για το τέλειο πάρτι;
Η σωστή ισορροπία του παλιού με το καινούργιο.

Πώς φροντίζετε την ισορροπία ανάμεσα στο να δίνετε στο κοινό αυτό που θέλει, και να τους εκπαιδεύετε στο καινούργιο;
Προσπαθώ να αξιολογήσω πώς ανταποκρίνονται στο παλιό και στο καινούργιο περιεχόμενο, και προσαρμόζω ανάλογα. Προσπαθώ, επίσης, να τους προκαλέσω, όπως και τον εαυτό μου. Κάθε set χρειάζεται πειραματισμό.

Πώς είναι το ταξίδι αυτό, να γίνετε επαγγελματίας παραγωγός, να παίζετε live, να κυκλοφορείτε τη μουσική σας; Νιώθετε ότι έχετε πετύχει τους στόχους σας;
Στην αρχή της εμμονής μου με το DJing, θυμάμαι να σκέφτομαι ότι αν μπορέσω να πραγματοποιήσω αληθινές συναυλίες παίζοντας μπροστά σε κόσμο, θα είμαι αιώνια ικανοποιημένος, αλλά φυσικά οι στόχοι αλλάζουν, κι αυτό είναι μια χαρά, χρειάζεται να επιδιώκουμε τη δημιουργία στη ζωή μας, και εγώ επιδιώκω επίμονα αισθητικούς στόχους αυτόν τον καιρό. Αφορά λιγότερο στις συναυλίες και στις σκέψεις με τις οποίες ξεκίνησα, και έχει γίνει περισσότερο μια αναζήτηση συγκεκριμένων βιωματικών κόσμων. Έτσι, είμαι πιο μακριά από κάθε άλλη φορά στην επίτευξη των στόχων μου, και αυτό με συγκλονίζει λίγο, αλλά και ενθουσιασμένος για την προσπάθειά μου να γίνω καλύτερος σε αυτό που κάνω.

Υπάρχει κάποια νέα τεχνολογία για την οποία είστε ενθουσιασμένος;
Συνεχώς βρισκόμαστε σε μια συναρπαστική εποχή αλλαγών, και υπάρχει σε κάθε γωνία νέα τεχνολογία, την οποία προσπαθώ να παρακολουθώ. Αυτό τον καιρό δουλεύω ένα project που λέγεται PVNP, όπου δημιουργούμε τρισδιάστατα, επαυξημένης πραγματικότητας γλυπτά, τα οποία είναι χωροταξικές χαρτογραφήσεις των κρυπτογραφικών διαδικασιών που αποτελούν την τραπεζική βάση, την ασφαλή επικοινωνία και τα κρυπτονομίσματα. Αυτά ως απάντηση στην τάση για τέχνη στον κλάδο των μη εμπορεύσιμων brands, όπου αναζητώ την πραγματική τέχνη και ομορφιά που περιέχονται στα συστήματα που αποδίδουν την τρέχουσα άνθηση. Αυτό έγινε σε συνεργασία με τη Jessica In και το πρακτορείο IIIust, και αφήσαμε ένα επαυξημένης πραγματικότητας γλυπτό στην Ακρόπολη, που μπορεί να το δει ο οποιοσδήποτε μέσω της ιστοσελίδας και ενός smartphone.

Τι κάνετε για να φορτίσετε τις δημιουργικές σας μπαταρίες;
Ο χρόνος στη φύση είναι σημαντικός, και ταινίες.

Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο DJ, έναν νέο μουσικό παραγωγό;
Εάν μπορείτε να το απολαύσετε ακριβώς για αυτό που είναι, χωρίς να το κάνετε πλήρους απασχόλησης καριέρα, τότε αυτό θα σας οδηγήσει σε ένα υπέροχο μέρος και θα διασκεδάζετε πολύ με αυτό. Αν θέλετε να κάνετε καριέρα, είναι ένα επίσης υπέροχο σχέδιο, αλλά έχει μία από τις απαιτητικότερες αγορές εργασίας και αυτό σημαίνει πολλές θυσίες και επιμονή μέχρι να ξεκινήσει να αποδίδει, και πολλή προσοχή στο συνολικό πακέτο που απαιτείται – όχι απλά σπουδαία μουσική, αλλά και ένα δυνατό αφήγημα, επίμονη επικοινωνία μέσω των social media, ολοκληρωμένο προϊόν και κατανόηση του ευρύτερου συστήματος της κοινωνίας και της μουσικής βιομηχανίας. Μερικοί σπάνιοι άνθρωποι το πετυχαίνουν αυτό απλά μέσω της μουσικής, αλλά αν είστε ένας φυσιολογικός άνθρωπος, όπως εγώ, χωρίς να είστε κάποιο μεγάλο ταλέντο, τότε χρειάζονται πολλά περισσότερα.

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στη μουσική βιομηχανία, τι θα ήταν αυτό;
Τα social media. Όλοι (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι μουσικοί) το κάνουν, αλλά δεν το βρίσκω καλή ιδέα για την ψυχική υγεία. Με τον συνεχή καταιγισμό για ανθρώπινη τελειότητα και επιτεύγματα που μας ταΐζουν καθημερινά, είναι δύσκολο να διατηρηθεί μια υγιής οπτική για την καθημερινή ύπαρξη. Δεν είναι όλα άσχημα φυσικά, βρίσκω πολλούς εκπληκτικούς ανθρώπους και τέχνη και μουσική εκεί μέσα, απλά ελπίζω να μπορούμε ως κοινωνία να προσαρμοστούμε σε κάτι λιγότερο επιφανειακά τέλειο.

Τι κάνατε κατά τη διάρκεια του lockdown; Ασχοληθήκατε με νέα χόμπι ή άλλες δεξιότητες;
Έγραψα πολλή μουσική, και δούλεψα σε μουσικά θέματα για ταινίες μικρού μήκους, και σε άλλα ενδιαφέροντα projects, και εξέλιξα το label MESH μαζί με τον διευθυντή, Άντονι Φόκνερ. Είχα πανικοβληθεί αρκετά που θα έπρεπε να τα βγάλω πέρα χωρίς συναυλίες, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για νέα χόμπι, μόνο πολλή δουλειά στο στούντιο σε όλη τη διάρκεια του εγκλεισμού.

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Με τα τρισδιάστατα γλυπτά επαυξημένης πραγματικότητας που ανέφερα ήδη - το project PVNP, το επόμενο άλμπουμ που έρχεται σύντομα, με κάποια ενδιαφέρουσα νέα τεχνολογία χωροταξικού ήχου με L-Acoustics, ένα project με την τεχνολογία ήχου Dolby Atmos, και με ένα νέο οπτικοακουστικό σύστημα για την δυνατότητα ανάπτυξης των live.