Συνέντευξη: Ο ράπερ Gio Melody μιλάει στην ATHENS VOICE, με αφορμή το mixtape «DFFRNT», για το crew του, Melody Gang, τον μεγάλο Madclip και το ελληνικό ραπ.
Ο Gio Melody έχει πίστη, έχει μέθοδο, είναι ένας μουσικός με ξεκάθαρο όραμα. Είναι άνθρωπος με περίσσιο ταλέντο αλλά και αστείρευτη ενέργεια. Τον Νοέμβριο του 2020 μου είχε εκμυστηρευτεί: «...Brother δες πού θα είμαι σε ένα χρόνο από τώρα…». Ο Νοέμβριος του 2021 τον βρήκε νούμερο 5 στις τάσεις του ελληνικού YouTube… αλλά με τους δικούς του όρους: με κομμάτι R&B (στην Ελλάδα!) με street ταυτότητα και αισθητική. Τον συνάντησα πριν λίγες μέρες και μιλήσαμε για το ελληνικό ραπ, το crew του τους Melody Gang, το επερχόμενο mixtape του και τον μεγάλο Madclip.
Gio, σε τι φάση σε βρίσκω αυτό το διάστημα, έχω την αίσθηση ότι κινείσαι ασταμάτητα με νέες κυκλοφορίες και βίντεο, ενώ πριν λίγο καιρό είδα φωτογραφίες σου στο στούντιο με τους Saske και Sigma…
Αυτό το καιρό τελειώνω το νέο mixtape μου με τίτλο «DFFRNT». Παράλληλα συνεχίζω τα studio sessions με διάφορους artists I f*ck with. Με Saske γράψαμε κάτι καινούργιο εκείνη την ημέρα, ο Sigma απλά ήρθε βόλτα. Respect και στους δυο. Πριν χρόνια ήμουν ο μόνος με νέο ήχο, τώρα βλέπω τη νέα γενιά να κάνει φάση και να βοηθάει να γίνει η μουσική μας πιο γνωστή στο ευρύτερο κοινό. Συγκεκριμένα o Saske μου είχε αναφέρει ότι τον είχα εμπνεύσει στο ξεκίνημα του. Η αγάπη είναι αμοιβαία.
Πες μου λίγο για το background σου, έχεις γεννηθεί στη Γερμανία σωστά; Πιστεύεις πως οι ρίζες σου αυτές έχουν επηρεάσει τη μουσική σου;
Ναι ρε, φουλ. Έχω ζήσει στην ουσία μια άλλη ζωή σε μια άλλη κοινωνία. Αυτό έχει επηρεάσει και την αισθητική μου όπως και τον τρόπο σκέψης μου. Τα οποία στην τελική καθρεφτίζονται στη μουσική μου.
Ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική και το ραπ όμως στην Ελλάδα σωστά; Πώς μπήκες στη σκηνή;
Όχι. Στη Γερμανία είχα την πρώτη επαφή με home studio, να ηχογραφώ τον εαυτό μου κλπ. Τότε χτύπησε την γενιά μου το gangsta rap και R&B wave. Εγώ γούσταρα και τα δυο. Ταυτίστηκα και κόλλησα, λόγο βιωμάτων, περιοχής και παρεών. Στην Ελλάδα όταν ήρθα στα 17 και δεν ήξερα κανέναν, έκανα αυτό που ήξερα καλύτερα, μουσική. Η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα χρόνια όταν έσκασα Ελλάδα, παίζει να ήταν και τα πιο αθώα και παραγωγικά χρόνια μου, γιατί έκατσα με την πάρτη μου και απλά έγραφα, μάθαινα μόνος να τραγουδάω, να παίζω πιάνο και να φτιάχνω beats σε ένα σπασμένο fl studio με ακουστικά κινητού. Στη Γερμανία δεν είχα αυτό το χρόνο γιατί συνέχεια έκανα κάτι. Πολύ ξύλο και μαλακίες. Γενικά πολύ δράμα τα παιδικά μου χρόνια. Ήταν πολύ περίεργα. Νομίζω καλά έκανε και με έστειλε Ελλάδα η μάνα μου. Παίζει τώρα να ήμουν νεκρός ή φυλακή. Όποτε ερχόμενος στην Ελλάδα είχα την «δεύτερη ευκαιρία» μου. Έτσι την είδα εγώ. Έκανα μουσική για εμένα και έφτιαξα μετά στην πορεία ένα συγκρότημα. «Νέος Ήχος». Γενικά προσπαθούσα to stay out of trouble. Έσκαγα κομμάτια στο YouTube μόνο, τότε. Ψιλό έγινα και γνωστός στην πόλη σαν Gio. Κάποια κομμάτια από αυτά τώρα έχουνε πάνω από 500Κ views. Για τότε αυτό ήταν huge. Μην νομίζεις ότι ήξερα τι μου γινόταν, εγώ απλά μουσικη ήθελα να κάνω. Κάποια στιγμή μας είχαν στείλει στο fb οι Vegas και ο Σταν ότι γαμάει η μουσική μας και συγκεκριμένα o Σταν, ότι τον είχαμε εμπνεύσει κιόλας λίγο. Εμένα μετά μου πρότεινε ο DJ Earth να γίνω μέλος της παραγωγικής ομάδας των Vegas, να γράφω κομμάτια γι’ αυτούς αλλά δεν ήθελα. Από εκεί και πέρα γίνανε παρά πολλά. Έστειλα demos σε δισκογραφικές αλλά δεν τους άρεσε που τραγουδάω με ψιλή φωνή και που είχα ξένη προφορά. Έτρωγα γενικά φουλ άκυρα από τη ζωή. Κάποια στιγμή πήγα στρατό στις Ειδικές Δυνάμεις και όταν γύρισα τα έσπασα με το άλλο παιδί που ήταν στο γκρουπ. Ήθελα άτομα γύρω μου που θα θυσίαζαν τα πάντα γι’ αυτό το όραμα. Συνέχισα μόνος μου. Στην πορεία ήρθαν σε επαφή μαζί μου ο παράγωγος Diveno και ο DJ The Boy. Μετακόμισα Αθήνα εκείνη την περίοδο στον καναπέ του Boy και έγραφα τραγούδια για άλλους. Αλλά μετά λέω άστο, θέλω να γράφω το τι ζω, δεν θέλω να δίνω κομμάτια μου σε άλλους. Τη μουσικη τη βλέπω πιο προσωπικά. Με τον Boy γίναμε φίλοι και συνεργάτες στην πορεία. Εγώ ξεκίνησα να γράφω αγγλικά γιατί είχα τον στόχο και το ψώνιο να με καταλαβαίνουν παγκοσμίως. Κάναμε ένα συγκρότημα τους «The Hype» στο οποίο έγραφα για το τότε lifestyle που βίωνα. Είχαμε σκάσει ένα album, το «Sade». Μάλιστα σε αυτό έβαλα μόνο ένα feature. Τον Kareem Kalokoh. Τότε λεγόταν Taytay νομίζω. Εγώ τότε θυμάμαι του είχα δώσει και beats και του έλεγα να γίνει ράπερ και να μη μείνει μόνο MC. Γενικά έδινα πάντα φουλ motivation στους γύρω μου. Αυτό το mentality το είχε ο συγχωρεμένος ο A$ap Yamz. Τέλος πάντων. Με τον Boy τελικά δεν τα βρήκαμε για προσωπικά θέματα που δεν θέλω να συζητήσω. Respect στον Βoy. Έμαθα πολλά στο πλάι του, όπως και αυτός από μένα. Μετά συνέχισα releases μόνος και έσκασα τα πρώτα μου albums «Green Sugar» και «Young El Grecos» τα οποία μου φέρανε κι άλλο fanbase, respect και credibility στη φάση. Μάλιστα για το «Green Sugar» έκανε το πρώτο βίντεο κλιπ του ο Valen Rivera. Τότε φαντάσου δεν είχαν ξεκινήσει καν ακόμα τους ATH Kids. Στην πορεία έκανα συνεργασίες με πιο γνωστά άτομα της φάσης και έγινα πιο «infamous».
Πριν από 2-3 χρόνια έκανες ένα reboot του Gio Melody, αφήνοντας πίσω τα παλιά κομμάτια σου, ενώ πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε και το πρώτο ελληνόφωνο κομμάτι σου. Πες μου λίγο για αυτές τις κινήσεις…
Το πρώτο ελληνόφωνο solo, μετά από πολύ καιρό, ναι. Τα έσβησα όλα σχεδόν γιατί είχα ξενερώσει με την πάρτη μου. Θα σου εξηγήσω. Από μικρό παιδί είχα κουρδίσει την αισθητική μου και τον ήχο μου με το παγκόσμιο επίπεδο. Κάποια στιγμή έπαθα μια φρίκη και δεν μ’ άρεσε τίποτα. Ήταν η περίοδος που έκανα και παύση από τη δημιουργία. Δεν μ’ άρεσε το λεξιλόγιο μου, οι μίξεις, τα βίντεο. Τίποτα. Το κανάλι μου τότε έπαιρνε 10Κ plays κάθε μέρα. Εγώ απλά τα κατέβασα όλα. Φαντάσου. Δεν με ένοιαζε καν, ούτε τα νούμερα ούτε τα λεφτά. Κάποιοι με λέγανε τρελό. Αλλά εγώ ξεροκέφαλος, πάντα κάνω του κεφαλιού μου. Παίζει να είμαι ο πρώτος που το έχει κάνει αυτό παγκόσμιος (γέλια). Ξέρεις γίνονται πολλά που δεν φαίνονται στο ίντερνετ, όποτε ήθελα τον χρόνο μου να περάσω κάποιες καταστάσεις. Πάλι καλά, αλλιώς δεν θα είχα να γράφω και τίποτα.
Παράλληλα με τη δική σου μουσική τρέχεις και το Record Label/Crew σου το Melody Gang, πες μας λίγο γι’ αυτό. Ποια είναι η φιλοσοφία και ποιοι οι συντελεστές; Γιατί Gio Melody και γιατί Melody Gang;
Το Label το τρέχω μαζί με φίλους. Αποτελείται από εμένα τον Riskykidd τον Popayedi, τον Tone (ο A&R μας στο Detroit) και δυο παραγωγούς, τον Mumuree και τον 11. Είμαστε όλοι φίλοι δεν είναι απλά label. Ήμουν πάντα independent μέχρι που υπέγραψα στην Jungle Juice για ένα χρόνο. Μετά σπάσαμε το συμβόλαιο μας γιατί αποφάσισα να τα κάνω όλα μόνος μου, γιατί δεν ξέρει κανείς καλύτερα το vision για μένα από μένα. Ήταν το πιο λογικό να συμβεί μιας και έχω real life experiences πάνω στο θέμα. Ο στόχος ήταν να φτιάξω ένα environment το οποίο είναι δίκαιο για τον artist. Κάτι που δεν μου προσφέρθηκε ποτέ. Τώρα για το όνομα, στη Γερμανία με φώναζαν Jorgo. Μετά στην Ελλάδα ο πρώτος μου φίλος που είναι μέχρι σήμερα κολλητός μου, μου έβγαλε το όνομα Gio. Με είχε συστήσει σε όλους έτσι. Στην αρχή έγραφα μουσική σαν Real Gio ή Tzio. Αγγλικά κυρίως. Ε, μετά το Melody βγήκε τυχαία. Εγώ τότε όταν άραζε η παρέα μου, προσπαθούσα να φτιάξω beats στο FL studio, παίζοντας συνέχεια μελωδίες. Μια μέρα όταν έσκασα σπίτι τους, ο ένας με χαιρέτησε και μου λέει «Πού είσαι, ρε Melody» και του λέω «μαλάκα, τι είπες ρε... Αυτό είναι!». Gio Melody. Both names μου δόθηκαν, δεν τα βρήκα εγώ. To Melody Gang εκπροσωπεί έναν νέο ήχο που κάνουμε. Επειδή είμαστε πιο μελωδικοί στα ραπ βγήκε τo Melody Gang. Η φιλοσοφία μας είναι ότι, ότι βγάζουμε να είναι σε θέμα ήχου και εικόνας σε παγκόσμιο επίπεδο. Γενικά είμαι υπέρ του «Quality Οver Quantity».
Έχεις συνεργαστεί ανά καιρούς με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα στη rap/trap σκηνή, αλλά και με πολλούς νέους καλλιτέχνες Thug Slime, Khay Be, Gameboy & YT. Πώς επιλέγεις αυτές τις συνεργασίες;
Οι συνεργασίες γίνονται τυχαία οι περισσότερες. Κάποιοι γουστάρουνε τέρμα τη φωνή μου, άλλοι ξέρουν ότι θα βγει κάτι διαφορετικό από τα κλασσικά, είτε σε ήχο είτε αισθητικά. Και άλλοι με σέβονται λόγο street credit και θέλουν να κάνουν συνεργασία μαζί μου για τον λόγο αυτό. Εγώ τώρα πρέπει να σε ξέρω λίγο παραπάνω για να κάνουμε μουσική. Δεν θα κάνω track μαζί σου μόνο λόγο hype ή φήμης. Και ο Μηδενιστής με έχει πλησιάσει και ο Snik και ο Light κάποτε και δεν έκατσε γιατί απλά δεν τους ήξερα και τόσο καλά. Δεν είμαι clout chaser. Ίσως αυτό κάποιες φορές παρεξηγείται. Τώρα αν δεις το πρώτο official release του YT & Gameboy ήταν μαζί μου. Είναι μέρος της κουλτούρας μας ο «OG» να σου δώσει μια ευκαιρία να αναδειχθείς. Έξω λέγεται «to put someone on». Δεν είναι όλα απλά για τα νούμερα. Κάνω συνεργασίες επειδή βλέπω το potential στον άλλον. Του δίνω μια ευκαιρία να φανεί. Όταν κάποιος παλιός κάνει feat με κάποιον καινούργιο του δινει credibility. Και ίσως το κάνω επειδή εμένα κάποτε οι πιο παλιοί στην φάση με σνομπάρανε, επειδή ήμουν πιο μελωδικός. Υπήρχε κάποτε κόντρα. Oldschool vs Newschool. Τώρα έχει ψιλόχαθεί αυτό. Τον Thug Slime τον γνώρισα όταν είχε βγάλει ένα ή δυο κομμάτια μόνο και είχε 2000 followers. Είχε ηχογραφήσει στο home studio του Risky στα Κάτω Πατήσια. Man, I just knew. Δεν ξέρω πώς, απλά επειδή η μουσική και όλο αυτό είναι το lifestyle μου, έχω πλέον ένα χάρισμα να αντιλαμβάνομαι συγκεκριμένα πράγματα. Τον Khay Be τον έβαλα εγώ πρώτη φορά στούντιο, του έφτιαξα beats και του έδωσα game. Είναι ευλογία για εμένα να μπορώ να βοηθάω και μετά να βλέπω ο άλλος μπαμ, να κάνει πράγματα. Μου λένε φίλοι μου είσαι o Young Thug της Ελλάδας γιατί έχω βάλει πολύ κόσμο στο στούντιο για πρώτη φορά και τους έχω βγάλει και artist names.
Έχω την αίσθηση ότι ο θάνατος του μεγάλου Madclip, σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής για το ραπ και ταυτόχρονα την αρχή μια νέας. Πώς βλέπεις εσύ το ελληνικό ραπ το 2022;
Καταρχήν ο Madclip είναι της γενιάς μου, λίγο πιο μεγάλος από εμένα αλλά τον θεωρούσα έναν από τα πιο σημαντικά πρόσωπα της σκηνής. Άλλαξε το hustle μας τελείως. Έμενα με στιγμάτισε ο θάνατός του. Για μένα οποίος δεν υπολογίζει τον Mad, σαν έναν από τα πιο σημαντικά πρόσωπα της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας, είναι εκτός τόπου και χρόνου που λένε. Βάζω έναν στόχο και τον πετυχαίνω. Η αποτυχία είναι επιλογή. Αυτό σημαίνει για εμένα ο θάνατός του. Το ελληνικό ραπ το βλέπω στα καλύτερά του, με πολλούς βέβαια να λένε ένα σωρό μαλακίες. Χάνεται πλέον το τι είναι real και fake. Επίσης από θέμα ήχου είναι λίγο βαρετό. Συνέχεια τα ίδια και τα ίδια. Αλλά εμένα μ’ αρέσει το diversity, ίσως γι’ αυτό.
Παλαιότερα το R&B στην Ελλάδα είχε μεγάλη απήχηση και ακουγόταν παντού, γιατί πιστεύεις ότι έπεσε μετά από κάποια φάση; Πιστεύεις ότι θα ξαναφέρεις εσύ αυτό το wave;
Γιατί δεν υπήρχε κάποιος σωστός εκπρόσωπος της R&B στην Ελλάδα. Υπήρχε ελληνικό ψεύτο R&B. Και για να προλάβω τους εξυπνάκηδες. Για να κάνεις R&B πρέπει να έχεις επαφή με τη μαύρη κουλτούρα και να έχεις ακούσματα. Όχι να παίζει ένα beat και ραπάρω με autotune rap, αυτό δεν είναι R&B. Το R&B θέλει τραγούδι, συναισθήματα. Ανέκαθεν πήγαινε δίπλα δίπλα με τo hip hop. Επειδή εδώ στην Ελλάδα το hip hop ήταν underground και είχανε πόλεμο με τo mainstream, δεν έγινε ποτέ αποδεκτό και χάθηκε στην πορεία. Έχω παίξει με κλειστόμυαλο κόσμο ξύλο, επειδή κάνω πιο μελωδική μουσική.
Το R&B παραδοσιακά αποτελεί street μουσικό είδος, όπως ακριβώς είναι το ραπ. Είσαι από τους ελάχιστους καλλιτέχνες στη σκηνή της Αθήνας που συνδυάζει αρμονικά και τα δύο στοιχεία. Πες μου λίγο γι’ αυτό.
Είμαι ο πρώτος R&B καλλιτέχνης που το κάνει official στα ελληνικά. Δεν εννοώ το να τραγουδάς στο μπάνιο σου. Εννοώ το να βγεις εκεί έξω και να δείξεις τη δουλειά σου και να κερδίζεις τον σεβασμό των fans και μη. Ε είναι αυτό που σου είπα πιο πριν. Εγώ είχα την τύχη από παιδί να ακούω και τα δυο και η ζωή να μου φέρνει κοντά ανθρώπους οι οποίοι έχουν σχέση με τη μαύρη κουλτούρα, το ghetto και την αλητεία γενικότερα. Δεν είναι ότι τα έχω δει σε βιντεοκλίπ ή σε κάποια ταινία. Έχω ζήσει πολλά σκηνικά απο κοντά, in real life. Όλα αυτά λοιπόν διαμορφώσαν τον ήχο που ακούς σήμερα. Εγώ γούσταρα πάντοτε Tory Lanez για παράδειγμα γιατί κάνει και τα δυο. Κάποτε μου λέγανε διάλεξε. Πρέπει ή να τραγουδάς ή να ραπάρεις, δεν γίνεται να κανείς και τα δυο. Για άλλη μια φορά τους απέδειξα πως κάνουν λάθος. Δες σήμερα. Είναι μελωδική εποχή. Όλοι γουστάρουν να κάνουν και ραπ και να τραγουδάνε με autotune ή χωρίς.
Τι μουσική ακούς αυτό τον καιρό, τι βάζεις για να εμπνευστείς πριν μπεις στο στούντιο;
Τίποτα μόνο περαστικά κομμάτια, αλήθεια, γιατί γράφω και δεν θέλω να επηρεάζομαι τόσο, σε βαθμό που να ακούγομαι σαν κάποιον άλλον. Κυρίως σπίτι μου ακούω πολύ R&B. New & old generation. Ε, μετά trap, drill & pop. Αλλά και κλασική μουσική θα ακούσω, έτσι μία φορά στο τόσο. Η έμπνευση μου προέρχεται από όσα βλέπω, ακούω και βιώνω. Τις εμπειρίες μου μετά τις μετατρέπω σε στίχους.
Πες μας για το «DFFRNT» το νέο σου Project, πότε κυκλοφορεί και τι να περιμένουμε; Έχει μέσα συνεργασίες εκπλήξεις;
Το mixtape σκάει 23/11. Καταρχάς το ονόμασα mixtape γιατί το επόμενο μου album θέλω να είναι πολύ σοβαρή δουλειά. Θέλω να είναι my best work ever. To mixtape είναι πιο hip hop mentality. Μου δίνει περιθώριο να είμαι και λίγο πιο χύμα στο θέμα μίξης και ύφους κτλ. Να περιμένετε να ακούσετε την αλήθεια μου σε fresh beats και catchy flows. Περιέχει συνεργασίες με Thug Slime, Ggreco, Ricta, Dirty Harry, αλλά και με δυο newcomers (FoReal & Zino) που είναι και τα πρώτα official κομμάτια τους. Γενικά το συγκεκριμένο mixtape είναι κατάθεση ψυχής. Οποίος γουστάρει την φάση μου ή γουστάρει νέο ήχο, θα πρέπει να του ρίξει ένα άκουσμα. Έχει διαφορετικό ήχο από αυτά που παίζουν αυτή τη στιγμή στη σκηνή. Το mixtape συνοδεύετε επίσης απο NFTs για τους ψαγμένους. Είναι κάποια limited online αντικείμενα που θα μπορέσεις να αγοράσεις μαζί με το mixtape. Respect σε όσους δούλεψαν μαζί μου σε αυτό το project. Ας μιλήσει η μουσική, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Μιλήσαμε με τον τραγουδοποιό, μουσικό παραγωγό και γιατρό, Βασίλη Παπαζώτο, για τις πετυχημένες διασκευές στο project Μουσικό Μπαλκόνι και την αγάπη του για τη μουσική και ιατρική
12°
