Rodrigo Leão: Πάντοτε θα υπάρχει ομορφιά στη ζωή

Στα 80s ρόκαρε με το φημισμένο μουσικό σύνολο Madredeus και το εναλλακτικό συγκρότημα Sétima Legião. Στα 90s ξεκίνησε να κυκλοφορεί τα προσωπικά του άλμπουμ. Με πολλά #1 στα charts, με συνεργασίες όπως η Beth Gibbons, ο Ryuichi Sakamoto, ο Neil Hannon των Divine Comedy και ο Caspar Clausen των Efterklang. Όταν ξεκίνησε η πανδημία, ο Rodrigo Leão μόλις είχε κυκλοφορήσει τον νέο του δίσκο και ήταν έτοιμος να περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο. Η περιοδεία ακυρώθηκε και ο ίδιος αποτραβήχτηκε στην εξοχή με την οικογένειά του. Εκεί ξεκίνησε να δημιουργεί και το νέο του άλμπουμ. Ο καλλιτέχνης που αναζητά πάντα ξεχωριστές, χαρακτηριστικές φωνές που έχουν να πούνε πολλά, μοιράστηκε τις σκέψεις του για τα καινούργια του ηχογραφήματα που περιλαμβάνονται στον δίσκο «A Estranha Beleza da Vida», ένα σάουντρακ για τη ζωή, «την ελευθερία να μπορείς να δημιουργείς χωρίς σύνορα, χωρίς όρια, χωρίς να είσαι δεμένος με τίποτα».

Πώς προέκυψε ο τίτλος του νέου σας άλμπουμ «A Estranha Beleza da Vida»;
Πριν από 2 ή 3 χρόνια ήμουν σε μια εκκλησία, εξαιτίας του θανάτου της μητέρας ενός πολύ κοντινού μου φίλου, οπότε εκεί ακούγαμε τον ιερέα ο οποίος μιλούσε για την παράξενη ομορφιά του θανάτου. Ακουγόταν σαν φιλόσοφος και μου έμεινε αυτή η φράση στο μυαλό αυτά τα δύο χρόνια. Και καθώς προσπαθούσα να βρω τίτλο γι’ αυτό το άλμπουμ, κι επειδή περάσαμε αυτόν τον ενάμιση χρόνο συζητώντας για τη ζωή και τον θάνατο, διαπίστωσα ότι θα μπορούσα να αντικαταστήσω τη λέξη «θάνατος» με τη λέξη «ζωή». «Η παράξενη ομορφιά της ζωής», γιατί κανένας δεν γνωρίζει πώς θα είναι το μέλλον, αλλά και γιατί πάντοτε θα υπάρχει ομορφιά στη ζωή.

Ποια στοιχεία είναι σημαντικά για εσάς, όταν συνεργάζεστε με μία ερμηνεύτρια ή έναν ερμηνευτή;
Όταν προσκαλώ έναν καλλιτέχνη είναι σημαντικό να νιώσω ότι μπορεί να ολοκληρώσει ή να δώσει περισσότερα πράγματα στην ιδέα πάνω στην οποία δουλεύω. Φυσικά, η φωνή της/του είναι πολύ σημαντική για το τραγούδι που θέλω να φτιάξω, αλλά πιο σημαντικός είναι ο τρόπος που τραγουδούν, η ερμηνεία, η μελωδία. Είμαι πολύ χαρούμενος που είχα την ευκαιρία να δουλέψω με πολλούς και διαφορετικούς τραγουδιστές στη διάρκεια των τελευταίων 25 ετών.

H «Bailarina» έχει τις ζωγραφιές σας στο βίντεο και την κόρη σας στα φωνητικά. Είναι, λοιπόν, το πιο οικείο τραγούδι σας μέχρι τώρα;
Σχεδόν όλη η μουσική μου έχει μία οικεία πλευρά. Το συγκεκριμένο έχει κάποια σχέδια που έκανα τα τελευταία χρόνια, και τη φωνή της κόρης μου Σόφι-Αν, που ερμηνεύει κάτι χωρίς στίχους – οι λέξεις δεν σημαίνουν τίποτα. Πιστεύω πως είναι ένα χαρούμενο τραγούδι. Δεν θα έλεγα ότι είναι το πιο οικείο που έκανα μέχρι τώρα, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος που κάναμε αυτό το τραγούδι με την κόρη μου, και η γυναίκα μου βοήθησε, επίσης, στους στίχους και τη μελωδία.

Νιώθω ότι το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής σας, ακόμα και αυτό που δεν έχει συντεθεί για τον κινηματογράφο, είναι κατά κάποιο τρόπο κινηματογραφικό. Αισθάνεστε κι εσείς έτσι;
Ναι, πιστεύω ότι η μουσική μου περιλαμβάνει πάντοτε κινηματογραφικές επιρροές. Αυτό ξεκίνησε πριν χρόνια με τους Sétima Legiao και αργότερα με τους Madredeus, είχαμε πάντοτε ορχηστρική μουσική, μερικές φορές μελαγχολική και νοσταλγική, οπότε ο κόσμος μάς έλεγε ότι η μουσική μας μπορεί να παίξει σε ταινίες.

Τι σας έχει προσφέρει η συνεργασία σας με τους Letima Legiao και τους Madredeus;
Νομίζω ότι η καριέρα μου έχει πολλά κοινά με των Sétima Legiao και Madredeus. Δεν θα έκανα αυτή τη μουσική, αν δεν είχα παίξει με αυτά τα δύο γκρουπ. Οι Sétima Legiao ήταν η πρώτη μου μπάντα, όταν ήμουν πολύ νέος, και παίζαμε ποπ μουσική αλλά με λαϊκές επιρροές, με πορτογαλικά ντραμς και γκάιντες από τον βορρά. Οι Madredeus ήταν το αντίθετο, χωρίς ντραμς, χωρίς πολλά ηλεκτρικά όργανα όπως κιθάρες και μπάσο, οπότε για μένα ήταν φυσικά πολύ σημαντικό. Μερικές φορές, ακόμα και σήμερα παίζω μερικά κομμάτια και από τα δύο αυτά γκρουπ.

Το τραγούδι «Friend Of A Friend» έχει μία αίσθηση από τα 50s. Αναζητάτε την έμπνευση σε περασμένες δεκαετίες; Αισθάνεστε καθόλου νοσταλγικός;
Το «Friend Of A Friend» πιστεύω ότι ήταν η πρώτη ιδέα γι’ αυτό το άλμπουμ. Ήμασταν στην εξοχή, ανάμεσα στα δέντρα, ήδη έχοντας κλείσει έξι μήνες από την πανδημία, και όταν ήρθαμε πίσω ένιωσα μία νέα ενέργεια μέσα μου, όχι τόσο εύθραυστη όσο στην αρχή της πανδημίας. Το «Friend Of A Friend» είναι για να ξεχάσουμε κατά κάποιον τρόπο τις ημέρες που βιώνουμε, είναι ένα τραγούδι με αρκετό ρυθμό, και προσκάλεσα τη Michelle Gurevich, που είναι μια σπουδαία τραγουδίστρια, για να γράψει τους στίχους και να με βοηθήσει να ολοκληρώσω το τραγούδι. Βεβαίως πάντοτε νιώθω νοσταλγία για το παρελθόν, και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα.

Τι σας ενέπνευσε περισσότερο κατά τη διάρκεια των συνθέσεων του άλμπουμ «A Estranha Beleza da Vida»;
Όταν προσπαθούσα να κατεβάσω ιδέες γι’ αυτό το άλμπουμ, και συμβαίνει πάντοτε ενστικτωδώς, πραγματικά δεν ήξερα αν θα ηχογραφήσω ένα νέο άλμπουμ ή μόνο 3 με 4 τραγούδια, αν θα γίνει μία διαφορετική επανέκδοση του «O Método» που κυκλοφόρησε μία εβδομάδα πριν αρχίσει η πανδημία – για την ακρίβεια προσπαθούσα να βρω ιδέες νιώθοντας τη νέα ενέργεια. Ήταν πολύ γρήγορο, ξόδεψα 4 μήνες κατεβάζοντας ιδέες, φτιάχνοντας μουσική, και μετά το ηχογράφησα μέσα σε δύο μήνες, ήταν το αντίθετο του «O Método» που μου πήρε περίπου τρία χρόνια για να ηχογραφηθεί.

Ποια, ποιος, τι σας ενέπνευσε να κάνετε μουσική;
Ίσως η μητέρα μου να υπήρξε η βασική επιρροή, όταν ήμουν 11, 12 ετών. Μου έδειξε πολλή μουσική, ποίηση και κινηματογράφο, μου έδειξε έναν άλλο κόσμο, διαφορετικό από την πραγματικότητα. Έτσι ξεκίνησα τη μουσική, χάρη σε εκείνη, και χάρη στους φίλους μου, που στα 11 ξεκινήσαμε να παίζουμε κιθάρες και συνθεσάιζερ.

Ποια, ποιος από τους μουσικούς που έχετε συναντήσει σας έχει εκπλήξει περισσότερο;
Όπως είπα, αισθάνομαι πολύ τυχερός που έχω την ευκαιρία να δουλέψω με διαφορετικούς μουσικούς, από διαφορετικά μουσικά είδη. Η Beth Gibbons είναι μία από τις τραγουδίστριες που λάτρεψα να δουλεύω μαζί της, και που προσκάλεσα σε πολλές συναυλίες στην Ευρώπη περίπου δέκα χρόνια πριν, και είχα τρελό ενθουσιασμό γι’ αυτό. Είναι σπουδαία τραγουδίστρια και σπουδαίος άνθρωπος.

Τι κάνετε για να φορτίσετε τις δημιουργικές σας μπαταρίες;
Νομίζω απλά δεν κάνω τίποτα. Μερικές φορές δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, και προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα και τίποτα δεν συμβαίνει. Τότε χρειάζεται να περιμένουμε, με θετικά συναισθήματα. Μερικές φορές, μπορεί μια μικρή στιγμή να γίνει πολύ σημαντική για τους επόμενους μήνες.

Πώς ορίζετε την επιτυχία;
Πολύ σημαντική είναι η επιτυχία που νιώθουμε εντός μας και με τους ανθρώπους που συνεργαζόμαστε, μουσικούς και παραγωγούς. Για μένα αυτή είναι η σημαντικότερη επιτυχία, όταν αισθανόμαστε χαρούμενοι που τραγουδάμε. Φυσικά υπάρχει και η άλλη, όταν αρέσει στον κόσμο αυτό που κάνουμε, και τότε είμαστε εξίσου χαρούμενοι. Είναι ένα διαφορετικό είδος επιτυχίας, παραμένει σημαντικό, όχι όμως όσο το πρώτο.

Αν σας έβλεπε σήμερα ο 20χρονος εαυτός σας, τι θα σκεφτόταν;
Ίσως θα έλεγε ότι μεγάλωσε, αλλά παραμένει ο ίδιος τύπος, ακριβώς ο ίδιος.

Τι νιώθετε ότι δεν έχετε κάνει ακόμα στη ζωή σας;
Πιστεύω πως έχω πολλά πράγματα να κάνω, γιατί στη μουσική μπορούμε να αναμείξουμε τόσο πολλές διαφορετικές επιρροές... Υπάρχουν πολλά που δεν έχω κάνει ακόμη, ένα από αυτά είναι να δουλέψω με την παραδοσιακή πορτογαλική αντρική χορωδία Alentejano.

Το πιο όμορφο μέρος που έχουν δει τα μάτια σας…
Ένα από τα ωραιότερα μέρη είναι ίσως τα πορτογαλικά νησιά Αζόρες στον Ατλαντικό, ένα πολύ ωραίο μέρος να παίξεις μουσική, να συνθέσεις, να σκεφτείς καινούργια πράγματα. Πανέμορφο.

Ποια είναι η πιο παράξενη συναυλία που έχετε δώσει;
Το πιο περίεργο μέρος που έχω παίξει ήταν, ενάμιση χρόνο πριν, κοντά στη Λισαβόνα, σε ένα τεράστιο μέρος σαν γήπεδο ποδοσφαίρου, όπου παίξαμε για δέκα άτομα με μάσκες. Ήταν πολύ περίεργο, αλλά το κάναμε.

Και ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
Απλά να είσαι ο εαυτός σου, να σκέφτεσαι θετικά, να είσαι αισιόδοξος και να ακολουθείς τη δική σου πορεία.