Μουσικη

Ο Jarvis Cocker στα γαλλικά είναι τέλειος

Τι προέκυψε από τη συνεργασία με τον Wes Anderson στην ταινία «The French Dispatch»

giorgos-florakis.jpg
Γιώργος Φλωράκης
ΤΕΥΧΟΣ 798
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ο Jarvis Cocker στο 74ο Φεστιβάλ Καννών, 12 Ιουλίου 2021
Ο Jarvis Cocker στο 74ο Φεστιβάλ Καννών, 12 Ιουλίου 2021 © Kate Green/Getty Images/Ideal Image

Το τραγούδι του Jarvis Cocker στο soundtrack της ταινίας του Wes Anderson, το βιβλίο «Σάγκι Μπέιν», οι νέες ηχογραφήσεις των Paul Weller και Martina Topley Bird

➽ Δεν ξέρω πότε αγάπησες τον Jarvis Cocker. Μπορεί να ήταν την εποχή των Pulp, τότε που έβγαινε το “His and Hers” ή πάνω στο “Different Class”, που ήταν μεγάλο album. Ή μπορεί να ήταν τότε που ξεκίνησε τα προσωπικά του και κατάλαβες –κάπως αργά– ότι έχει σπάνιο χάρισμα να γράφει pop τραγούδια. Ή όταν έκανε το ντεμπούτο του με την Deutsche Grammophon μαζί με τον Chilly Gonzales ή, ακόμη, όταν ο Geoff των Portishead τον έπεισε να ηχογραφήσει όσα είχε αποκρυσταλλώσει με τους JARV IS. Καθώς ακούω ξανά και ξανά τη διασκευή του στο “Aline”, το τραγούδι που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Christophe, παίρνω μια καινούργια γεύση της σπουδαίας pop προσωπικότητας του Cocker. Διαλέγει να τραγουδήσει πιο χαμηλά, κάπου ανάμεσα στον Serge Gainsbourg και τον Iggy Pop, κι έχεις την αίσθηση ότι έχει βιώσει το chanson από την πρώτη μέχρι την τελευταία του νότα. Το τραγούδι θα υπάρχει στη μουσική της νέας ταινίας του Wes Anderson “The French Dispatch”, που βγαίνει στους κινηματογράφους αυτή τη σεζόν και περιλαμβάνει ιστορίες από ένα αμερικάνικό περιοδικό που κυκλοφορεί σε μια φανταστική πόλη της Γαλλίας. Ο Jarvis επηρεασμένος από τη συνεργασία με τον Anderson, κυκλοφορεί στα μέσα του Οκτώβρη το “Chansons d’Ennui Tip-Top”, ολόκληρο στα γαλλικά, όπου θα περιλαμβάνεται και το “Aline”. Η προ-παραγγελία για το βινύλιο έγινε και περιμένω εναγωνίως.

➽ Αν η Γαλλία αναδίδει ένα ρομαντικό άρωμα, ειδικά στα χείλη ανθρώπων όπως Christophe και ο Jarvis Cocker, η Βρετανία και πόλεις όπως η Γλασκώβη, ειδικά στις αρχές της δεκαετίας του ’80, παρουσιάζεται αρκετά θλιβερή. Ανεργία, αγώνας για την επιβίωση, γκρίζες ζωές κι ένα συνεχές γλίστρημα στη χειρότερη δυνατή λύση, τον αλκοολισμό. Αν αυτή είναι η ιστορία της Άγκνες Μπέιν στο πρώτο μυθιστόρημα του Douglas Stuart, o Σάγκι Μπέιν, ο γιος της που δίνει το όνομά του στον τίτλο του βιβλίου, μέσα από την αγωνιώδη του προσπάθεια να αποκρυσταλλώσει τη σεξουαλική του ταυτότητα, δεν σταματάει να ελπίζει ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, ότι η μαμά του θα συνέλθει κι ότι το φως θα νικήσει το γκρίζο μισοσκόταδο των απογευμάτων της Σκωτίας. Με ρεαλισμό αλλά και τρυφερότητα, ο Stuart έρχεται στο «Σάγκι Μπέιν» να μιλήσει για την αγάπη σ’ ένα βιβλίο που θέλει και μπορεί να σε συντροφεύσει με τον πιο ζεστό τρόπο αυτό το φθινόπωρο. Κυκλοφορεί από το Μεταίχμιο σε μετάφραση της Σταυρούλας Αργυροπούλου.

“If you are feeling sinister, go off and see a minister, he’ll try in vain to take away the pain of being a hopeless unbeliever”, ξελαρυγγιαζόσουν στην ταχύτητα που το κάνει ο Stuart Murdoch σ’ εκείνο το απίθανο ντεμπούτο των Belle and Sebastian, πίσω από το 1996. Μια άλλη Σκωτία υπάρχει εδώ, μελαγχολική και πάλι αλλά μ’ ένα τεράστιο παράθυρο που φέρνει φρέσκο αέρα στο δωμάτιο. Ίσως αυτή να ήταν η Γλασκώβη που οραματιζόταν να ζει ο Σάγκι. Ο δίσκος επανακυκλοφορεί σε κόκκινο βινύλιο καθώς η μπάντα γιορτάζει 25 χρόνια από την κυκλοφορία του δίσκου, που, εκτός από το να ξελαρυγγιαζόμαστε, μας έκανε να δακρύσουμε με στίχους όπως “With a winning smile, the poor boy with naivety succeeds, at the final moment, I cried, I always cry at endings”. (Πάλι στο μυαλό σου ο Σάγκι)…

➽ Να 'τος πάλι ο Paul Weller που αυτή τη φορά διαλέγει τρία tracks της Motown και τα ηχογραφεί αποκλειστικά για την Third Man του Jack White, η οποία όπως και η Motown, εδρεύει στο Detroit. Πρόκειται για τα “Going to a Go-Go”, “Road Runner” and “What Does it Take?”, που κυκλοφορούν στα τέλη του Σεπτέμβρη σε περιορισμένο κίτρινο single. Μια μικρή επιστροφή στις υπέροχες soul ημέρες των Style Council…

Έργο μεικτής τεχνικής του Γιώργου Φλωράκη για τη στήλη του Σημειώσεις Ενός Μονομανούς
Έργο μεικτής τεχνικής του Γιώργου Φλωράκη για τη στήλη του Σημειώσεις Ενός Μονομανούς

Υ.Γ. Η Martina Topley Bird, που λατρέψαμε δίπλα στους Massive Attack και τον Tricky, επιστρέφει με τον τέταρτο δίσκο της, μετά από αρκετά προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε τα χρόνια που πέρασαν. Η είδηση είναι ότι στο “Forever I Wait” που προγραμματίζεται να κυκλοφορήσει σε βινύλιο στις αρχές του 2022, συμμετέχει και ο Robert del Naja των Massive Attack.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.