O Lars Danielsson μιλάει στην ATHENS VOICE

Ξεκίνησε με κλασικές σπουδές τσέλου. Στη συνέχεια, τον κέρδισε το κοντραμπάσο και η jazz. Στο πέρασμα του χρόνου, ο σουηδός μουσικός επιστρέφει συχνά στην κλασική μουσική για να πάρει έμπνευση και αναμιγνύει στη συνταγή των συνθέσεών του κλασική, jazz ακόμη και blues ή rock. Οι Liberetto βασίζονται στο τσέλο και το κοντραμπάσο του Danielsson, στις κιθάρες του John Paricelli, στα κρουστά του Magnus Ostrom και σε πολύ μεγάλο βαθμό στο πιάνο του Gregory Privat. Σ’ αυτόν τον τέταρτο ατμοσφαιρικό δίσκο του σχήματος, το κλαρινέτο του Kinan Azmeh και η τρομπέτα του Arve Henriksen δίνουν την αίσθηση μιας συννεφιασμένης μέρας κάπου στη σκανδιναβική χερσόνησο.

Πριν ασχοληθείς με το μπάσο, σπούδαζες τσέλο και μάλιστα με τον τρόπο της κλασικής μουσικής. Τι σου έδωσαν αυτές οι σπουδές στο παίξιμο του jazz κοντραμπάσο;
Η τεχνική μου στο μπάσο βασίζεται εξολοκλήρου στις κλασικές σπουδές μου πάνω στο τσέλο και την κιθάρα. Δεν σπούδασα ακουστικό μπάσο μέχρι τα 20 αλλά έπαιζα ηλεκτρικό μπάσο, κιθάρα και τσέλο. Ξεκίνησα σπουδές κλασικού κοντραμπάσου κάποια στιγμή αλλά σταμάτησα καθώς είχα πολλές προτάσεις να περιοδεύσω με jazz σχήματα. Άλλωστε, δεν θεώρησα τόσο αναγκαίες τις κλασικές σπουδές κοντραμπάσου αού ήδη ήμουν στο ωδείο για ένα ομοειδές όργανο, το τσέλο, από τα 16 μου.

Υπάρχουν τρία albums με το Liberetto. Ποιες είναι οι βασικές αρχές αυτού του project;
Υπάρχει μεγάλη σχέση ανάμεσα στα τρία αυτά albums. Όταν σχημάτισα τους Liberetto, ήταν η στιγμή που είχα νιώσει ότι χρειαζόμουν μία μπάντα. Ακόμα κι όταν ο πιανίστας  άλλαξε, ήταν και πάλι το ίδιο σχήμα. Για μένα είναι σημαντικό να διατηρείται η σχέση μεταξύ των μουσικών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είμαστε σ’ ένα συνεχές ταξίδι και προσπαθούμε να βρούμε νέους δρόμους για τους αυτοσχεδιασμούς μας.

Το “Cloudland” είναι στην πραγματικότητα το τέταρτο Liberetto album; Για ποιον λόγο αυτή τη φορά του βάζεις τίτλο;
Ναι, είναι αριθμητικά το τέταρτο album αλλά έχει διαφορετική γεύση. Πιστεύω ότι είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά για μας και ανυπομονώ να προχωρήσουμε ακόμη πιο βαθιά στην εξέλιξη των συνθέσεων, όταν θα τις παρουσιάσουμε στη σκηνή. Ο τίτλος “Cloudland” ήρθε από τη Caecilie Norby, που έχει κάνει συμπαραγωγή στον δίσκο. Σκέφτηκε τον τίτλο αμέσως μόλις άκουσε το κομμάτι και μου άρεσε πολύ.

Έχω εντυπωσιαστεί από τους περισσότερους από τους δίσκους σου. Ανάμεσα στις σπουδαίες δουλειές σου είναι τα τέσσερα “Liberrettos”. Όμως εντυπωσιακά είναι και τα ντουέτα σου. Υπάρχουν -νιώθεις- κοινά στοιχεία ανάμεσα στο “Pasodoble” και το “Summerwind”;
Είναι πολύ λεπτό και ειδικό πράγμα το ντουέτο, έτσι όπως δημιουργείται από τη σχέση μόνο δύο ανθρώπων. Νομίζω ότι το κοινό ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο δίσκους είναι ή αίσθηση της μελωδίας τους, στην οποία πάντα ήθελα να εμβαθύνω. Επιπλέον, είναι αρκετά τα σημεία στα οποία μοιάζουν να έχουν το ίδιο mood.

Εντυπωσιακή είναι επίσης και η “Tarantella” σου, ενδεχομένως λόγω της σχέσης που είχε με την κλασική μουσική. Ήταν ένας πιο προσωπικός δίσκο για σένα;

Ήταν πολύ ειδικός δίσκος. Ήταν η πρώτη στιγμή που άρχισα να ψάχνω για έναν διαφορετικό τρόπο σύνδεσης των μουσικών μέσα στην μπάντα μου. Επιπλέον, ήταν κατά κάποιον τρόπο και το ξεκίνημα για το project του “Liberetto”.

Νιώθω ότι με κάθε δίσκο έρχεσαι πιο κοντά στην κλασική μουσική. Νιώθεις το ίδιο; Έχει να κάνει με τον τρόπο που συνθέτεις;
Νιώθω όλο και πιο κοντά στην κλασική μουσική και αυτή την εποχή ακούω πολύ κλασικούς συνθέτες όπως ο Ravel, ο Debussy, ο Faure και ο Bach. Προσπαθώ συνεχώς να βρω νέους τρόπους σύνθεσης και μ’ αρέσει να αναμιγνύω την jazz με την κλασική και τη folk, ακόμη και να προσθέτω το rock και τα blues. Για παράδειγμα, αυτή την εποχή ακούω πολύ συγκροτήματα όπως οι Allman Brothers, ο Peter Green και ο Jimi Hendrix.

Υπάρχουν νέοι μουσικοί που σ’ έχουν εντυπωσιάσει πρόσφατα;
Υπάρχει ένας φανταστικός τσελίστας από τη Δανία, ο Andreas Brantelid. Είναι καταπληκτικός!

Τι έχεις αυτή τη στιγμή στα ακουστικά σου;
Το Κοντσέρτο για πιάνο σε σολ μείζονα του Ravel. Το λατρεύω αυτό το έργο!

Τι να περιμένουμε το επόμενο διάστημα ως προς τη δουλειά σου;
Είμαι έτοιμος να γράψω μουσική για μια ηχογράφηση που θα περιλαμβάνει το Liberetto και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Γκέτεμποργκ. Θα ηχογραφήσουμε μέσα στον ερχόμενο Δεκέμβριο. Επίσης πειραματίζομαι μ’ ένα παλιό όργανο. Έχω ένα μικρό κοντραμπάσο του 18ου αιώνα, που το έχουμε ανασυνθέσει ως υβρίδιο ανάμεσα στο μπάσο και το τσέλο. Έχει πέντε χορδές και είναι μεγάλη πρόκληση για μένα. Αναζητώ διαφορετικά κουρδίσματα και η βασική ιδέα είναι να αποτελέσει ένα όργανο που θα στέκεται ακριβώς ανάμεσα στο μπάσο και το τσέλο.