Η ζωή δίπλα στους IDLES: Ο Mark Archer μιλάει στην ATHENS VOICE

Είναι μια ταινία που ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2020 κατά τη διάρκεια του lockdown κι ακολουθεί την πορεία των IDLES, ενός γκρουπ που ξεκίνησε πρόβες το 2009 στο Μπρίστολ και σήμερα συγκαταλέγεται σε εκείνα της σύγχρονης rock και punk σκηνής, σε εκείνα τα γκρουπ που κάποιοι πιστεύουν ότι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν ανθρώπινες ζωές. 75 λεπτά για τη βρετανική μπάντα που μετρά πια εκατομμύρια streams διευρύνοντας το ακροατήριό της. «Είναι μια ιστορία για το πώς μπορείς να αντλήσεις δύναμη από την αίσθηση πως είσαι ευάλωτος. Δεσμοί φιλίας, αντιξοότητες, μάχη για να βρεις τη θέση σου και να καθιερωθείς ως μπάντα, η ίδια η ζωή που σου βάζει εμπόδια. Το "Don't Go Gentle" μιλάει για τους IDLES και την πορεία τους μέσα σε ένα διχασμένο πολιτικο-κοινωνικό περιβάλλον, που εντελώς απρόσμενα λειτούργησε ως έμπνευση και συνεκτικός παράγοντας για την δημιουργία γύρω τους μιας μεγάλης διεθνούς κοινότητας. Η ταινία ολοκληρώθηκε, αφού πρώτα άλλαξε πολύ συχνά στην πορεία μορφή και κατεύθυνση, ώστε να μην αφήσει τίποτα ασχολίαστο, σε μια εποχή που οι ίδιοι οι IDLES, αλλά και ο κόσμος γύρω τους, άλλαζαν μέρα με τη μέρα» περιγράφεται στη σύνοψη του Gimme Shelter Film Festival, στο οποίο θα προβληθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το Σάββατο 12 Ιουνίου, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Λίγο πριν την πρεμιέρα της στο ελληνικό κοινό, ο σκηνοθέτης της ταινίας «Don't Go Gentle», Mark Archer, μιλάει για τη σύνδεσή του με τους IDLES αλλά και τον τρόπο που δημιούργησε αυτό το φιλμ-χρονικό.

Πώς μυηθήκατε στο rock 'n' roll και το punk, και τι σας τράβηξε στους IDLES;
Η απάντηση στην ερώτησή σου είναι πολύ εύκολη: o Elvis Presley. Αργότερα βέβαια, στην εφηβεία μου, ανακάλυψα τους Sex Pistols και τους The Clash, μέσα από τις ιστορίες που μου έλεγε ο πατέρας μου για τα ιδρωμένα κλαμπ του Λίβερπουλ και του Λονδίνου, εκεί όπου έβλεπε όλους αυτούς τους τύπους ζωντανά στη σκηνή. Και τώρα πια, νιώθω ότι έχω αναπτύξει το δικό μου αισθητήριο και φτιάχνω τις δικές μου ιστορίες, μέσα από τη συναναστροφή μου με τους IDLES. Ανακάλυψα τους IDLES όταν προσχώρησε σ’ αυτούς ο ντράμερ και πολύ καλός μου φίλος, Jon Beavis. Ήμασταν πολύ νέοι τότε, γύρω στα 16, και ο φίλος μου μπήκε σε μια μπάντα με κάτι τύπους με tattoo και πολύ μεγαλύτερούς του... Όταν τους είδα να παίζουν, το πρώτο πράγμα που πέρασε από το μυαλό μου ήταν «πώς στο καλό ανακάλυψαν τον φίλο μου»! Και αμέσως μετά «ο κολλητός που παίζει στην πιο cool μπάντα!». Αυτό ήταν που με τράβηξε από την πρώτη στιγμή κι άρχισα να τους παρακολουθώ θέλοντας να δω την εξέλιξή τους, μέχρι που θα μπορούσαν να φτάσουν.

Πείτε μας για την ταινία «Don't Go Gentle». Τι σημαίνει για εσάς η φράση και γιατί είναι τόσο σημαντική για το ντοκιμαντέρ;  
Για μένα, ο τίτλος της ταινίας, η φράση "Don't Go Gentle", σημαίνει να είσαι (ή να προσπαθείς να είσαι) ατρόμητος. Το πιο όμορφο πράγμα στον τίτλο της ταινίας μου είναι πως δεν είναι κάποιες καινούριες λέξεις, κάποια νέα έννοια, αλλά λέξεις που μπορεί ο καθένας να τις κάνει δικές του, να τους δώσει το δικό του νόημα, τη δική του σημασία, ανάλογα με τις εμπειρίες του. Προσωπικά, οι λέξεις αυτές είναι ο συνεκτικός ιστός μεταξύ της μπάντας, του AF Gang (σ.σ. η επίσημη online κοινότητα των IDLES με περισσότερα από 30.000 μέλη παγκοσμίως) και όλων εμάς που φτιάξαμε την ταινία.

Πώς προσεγγίσατε την ιστορία;
Ήξερα την μπάντα από το ξεκίνημά της, τους είχα δει σε μια από τις πρώτες περιοδείες τους, να παίζουν μπροστά σε ένα κοινό που τους παρακολουθούσε καθιστό, στο Camden του Βόρειου Λονδίνου και το εισιτήριο θυμάμαι κόστιζε 4 λίρες. Τους παρατηρούσα να πειραματίζονται με τον ήχο τους και να εξελίσσονται, ώσπου ήρθε η στιγμή να εμφανιστούν στο Alexandra Palace του Λονδίνου, ως support των The Maccabees το 2017. Ήξερα πως όλη αυτή η ιστορία, το θάρρος και η αποφασιστικότητά τους μπορούσε να αποτελέσει έμπνευση.

Τι κάνει τους IDLES τόσο μοναδικούς στην παρούσα πολιτιστική κατάσταση;
Έχει διαμορφωθεί γύρω μας ένα κλίμα όπου δεν ξέρουμε τι και σε ποιον να πιστέψουμε, και μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση έρχονται οι IDLES να πουν με περηφάνια τη δική τους αλήθεια. Χωρίς μαλακίες. Δεν είναι άγιοι. Είναι άνθρωποι. Είτε σ’ αρέσει είτε όχι, είτε τους κριτικάρεις είτε τους λατρεύεις. Όποια πλευρά κι αν επιλέξεις, αυτή είναι μια αλήθεια με την οποία οι άνθρωποι μπορούν να ταυτιστούν.

Πώς άλλαξε τη στάση σας απέναντι στη δημιουργία ενός φιλμ, το γύρισμα του «Don't Go Gentle»;
Μου έδειξε πως, αν εγώ μπορώ να το κάνω, τότε μπορεί ο καθένας. Πάντα πίστευα πως το να γυρίσεις μια ταινία δεν ήταν για μένα αλλά για κάποιος άλλους. Ότι ήταν κάτι που απαιτούσε ένα συγκεκριμένο επίπεδο ευφυίας, κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Η αλήθεια όμως είναι ότι, αν μια ιστορία σε παθιάζει, θέλεις να είσαι εσύ αυτός που θα την διηγηθεί. Ειδικά με μια DIY ταινία όπως αυτή. Μια ανθρώπινη ιστορία όπως αυτή, σε κάνει πολύ γρήγορα να συνειδητοποιήσεις ότι μια ταινία είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από εσένα ή εμένα, κάτι που μας ξεπερνάει. Και αυτό ήταν που με βοήθησε να νιώσω πραγματικά ερωτευμένος μαζί της, παρά τις δυσκολίες που συνάντησα φτιάχνοντάς την.

Τι ελπίζει αυτό το φιλμ να πετύχει;  
Ο Dev, ο μπασίστας της μπάντας, το έχει πει πολύ καλύτερα: αν το μήνυμά τους μπορεί να βοηθήσει έστω ένα άτομο, αυτό είναι κάτι πραγματικά υπέροχο. Και αυτό είναι που θέλω να τονίσω μέσα από το DGG.

Σε ποιους θέλετε να απευθυνθείτε με αυτό το ντοκιμαντέρ;
Σε όλους όσους έχουν ένα ενδιαφέρον για τη ζωή.

Πότε γνωρίζατε πότε να σταματήσετε τα γυρίσματα; Είχατε κατά νου κάποιες ταινίες σαν αναφορά όταν ξεκινήσατε τη δημιουργία της;
Ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτής της ταινίας δεν έγινε με εμπειρία και γνώση, αλλά με συναίσθημα. Με αυτό το δεδομένο, δεν είχαμε ιδέα ποιος ήταν ο στόχος και το τελικό μήνυμα, έως ότου είδαμε το τέλος της ταινίας. Δεν θέλω να κάνω spoilers, αλλά όταν δείτε την ταινία στο Gimme Shelter Film Festival, πιστεύω θα καταλάβετε τι εννοώ με αυτό. Δεν είχαμε κάποια συγκεκριμένη ταινία ως πρότυπο, θελήσαμε να μείνουμε πιστοί στο αρχικό μας πνεύμα και να φτιάξουμε κάτι με ψυχή, κάτι προσωπικό και αληθινό. Μεγάλη έμπνευση για μένα, σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων και ειδικά σε πολύ δύσκολες στιγμές, ήταν η Christine Franz (σκηνοθέτης του καταπληκτικού ντοκιμαντέρ Bunch of Kunst) που, με τα ζεστά της λόγια, έβρισκε πάντα τον τρόπο να με στηρίζει και να με επαναφέρει στον σωστό δρόμο.

Τι φακούς χρησιμοποιείτε; Γιατί;
Για το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων 24mm-105mm και 5D, αλλά πολύ συχνά δανειζόμασταν κάμερες για συνεντεύξεις και γυρίσματα σε συναυλίες.  Έτσι, όσο προχωρούσαμε, φτάσαμε να έχουμε χρησιμοποιήσει πάρα πολλές διαφορετικές κάμερες, αλλά και πλάνα από συναυλίες που δεν ήταν εφικτό να καλύψουμε, και για καλή μας τύχη μας έστελναν οι fans.

Πώς προσεγγίζετε το σκεπτικό ενός ντοκιμαντέρ;  
Πρόσφατα άκουσα κάτι πολύ καλό: Πρώτα γυρίζεις ένα ντοκιμαντέρ και μετά το φτιάχνεις.

Ποια είναι η πιο συναρπαστική πτυχή στο γύρισμα ενός ντοκιμαντέρ;  
Να μπορέσεις να απεμπλακείς. Ακόμα δεν είμαι σίγουρος αν αυτό είναι εφικτό ή όχι...

Κάποια συμβουλή στους ανθρώπους που γυρνούν το πρώτο τους ντοκιμαντέρ;  
Δε χρειάζεσαι μια φανταστική κάμερα. Αν δε μπορείς να κινηματογραφήσεις, θα μάθεις σύντομα. Ζήτα συμβουλές από όσους το έχουν κάνει πριν από σένα. Ρώτα. Μάθε. Άσε το πάθος σου να σε οδηγήσει, βάλε παρωπίδες και μην ακούς όσους σου λένε ότι δεν μπορείς να το κάνεις. Μπορείς. Πίστεψέ το.

Τι κάνατε κατά τη διάρκεια του lockdown; Αποκτήσατε νέα χόμπι ή νέες ικανότητες; Με τι ασχολείστε τώρα;
Άκουγα τι είχε να πει ο κόσμος γύρω μου. Αυτό το διάλειμμα με έκανε να σταματήσω και να σκεφτώ. Για παράδειγμα, το κίνημα Black Lives Matter με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσα νόμιζα πως ήξερα και πόσα έπρεπε να μάθω από την αρχή. Αυτή τη στιγμή δουλεύω για μία ανεξάρτητη εταιρεία τηλεοπτικών παραγωγών, με αντικείμενο που κινείται μεταξύ του σχεδιασμού και της παραγωγής, και έρχομαι σε επαφή με πολλές συναρπαστικές ιδέες...

Πώς ορίζετε την επιτυχία;  
Μέσα από την ευτυχία.

Πώς επαναφορτίζετε τις δημιουργικές σας μπαταρίες;  
Ακούω μουσική και γράφω.

Το Gimme Shelter Film Festival Technopolis Edition θα διεξαχθεί Παρασκευή 11, Σάββατο 12 και Κυριακή 13 Ιουνίου 2021 στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, στην Κεντρική Αυλή, με μοναδικές πρεμιέρες και live, ξεχωριστούς καλεσμένους και πολλές εκπλήξεις, με την υποστήριξη της ATHENS VOICE, του Athens Voice 102.5 και του athensvoice.gr