Η κλασική έμμετρη μυθιστορία του Βιντάντζου Κορνάρου «Ερωτόκριτος» στο ωδείο Ηρώδου Αττικού.Μια ιδέα του Χαΐνη Δ.Αποστολάκη με τραγουδαφήγηση,ακροβάτες και τον λυράρη του σύμπαντος, Ψαραντώνη.
Ο Δημήτρης Αποστολάκης μίλησε μαζί μας και μας έδωσε μερικά στοιχεία για το τι θα δούμε και τι θα ακούσουμε τη Δευτέρα 30 Ιουνίου στη θεαματική βραδιά που έχουν ετοιμάσει.
Ο Ερωτόκριτος όσο χιλιοτραγουδισμένος κι αν είναι πραγματεύεται της αγάπης τον καημό άρα η διαχρονικότητα του είναι εγγυημένη.Ο έρωτας ως γνωστόν ακροβατεί.Εκεί έγκειται η ιδέα των ακροβατών στην παράσταση ή είναι μια τελείως διαφορετική οπτική;
Ο Ερωτοκριτος δεν είναι μια ιστορία αγάπης. Είναι ένα έργο αναφοράς που προσφέρει γλωσσικό και αξιακό σύστημα στους νεοέλληνες, όπως τα ομηρικά έπη στους αρχαίους έλληνες, σηματοδοτωντας την πάροδο των επονομαζόμενων σκοτεινών αιώνων. Όπως κάθε έργο αναφοράς της παγκόσμιας λογοτεχνίας, αποτελεί μια αυτοσυνεπή κοσμογονική αφήγηση κι επιδέχεται πάμπολες διαφορετικές αναγνώσεις. Μέσα σ΄αυτό μπορεί κανείς να διακρίνει από τον πρώτο στίχο την αντίληψη του κυκλικού χρόνου όλων των αρχαίων κοινωνιών, τις αρχέγονες μητρογραμμικές κοινωνίες- στο πρόσωπο της Νένας-, αντεξουσιαστική στάση, προδαρβινικούς σπόρους, επιδράσεις από το νεοπλατωνισμό, συνδέσεις με την αρχαία ελληνική τραγωδία και μυθολογία κ.ά. Επίσης ορίζει κυριολεκτικά το ατομικό φαντασιακό του ανθρωπολογικού τύπου της αναγέννησης, που θέλει το υποκείμενο να ορίζει τη μοίρα του. Εδώ έγκειται τώρα η συνεισφορά της εξαιρετικής ομάδας χορού κι ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται». Ο καινούργιος άνθρωπος που εγκυμονεί ο σημερινός μεσαίωνας, όχι μόνο θα συγκινείται ή θα σκέφτεται, αλλά και θα δρά. Καθοριστικό ρόλο θα παίξει κι η σωματική κίνηση, που πρέπει να είναι εξίσου ποιητική όπως κι ο λόγος.
Το απόσπασμα του Ερωτόκριτου που έχει γίνει ευρέως γνωστό μιλάει για τον πόνο του αποχωρισμού και τη θύμηση της αγαπημένης που θα ζήσει χώρια του. Αφήνει –αν θες- μια πικρή επίγευση σε αυτόν που το ακούει.Η μυθιστορία όμως ολοκληρωμένη έχει καλή έκβαση για την αγάπη των δύο νέων .Η παράσταση που θα εστιάσει;
Ο Μπόρχες λέει ότι το ανώτερο είδος λογοτεχνικού λόγου είναι η ποίηση και το ανώτερο είδος ποίησης είναι το έπος, γιατί μόνο σε αυτό επιτρέπεται η ευτυχής κατάληξη. Η παράσταση θα χαρακτηριστεί από ομόκεντρες σφαίρες διαλεκτικής. Από την προσωκρατική διαλεκτική δια μέσου των μυθικών προσώπων, στη διαλεκτική αναπαράσταση του μύθου, δια μέσου του λόγου, της μουσικής και της κίνησης των φυσικών προσώπων. Η ιδιότητα που διακυβεύεται είναι «κοινωνικός άνθρωπος» = κέντρο αφηγηματικής βαρύτητας.
Info: Η εξαιρετική και πρωτότυπη αυτή δουλειά θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα το βράδυ στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
30°
