Ofili: Ο Φράνσις Αντετοκούνμπο μιλάει στην ATHENS VOICE

Ο Φράνσις Αντετοκούνμπο είναι ο πρωτότοκος γιος του Τσαρλς και της Βερόνικα, των ανθρώπων που δημιούργησαν μια οικογένεια η οποία δεν σταματά στιγμή να μας κάνει περήφανους. Η ιστορία του «Ofili», όπως είναι το καλλιτεχνικό του όνομα, είναι όμως εντελώς διαφορετική από εκείνη των αδερφών του. Όταν ο Τσαρλς και η Βερόνικα ήρθαν στην Αθήνα και τα Σεπόλια εκείνος έμεινε περίπου 4.000 χιλιόμετρα μακριά, στο Λάγκος της Νιγηρίας, μαζί με τους παππούδες του, όπου έφτιαχνε σιγά-σιγά το παζλ της δικής του ζωής.  

Σχεδόν τρεις δεκαετίες αργότερα η ζωή τα έφερε αρκετά διαφορετικά. Ο «Ofili» είναι ο μοναδικός Αντετοκούνμπο που ζει μόνιμα στην Αθήνα και μετά από μια όμορφη καριέρα στο ποδόσφαιρο ξεκίνησε να κάνει πράξη το όνειρό του και να δημιουργεί τη δική του μουσική. Πρώτα λοιπόν ακολούθησε τα βήματα του μπαμπά Τσαρλς, ο οποίος στη Νιγηρία έπαιζε επαγγελματικά ποδόσφαιρο, και μετά της μαμάς Βερόνικα, που τραγουδούσε. Ο Φράνσις Αντετοκούνμπο λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού «That Ting» αφηγείται στην ATHENS VOICE την ιστορία της ζωής του. 

Έμεινες για αρκετά χρόνια στο Λάγκος, όταν οι υπόλοιποι βρίσκονταν στην Αθήνα. Πώς ήταν η ζωή στη Νιγηρία μακριά από την οικογένεια;
Η ζωή στη Νιγηρία, αν και μακριά από την υπόλοιπη οικογένεια, ήταν πολύ ωραία γιατί μεγάλωσα με τους παππούδες μου, κάτι που θεωρούσα προνόμιο ακόμα και αν μου έλειπε η οικογένειά μου. Μέναμε στο Λάγκος, όπου και σπούδασα και αποφοίτησα με δίπλωμα «Διοίκησης Επιχειρήσεων».

Ποιοι ήταν οι δεσμοί που σας κράτησαν ενωμένους όλο αυτό το διάστημα;
Αν και ζούσαμε με τους παππούδες μου και οι γονείς μου ζούσαν μακριά σε μια ξένη για αυτούς χώρα με πολλές δυσκολίες, η συνεχής επικοινωνία με τους γονείς μου και ο έλεγχος και η ενημέρωση από τους παππούδες μου για τον τρόπο ζωής και σταδιοδρομίας μου, καθώς και η επικοινωνία με τα αδέρφια μου, συνέβαλαν στο να μείνει ενωμένη η οικογένεια. Οι παππούδες μου με μεγάλωσαν μαθαίνοντάς μου να είμαι ταπεινός και να πολεμάω καθημερινά για τα πράγματα που αγαπώ, να έχω πίστη στον Θεό και να κυνηγάω τα όνειρά μου. Αυτές είναι οικογενειακές συμβουλές που όλοι μας ακολουθούμε. 

Είχες σκεφτεί να δοκιμάσεις κι εσύ με το μπάσκετ μαθαίνοντας τα νέα των μικρότερων από την Αθήνα;
Φυσικά τρέφω αγάπη για το μπάσκετ, όπως και για το ποδόσφαιρο, αλλά ο καθένας μας έχει χαράξει τη δική του πορεία στη ζωή. Όταν βρισκόμαστε, όμως, λατρεύουμε να παίζουμε μπάσκετ όλοι μαζί σαν οικογένεια. 

Το ποδόσφαιρο πώς προέκυψε; Πότε ξεκίνησες να παίζεις;
Το ποδόσφαιρο ήταν ανέκαθεν μια οικογενειακή υπόθεση, το είχαμε από πάντα στο αίμα μας. Το ενδιαφέρον και η αγάπη για το ποδόσφαιρο προήλθε βέβαια από τον παππού μου, που ήταν αθλητής του ποδοσφαίρου και συνηθίζαμε να παίζουμε μαζί στη Νιγηρία, και επίσης από τον πατέρα μου ο οποίος έπαιζε σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά όμως λόγω τραυματισμού διέκοψε την καριέρα του. Το ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό σαν άθλημα στη Νιγηρία, περίπου όπως το αντιμετωπίζουν και στη Βραζιλία. Με το ποδόσφαιρο ασχολούμουν από το δημοτικό μέχρι το λύκειο σε τοπικές ομάδες! 

Και η μουσική πότε μπήκε στη ζωή σου;
Η μουσική είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας και του DNA μας, καθώς η μητέρα μου τραγουδούσε. Έτσι από πολύ νωρίς οι επιρροές ήταν έντονες στην καθημερινότητά μου. Το 2009, ενώ έπαιζα ποδόσφαιρο, προσπαθούσα να συνθέτω μουσική. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια μέρα που ενώ τραγουδούσα με άκουσε ο παππούς μου και με ρώτησε «Ποιος είναι αυτός που τραγουδάει; Έχει ωραία φωνή», και έτσι πήρα θάρρος για να μπορέσω να ασχοληθώ εκ βάθους με τη μουσική. Επιρροές έχω και από τους φίλους μου, όπως επίσης εμπνεύστηκα και από την ίδια την κοινότητα που ζούσαμε και έτσι τραγουδούσα free style, a capella... Τότε ήταν που ξεκίνησα να συνθέτω στίχους και μουσική και δημιούργησα και τα πρώτα μου demo. Αλλά πάντα ήμουν συγκεντρωμένος στο ποδόσφαιρο. Kαι πάντα σκεφτόμουν πως αν κάτι δεν πάει καλά με το ποδόσφαιρο, μακροπρόθεσμα, θα ασχοληθώ με τη μουσική. 

Πόσα χρόνια βρίσκεσαι στην Αθήνα; Τι είναι αυτό που ξεχωρίζεις σε αυτή την πόλη;
Στην Ελλάδα είμαι τα τελευταία 3,5 χρόνια. Ξεχωρίζω τους ανθρώπους γιατί αγκάλιασαν αμέσως την κουλτούρα που προσπάθησα να περάσω μέσω των τραγουδιών μου και της προσωπικότητάς μου. 

Τι σε εμπνέει να γράψεις ένα καινούργιο κομμάτι;
Έμπνευση για τα κομμάτια μου αποτελούν το περιβάλλον στο οποίο βρίσκομαι και τα πράγματα, καθώς και οι άνθρωποι που με περιβάλλουν καθημερινά. Τα τραγούδια μου στηρίζονται στις απλές καθημερινές στιγμές. Αν και τα περισσότερα κομμάτια μου ανήκουν στο dance beat πάντα κρύβεται πίσω από τους στίχους μου ένα θετικό μήνυμα.

Τι είδους μουσική έπαιζε στο σπίτι στη Νιγηρία και με ποιους ήχους μεγάλωσες;
Προέρχομαι από μια πολύ θρησκευόμενη οικογένεια, και αυτό σημαίνει πως η μουσική που επικρατούσε στο σπίτι μας ήταν gospel. Ωστόσο τις προσωπικές μου στιγμές χαλάρωσης τις περνούσα με reggae, afrobeat και rap μουσική. 

Ετσι προέκυψε και afrobeat ήχος που έχεις επιλέξει έως τώρα στα κομμάτια σου;
Φυσικά, το afrobeat ήταν μέρος της καθημερινότητάς μου και της κουλτούρας μας. Το afrobeat για εμένα είναι «τα πάντα», για αυτό προσπαθώ να το διαδώσω και να το αντιπροσωπεύσω ισάξια. Στη Νιγηρία υπάρχουν πολύ σημαντικοί, διεθνώς αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες του afrobeat όπως οι Davido, Burna Boy και WizKid. 

Θυμάσαι το πρώτο CD που αγόρασες;
Το πρώτο μου CD ήταν φυσικά του Bob Marley, το «Rastaman Vibration». 

Πέρσι δούλεψες με τον Ντάρκο Πέριτς για τα γυρίσματα του video clip του «Shekosi». Πώς ήταν η συνεργασία με τον «Ελσίνκι» του «La Casa de Papel»;
Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος που δούλεψα με τον Ντάρκο. Είναι ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης, ταπεινός άνθρωπος και καλός φίλος της οικογένειάς μας. Όταν πρώτο συναντηθήκαμε ο Ντάρκο ήταν ενθουσιασμένος με το project μας και με συνεχάρη για την παραγωγή, για τα σκηνικά και για όλα τα vibes που επικρατούσαν. Τον Ντάρκο τον ευχαριστώ συχνά για όσα κάναμε μαζί και ανυπομονούμε και για όσα έρχονται. Zdravo Darko! (Χαιρετισμός στα σερβικά) 

Ποιο είναι το «That Ting» για το οποίο τραγουδάς στο νέο σου κομμάτι;
That Ting is a slang! Τα τραγούδια μου έχουν ροή, δηλαδή αυτό σημαίνει πως το «That Ting» συμβολίζει όλη τη σκληρή δουλειά που κάνουμε για τον εαυτό μας με απώτερο σκοπό την πρόοδο και έπειτα έρχεται το «Paid», δηλαδή η ανταμοιβή για ό,τι έχουμε δουλέψει. 

Θα ακούσουμε κάποια στιγμή τραγούδι σου στα ελληνικά; Το έχεις σκεφτεί καθόλου;
Φυσικά! Θα το ήθελα πολύ κάποια στιγμή να κάνω στίχους στα ελληνικά, ήδη ξέρω κάποιες ελληνικές λέξεις όπως «γεια σου, σουβλάκι, χωριάτικη» (χαχα), ωστόσο ακόμα μαθαίνω ελληνικά. Έχω φίλους που γράφουν ελληνικούς στίχους με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί αλλά έπεται και συνέχεια! 

Ξενυχτάς για να δεις ΝΒΑ; Η οικογένεια έχει τριπλή και ετοιμάζεται για τετραπλή παρουσία εκεί...
Φυσικά και παρακολουθώ τους αγώνες των αδερφών μου. Ωστόσο επειδή υπάρχει μεγάλη διαφορά ώρας δεν καταφέρνω να παρακολουθώ live όλους τους αγώνες. Στηρίζω τα αδέρφια μου και είμαι διπλά τους σε κάθε βήμα. 

Ποια στιγμή του Γιάννη πανηγύρισες πιο έντονα; Τη βραδιά του draft ή τις κατακτήσεις των βραβείων MVP;
Μιλώντας ειλικρινά, όλες οι μεγάλες στιγμές του Γιάννη ήταν πολύ έντονες για εμένα. Πανηγύρισα όλες τις φορές και θεωρώ ότι θα έρθουν περισσότερες νίκες, τρόπαια και βραβεία στο μέλλον. Στην οικογένειά μας έχουμε μάθει ότι το να κατακτάς τους στόχους σου είναι μία από τις μεγαλύτερες στιγμές ευτυχίας που θα βιώσεις στη ζωή σου. 

Πώς φαντάζεσαι τον Φράνσις «Ofili» σε 10 χρόνια από σήμερα;
Φαντάζομαι τον Φράνσις να κάνει σημαντικά βήματα τα επόμενα χρόνια, να κατακτάει κάθε μέρα τους στόχους του, να έχει ταξιδέψει πολύ, να εμπνέει και να ενθαρρύνει τη νεολαία και να δημιουργεί ευτυχία. Όλα αυτά φυσικά μέσω της μουσικής. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτή τη συνέντευξη!