Μουσικη

Prince: Έρχεται το τελευταίο ακυκλοφόρητο άλμπουμ του

Τον Ιούλιο κυκλοφορεί το «Welcome 2 America»

Γιάννης Νένες
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Το τελευταίο ακυκλοφόρητο άλμπουμ πριν τον θάνατο του Prince, «Welcome 2 America», θα κυκλοφορήσει στις 30 Ιουλίου με νέα τραγούδια και «πολιτικό» περιεχόμενο

Ο Prince Rogers Nelson αγαπούσε να κάνει απότομες στροφές στην καριέρα του -όχι μόνο όταν χόρευε επί σκηνής ή όταν άλλαζε προσωπικότητες- αλλά και σε ό,τι είχε να κάνει με το απίθανα πολύ υλικό που είχε ηχογραφημένο και φυλαγμένο στα χρηματοκιβώτια της Paisley Park.

Από αυτή τη σπηλιά του Αλή Μπαμπά με τους θησαυρούς προέρχεται και το λεγόμενο «τελευταίο άλμπουμ» του Prince, που επρόκειτο να κυκλοφορήσει αλλά τον πρόλαβε ο θάνατος.

Αν σκεφτείς ότι τα τραγούδια του άλμπουμ ήταν έτοιμα από το 2010, τότε μάλλον τα 6 χρόνια που μεσολάβησαν πριν πεθάνει ο Μικρός Μοβ Πρίγκηπας, στα 57 του, είναι πολύς χρόνος για να σκονίζεται στο ράφι τέτοιο υλικό.

Καλά, δεν ξέρουμε ακόμα πώς θα είναι τα τραγούδια.

© The Prince Estate/Mike Ruiz

Προς το παρόν έχουμε ακούσει το ομώνυμο κομμάτι «Welcome 2 America», ένα αργό-σαν-να-πλησιάζει-να-προσγειωθεί-το-διαστημόπλοιό-του-στην-ταράτσα-της-PaisleyPark κομμάτι, με ζουμαρισμένο, υπνωτικό ρυθμό και γυναικείο κόρους σαν αναγγελίες πτήσης, ενώ ο ίδιος «πολιτικολογεί» με αφέλειες για την Google, την Αμερική, τον εθισμό στα κινητά τηλέφωνα, την κυριαρχία της Κίνας, και γενικά ό,τι του φανεί, αλλά τον αγαπάμε για την τζαζ/φανκ καρδιά του, για το πόσο προσπαθεί να κρατηθεί στον τρελό ρυθμό που θέλει να οδηγήσει το κομμάτι και πόσο τρυφερά στήνει περικοκλάδες με το πιάνο και την κιθάρα του.

Έτσι κι αλλιώς, ο Prince ό,τι και να έκανε, από ελαφρότητες μέχρι παν-βρώμικα, σέξι κομμάτια και από τρέλες μεγαλείου μέχρι απίστευτες εμφανίσεις (όπως εκείνη στο ημίχρονο του Super Bowl το 2007 που έχει χαρακτηρισθεί η πιο μεγαλειώδης εμφάνιση που έχει γίνει ποτέ σε αυτόν τον θεσμό – βοήθησε και η καταρρακτώδης βροχή που άρχισε να πέφτει και ο ίδιος συνέχισε μέσα στην πλημμύρα από μοβ νερά), πάντα λοιπόν στον Prince υπήρχε μία αθωότητα. Ένα χαμόγελο. Όλη του η δισκογραφία και η περσόνα βασιζόταν σε ένα κόλπο, μία μικρή απάτη, ένα αστείο. Αρκετά εντυπωσιακό όμως (σε πωλήσεις, σε επίδραση, σε καλλιτεχνικό αντίκρισμα) ώστε να τον πάρεις στα σοβαρά.

Ένας λόγος που το «νέο» άλμπουμ καθυστέρησε 6 χρόνια, από τον θάνατό του, για να κυκλοφορήσει, είναι το απόλυτο χάος που επικρατεί ακόμα στο θέμα της κληρονομιάς του μακαρίτη.

Ο Morris Hayes, έμπιστος φίλος, συνεργάτης, κιμπορντίστας, μουσικός διευθυντής του για χρόνια, έχει στα χέρια του, τουλάχιστον το «Welcome 2 America» πλήρως έτοιμο, με επιπλέον παραγωγή όπως «είχε ταχθεί» από τον ίδιο τον Prince, ο οποίος δύσκολα εμπιστευόταν άνθρωπο. Ήθελε να έχει το απόλυτο κοντρόλ από τις κονσόλες μέχρι τη συγκεκριμένη απόχρωση του μοβ στο εξώφυλλο (την οποία απόχρωση, έτσι κι αλλιώς την είχε κατοχυρώσει σαν δική του ιδιοκτησία, χρώμα κατατεθέν, εν είδει λογότυπου).

Έτσι λοιπόν, είχε καθοδηγήσει τον Hayes στην παραγωγή του άλμπουμ ενώ είχε γίνει και όλη η επιμέλεια του πακεταρίσματος, φωτογράφηση, εξώφυλλα κλπ. «Πολύ ωμός ήχος» λέει ο ίδιος σε συνεντεύξεις του, «με διαφορετικά τραγούδια σαν ιστορίες, σαν ένα μικρό κεφάλαιο το κάθε τραγούδι, ενός βιβλίου».

Γνωρίζοντας όλο το φάσμα των προβληματισμών του Prince δεν είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε το περιεχόμενο του βιβλίου. Έτσι κι αλλιώς, μας ενδιαφέρει κυρίως η μουσική του και η εκφορά αυτών των ιστοριών. Με ένα μικρό μουρμουρητό επάνω σε ένα κιθαριστικό ριφ μπορούσε να άλλαζε ή να ακύρωνε οποιοδήποτε νόημα λέξης. Του άρεσαν τα αινίγματα, τού άρεσε να κάνει λίγο dirty και πονηρό ακόμα και το πιο μελωδικό γύρισμα.

Αυτό που επίσης ξέρουμε είναι ότι θα υπάρχει το διάσημο φαλτσέτο του, η παιχνιδιάρικη του πλευρά του, σε πολλά κομμάτια, ανάμεσά τους και το «Born to Die», ένα μικρό νεύμα σεβασμού προς έναν από τους ήρωες του Prince, τον μύθος της soul της δεκαετίας του 1970, τον Curtis Mayfield. Όσο μπερδεμένος κι αν ήταν στις προσωπικές του αμπελοφιλοσοφίες και την τρέλα του μεγαλείου, όταν ερχόταν η ώρα να μιλήσει η φανκ καρδιά του, τότε όλα εύρισκαν με μαγικό τρόπο τη θέση τους στην ορχήστρα.

© The Prince Estate/Mike Ruiz

Το «Welcome 2 America» επρόκειτο να το ακολουθήσει μία μεγάλη περιοδεία με τον ίδιο τίτλο. Οι περιοδείες και οι εμφανίσεις του Prince ήταν κυρίως οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι του. Η Αμερική τον ακολουθούσε τυφλά, είτε έπαιζε σε αρένες, είτε σε χλιδάτα σούπερ-κλαμπ του Λας Βέγκας. Παρόλ’ αυτά όμως, οι συνεργάτες του που θα συμμετείχαν σε εκείνη την περιοδεία λένε ότι στις πρόβες του σετ-λιστ, δεν υπήρχε ούτε ένα από τα τραγούδια του νέου άλμπουμ. Τι συνέβαινε; Τι έτρεχε στο μυαλό του; Κανείς δεν ξέρει.

Όπως κανείς δεν ξέρει και τι απέγινε η διαθήκη του. Στην τελευταία του βιογραφία, γραμμένη μετά-τον-θάνατό του, από τον παιδικό του φίλο και συγγραφέα Neal Karlen, υπάρχει η ομολογία ότι μία χρονοκάψουλα με τη διαθήκη, το άλμπουμ του «Lovesymbol» και ένα μανιφέστο (που δικαιολογεί γιατί είχε αλλάξει το όνομά του και το έκανε ένα αδύνατο-να-το-προφέρεις ιερογλυφικό) είναι θαμμένη κάπου μέσα στο χώμα της τεράστιας σε έκταση Paisley Park – ένα είδος προσωπικού τεμένους που είχε χτίσει για τον εαυτό του, κάτι σαν το Ζαναντού του «Πολίτη Κέιν». Η χρονοκάψουλα δεν έχει βρεθεί ακόμα.

Στο μεταξύ οι κληρονόμοι μαλλιοτραβιούνται. Ο Prince έλεγε ότι το θησαυροφυλάκιο με τα ακυκλοφόρητα τραγούδια του προοριζόταν για τα παιδιά του – που δεν είχε. (Ο μοναδικός του γιος Αμίρ, πέθανε από επιπλοκές στη γέννα, μόλις μία εβδομάδα από τη γέννησή του, κάτι που κατέβαλλε τελεσίδικα τον Prince την εποχή που ήταν στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του).

Δεν υπάρχουν παιδιά λοιπόν. Υπάρχουν όμως σαρκοβόρα – κληρονόμοι: η αδερφή του και άλλα πέντε ετεροθαλή αδέρφια που ήδη έχουν αρχίσει να ξεπουλούν ο,τιδήποτε μπορούσε να πέσει στα χέρια τους, ενώ την περιουσία, προς το παρόν, επιβλέπει η Τράπεζα Comerica.

Κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα βρεθεί ποτέ η διαθήκη – και τι θα γίνει τότε.