Νatalia Corvington

Μια νέα άφιξη στη μουσική σκηνή με εξωτική ιστορία. Πρόκειται για την 21χρονη Νatalia Corvington, κόρη του Ζαν Ρομπέρ, τραγουδιστή από την Αϊτή με διεθνή καριέρα που συνεργάστηκε με μεγάλα ελληνικά ονόματα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’60 και ’70. Η Natalia ντεμπουτάρει στην ελληνική δισκογραφία με το τραγούδι του συνθέτη και μουσικού Ian Ikon (Γιάννης Οικονομίδης), ο οποίος πρόσφατα συνεργάστηκε με τον Craig Walker των Archive. Έχουμε κάθε λόγο να μάθουμε περισσότερα για αυτήν…

Πώς είναι να μεγαλώνεις στην Αθήνα με το όνομα Natalia Corvington; Δεν επηρεάζει ιδιαιτέρως τη ζωή σου, είναι όμως κάτι που μπορεί να τραβήξει την προσοχή πάνω σου. Το σίγουρο είναι πως θα δεις και θα ακούσεις πολλές διαφορετικές «παραλλαγές» του ονόματός σου, από Κόδριγκτον, δισέγγονη του γνωστού ναυάρχου, μέχρι Κόβριμκτου!

Πώς βιώνεις τη σημερινή κατάσταση σαν ένας νέος άνθρωπος; Σκέφτεσαι να μείνεις εδώ, θα σε ενδιέφερε μια διεθνή καριέρα σαν του πατέρα σου; Η κρίση μάς αγγίζει όλους και ιδιαίτερα τους νέους οι οποίοι πλήττονται από την ανεργία. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεκινάς την επαγγελματική σου ζωή σε αντίξοες οικονομικές συνθήκες. Με την αισιοδοξία που με διακατέχει, ελπίζω ότι σύντομα οι συνθήκες θα βελτιωθούν και πολλοί νέοι που βρίσκονται στο εξωτερικό θα επιστρέψουν με νέες ιδέες και γνώση.

Ποια είναι τα σχέδια σου; Θέλω σίγουρα να συνεχίσω τις σπουδές μου, αλλά και να δοκιμάσω τα μουσικά μου «βήματα» στο εξωτερικό, εφόσον οι γνώσεις μου και οι ικανότητες που θα έχω αποκομίσει μου το επιτρέψουν. Με ενδιαφέρει να εμπλουτίσω τη μουσική μου παιδεία με ακούσματα και μουσικές από διάφορους πολιτισμούς και να διευρύνω τους μουσικούς μου ορίζοντες, είτε δραστηριοποιηθώ στον καλλιτεχνικό χώρο της Ελλάδας είτε στο εξωτερικό.

Nτεμπουτάρεις με το τραγούδι «Everywhere I go» σε μουσική και στίχους Ian Ikon. Ναι, συναντηθήκαμε με τον Ian Ikon στο Fabrika Studio κι έτσι προέκυψε η γνωριμία μας. Το κομμάτι το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Στάθηκα τυχερή που εμπιστεύτηκε τη φωνή μου και που ο ίδιος ήξερε ακριβώς τι αποτέλεσμα επιθυμούσε. Η συνεργασία μας ήταν εξαιρετική, αφήνοντας ανοιχτό μεταξύ μας ένα χώρο αλληλοεπίδρασης και δημιουργικότητας.

Γράφεις δικά σου τραγούδια; Ή προτιμάς την ερμηνεία; Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να μείνω απλώς ερμηνεύτρια, όχι γιατί το θεωρώ «λίγο», αλλά διότι είχα και διατηρώ από μικρή ηλικία την ανάγκη να εκφράζομαι μουσικά και στιχουργικά. Ελπίζω στο μέλλον να έχω την ευκαιρία να μοιραστώ με ένα ευρύτερο κοινό τα τραγούδια μου.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχει δώσει ο πατέρας σου; Find your voice, be yourself.

Πού μένεις, πού συχνάζεις; Μεγάλωσα στην Κηφισιά, αλλά πέρσι «απογαλακτίστηκα» και μετακόμισα με μια φίλη στα Εξάρχεια, τα οποία και λατρεύω. Μου αρέσει πολύ να περπατώ στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο αγαπώ γιατί είναι πολυπολιτισμικό και πολυδιάστατο. Θα ξεκινήσεις τη βραδιά σου με ένα ποτό στο vintage, jazzy μαγαζάκι, θα συνεχίσεις στο classic rock μπαράκι, για να καταλήξεις γιατί όχι και σε κάποιο ρεμπετάδικο...

Τι μουσική ακούς; Rock, jazz, blues που λατρεύω, celtic music, latin και εξυπακούεται... traditional Caribbean. Ακόμη, old school disco, pop και κάθε μέρα ελπίζω σε κάποιο καινούργιο ήχο! O καλλιτέχνης, πιστεύω, πρέπει να είναι δεκτικός σε ακούσματα, γιατί έτσι μόνο εμπλουτίζει και ανανεώνει τις εκφραστικές του δυνατότητες.

Έχεις ταξιδέψει ποτέ στην Αϊτή; Όνειρο ζωής… Χώρα που γνώρισε τρομακτικές κακουχίες, η πιο φτωχή του δυτικού ημισφαιρίου, όπου σίγουρα δεν επιθυμώ να πάω για τουρισμό αλλά για προσωπικούς, συναισθηματικούς λόγους… Fun –and forgotten– fact: Η Αϊτή υπήρξε η πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε την Ελληνική Επανάσταση και την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος το 1822.

Θα σε ενδιέφερε να ασχοληθείς παράλληλα με το θέατρο; Έχεις ένα καθορισμένο πλάνο στο κεφάλι σου ή προτιμάς να δοκιμάζεις πολλά διαφορετικά πράγματα σε ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό πλαίσιο; Η αλήθεια είναι ότι, πέραν των μαθημάτων πιάνου που ξεκίνησα στα 6 μου, η απαγγελία αλλά και το θέατρο ήταν η πρώτη μορφή τέχνης με την οποία ασχολήθηκα. Πάντως τρέφω μεγάλη εκτίμηση για την τέχνη του ηθοποιού αλλά παράλληλα διακατέχομαι και από ένα «βιβλικό» φόβο, μια βαθιά δηλαδή αίσθηση σεβασμού αλλά και αγάπης. Λατρεύω τον Σέξπιρ και, ναι, ένα μεγάλο μου όνειρο είναι να μου δοθεί η ευκαιρία να πειραματιστώ στο χώρο αυτό, και ιδιαίτερα στο χώρο του Musical Theatre από τον οποίον έχω πάρει μια μικρή, αλλά επαρκή για να τον αγαπήσω, γεύση. Είμαι ανοιχτή σε νέες καλλιτεχνικές προκλήσεις. Τι επιφυλάσσει το μέλλον, it remains to be seen!

Κεντρική φωτό: Ornela Aliaj