- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Η περιοδεία «Good-Bye Britain Tour» των Rolling Stones στη Βρετανία, τον Μάρτιο του 1971, που έβγαλε ένα από τα πιο διάσημα bootlegs.
Το 1971 ήταν μια θεσπέσια χρονιά για το ροκ και οι Rolling Stones πέρασαν τον Μάρτιο σε διάφορες βρετανικές πόλεις με τον Νicky Hopkins να έχει αντικαταστήσει τον Ian Stewart στα πλήκτρα. Ήταν η πρώτη τους τουρνέ στη Βρετανία από το φθινόπωρο του 1966.
Kαθώς οι Rolling Stones είχαν ήδη ανακοινώσει ότι θα μετακόμιζαν για φορολογικούς λόγους στη νότια Γαλλία, ονόμασαν την περιοδεία «Good-Bye Britain Tour». Παρά το θράσος της μπάντας -σας εγκαταλείπουμε για να μην πληρώνουμε φόρους- τα πλήθη συνέρρευσαν και οι Stones έκαναν δύο σετ τη βραδιά. Το «Sticky Fingers» δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα, αλλά το «Wild Horses» και το «Bitch» περιλαμβάνονταν στο playlist.
Oι Stones άρχισαν από το Νιούκασλ στις 4 Μαρτίου, συνέχισαν στο Μάντσεστερ, στο Κόβεντρυ, στη Γλασκόβη, στο Μπράιτον, στο Λίβερπουλ, στο Λιντς και τέλος έδωσαν δύο συναυλίες στο Λονδίνο στις 14 και στις 26 Μαρτίου. Ολόκληρη η συναυλία στο Λιντς ηχογραφήθηκε και προβλήθηκε μονοφωνικά στο BBC, ενώ μια στεροφωνική διασκευή του «Let It Rock» του Chuck Berry από την ίδια συναυλία συμπεριλάμβανε η ισπανική έκδοση του «Sticky Fingers», αργότερα το 1971, καθώς και το EP «Brown Sugar» που κυκλοφόρησε στη Βρετανία. H συναυλία στο Λιντς έγινε ένα από τα διασημότερα bootlegs με τίτλο «Get Yer Leeds Lungs Out», παράφραση του τίτλου του live άλμπουμ των Stones «Get Yer Ya-Ya's Out!», αλλά δεν υπήρχαν δύο ιστορικά κομμάτια: το «Jumpin' Jack Flash» και το «Live with Me». Σε bootleg κυκλοφόρησε αργότερα και η συναυλία στο Marquee.
Σαπόρτ στην τουρνέ ήταν οι Groundhogs που εκείνες τις μέρες είχαν βγάλει το άλμπουμ «Split». Ο Jagger τραγουδούσε και έπαιζε φυσαρμόνικα, ο Keith Richards έπαιζε κιθάρα και έκανε φωνητικά, ο Mick Taylor κιθάρα, ο Bill Wyman μπάσο, o Charlie Watts ντραμς. Συνεργάζονταν, εκτός από τον Nicky Hopkins στο πιάνο, ο Bobby Keys στο σαξόφωνο και ο Jim Price στην τρομπέτα. Ανάμεσα στα κομμάτια του playlist ήταν το «Love In Vain», το «Prodigal Son», το «(I Can't Get No) Satisfaction», το «Little Queenie», το «Brown Sugar» και το «Street Fighting Man’». Σε δυο-τρεις πόλεις έπαιξαν το «Sympathy For The Devil» στο encore, καθώς και το «Can't You Hear Me Knocking».
H επόμενη τουρνέ των Stones ήταν η αμερικανική, η γνωστή ως «Stones Touring Party» (STP) που ξεκίνησε στις 3 Ιουνίου 1972 από το Βανκούβερ: εκείνες τις μέρες κυκλοφόρησε το «Exile on Main St», ακόμα ένα από τα καλύτερα LP όλων των εποχών.