The White Stripes: Οι μεγαλύτερες επιτυχίες, λέμε

➽ Ο Jack White είναι ένα από τα μεγαλύτερα φαινόμενα των zeros: παίζει σε τρεις full time μπάντες (The White Stripes, The Raconteurs, The Dead Weather), οι δύο από τις οποίες γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία, κάνει σόλο καριέρα, δημιουργεί μια εξαιρετική εταιρεία, την «Third Man Records» και εμπνέεται μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα βινυλιακά project: οκτάιντσα, δεκατρίιντσα, φωσφορίζοντα βινύλια, πολυμορφικά βινύλια και πάει λέγοντας. Επιπλέον, χρησιμοποιεί συγκεκριμένους χρωματικούς συνδυασμούς για τις μπάντες του: μπλε για τα σόλο άλμπουμ του, κίτρινο και μαύρο για τους Dead Weather, κόκκινο, άσπρο και μαύρο για τους White Stripes. Όπως ακριβώς ο ισχυρότερος χρωματικός συνδυασμός είναι αυτός του κόκκινου με το μαύρο και το λευκό, έτσι και η πιο ισχυρή μπάντα του ήταν αυτή που έφτιαξε με τη, για τέσσερα χρόνια σύζυγό του, Meg White. Παράξενο σχήμα, που αποτελείται από μια κιθάρα και τύμπανα –χωρίς μπάσο– και βγάζει έναν ωμό ακατέργαστο ήχο, που δύσκολα θα είχε εμπορική επιτυχία. Όμως ο Jack κατέχει καλά τη βιομηχανία παραγωγής riff αλλά και τον χειρισμό των media. Αν και έχει κυκλοφορήσει καμιά δεκαριά φορές το κάθε κομμάτι των White Stripes (ειδικά με τα live που κυκλοφορούσαν στη συνδρομητική σειρά «Vault»), τα «Greatest Hits», που έρχονται αυτές τις ημέρες είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να νοσταλγούν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Αστεία, αστεία, τα zeros είχαν μια αθωότητα που δεν υπάρχει πια.

➽ «Αρράκις, ο πλανήτης των ερήμων». Ένας κόσμος μυστηριώδης, άγονος, αφιλόξενος. Ο Αρράκις, γνωστός και ως Dune, είναι το μοναδικό μέρος σε ολόκληρο το γνωστό σύμπαν όπου υπάρχουν φυσικά αποθέματα του μπαχαρικού μελάνζ, της πολυτιμότερης ουσίας στην Αυτοκρατορία. Το μελάνζ παρατείνει τη ζωή, διευρύνει την ανθρώπινη συνείδηση κι επιτρέπει στους Πλοηγούς της Διαστημικής Συντεχνίας να αναδιπλώνουν το διάστημα, προσφέροντας έτσι στην ανθρωπότητα τη δυνατότητα να ταξιδεύει στ’ αστέρια. Τα βιβλία του Frank Herbert, που περιγράφουν έναν ολόκληρο μαγικό κόσμο αλλά και το ολοκαίνουργιο ομώνυμο graphic novel κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Anubis. Άπαντα απολαυστικά, γίνονται ακόμη πιο επίκαιρα λόγω της ταινίας του Denis Villeneuve, που βγαίνει στις αίθουσες μέσα στη χρονιά.

➽ Θεωρεί τον εαυτό του θύμα των blues του lockdown, ένα είδος «λιγότερο έξυπνων Sleaford Mods», οι καραντίνες τον έκαναν μουσικό, μ’ ένα «αρκετά αξιόπιστο laptop» φτύνει τις λέξεις του με τον τρόπο των Sleafords και των Fall και τα χώνει στο μεγαλείο της βρετανικής αυτοκρατορίας. Αρκετά ακατέργαστος στο μικρόφωνο, ίσως κάπως κοινότυπος στα μουσικά μέρη, είναι σίγουρο όμως ότι δεν του λείπει το aggression και το wit. Είναι αυτή η προσωπική punktronica, που έχει εφεύρει ο Dead Sheeran. Αξίζει να τον αναζητήσεις στο bandcamp.

➽ Μέσα στην εποχή του lockdown και λίγο πριν τις αμερικάνικες εκλογές, ο Neil Young αποφασίζει να επανηχογραφήσει μερικά παλαιότερά του τραγούδια για να κυκλοφορήσει ένα EP, που κύριο στόχο έχει τον Τραμπ και την ιδεολογία που φέρνει μαζί του. Τραγούδια όπως το «Alabama», το «Ohio», και το «Little Wing» παρουσιάζονται σε καινούργιες εκτελέσεις, ενώ μαζί τους έρχεται μια διασκευή του «The Times They Are A-Changing» του Dylan και το ολοκαίνουργιο αντιτραμπικό «Lookin’ For A Leader». Κάθε κυκλοφορία του Young είναι παράγων νοσταλγίας για όσους από εμάς τον αγαπήσαμε από το πρώτο άλμπουμ του που κυκλοφόρησε ελληνικό, το «Comes A Time», πίσω στο 1978. Μπορεί να μη βγάζει πλέον τις μεγάλες δισκάρες αλλά η φωνή του μεταφέρει μέχρι σήμερα τη συγκίνηση των σπουδαίων του εποχών.

➽ Η Amy Taylor είναι μια απίθανη αυστραλέζα πάνκισσα. Με τους Sniffers έκανε σπουδαίο άλμπουμ το 2019 και τώρα ετοιμάζει τον νέο της δίσκο. Ως προκαταβολή μας στέλνει από τη χώρα των καγκουρώ(ν) τη διασκευή του disco hit «Born To Be Alive» του Patrick Hernandez! A killer track!

Y.Γ. Έκανε τους πάντες να παραμιλούν με το προπέρσινο «Nothing Great About Britain». Τώρα, ο slowthai επανέρχεται με το «Tyron», το άλμπουμ που είναι γεμάτο εξαιρετικές συνεργασίες και δείχνει το πολύ υψηλό επίπεδο που έχει φτάσει το βρετανικό hip hop.